Άρθρο από την Ελευθεροτυπία με υπογραφή Σ.Α. (ποιος να είναι άραγε;) μιλάει για «ύπαρξη αμιάντου στο χώρο εξόρυξης χρυσού στις Σκουριές και προσπάθεια απόκρυψης ταυ θέματος από το ΥΠΕΚΑ και την Ελληνικός Χρυσός», όπως καταγγέλλει το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων (φοβερά αξιόπιστη η πηγή…). Επιχείρημα είναι πως «στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου, η λέξη αμίαντος δεν αναφέρεται καθόλου, αλλά χρησιμοποιείται η λέξη τρεμολίτης , που είναι η ονομασία του ινώδους ορυκτού το οποίο εμπεριέχεται στο μετάλλευμα και που κατά τη νομοθεσία είναι αμίαντος».
Ο αστοιχείωτος δημοσιογράφος δεν γνωρίζει βέβαια πως ο αμίαντος συναντάται με καμιά δεκαριά μορφές σε πετρώματα. Ουσιαστικά «αμίαντος» αποκαλείται μια ολόκληρη ομάδα διαφορετικών πυριτικών ορυκτών με κοινό χαρακτηριστικό την ινώδη μορφή τους. Από άποψη χημικής σύστασης πρόκειται για ένυδρα πυριτικά άλατα του μαγνησίου, τα οποία περιέχουν και ασβέστιο, σίδηρο, νάτριο σε διαφορετικούς χημικούς τύπους, καθώς και ελεύθερο πυρίτιο. Κοινές μορφές αμίαντου είναι: ο λευκός αμίαντος που αποτελεί παραλλαγή του ορυκτού σερπεντίνη, ο κυανούς αμίαντος και ο καφέ αμίαντος, που ανήκουν στην ομάδα ορυκτών που ονομάζονται αμφίβολοι. Σε κάποιες μορφές του είναι τοξικός, καθώς η εισπνοή μικρο-ινών αμίαντου μπορεί να προκαλέσει παθήσεις στο αναπνευστικό.
Η τρίπλα ότι ο τρεμολίτης «κατά τη νομοθεσία είναι αμίαντος», δεν μας λέει κάτι. Πολύ σωστά η μελέτη προσδιορίζει το αμιαντούχο ορυκτό και δεν αναφέρει γενικά «αμίαντος»… Θα πρότεινα στον κο Σάκη Αποστολάκη (συγνώμη, στον κο Σ.Α., εννοούσα), να βρει την ειδική μελέτη του Γεωλογικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών (του 2013), η οποία απεφάνθη πως λόγω των συνθηκών και την μορφή του τρεμολίτη στην περιοχή δεν υπάρχει κίνδυνος κατά την εξόρυξη.
