Tag Archives: ορυκτά

ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΟΣ Ο ΟΡΥΚΤΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Σε 2,4 τρισ. ευρώ εκτιμάται η ακαθάριστη αξία ελληνικού ορυκτού πλούτου, ωστόσο η χώρα μας αξιοποιεί μόλις το 0,15%, λόγω κυρίως της γραφειοκρατίας και του πολύπλοκου νομοθετικού πλαισίου. Το παραπάνω τόνισε στη «Ν» ο καθηγητής του Τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ Ανέστης Φιλιππίδης, στο περιθώριο σχετικής ημερίδας που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη, προσθέτοντας ότι η χώρα μας πρέπει επιτέλους να δημιουργήσει το απαιτούμενο πλαίσιο για την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση των μεγάλων αποθεμάτων του ορυκτού πλούτου της, καθώς, εκτός από τα τεράστια οικονομικά οφέλη, αυτή η εκμετάλλευση θα αυξήσει και τη γεωπολιτική της ισχύ.

Σύμφωνα με τα αναλυτικότερα στοιχεία που παρέθεσε, στην Ελλάδα αξιοποιείται μόλις το 1,44% από τα 24 βιομηχανικά ορυκτά της, τα αποθέματα των οποίων έχουν ακαθάριστη αξία 63 δισ. ευρώ. Από αυτά η μεγαλύτερη εκμετάλλευση παρουσιάζεται στα μάρμαρα (500 εκατ. ευρώ έναντι αποθεμάτων άνω των 5 δισ. ευρώ), στα αδρανή (300 εκατ. ευρώ έναντι αποθεμάτων άνω των 3 δισ. ευρώ) και στον μπετονίτη (43,8 εκατ. ευρώ έναντι 3,5 δισ. ευρώ). Αντίστοιχα, στη χώρα μας αξιοποιείται μόνον το 0,57% από τα εννέα μεταλλεύματα με αποθέματα ακαθάριστης αξίας 79 δισ. ευρώ που βρίσκονται στα έγκατά της. Στην Ελλάδα σε εκμετάλλευση βρίσκονται μόνο ο μόλυβδος-ψευδάργυρος (354 εκατ. ευρώ από αποθέματα αξίας 5,1 δισ. ευρώ),το νικέλιο (63 εκατ. ευρώ από αποθέματα αξίας περίπου 20 δισ. ευρώ) και το αλουμίνιο (38 εκατ. ευρώ από αποθέματα αξίας 4 δες. ευρώ), ενώ η παραμικρή εκμετάλλευση δεν έχει γίνει σε χρυσό (αποθέματα 26 δισ. ευρώ), χαλκό (12,4 δισ. ευρώ) και μαγγάνιο (5,2 δισ. ευρώ).Σε ό,τι αφορά τις ενεργειακές ορυκτές πρώτες ύλες, το ποσοστό αξιοποίησης φθάνει μόλις το 0,1%, όταν τα βέβαια αποθέματα (λιγνίτης & τύρφη και γεωθερμία) είναι ακαθάριστης αξίας 1,2 τρίο, ευρώ, ενώ τα πιθανά αποθέματα σε υδρογονάνθρακες (πετρέλαιο και φυσικό αέριο) ξεπερνούν το 1 τρίσ. ευρώ

Μάλιστα, επίσης στο περιθώριο της ίδιας ημερίδας, ο πρόεδρος του Τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ, καθηγητής Μιχάλης Βαβελίδης ανέφερε ότι στη Χαλκιδική (Στρατώνι, τις Σκουριές και την Ολυμπιάδα) βρίσκονται από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα στον ευρωπαϊκό χώρο, προσθέτοντας ότι η εξόρυξη γενικότερα είναι εξαιρετικά δαπανηρή διαδικασία. «Υπολογίζεται ότι από τον εντοπισμό μέχρι την εξόρυξη ενός κοιτάσματος στοιχίζει 400 εκατομμύρια δολάρια. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει οπωσδήποτε να δοθεί μεγάλη προσοχή στην προστασία του περιβάλλοντος, με την τήρηση της νομοθεσίας» συμπλήρωσε.

[ΠΗΓΗ: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, του Γιώργου Χατζηλίδη, 26/4/2017]

 

274 ΤΟΝΟΙ ΧΡΥΣΟΥ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ ΚΑΙ 77 ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ!

Σε σημερινό άρθρο της «Δημοκρατίας», αναφέρονται στοιχεία και  δηλώσεις του προέδρου του Τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ, καθηγητή Μιχάλη Βαβελίδη στην χθεσινή ημερίδα “Αναζήτηση και εκμετάλλευση ορυκτών πρώτων υλών από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα”, από το Τμήμα Γεωλογίας του ΑΠΘ και το Aristotle University of Thessaloniki Student Chapter της Society of Economic Geologists.

Πολλά δισεκατομμύρια ευ ώ βρίσκονται, προς το παρόν κρυμμένα, στη βορειοανατολική Χαλκιδική. Περίπου 274 τόνοι χρυσού υπάρχουν μετά βεβαιόητος στην περιοχή. Όμως ο χρυσός δεν είναι το μοναδικό μέταλλο, αφού υπάρχουν επίσης 2.100 τόνοι αργύρου, 1.000.000 τόνοι χαλκού και 1.600.000 τόνοι μολύβδου και ψευδαργύρου. Με δυο λόγια, στη Χαλκιδική βρίσκεται σήμερα ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα, με σημαντικά αποθέματα χρυσού και άλλων μεταλλευμάτων, σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Όπως σημειώνει ο καθηγητής Μιχάλης Βαβελίδης, ο οποίος δίνει τα στοιχεία για τα αποθέματα των μεταλλευμάτων, η εξόρυξη δεν είναι μια απλή διαδικασία, αλλά πολύπλοκη, πολυδάπανη και χρονοβόρα. Με βάση διεθνή στοιχεία, μέχρι να αρχίσουν να βγαίνουν τα μεταλλεύματα και να έρχονται τα κέρδη απαιτείται επένδυση της τάξης των 400.000.000 δολαρίων σημειώνει. Χρυσός και άλλα μεταλλεύματα, σύμφωνα με τα στοιχεία του κ. Βαβελίδη, υπάρχουν όμως και στη Θράκη, σε δύο περιοχές, στη Ροδόπη και στον Έβρο. Στις Σάπες, στη Ροδόπη, υπάρχουν 23 τόνοι χρυσού και 13 τόνοι αργύρου. Στο Πέραμα Αλεξανδρούπολης υπάρχουν 54 τόνοι χρυσού και 96 αργύρου. Στις δύο αυτές περιοχές υπάρχει και μεγάλη ποσότητα χαλκού επισημαίνει και υπογραμμίζει ότι οι εξορύξεις πρέπει να γίνονται ορθολογικά και με τήρηση της νομοθεσίας και των περιβαλλοντικών όρων, όπως γίνεται στις ευρωπαϊκές χώρες. «Δεν ανησυχώ για την εκμετάλλευση των μεταλλευμάτων η οποία γίνεται ελεγχόμενα» λέει χαρακτηριστικά.

«Η εκμετάλλευση χρυσού στον ελλαδικό χώρο, ιδιαίτερα στη Μακεδονία και τη Θράκη, γίνεται από την αρχαιότητα, από την 3η 4η χιλιετία π.Χ.» αναφέρει ο καθηγητής. «Ο Φίλιππος Β’ ο Μακεδών στήριξε το βασίλειο του στην εκμετάλλευση χρυσού και αργύρου, σύμφωνα με όσα αναφέρουν ιστορικοί όπως ο Ηρόδοτος, ο Θουκυδίδης, ο Στράβωνας. Ο βασιλιάς Φίλιππος Β’ εκμεταλλεύτηκε τον χρυσό από τα μεταλλεία της εποχής, με σκοπό να έχει προσόδους 1.000 ταλάντων ετησίως. Έκοψε χρυσά νομίσματα, τους γνωστούς φιλιππικούς».

 

Έντυπο: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ | Σελίδα: 17 | Δημοσίευση: 26/04/2017 | Αποδελτίωση: 26/04/2017

ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΟΡΥΚΤΩΝ ΣΤΟ ΑΠΘ

«Αναζήτηση και εκμετάλλευση ορυκτών πρώτων υλών από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα» είναι ο τίτλος της ημερίδας που θα πραγματοποιηθεί σήμερα στις 10 το πρωί στο Κέντρο Διάδοσης Ερευνητικών Αποτελεσμάτων του ΑΠΘ και διοργανώνεται από το Τμήμα Γεωλογίας του ΑΠΘ και το Aristotte University of Thessaloniki Student Chapter της Society of Economic Geologists.

Κατά τη διάρκεια της ημερίδας, ο πρόεδρος του Τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ, καθηγητής Μιχάλης Βαβελίδης θα αναφερθεί στη σπουδαιότητα του χρυσού στην αρχαία Ελλάδα και ιδιαίτερα στην αρχαία Μακεδονία. Ο κ. Φιλιππίδης θα κάνα μια συνοπτική αποτίμηση των ορυκτών πόρων της Ελλάδας, σχετικά με τα αποθέματα και την αξία τους, και θα αναπτύξει τις δυνατότητες χρήσης των ζεολίθων της Ελλάδος. Τέλος, ο καθηγητής από το Πανεπιστήμιο της Γενεύης Lluis Fontbote θα περιγράψει έναν πολύ σημαντικό τύπο κοιτασμάτων, από τον οποίο η παγκόσμια βιομηχανία προμηθεύεται τεράστιες ποσότητες μετάλλων και θα κάνει μία εκτίμηση για την προμήθεια σε ορυκτές πρώτες ύλες στο μέλλον.

[ΠΗΓΗ: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 25/4/2014]

ΤΑ ΝΕΑ ΑΝΘΡΩΠΟΓΕΝΗ ΟΡΥΚΤΑ

06-Mar-17 8-42-31 AM

Τρία πολύ διάσημα ανθρωπογενή ορυκτά: αριστερά κρύσταλλοι “Simonkolleite , στο κέντρο Metamunirite και δεξιά κρύσταλλοι Νεαλίτη (Nealite ) που εντοπίστηκαν στην Ελλάδα, στο Λαύριο

Η παρούσα γεωλογική εποχή του πλανήτη Γη είναι πολύ διαφορετική από όλες τις προηγούμενες επειδή τα βασικά χαρακτηριστικά της δεν καθορίζονται τόσο από τη φύση όσο από την πρωτοφανή παρεμβατικότητα των ανθρώπινων δραστηριοτήτων και γι’ αυτό, όλο και πιο συχνά, περιγράφεται από τους ειδικούς ως Ανθρωπόκαινος , δηλαδή η νέα γεωλογική εποχή του ανθρώπου. Υπέρ της ριζοσπαστικής άποψης ότι, εξαιτίας του ανθρώπου, η βιόσφαιρα και η γεώσφαιρα έχουν εισέλθει αμετάκλητα σε μια νέα εποχή συνηγορούν πλήθος μαρτυρίες: βιολογικές, τεχνολογικές, περιβαλλοντολογικές, μετεωρολογικές και, πιο πρόσφατα, γεωλογικές.

Πράγματι, στο τελευταίο τεύχος του γεωλογικού περιοδικού American Mineralogist , δημοσιεύτηκε ένα εκτενές άρθρο όπου ανακοινώνεται ότι μια ομάδα εκλεκτών γεωλόγων υπό τη διεύθυνση του Robert Hazen κατάφερε, πρώτη φορά, να εντοπίσει στη φύση και να αναλύσει στο εργαστήριο 208 είδη ορυκτών, τα οποία προήλθαν και υπάρχουν χάρη στις ανθρώπινες δραστηριότητες.

Και γεωλογικά τα αποτυπώματά μας

Άραγε, η μαζική παρουσία ανθρώπων σε κάθε γωνιά του πλανήτη καθώς και της τεχνολογίας τους μπορεί να προξενήσει τόσο βαθιές μεταβολές που να αποτυπώνονται στα γεωλογικά στρώματα; Να προκαλούν δηλαδή γεωλογικές και οικολογικές αλλαγές συγκρίσιμες με αυτές που συνέβησαν κατά το παρελθόν, όταν π.χ. τελείωσε η Εποχή των Παγετώνων; Μπορούν οι ριζικές μεταβολές που προξένησε ο άνθρωπος στη γεώσφαιρα τους τρεις τελευταίους αιώνες, να συγκριθούν με τις κοσμοϊστορικές αλλαγές που για να συμβούν χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια;

Την καλύτερη απάντηση σε αυτό το κρίσιμο ερώτημα έδωσε ο Robert Hazen, διεθνούς φήμης γεωλόγος και πρωταγωνιστής αυτής της έρευνας: «Η εξέλιξη των ορυκτών ήταν συνεχής σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας της Γης. Χρειάστηκαν 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια για να καταφέρουν οι συνδυασμοί των χημικών στοιχείων να συναντηθούν σε έναν συγκεκριμένο τόπο, σε ένα δεδομένο βάθος και σε μια ορισμένη θερμοκρασία, ώστε να σχηματίσουν τα 5.200 είδη ορυκτών που υπάρχουν στη Γη και αναγνωρίζονται επίσημα. Από αυτά τα 5.200 είδη ορυκτών, υπάρχουν 208 που άμεσα ή έμμεσα προήλθαν από τις ανθρώπινες δραστηριότητες, κυρίως μετά το δεύτερο ήμισυ του 18ου αιώνα. Και θεωρούμε ότι νέα είδη θα συνεχίσουν να παράγονται με τον ίδιο σχετικά φρενήρη ρυθμό».

Τα 208 είδη ανθρωπογενών ορυκτών στα οποία αναφέρεται ο Robert Hazen είναι αυτά που ανακάλυψαν αυτοί οι ερευνητές αναλύοντας τα 5.200 είδη ορυκτών που σήμερα αναγνωρίζονται επίσημα από την ICS (Διεθνής Επιτροπή Στρωματογραφίας). Αυτά τα 208 ορυκτά ονομάζονται «ανθρωπογενή», επειδή δεν θα υπήρχαν χωρίς την καταλυτική επίδραση του ανθρώπου τους τρεις τελευταίους αιώνες.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, πρόκειται κυριολεκτικά για μια γεωλογική έκρηξη: ο σχηματισμός αυτών των νέων ορυκτών είναι τόσο γρήγορος –σε γεωλογική και όχι σε ανθρώπινη κλίμακα– ώστε δικαίως συγκρίνεται με την εποχή της «Μεγάλης Οξυγόνωσης» όταν, πριν από 2,2 δισεκατομμύρια χρόνια, όταν σχηματίστηκαν τα περισσότερα είδη των ορυκτών που υπάρχουν σήμερα. Με άλλα λόγια, όπως ακριβώς προβλέπεται από τη θεωρία της Ανθρωποκαίνου Εποχής, η μαζική παρουσία και οι επεμβατικές δραστηριότητες των ανθρώπων αλλάζουν ταχύτατα όχι μόνο τη βιόσφαιρα αλλά και τη γεώσφαιρα του πλανήτη.

[ΠΗΓΗ: Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ, του Σπύρου Μανουσέλη, 06/03/2017]

ΤΟ 4% ΤΩΝ ΟΡΥΚΤΩΝ ΤΗΣ ΓΗΣ ΕΧΟΥΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΧΑΡΗ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

38514a0b-f985-46a6-9426-9cbd5df14930Από τα συνολικά 5.208 ορυκτά της Γης που έχουν αναγνωρισθεί επίσημα από τη Διεθνή Ορυκτολογική Ένωση, τα 208, δηλαδή το 4% ή το ένα στα 25, έχουν ανθρωπογενή προέλευση, καθώς έχουν σχηματισθεί χάρη στις ανθρώπινες δραστηριότητες και τα περισσότερα από αυτά «γεννήθηκαν» μόλις κατά τα τελευταία 200 χρόνια.

Από τα 208 αναγνωρισμένα ανθρωπογενή ορυκτά, τα 29 περιέχουν άνθρακα, ενώ ορισμένα από αυτά έχουν βρεθεί στην Ελλάδα, όπως ο νεάλιθος και ο φιντλερίτης στα μεταλλεία Λαυρίου.

Αυτό προκύπτει από μια νέα επιστημονική έρευνα, η οποία για πρώτη φορά κατέγραψε σε ένα παγκόσμιο κατάλογο όλα τα ορυκτά του πλανήτη μας, τα οποία έχουν προέλθει κατά κύριο λόγο ή αποκλειστικά χάρη στους ανθρώπους.

Η προέλευσή τους οφείλεται στο ότι, εξαιτίας των ανθρώπων, δημιουργήθηκαν οι συνθήκες για να έλθουν σε επαφή μεταξύ τους χημικά στοιχεία και να προκληθούν γεωχημικές αντιδράσεις, που αλλιώς δεν θα είχαν συμβεί στη φύση. Αν, για παράδειγμα, οι μεταλλωρύχοι δεν είχαν σκάψει τη στοά κάποιου ορυχείου (π.χ. στο Λαύριο), μπορεί να μην είχαν σχηματισθεί στα τοιχώματά του οι κρύσταλλοι ενός άγνωστου έως τότε ορυκτού.

Οι άνθρωποι έχουν -μετά την αύξηση του οξυγόνου πριν από 2,2 δισεκατομμύρια χρόνια- τη μεγαλύτερη συνεισφορά στην ποικιλία των ορυκτών της Γης. Αυτή η διαπίστωση, σύμφωνα με τους επιστήμονες, αποτελεί άλλο ένα επιχείρημα ότι ο πλανήτης μας έχει πλέον εισέλθει σε μια νέα γεωλογική εποχή, την Ανθρωπόκαινο, που έρχεται να διαδεχθεί την Ολόκαινο (άρχισε πριν 11.700 χρόνια με το λιώσιμο των πάγων) και στην οποία οι άνθρωποι αφήνουν πλέον όλο και πιο έντονα το αποτύπωμά τους.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ρόμπερτ Χέιζεν, επικεφαλής γεωεπιστήμονα του Ινστιτούτου Επιστημών Κάρνεγκι στην Ουάσιγκτον και διευθυντή του διεθνούς Παρατηρητηρίου Βαθέος ‘Ανθρακα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό ορυκτολογίας “American Mineralogist”, επισημαίνουν ότι τα περισσότερα ανθρωπογενή ορυκτά έχουν προέλθει από τις εξορυκτικές δραστηριότητες.

Ορισμένα άλλα έχουν βρεθεί στα μεταλλουργεία, ενώ κάποια έχουν σχηματισθεί στις σωληνώσεις των γεωθερμικών μονάδων, ακόμη και σε ναυάγια πλοίων, στις αρχαιολογικές ανασκαφές ή μέσα στις αποθήκες των μουσείων. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, ένα φυσικό υλικό ήλθε σε επαφή με ένα άγνωστο για εκείνο περιβάλλον (π.χ. με το θαλασσινό νερό ή με το ξύλο στα ράφια μιας αποθήκης) και, μέσα από μια χημική αντίδραση, σχηματίσθηκε ένα νέο ορυκτό. Αν οι άνθρωποι δεν είχαν κάνει την μεταφορά με το πλοίο ή την αρχαιολογική ανασκαφή, αυτό το ορυκτό μπορεί να μην είχε υπάρξει ποτέ στη φύση.

Αν και μερικά ανθρωπογενή ορυκτά μπορούν να προκύψουν επίσης και μέσω φυσικών διαδικασιών, πολλά άλλα όχι. Στην ιστορία του πλανήτη μας η εξέλιξη των ορυκτών δεν σταμάτησε ποτέ, καθώς με το πέρασμα του χρόνου τα χημικά στοιχεία συναντιούνται σε διάφορους συνδυασμούς μέσα στη Γη, σε συγκεκριμένες τοποθεσίες, βάθη και θερμοκρασίες, για να «γεννήσουν» νέα ορυκτά.

Το ‘Συμβάν της Μεγάλης Οξείδωσης’, δηλαδή η μεγάλη αύξηση του οξυγόνου που συνέβη στην ατμόσφαιρα της Γη πριν περίπου 2,2 δισ. χρόνια, είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν σχεδόν τα δύο τρίτα των περίπου 5.200 ορυκτών.

Μετά την εμφάνιση των ανθρώπων, οι δραστηριότητές τους συνέβαλαν άμεσα ή έμμεσα, ώστε να σχηματισθούν και άλλα ορυκτά, τα περισσότερα μετά τον 18ο αιώνα, όταν άρχισε σταδιακά η βιομηχανική επανάσταση. Όπως είπε ο Χέιζεν, «πιστεύουμε ότι και άλλα ορυκτά συνεχίζουν να σχηματίζονται σήμερα με τον ίδιο σχετικά γρήγορο ρυθμό».

Οι άνθρωποι επιδρούν στον ανόργανο ορυκτό κόσμο, προκαλώντας τη δημιουργία νέων ορυκτών ως ένα αθέλητο υποπροϊόν των διαφόρων δραστηριοτήτων τους. ενώ συνεχώς μετακινούν τεράστιες ποσότητες πετρωμάτων και ορυκτών από το ένα μέρος της Γης στο άλλο. Οι ερευνητές θεωρούν πιθανό ότι υπάρχουν εκατοντάδες ανθρωπογενή ορυκτά που ακόμη δεν έχουν αναγνωρισθεί, μέσα σε παλιά ορυχεία, χυτήρια, εγκαταλειμμένα κτίρια κ.α.

Ο κατάλογος των 5.208 ορυκτών δεν περιλαμβάνει όσα οι άνθρωποι παράγουν βιομηχανικά. Πρόκειται για χιλιάδες νέα συνθετικά υλικά που έχουν ιδιότητες των ορυκτών, χωρίς να υπάρχει κάτι αντίστοιχο στο ηλιακό μας σύστημα, ίσως και και σε όλο το σύμπαν (ημιαγωγοί, κρύσταλλοι λέιζερ, μαγνήτες, μπαταρίες, τούβλα, τσιμέντο, χάλυβας, τιτάνιο, συνθετικοί πολύτιμοι λίθοι κ.α.). Τα υλικά αυτά, σύμφωνα με τον Χέιζεν, θα παραμείνουν στο γεωλογικό «αρχείο» για τα επόμενα δισεκατομμύρια χρόνια ως υπόμνηση ότι κάποτε υπήρξαν άνθρωποι στη Γη…

[ΠΗΓΗ: http://politesaristoteli.blogspot.gr, από http://energypress.gr, ΑΠΕ-ΜΠΕ, 2/3/2017]