Tag Archives: ΣΕΒ

ΣΕΒ: ΚΑΘΗΛΩΜΕΝΗ Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΑΚΡΑΙΕΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΕΙΣ

Κυκλοφόρησε σήμερα, Τετάρτη, το Special Report του ΣΕΒ: Οικονομία και Επιχειρήσεις – Υπερφορολόγηση με τίτλο: “Μικρή βίβλος υπερφορολόγησης: Εκλογίκευση των φόρων για ανάπτυξη, επενδύσεις, δουλειές και μακροχρόνια βιωσιμότητα χρέους”.

Στην εισαγωγή του δελτίου ο ΣΕΒ επισημαίνει ότι η Ελλάδα “στο κλείσιμο του 8ετούς μνημονιακού κύκλου, βρίσκεται αντιμέτωπη με μια σημαντική πρόκληση: την αποκατάσταση του σημαντικού επενδυτικού κενού, ύψους 100 δισ. ευρώ, που αφήνει πίσω της η μακροχρόνια κρίση και ύφεση”.

Όπως επισημαίνει, εμπόδια σε αυτή την πρόκληση “αποτελούν η χαμηλή μη μισθολογική ανταγωνιστικότητα (λόγω υπερβολικής επιβάρυνσης με φόρους και εισφορές της εργασίας), η δύσκολη και ακριβή πρόσβαση σε χρηματοδότηση (ειδικά για τις ΜμΕ), τα πολλά εμπόδια στο επιχειρηματικό περιβάλλον και οι υψηλοί φόροι  παντού. Το πρόβλημα της υπερφορολόγησης κατέδειξαν και οι πρόσφατες έρευνες του ΟΟΣΑ και των Διανέοσις – ΙΟΒΕ”.

Παράλληλα, στο τελευταίο δελτίο του ο ΣΕΒ καταγράφει “τη μεγάλη έκταση των ακραίων φορολογικών επιβαρύνσεων που κρατούν καθηλωμένη την Ελληνική οργανωμένη και νομοταγή επιχειρηματικότητα καθώς και την Ελληνική παραγωγική εργασία, εμποδίζοντας τον αναγκαίο μετασχηματισμό της οικονομίας και διατυπώνει τις προτάσεις της επιχειρηματικής κοινότητας, όπως επιβεβαιώθηκαν και στο πρόσφατο Επενδυτικό Συνέδριο του ΣΕΒ.  

Συγκεκριμένα, πέρα από την εκλογίκευση των επιβαρύνσεων στη μισθωτή εργασία, ο ΣΕΒ προτείνει:

1) τη συνδυαστική και σταδιακή μείωση κατά 30% των φόρων στα επιχειρηματικά κέρδη και τα διανεμόμενα μερίσματα, περιλαμβανομένων των ασφαλιστικών εισφορών, καθώς όπως προέκυψε από τη συζήτηση στο Επενδυτικό Συνέδριο μείωση κατά 10% του  επιχειρηματικού φορολογικού συντελεστή αυξάνει 1,3% το ΑΕΠ,

2) τον εξορθολογισμό του μίγματος των έμμεσων και ειδικών φόρων, τελών, εισφορών, και επιβαρύνσεων σε –κρίσιμες για τον παραγωγικό μετασχηματισμό- δραστηριότητες, όπου αυτές ξεπερνούν τον μέσο όρο των αντίστοιχων επιβαρύνσεων σε άλλες χώρες της Ε.Ε.,

3) την εφαρμογή επενδυτικών φορολογικών κινήτρων για την προσέλκυση παραγωγικών επενδύσεων οι οποίες θα δημιουργήσουν νέες δουλειές και έσοδα στο δημόσιο,

4) την επιθετική προώθηση των ηλεκτρονικών συναλλαγών και τιμολόγησης σε όλο το μήκος της εφοδιαστικής αλυσίδας στα πλαίσια της προσπάθειας αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου.  

5) Λαμβάνοντας υπόψη  τα δύσκολα δημοσιονομικά  της χώρας, και εφόσον θεσμοθετηθούν τα παραπάνω, προτείνεται από τον ΣΕΒ να μένει -σε κάθε περίπτωση-  προς φορολόγηση τουλάχιστον 30% από τα φορολογητέα κέρδη των επιχειρήσεων ετησίως.

Ο ΣΕΒ υπογραμμίζει παράλληλα “πως ένα κράτος πρέπει να προσφέρει ένα σταθερό και αξιόπιστο φορολογικό πλαίσιο για την επιχειρηματική δράση. Ταυτόχρονα, πρέπει να παρέχει υπηρεσίες αδειοδότησης, απονομής δικαιοσύνης, εποπτείας της αγοράς, καθώς και υψηλής ποιότητας κοινωνικές υπηρεσίες υγείας και εκπαίδευσης αντίστοιχου επιπέδου των πλέον  ανεπτυγμένων χωρών της Ε.Ε., εφόσον επιθυμεί να τιμολογεί με τους υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές της Ευρώπης. Για να διατυπώσει η χώρα μια πειστική πρόταση σε επενδυτές και εργαζόμενες οικογένειες δεν είναι απαραίτητο να έχει τους χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές. Αλλά πρέπει να αποφύγει τις αντιπαραγωγικές υπερβολές και ταυτόχρονα να εγγυάται την ανταποδοτικότητα που αρμόζει σε μια χώρα της Ε.Ε.  

Η χώρα μπορεί να ανακάμψει δυναμικά με την προϋπόθεση να προωθηθούν οι ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις που δεν περιλήφθηκαν ποτέ στα προγράμματα προσαρμογής, να υλοποιηθούν σωστά αυτές που εκκρεμούν, να μειωθεί η φορολογική αβεβαιότητα και το μη μισθολογικό κόστος που επιβαρύνει ειδικά τη μισθωτή εργασία και τις εργαζόμενες οικογένειες του ιδιωτικό τομέα και να εκλογικευτούν μια σειρά από φορολογικές υπερβολές που δρουν ανασταλτικά στις επενδύσεις. Έτσι θα αποκτήσει μακροπρόθεσμους ρυθμούς ανάπτυξης και μια δημογραφική δυναμική που θα είναι συμβατή, μεταξύ άλλων, με τη μακροχρόνια δημοσιονομική φερεγγυότητα της χώρας και την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους. Δείτε εδώ το Special Report

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr/, 2/5/2018]

 

ΣΕΒ: NΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ Η ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ

Παρέμβαση στη συζήτηση για την καθαρή έξοδο από το μνημόνιο που συνεχίστηκε σήμερα στο πλαίσιο της γενικής συνέλευσης των μετόχων της Τράπεζας της Ελλάδος, έκανε απόψε ο ΣΕΒ.

Με αφορμή, όπως επισημαίνει, παρεμβάσεις εκπροσώπων επιχειρήσεων στη συνέλευση, τονίζει ότι «για τον ΣΕΒ, το θέμα δεν είναι θεμελιώδους σημασίας», και προσθέτει: «Αυτό που προέχει για την οριστική και πετυχημένη έξοδο της χώρας μας από τα μνημόνια είναι να μην ατονήσουν επ′ ουδενί η μεταρρυθμιστική προσπάθεια και η δημοσιονομική πειθαρχία, καθώς επίσης να εφαρμοσθεί μια φιλική προς την επιχειρηματικότητα πολιτική, που θα ενθαρρύνει τις ιδιωτικές επενδύσεις. Αν αυτό δεν συμβεί, η οικονομία δεν θα ανακάμψει και η χώρα μας θα βρεθεί ξανά αντιμέτωπη με όλους τους κινδύνους που απετράπησαν, με τόσο υψηλό κόστος, τα τελευταία οκτώ χρόνια».

[ΦΩΤΟ: EUROKINISSI]

{ΠΗΓΗ: http://www.huffingtonpost.gr, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ, 26/2/2018]

 

ΤΙ ΜΑΣ ΕΜΑΘΕ Ο ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΣΕΒ ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ-ΕΕ

Πριν από 4 χρόνια η Ε.Ε. αποφάσισε να κάνει μια σημαντική στροφή σε σχέση με τη βιομηχανική της πολιτική. Διαπιστώνοντας ότι η ανταγωνιστικότητα της Ευρωπαϊκής Βιομηχανίας έχει υποχωρήσει σημαντικά και ότι για αυτή την εξέλιξη υπάρχουν σημαντικές ευθύνες σε επίπεδο χάραξης των κεντρικών πολιτικών της ΕΕ, αποφασίστηκε να υπάρξει μια νέα πολιτική αντιμετώπισης της βιομηχανίας. Τότε, με Επίτροπο Βιομηχανίας, τον   νυν πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου, Ιταλό κεντροδεξιό πολιτικό Αντόνιο Ταγιάνι, τέθηκαν οι βάσεις για την λεγόμενη αναβίωση της ευρωπαϊκής βιομηχανίας, με κεντρικό στόχο την αύξηση της συνεισφοράς του βιομηχανικού κλάδου στο Ευρωπαϊκό ΑΕΠ από το 15 στο 20%.

Την περασμένη εβδομάδα, κατά την επίσκεψη στην Αθήνα των υψηλόβαθμων στελεχών του BusinessEurope (ο μεγαλύτερος εργοδοτικός σύνδεσμος της Ευρώπης, δηλαδή το ευρωπαϊκό ανάλογο του ελληνικού ΣΕΒ), παρουσιάστηκαν οι βασικοί άξονες της επόμενης φάσης του σχεδίου της ΕΕ για την αναβίωση και ενίσχυση της βιομηχανικής πολιτικής στην Ευρώπη.

Όπως εξήγησαν οι κ. G. Koch (πρόεδρος της επιτροπής βιομηχανίας του BusinessEurope) και Α. Affre (διευθυντής βιομηχανικών υποθέσεων του Business Europe) πίσω από την Ευρωπαϊκή βιομηχανία βρίσκονται ορισμένα εντυπωσιακά μεγέθη όπως για παράδειγμα οι 32 εκ. άμεσες και οι 30 εκ. έμμεσες θέσεις εργασίας αλλά και το 65% των επενδύσεων σε έρευνα και καινοτομία σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Έχοντας πλέον διανύσει 4 χρόνια, πλέον η ΕΕ βρίσκεται στο στάδιο της διαμόρφωσης της νέας στρατηγικής της που θα βασίζεται στο τρίπτυχο:

  • Ενιαία αντιμετώπιση και πολιτική για όλα τα ανοιχτά θέματα της βιομηχανίας, όπως ενεργειακό κόστος, φορολογικά κόστη, στρατηγική καινοτομίας, ψηφιοποίηση.
  • Μακροπρόθεσμος ορίζοντας όχι μόνο μέχρι το 2020 αλλά με στόχευση αρχικά το 2030 και μετέπειτα.
  • Συγκεκριμένες και μετρήσιμες δράσεις και στόχοι μεταρρυθμίσεων.

Ήδη όπως ενημέρωσαν οι εκπρόσωποι της BusinessEurope δημιουργείται υψηλού επιπέδου ομάδα εργασίας στην ΕΕ με τη συμμετοχή εκπροσώπων των κυβερνήσεων, των επιχειρήσεων, το φορέων και των θεσμών, που θα έχει ως αντικείμενο τη θέσπιση συγκεκριμένων στόχων που θα αφορούν: τη βιομηχανική απασχόληση, την καινοτομία, το κόστος ενέργειας που θα είναι μετρήσιμοι, θα ελέγχονται και θα αναπροσαρμόζονται.

Ένα ακόμη ζήτημα αφορά στην επιθετική πολιτική εξαγορών και συγχωνεύσεων από τρίτες χώρες όπως η Κίνα. Εδώ η Επιτροπή έχει στρέψει την προσοχή της και επιχειρεί να ελέγξει επιθετικές εξαγορές που γίνονται με μη οικονομικούς όρους, ιδιαίτερα για συγκεκριμένους κλάδους στρατηγικής σημασίας όπως η αμυντική βιομηχανία, η ενέργεια, οι υποδομές κλπ.

Όπως τόνισε ο κ. Koch η βιομηχανία βρίσκεται σε φάση μεγάλης αλλαγής και δε θα είναι η ίδια την επόμενη 20ετία: θα γίνει πιο πράσινη, θα μετασχηματιστεί και θα ψηφιοποιηθεί με στόχο να γίνει πιο ανταγωνιστική στο διεθνές περιβάλλον. Ο ίδιος τόνισε ότι μια ενιαία βιομηχανική στρατηγική θα πρέπει να προετοιμάσει ακόμη και σε επίπεδο παιδείας και κατάρτισης, ώστε να μπορεί να προετοιμάσει το ανθρώπινο δυναμικό που θα έχει τις δεξιότητες που θα χρειαστούμε στο μέλλον.

Απέναντι σε αυτήν την αλλαγή που συντελείται σε ευρωπαϊκό επίπεδο, στην Ελλάδα η βιομηχανία υπολείπεται σημαντικά και καλείται να αντιμετωπίσει δομικά προβλήματα και πρωτίστως να αντιστρέψει την τάση συρρίκνωσης που εντάθηκε εν μέσω της σφοδρής οικονομικής κρίσης.

Έτσι ενώ στην Ευρώπη η οικονομική ανάπτυξη δημιουργεί ευκαιρίες ανάπτυξης για τη βιομηχανία, η Ελλάδα συνεχίζει να υπολείπεται κυρίως εξαιτίας του τρίπτυχου υψηλό κόστος ενέργειας, υψηλά επιτόκια χρηματοδότησης και υψηλή φορολογία.

Ακόμη και έτσι πάντως, η συνεισφορά του κλάδου στο ΑΕΠ παραμένει κρίσιμη:

  • Αυτή τη στιγμή η βιομηχανία αντιστοιχεί στο 8,6% του ΑΕΠ και δημιουργεί το 9,9% της ακαθάριστης προστιθέμενης αξίας.
  • Τα βιομηχανικά προϊόντα αντιστοιχούν στο 87,7% των εξαγωγών αγαθών και στο 42.1% των συνολικών εξαγωγών.
  • Απασχολεί 1,2 εκ. εργαζόμενους, δηλαδή 1 στους 4 εργαζόμενους απασχολείται σε βιομηχανικές δραστηριότητες ή σε δραστηριότητες που οφείλονται στη βιομηχανία.
  • Ο μέσος μισθός στη βιομηχανία είναι 1476 ευρώ έναντι 1184 ευρώ μέσου όρου στο σύνολο της οικονομίας.
  • Στο πρώτο  9μηνο 2017 οι θέσεις εργασίας στη βιομηχανία αυξήθηκαν 4,8% έναντι 1,8% συνολικά στην οικονομία.

Τόσο η BusinessEurope όσο και οι ελληνικοί βιομηχανικοί φορείς και ο ΣΕΒ υπογραμμίζουν πάντως ότι εφόσον η χώρα αποκτήσει συγκεκριμένη βιομηχανική στρατηγική και επιτύχει τον πρώτο στόχο που έχει τεθεί για συνεισφορά στο 12% του ΑΕΠ, τότε υπάρχει χρόνος για να προλάβει η χώρα το τρένο της νέας βιομηχανικής επανάστασης που ήδη έχει ξεκινήσει. Ο χρόνος πάντως είναι λίγος και ήδη μετρά αντίστροφα…

 

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr, του Χάρη Φλουδόπουλου, 4/2/2018]

ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΠΡΟΣ ΣΕΒ: ΠΛΗΡΩΝΕΤΕ 30% ΑΚΡΙΒΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΟ ΡΕΥΜΑ

Ο Ευρωπαϊκός ΣΕΒ, ο περίφημος οργανισμός Business Europe κλήθηκε από τον ελληνικό ΣΕΒ να ενισχύσει με την τεχνογνωσία και την εμπειρία του την προσπάθεια που ξεκινά για την ανασυγκρότηση της ελληνικής βιομηχανίας. Είναι ένας στόχος φιλόδοξος όσο και εφικτός, που τέθηκε από το ΣΕΒ μαζί με την Ελληνική Παραγωγή και 27 περιφερειακούς βιομηχανικούς συνδέσμους, ώστε μέχρι το 2020 να αυξηθεί η συνεισφορά της βιομηχανίας στο 12% του ΑΕΠ και μεσοπρόθεσμα να φτάσει στο 15%, συγκλίνοντας με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Πρόκειται ίσως για την τελευταία ευκαιρία της ελληνικής βιομηχανίας να μπει στο ευρωπαϊκό τρένο της βιομηχανικής ανάπτυξης, με δεδομένο ότι τα τελευταία χρόνια έχει ξεκινήσει μια πανευρωπαϊκή εκστρατεία με στόχο την ενίσχυση της ευρωπαϊκής βιομηχανίας, η οποία προσφέρει 32 εκατ. άμεσες και 30 εκατ. έμμεσες θέσεις εργασίας και τροφοδοτεί το 65% των επενδύσεων σε έρευνα και καινοτομία.

Η αρχή έγινε πριν από μερικά χρόνια από τον τότε επίτροπο βιομηχανίας και νυν πρόεδρο του ΕΚ Αντόνιο Ταγιάνι, όταν και τέθηκε ως στόχος η αύξηση του μεριδίου της βιομηχανίας στο ευρωπαϊκό ΑΕΠ από το 15% στο 20%. Πλέον στην ΕΕ οι στόχοι επαναπροσδιορίζονται και εξειδικεύονται. Όπως εξήγησαν χθες οι εκπρόσωποι του BusinessEurope που βρέθηκαν στην Αθήνα προσκεκλημένοι του ΣΕΒ, στόχος της Ευρώπης είναι μια ενοποιημένη στρατηγική βιομηχανικής ανταγωνιστικότητας που θα προσεγγίζει ενιαία και όχι αποσπασματικά όλα τα θέματα: ενέργεια, φορολογικό, ψηφιακή μετάβαση, έρευνα και καινοτομία. Χρειαζόμαστε ένα συγκεκριμένο σχέδιο που δε θα επηρεάζεται από πολιτικές και κυβερνητικές αλλαγές, είναι ανάγκη να κοιτάξουμε με ορίζοντα το 2030 και πιο πέρα, σημείωσε σχετικά ο Αlexandre Affre διευθυντής βιομηχικών υποθέσεων του Business Europe.

Εδώ να σημειωθεί ότι η ευρωπαϊκή βιομηχανία καλείται να ανταπεξέλθει στον διεθνή ανταγωνισμό και να αμβλύνει ανταγωνιστικά μειονεκτήματα όπως το κόστος ενέργειας: στην Ευρώπη πληρώνουμε διπλάσια τιμή ενέργειας από ανταγωνιστές μας όπως οι ΗΠΑ. Επίσης υπάρχουν σοβαρά διοικητικά βάρη και κόστη, ενώ και στο σκέλος της καινοτομίας οι επιχειρήσεις δεν ενθαρρύνονται να φέρνουν στην αγορά λύσεις καινοτομίας.

Το πρόβλημα για την Ελληνική βιομηχανία πάντως είναι διπλό. Αφενός θα πρέπει να καλύψει την απόσταση που τη χωρίζει με την Ευρωπαϊκή βιομηχανία και αφετέρου να προχωρήσει από κοινού με την ΕΕ στην υιοθέτηση των ευρωπαϊκών στρατηγικών για την ενίσχυση της βιομηχανίας.

Ίσως το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το ενεργειακό.

Όπως τόνισε χθες ο αυστριακός πρόεδρος της επιτροπής βιομηχανικών υποθέσεων του BusinessEurope Gerhard Koch, στην Ελλάδα η κιλοβατώρα που πληρώνει η βιομηχανία είναι 30% ακριβότερη σε σχέση σε σχέση με την Ευρώπη.

Εδώ βεβαίως υπάρχουν δύο ζητήματα: αφενός το κόστος παραγωγής και αφετέρου η επιβάρυνση από επιδοτήσεις, φόρους και λοιπές χρεώσεις. Η μεγαλύτερη διαφορά στις χώρες που έχουν ακριβότερο κόστος ενέργειας εντοπίζεται ακριβώς σε αυτές τις επιδοτήσεις και τους φόρους, που αποτελούν ως επί το πλείστον αποτέλεσμα επιλογές των εθνικών κυβερνήσεων. Και ακριβώς επειδή το πρόβλημα αυτό έχει επισημανθεί, για αυτό το λόγο η ΕΕ πιέζει πολλές κυβερνήσεις, μεταξύ των οποίων και την Ελλάδα να μεταρρυθμίσουν τις ενεργειακές αγορές τους και να τις κάνουν πιο ανταγωνιστικές.

Χρηματοδότηση – Μη μισθολογικό κόστος

Ένα ακόμη σοβαρό πρόβλημα για την ελληνική βιομηχανία που επισημάνθηκε είναι το ακριβό κόστος χρήματος. Στην Ελλάδα τα επιτόκια φτάνουν έως και το 7% την ίδια στιγμή που στην Ευρώπη οι αντίστοιχες επιχειρήσεις δανείζονται με 2 έως 3%, ανέφερε ο κ. Koch.

Ταυτόχρονα και οι φόροι και οι ασφαλιστικές εισφορές αποτελούν πολύ μεγάλα και σοβαρά εμπόδια για την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής βιομηχανίας.

Διαβάστε εδώ ολόκληρο το άρθρο

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr, του Χάρη Φλουδόπουλου, 31/1/2018]

ΣΕΒ: ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΑ ΕΜΠΟΔΙΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΝ ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ

Τον κίνδυνο η Ελλάδα να παραμείνει σε τροχιά αναιμικής ανάπτυξη λόγω της υπερφορολόγησης που ασκεί πιέσεις στο εισόδημα και την κατανάλωση επισημαίνει ο ΣΕΒ στο μηνιαίο δελτίο οικονομικής δραστηριότητας.

Την ίδια ώρα, προσθέτει, διάφορα γραφειοκρατικά και αδειοδοτικά εμπόδια που η κυβέρνηση δημιουργεί ή δυσκολεύεται να διαχειριστεί, ανατρέπουν τον σχεδιασμό και την υλοποίηση εμβληματικών επενδύσεων που συγκεντρώνουν το διεθνές ενδιαφέρον, όπως συμβαίνει με την Eldorado Gold και το Ελληνικό.

Στη βάση αυτή, μία δυναμική ανάκαμψη απαιτεί καταρχήν την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων για την προσέλκυση επενδύσεων και ειλικρινή βούληση στήριξής τους από την κυβέρνηση, ώστε να αυξηθεί η απασχόληση και το διαθέσιμο εισόδημα σε μία σταθερή μακροχρόνια βάση, όπως σημειώνει.

Ο ΣΕΒ στο ενημερωτικό του δελτίο αναφέρεται στην οικονομική δραστηριότητα που κατά το πρώτο τρίμηνο του 2017 παρουσίασε αξιόλογες επιδόσεις, οι οποίες φαίνεται να διατηρούνται, με μία μικρή κάμψη, και κατά το 4ο τρίμηνο του έτους.

Υπενθυμίζει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις Φθινοπωρινές Προβλέψεις της αναθεώρησε προς τα κάτω την εκτίμηση για τον ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ, τοποθετώντας τον στο +1,6% από +1,8%, σύμφωνα με τις προηγούμενες προβλέψεις της, ενώ για το 2018 εξακολουθεί να προβλέπει ανάπτυξη +2,5%.

Η εκτίμηση για αύξηση του ΑΕΠ κατά 1,6% το 2017 βασίζεται σε αύξηση της ιδιωτικής και δημόσιας κατανάλωσης κατά 0,9%, των επενδύσεων κατά 5,1%, των εξαγωγών κατά 6,8% και των εισαγωγών κατά 6%.

Σημειώνεται ότι οι αρχικές προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ελληνικής Κυβέρνησης (Προϋπολογισμός 2017) έκαναν λόγο για ρυθμό ανάπτυξης +2,7% το 2017, όμως η καθυστέρηση της αξιολόγησης του προγράμματος προσαρμογής κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους είχε ως αποτέλεσμα την επιβράδυνση της ανάκαμψης.

Επιπρόσθετα, σε διαρθρωτικό επίπεδο, η Ελλάδα υποχώρησε κατά 6 θέσεις (στην 67η από την 61η πέρυσι) στην κατάταξη της Παγκόσμιας Τράπεζας “Doing Business 2018”, με τις διαδικασίες μεταγραφής ακινήτων, την εφαρμογή των συμβάσεων, την πρόσβαση σε χρηματοδότηση και την πληρωμή φόρων να παραμένουν για το 2018 οι περισσότερο προβληματικοί τομείς στο επιχειρείν.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης, η Ελλάδα βελτίωσε σημαντικά τις διαδικασίες έναρξης επιχείρησης, όμως στους υπόλοιπους επιμέρους δείκτες σημείωσε επιδείνωση ή στασιμότητα, με τις χειρότερες επιδόσεις να εξακολουθούν να επικεντρώνονται στην εφαρμογή των συμβάσεων, καθώς ο μέσος χρόνος που απαιτείται για την επίλυση μιας διαφοράς ανέρχεται στις 1.580 ημέρες.

Σε κάθε περίπτωση, σημειώνει ο ΣΕΒ, με τον ρυθμό ανάπτυξης της ευρωπαϊκής οικονομίας να ενισχύεται και εφόσον ολοκληρωθεί ομαλά η τρίτη αξιολόγηση του προγράμματος προσαρμογής, η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας αναμένεται να ενισχυθεί το 2018 και το 2019. Παρ’ όλ’ αυτά, ο κίνδυνος παραμονής σε τροχιά αναιμικής ανάπτυξης εξακολουθεί να υφίσταται, καθώς η υπερφορολόγηση ασκεί πιέσεις στο εισόδημα και την κατανάλωση.

 

[ΠΗΓΗ: Ο ΛΟΓΟΣ, 14/11/2017]