Μια πρόσφατη αστοχία του Βρετανού βουλευτή του ευρωσκεπτικιστικού κόμματος Ukip στο Twitter, έφερε καταιγισμό σχολίων και τηρουμένων των αναλογιών του στοίχισε μια δημόσια διαπόμπευση για την ανακρίβεια επιστημονικού όρου που είχε χρησιμοποιήσει. Κυρίως όμως έφερε στην επικαιρότητα το θέμα της «τρομοκρατίας» της κοινωνικής δικτύωσης.

Μερικές μέρες αργότερα, το όλο θέμα είχε ξεχαστεί κι ήταν απλώς άλλη μια περαστική καταιγίδα στον μικρόκοσμο του Twitter. Η αλήθεια όμως πίσω από την καταιγίδα είναι ότι χάρις στο Διαδίκτυο η επικοινωνία, πολύ πέρα από τους κοινωνικούς κύκλους της πραγματικής μας ζωής, δεν ήταν ποτέ πιο εύκολη  αλλά ταυτόχρονα και η ποιότητα του δημόσιου διαλόγου δεν ήταν ποτέ πιο φτωχή. Κι αν το απλό παραστράτημα του Βρετανού βουλευτή ήταν ένα ενδεικτικό κρούσμα, ωχριά μπροστά στο διάχυτο ρεύμα του μυσογυνισμού, του ρατσισμού, της ομοφοβίας, του αντισημιτισμού και της ισλαμοφοβίας που σαρώνει καθημερινά τον διαδικτυακό κόσμο.

Τι είναι όμως αλήθεια εκείνο που απελευθερώνει τους εσωτερικούς μας δαίμονες όσον αφορά στην ον-λάιν ζωή μας. Προφανώς έχει γίνει ένα τεράστιο άλμα στην τεχνολογία για το οποίο ποτέ δεν προετοιμαστήκαμε κατάλληλα. Καθοριστικό ρόλο παίζει η δεδομένη αποστασιοποίηση, καθώς μπορεί δυνητικά να είμαστε σε σύνδεση με παραπάνω από τον μισό κόσμο αλλά αυτό το κάνουμε «ασφαλώς» πίσω από ένα πληκτρολόγιο. Τα πρόσωπα ή μάλλον οι άνθρωποι με τους οποίους αλληλοεπιδρούμε, χάνονται εύκολα όσο ανεβαίνει ο ρυθμός της πληκτρολόγησης.

Κάποιοι εξηγούν πως δεν είναι τυχαίο που οι μεγάλες εφημερίδες ανά τον κόσμο κλειδώνουν τη δυνατότητα σχολιασμού. Αν και εν μέρει αυτό επιβάλλεται για οικονομικούς λόγους, είναι την ίδια στιγμή και μια εξασφάλιση για ένα μίνιμουμ ποιότητας του δημόσιου διαλόγου. Παράλληλα, λίγοι θα αμφισβητήσουν πως είναι καθαρτήρια η δράση εκτόνωσης της αγανάκτησής μας μέσα από σχόλια, που θα γίνουν αφορμή για επευφημίες από τους φίλους και οπαδούς και θα μας αποδώσουν «vibes» αυτοπεποίθησης και –γιατί όχι- ενίσχυσης των θέσεών μας.

Το φαινόμενο είναι ούτως ή άλλως περίπλοκο. Παρά το γεγονός ότι συχνά η ανωνυμία δέχεται πυρά επειδή υποβοηθά την τραχύτητα του διαδικτυακού λόγου –και αγένεια πείτε τη- εκτιμάται ότι ταυτόχρονα μπορεί να ενισχύσει τη συμμετοχή και τη διάθεση να διακινδυνεύσει κανείς την έκφραση τολμηρότερων απόψεων, κάτι που ανοίγει νέες ευκαιρίες για συζήτηση. Κατ’ επέκταση θα ήταν ιδανικό να μπορούμε να αποκαταστήσουμε τη σωστή ισορροπία ανάμεσα στην ανοικτή και εποικοδομητική επιχειρηματολογία και την αντανάκλαση-αναπαραγωγή ευρέως αποδεκτών θέσεων και απόψεων, ακόμη και στην πιο ακραία μορφή τους. Οι απαντήσεις στους προβληματισμούς για κάποιου τύπου αυτορρύθμιση της επικοινωνίας μέσω Δικτύων είναι δύσκολες αλλά και πολλά υποσχόμενες.

Ένα από τα θεμελιώδη, συνταγματικώς κατοχυρωμένα ανθρώπινα δικαιώματα είναι αυτό της ελεύθερης επικοινωνίας, τόσο στη μαζική όσο και στην ιδιωτική έκφανσή του. Η προστασία της συγκεκριμένης ελευθερίας τίθεται, στη σημερινή εποχή, σε νέα βάση, λόγω του ρόλου που διαδραματίζει το Διαδίκτυο αναφορικά με την άσκησή της. Νέοι κίνδυνοι προσβολής της, αλλά και νέα μέσα αποτελεσματικής διασφάλισής της αρχίζουν να αναφαίνονται και η νομοθεσία σε εθνικό αλλά και σε διεθνές επίπεδο, καθώς και η νομολογία σπεύδουν, με όσο το δυνατόν ταχύτερους ρυθμούς, να προσαρμοστούν στις νέες εξελίξεις.

Αξίζει να σημειωθεί πως σημαντική για την επίτευξη του εν λόγω στόχου είναι η αυτορρύθμιση των κανόνων συμπεριφοράς και περιφρούρησης της ατομικής ελευθερίας της επικοινωνίας στο Διαδίκτυο από τους ίδιους τους χρήστες του, καθώς επίσης και η συνειδητοποίηση του ότι το μέσο αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί νομοθετικά, όσο κάτι τέτοιο είναι δυνατόν, ως μία εξέλιξη των ήδη υπαρχόντων μέσων επικοινωνίας και όχι σαν κάτι εξολοκλήρου άγνωστο και διαφορετικό.

Είναι πολύ σημαντικό, στο σημείο αυτό, να αναφερθεί πως πέρα από την οποιασδήποτε μορφής ευθύνη του προσώπου που θίγει με ορισμένο τρόπο τις ελευθερίες του συμμετέχοντος στη διαδικτυακή επικοινωνία, σημαντική προσωπική ευθύνη φέρει και ο ίδιος ο χρήστης του Διαδικτύου. Πιο συγκεκριμένα, ο άνθρωπος που, κατόπιν στάθμισης των συνθηκών, αποφασίζει να μπει στη διαδικασία συμμετοχής στην «αγορά» του Internet, αποφασίζει ταυτοχρόνως και την έκθεση ορισμένων εκφάνσεων της προσωπικότητάς του, καθώς και ορισμένων από τις ελευθερίες του στο μέσο αυτό. Εφόσον, στο πλαίσιο της μαζικής επικοινωνίας και εκμετάλλευσης των ευκολιών που προσφέρει το Διαδίκτυο ως μέσο, ο χρήστης εκθέτει στην ηλεκτρονική δημοσιότητα στοιχεία και δημιουργήματα της προσωπικότητάς του, αποδέχεται ουσιαστικά, εν μέρει ή εξ ολοκλήρου, και το ενδεχόμενο της χρήσης ή διάδοσής τους μέσα από την επικοινωνία σε διαδικτυακό επίπεδο.

Στην πραγματικότητα, δηλαδή, γίνεται δεκτό πως οι χρήστες του Internet, κατά τη συμμετοχή τους στη διαδικτυακή επικοινωνία μαζικής μορφής, είτε τίθενται εκούσια ως προς ορισμένα ζητήματα εκτός του πεδίου της δικαιικής προστασίας είτε αναλαμβάνουν την υποχρέωση της μη άσκησης των παρεχόμενων από το δίκαιο μέσων προστασίας σχετικά με την χρήση από τρίτους, σε επίπεδο διαδικτυακής μαζικής επικοινωνίας, στοιχείων που οι ίδιοι θέτουν, εν γνώσει τους, στη διάθεση καθενός κατά τη διεξαγωγή της χρήσης.-

[ΠΗΓΗ: http://www.politically.gr/, της Κατερίνας Παναγιώτου, 09/10/2016]

Μία ιδιαίτερα πετυχημένη προσπάθεια αναβίωσης των αρχαίων Αριστοτελείων, πραγματοποιήθηκε τη δεκαετία του 1960 στην Ιερισσό. Τα αρχαία «Αριστοτέλεια» ήταν εορταστικές εκδηλώσεις στη μνήμη του μεγάλου φιλοσόφου της αρχαιότητας, Αριστοτέλη, που τελούνταν στην πατρίδα του, τα Στάγειρα, τον 4ο και 3ο αιώνα π.Χ. .

Ήδη από τη δεκαετία του 1950 υπήρχε μία δυναμική αλλά άτυπη αθλητική κίνηση στην κωμόπολη της Ιερισσού. Με πρωτοβουλία της Ε.Α.Ψ,μιας αντισυμβατικής ομάδας νέων της εποχής, που ανάμεσα στα μέλη της ήταν ο Νικόλαος Πασχαλίδης, ο Ιωάννης Τσιριγώτης, ο Θεόδωρος Γκατζώνης κ.α. , καθώς και άλλοι νέοι Ιερισσιώτες[i], συστάθηκε το 1957 ο μουσικογυμναστικός σύλλογος «Άκανθος» Ιερισσού.

Το 1960, με πρωτοβουλία του καθηγητή Σωματικής Αγωγής Ιωάννη Μάγκλαρη που υπηρετούσε την εποχή αυτή στο γυμνάσιο της Αρναίας, τον πρόεδρο της κοινότητας Ιερισσού Περικλή Βεργίνη[ii], τον πρόεδρο του «Α.Μ.Σ. Άκανθος» Κωνσταντίνο Παπαστεργιαννό, τον γραμματέα της κοινότητας Ιωάννη Μαρίνο και τους τότε αθλητές Βασίλειο Γκατζώνη και Ιωάννη Ζέκιο, προτάθηκε η αθλητική και πολιτιστική διοργάνωση των «Α’ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΩΝ». Η πρόταση αυτή υιοθετήθηκε από το κοινοτικό συμβούλιο, τους τοπικούς συλλόγους και παράγοντες με ενθουσιασμό.

Το πρόγραμμα που καταρτίστηκε περιελάμβανε αγώνες στίβου, ιπποδρομίες, ποδηλατοδρομίες, διαγωνισμό παραδοσιακών χορευτικών συγκροτημάτων και θεατρικές παραστάσεις. Η συμμετοχή αθλητών και χορευτικών ομίλων από τον πρώτο κιόλας χρόνο ήταν επιτυχής, πέρα από κάθε αισιόδοξη πρόβλεψη, όπως αναφέρει στο βιβλίο του «Ιερισσός, αιώνιο ταξίδι στους δρόμους της παράδοσης και του πολιτισμού» ο συνεργάτης του περιοδικού μας Ιωάννης Μαρίνος[iii]. Πλήθος κόσμου επισκεπτόταν την Ιερισσό για να παρακολουθήσει τους αθλητικούς αγώνες και να θαυμάσει τα χορευτικά συγκροτήματα και τις άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Σύντομα, μπορούμε να πούμε, η Ιερισσός έγινε το κέντρο της πολιτιστικής και αθλητικής κίνησης της Χαλκιδικής.

Τα «Αριστοτέλεια» από τότε εξελίχθηκαν, εμπλουτίστηκαν με νέους αγώνες (όπως η σκοποβολή), και νέες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Από το 1963 μαζί με τα «Αριστοτέλεια» ενσωματώθηκε και η “ημέρα του Ναύτη” με διοργανωτή το Λιμεναρχείο Ιερισσού, δίνοντας τη δροσερή, γαλάζια πινελιά της στον όμορφο και δυναμικό αυτόν καμβά της γιορτής.

Γράφει γι’ αυτή ο τύπος της εποχής[iv]:

«… Εἰς τὴν θαυμασίαν ἑορτὴν μετέσχον ὅλα τὰ σκάφη τῆς Ἱερισσοῦ, τὰ ὁποῖα ἐνεφάνισαν φαντασμαγορικόν θέαμα ὡς ἦσαν φωταγωγημένα.  Τὴν φαντασμαγορίαν καθίστων ἐντονωτέραντὰ πυροτεχνήματα τὰ ὁποῖαἀ φθόνως ἐκάησαν.

Θαυμάσιον ἐπίσης ἦτοτὸ θέαμα, τὸ ὁποῖον παρουσίασεν ὁμάς λευκοφορεμένων κοριτσιῶν τῆς Ιερισσοῦ, τὰ ὁποῖα ἐπὶ τῆς – ἅςτὴνεἴπωμεν – ναυαρχίδος τοῦ στόλου ἐκράτουν πολύχρωμα φανάρια καὶ ἔψαλλον διάφορα δημοτικὰ καὶ δὴ ναυτικὰ ᾄσματα».

Όλοι οι πολιτικοί και κοινωνικοί φορείς της Χαλκιδικής θεωρούσαν χρέος τους να παρευρίσκονται στο μεγάλο αυτό γεγονός. Ανάμεσά τους οι Βουλευτές του νομού, ο Νομάρχης, οι δήμαρχοι, κοινοτάρχες, εκπαιδευτικοί, αθλητικοί παράγοντες, κ.α.

Όμως, η σημαντική αυτή εκδήλωση για τον νομό μας και την Ιερισσό, δε θα είχε καμία τύχη αν δεν αγκαλιαζόταν εθελοντικά από συλλόγους, φορείς και τους κατοίκους της όμορφης και δημιουργικής αυτής κωμόπολης.

Τα επόμενα χρόνια ο στίβος αναπτύχθηκε ανάμεσα στη νεολαία της Ιερισσού. Το 1965 π.χ., στη τελική κατάταξη των αθλητών στίβου της Χαλκιδικής στα «Αριστοτέλεια», πρώτος αναδείχθηκε ο Πολύγυρος με 27 β. , δεύτερη η Ιερισσός με 18 β. και τρίτη η Αρναία με 12β.[v] .

Το τέλος των «Αριστοτελείων» ήρθε το 1971. Το τότε δημοτικό συμβούλιο Ιερισσού αποφάσισε να σταματήσει την όμορφη και σημαντική αυτή αθλητική γιορτή με πρόφαση το οικονομικό κόστος!

Στα «Ι’ Αριστοτέλεια» το 1970, που ήταν και τα τελευταία, συμμετείχαν 120 αθλητές από όλη τη Μακεδονία.

Εν  όψει του έτους «Αριστοτέλη» που διανύουμε φέτος (2016), η ομάδα του «Κυττάρου» Ιερισσού κάνει ανοιχτή πρόταση στο δήμο Αριστοτέλη και στους αθλητικούς, πολιτιστικούς και κοινωνικούς φορείς της περιοχής, για αναβίωση της τόσο σημαντικής και απαραίτητης σήμερα αυτής διοργάνωσης.

[i] Πληροφορία του Νικόλαου Πασχαλίδη τον Ιανουάριο του 2016 στον γράφοντα.

[ii] Ο Περικλής Βεργίνης διατέλεσε επί σειρά ετών κοινοτάρχης και κατόπιν δήμαρχος Ιερισσού.

[iii] Ιωάννης Μαρίνος, Ιερισσός, αιώνιο ταξίδι στους δρόμους της παράδοσης και του πολιτισμού, σ. 26.

[iv]Εφημερίδα «Φωνή της Χαλκιδικής», 7 Ιουλίου 1963, σ. 4

[v]Εφημερίδα «Φωνή της Χαλκιδικής», 20 Ιουνίου 1965, σ.4.

[ΠΗΓΗ: http://respentza.blogspot.gr/, των Χρήστου Καραστέργιου & Σωτηρίας Καραστέργιου, δημοσιεύθηκε στο πολιτισμικό περιοδικό “Κύτταρο Ιερισσού, τ.13/2016]

Μήνας εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων αφιερωμένες στον Αριστοτέλη, στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας και Τέχνης της Γενεύης.

Υπό την αιγίδα του Δήμου Αριστοτέλη ξεκίνησαν οι εκδηλώσεις αφιερωμένες στον μεγάλο φιλόσοφο, στα σχολεία της Ελβετίας, στην ελληνική ομογένεια της Ελβετίας.Μετά από σειρά επαφών του Δημάρχου Αριστοτέλη κ. Γεώργιου Ζουμπά και της Οργανωτικής Επιτροπής των εκδηλώσεων του ‘’ Έτους Αριστοτέλη’’ με το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας και Τέχνης της Γενεύης, ξεκίνησαν οι εκδηλώσεις αφιερωμένες στον μεγάλο φιλόσοφο, στα σχολεία της Ομογένειας της Ελβετίας.Οι προσπάθειες του Δήμου θα συνεχισθούν στα σχολεία της Ομογένειας και άλλων κρατών.

Η ανακοίνωση έναρξης των εκδηλώσεων.

«Έχουμε την τιμή να ανακοινώνουμε στις διπλωματικές αρχές της Ελλάδας στην Ελβετία, στους ελληνικούς φορείς και συλλόγους, καθώς και στο σύνολο του ομογενειακού Ελληνισμού στην Ελβετία, την ανακήρυξη του μήνα Σεπτεμβρίου ως Μήνα Αριστοτέλη, στο πλαίσιο των 2400 χρόνων από τη γέννηση του

Στο πλαίσιο των μαθημάτων μας που αφορούν την αρχαία ελληνική ιστορία και τέχνη, από το πρώτο κιόλας μάθημα της τρέχουσας σχολικής χρονιάς και για έναν ολόκληρο μήνα, όλες μας οι τάξεις πρόκειται να ασχοληθούν με τη ζωή και το έργο του μεγάλου Σταγειρίτη φιλοσόφου, Αριστοτέλη. Με τους εφήβους μαθητές μας, μέσα από εκπαιδευτικές δραστηριότητες, παιχνίδια και φυσικά διδασκαλία, πρόκειται να αναλύσουμε όλα αυτά που καθιστούν τον Αριστοτέλη, μια εκ των σπουδαιότερων προσωπικοτήτων όλων των εποχών σε όλο τον Κόσμο. Με τους μικρότερους μαθητές μας δε, μέσα από έναν ξεχωριστό τρόπο, πρόκειται να ασχοληθούμε κατεξοχήν με αποσπάσματα του έργου «Περί Ζώων Ιστορίαι».

Θεωρούμε καθήκον μας να μιλήσουμε στους μαθητές μας, Έλληνες δεύτερης και τρίτης γενιάς, για την αρχαία ελληνική φιλοσοφία, που έθεσε τις βάσεις για τη μετέπειτα φιλοσοφία σε όλο τον Κόσμο. Θεωρούμε χρέος μας και συνάμα τιμή μας να μιλήσουμε στα παιδιά μας για τον Αριστοτέλη, τον φιλόσοφο, τον επιστήμονα, το δάσκαλο, τον άνθρωπο, η ζωή και το έργο του οποίου απασχολούν εκατομμύρια δασκάλους και μαθητές σε όλο τον Κόσμο.

Οι εν λόγω εκπαιδευτικές μας δραστηριότητες τελούν υπό την αιγίδα του Δήμου Αριστοτέλη Χαλκιδικής, μια ύψιστη τιμή για το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας και Τέχνης Γενεύης, να έχει την υποστήριξη της γενέτειρας του μεγάλου φιλοσόφου».

[ΠΗΓΗ: http://respentza.blogspot.gr/, 13/9/2016]

Συνεχίζεται η μεγάλη αναδρομική έκθεση “Τοπία και πρόσωπα της Νικήτης” της γνωστής εικαστικού Ναταλίας Θωμαΐδη στις εγκαταστάσεις του Ιστορικού και Λαογραφικού Μουσείου Νικήτης. Η έκθεση άνοιξε το Σάββατο 6 Αυγούστου στις 9 το βράδυ και θα παραμείνει ανοιχτή για το κοινό από τις 6 μέχρι τις 31 Αυγούστου.

Η έκθεση διοργανώνεται με την υποστήριξη του Δήμου Σιθωνίας και αποτελεί για τη δημιουργό έναν φόρο τιμής στον τόπο και τους ανθρώπους της Νικήτης που αγάπησε και συνέδεσε με τη ζωή της από το 1975 μέχρι σήμερα.

Απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών και πνευματικό τέκνο των μεγάλων δασκάλων της ζωγραφικής και της μοντέρνας ελληνικότητας Νίκου Νικολάου και Γιάννη Μόραλη, η Ναταλία Θωμαΐδη αποτυπώνει στα έργα της τα σημάδια μιας ψυχογραφικής παλέτας που καθορίζει υπόρρητα την επιφάνεια των προσώπων και πλάθει το βλέμμα του δημιουργού που αντικρύζει τον κόσμο και τα πράγματα.Ώρες λειτουργίας: 11:00-13:00 και 20:30-22:30.

Σε μία ιδιαίτερη πλευρά της μεγαλύτερης θαλάσσιας λεκάνης της Ευρώπης θα έχουν την ευκαιρία να βρεθούν νοερά όσοι επισκεφθούν τη Νικητή Χαλκιδικής. Θα τους μεταφέρουν εκεί οι εικόνες της περιοδικής έκθεσης φωτογραφίας με τίτλο Ταξιδεύοντας στην Ανατολική Μεσόγειο μέσα από το ψηφιακό αρχείο ελληνικού πολιτισμού του Θεόδωρου Κορρέ (ΑΠΘ) , που θα παρουσιάζεται από σήμερα μέχρι και τις 20 Σεπτεμβρίου στον Τεχνοχώρο Αποθήκη στην παραλία του παραθαλάσσιου αυτού χωριού της Χαλκιδικής.

Η έκθεση παρουσιάζεται σε συνεργασία του δήμου Σιθωνίας και του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού, που με αυτήν την εκδήλωση συμμετείχε στο πρόγραμμα της 5ης Biennale Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης με θεματική τη Μεσόγειο στο πλαίσιο της κοινής δράσης των πέντε μεγάλων μουσείων της πόλης, γνωστής και ως «Κίνηση των 5Μ». Η έκθεση στηρίζεται στο φωτογραφικό υλικό από τις εκπαιδευτικές εκδρομές του τμήματος Ιστορίας Αρχαιολογίας του ΑΠΘ, που περιλαμβάνονται στο ψηφιακό αρχείο ελληνικού πολιτισμού του Θ. Κορρέ (ΑΠΘ). Έχει επτά ενότητες, οι οποίες συνθέτουν ένα οπτικό ταξιδιωτικό αφήγημα με επίκεντρο τους διαχρονικούς τόπους του Ελληνισμού στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η έναρξη έγινε στις 12/8, και κατόπιν συνεννοήσεως με το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού η έκθεση θα παραμείνει ανοιχτή μέχρι τις 20 Σεπτεμβρίου για εκπαιδευτικούς λόγους, ώστε να μπορέσουν και τα σχολεία να την επισκεφθούν.

«Η εκδήλωση εντάσσεται στο πλαίσιο της συνεργασίας του δήμου Σιθωνίας με τους κορυφαίους εκπροσώπους του πνευματικού και καλλιτεχνικού γίγνεσθαι και σηματοδοτεί με τη λαμπρή παρουσία του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού τη σταθερή θέληση της δημοτικής αρχής και του δημάρχου προσωπικά να παρουσιάσουν σε κατοίκους και επισκέπτες εκδηλώσεις υψηλής πνευματικής και καλλιτεχνικής στάθμης», σημειώνεται από την πλευρά του δήμου Σιθωνίας.

[ΠΗΓΗ: ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, 12/08/2016]