Tag Archives: μεταλλουργία νικελίου

Η ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ ΣΤΟ ΕΥΡΩ-ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

34285

Τι σημαίνει για τη μεταλλουργία νικελίου η απόφαση της EE να παραπέμψει την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την κρατική ενίσχυση; Ποια είναι η εικόνα της εταιρείας και πόσο επιδεινώνεται από τις χαμηλές τιμές νικελίου;

Χάθηκε πολύτιμος χρόνος και πλέον, μετά την παραπομπή της Ελλάδας στο Ευρωδικαστήριο, για τις κρατικές ενισχύσεις που έλαβε η ΛΑΡΚΟ, τα περιθώρια για βιώσιμες λύσεις είναι ελάχιστα. Αυτό τονίζουν γνώστες των προβλημάτων της μεταλλουργίας νικελίου, η οποία λειτουργεί τα τελευταία χρόνια σωρεύοντας ζημιές και απλήρωτους λογαριασμούς προς τη ΔΕΗ AE.

Η απόφαση της Κομισιόν να παραπέμψει την Ελλάδα, επειδή το Δημόσιο δεν ανέκτησε τα περίπου 160 εκατομμύρια ευρώ που κρίθηκαν ως παράνομες κρατικές ενισχύσεις, ήταν εν πολλοίς αναμενόμενη. Σε παρόμοιες περιπτώσεις και από τη στιγμή που αποφάσεις του Δημοσίου κριθούν ως παράνομες ενισχύσεις, τα περιθώρια υποχώρησης των κοινοτικών αρχών είναι ελάχιστα αφού, τα δεδικασμένα στο Ευρωδικαστήριο είναι πάμπολλα ενώ καραδοκούν άλλες χώρες με αντίστοιχα προβλήματα στην περίπτωση που προκύψει «μεροληπτική μεταχείριση».

Σε άλλες περιπτώσεις, η παραπομπή μιας χώρας στο Δικαστήριο, μπορεί να επιδιώκεται, επειδή προσφέρει τον απαραίτητο χρόνο για να γίνουν κάποιες διορθωτικές κινήσεις. Ωστόσο στην περίπτωση της ΛΑΡΚΟ, η οικονομική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η εταιρεία, σε συνδυασμό με τη συγκυρία των χαμηλών τιμών στο μέταλλο, δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας.

Ειδικότερα, η Κομισιόν έχει χαρακτηρίσει ως παράνομη κρατική ενίσχυση, το ποσό των 136 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο προέκυψε από τη συμμετοχή του Δημοσίου ως μετόχου, στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας το 2009 και από εγγυήσεις που προσέφερε στη ΛΑΡΚΟ μέχρι το 2011, που μαζί με τους τόκους ανέρχεται σε 160 εκατομμύρια. Στη συνέχεια Κομισιόν και Ελληνικό Δημόσιο συμφώνησαν στην εφαρμογή αξιόπιστου προγράμματος αναδιάρθρωσης της ΛΑΡΚΟ που θα εγγυούταν τη βιωσιμότητα της εταιρείας (είσοδος στρατηγικού επενδυτή με αύξηση μ.κ. κλπ), το οποίο ωστόσο μέχρι το 2014 δεν προχώρησε.

Στη συνέχεια, ακολούθησαν συνεχόμενες οχλήσεις από την πλευρά της Κομισιόν, με την τελευταία στις αρχές Φεβρουαρίου όταν ήρθε στην Αθήνα ο αρμόδιος γενικός διευθυντής της. Η άρνηση ή αδυναμία της ελληνικής κυβέρνησης να παρουσιάσει αξιόπιστο πρόγραμμα ή να αντικρούσει με επιχειρήματα τις θέσεις της Κομισιόν για τον χαρακτήρα των ενισχύσεων που δέχθηκε η εταιρεία, κατέληξαν στην απόφαση που έλαβε το Κολλέγιο των Επιτρόπων την περασμένη Τετάρτη, για παραπομπή της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Η κατάσταση για την ίδια τη ΛΑΡΚΟ, δυσχεραίνεται από το γεγονός ότι οι τιμές του Νικελίου, κινούνται σε ιστορικά χαμηλά για μεγάλο διάστημα. Οι τιμές στα επίπεδα των 7-7.500 ευρώ ο τόνος, με το ζόρι καλύπτουν το μισό κόστος παραγωγής. Έτσι η ΛΑΡΚΟ δεν πληρώνει ηλεκτρικό ρεύμα στη  ΔΕΗ , η οποία είμαι και μέτοχος της εταιρείας, οι οφειλές προς την οποία ανέρχονται σε περίπου 270 εκατομμύρια ευρώ σύμφωνα με τα στοιχεία της ΔEΗ.

Για το θέμα του κόστους της ηλεκτρικής ενέργειας υπήρξε συμφωνία με τη ΔEΗ για παραπομπή της διαφοράς στη διαιτησία. Ωστόσο ακόμη και αν η τιμή της κιλοβατώρας μειωθεί στο μισό από τη σημερινή τιμή και πάλι με τις τιμές νικελίου σε τόσο χαμηλά επίπεδα, δύσκολα η εταιρεία μπορεί να ανακάμψει χωρίς δραστικές παρεμβάσεις στο κόστος. Όλα αυτά, χωρίς να υπολογίζονται οι επιπτώσεις από την επικείμενη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για την επιστροφή της κρατικής ενίσχυσης.

Σημειώνεται ότι το 2013 και 2014 η εταιρεία πραγματοποίησε ζημίες ύψους 76,2 και 28,5 εκατομμυρίων αντιστοίχως, είχε αρνητικό EBITDA 52 και 13,9 εκατομμυρίων, χρέος βραχυπρόθεσμο και μεσο-μακροπρόθεσμο ύψους 420 εκατ. στο τέλος του 2014 και αρνητικά ίδια κεφάλαια 155 εκατ. στο τέλος του 2014. Στο τέλος του 2015 η παραπάνω εικόνα εκτιμάται ότι έχει επιδεινωθεί περαιτέρω λόγω των χαμηλών τιμών νικελίου, ενώ πληροφορίες κάνουν λόγο για ζημιές που σε μηνιαία βάση κινούνται στα επίπεδα των οκτώ εκατομμυρίων.

Με κινήσεις της τελευταίας στιγμής η σημερινή διοίκηση της εταιρείας επιδιώκει να εφαρμόσει πρόγραμμα περιορισμού του κόστους, με ελάχιστες έως μηδενικές παρεμβάσεις στο μισθολογικό κόστος, το οποίο είναι από τα υψηλότερα…

[ΠΗΓΗ: http://www.oryktosploutos.net/, 26/4/2016, από www.euro2day.gr/]

ΣΤΗ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ ΔΕΗ ΚΑΙ ΛΑΡΚΟ

ImageHandler

Στη διαιτησία προσφεύγουν ΔΕΗ και ΛΑΡΚΟ για τον καθορισμό της τιμής της κιλοβατώρας, από το ύψος της οποίας εξαρτάται η βιωσιμότητα της μεταλλουργίας νικελίου. Η ΛΑΡΚΟ είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος καταναλωτής ηλεκτρικής ενέργειας μετά την Αλουμίνιο, με περίπου 1.200 γιγαβατώρες ετησίως, ενώ η τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας συμμετέχει με πολύ υψηλό ποσοστό στο κόστος παραγωγής του μετάλλου.

Έτσι η ΛΑΡΚΟ, όπως εξάλλου και οι άλλες εναπομείνασες ηλεκτροβόρες βιομηχανίες, όπως η Αλουμίνιο για την οποία υπήρξε τελεσίδικη απόφαση της Κομισιόν, βρίσκεται σε αντιπαράθεση με τη ΔΕΗ για το ύψος των χρεώσεών της. θεωρούν εν ολίγοις ότι η τιμολόγηση της ΔΕΗ δεν λαμβάνει υπ’ όψιν ούτε το καταναλωτικό προφίλ των βιομηχανιών (συνεχής λειτουργία όλο το 24ωρο 365 μέρες τον χρόνο) και πολύ περισσότερο το γεγονός ότι αποτελούν «φορτία βάσης», άρα θα πρέπει να τιμολογούνται με βάση το κόστος της ΔΕΗ για τις μονάδες που καλύπτουν τα φορτία αυτά, δηλαδή τις λιγνιτικές.

Διάσταση απόψεων για τον ορισμό των διαιτητών Σε ό,τι αφορά τη διαδικασία της διαιτησίας της ΛΑΡΚΟ με τη ΔΕΗ, σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες, παρότι έχει συμφωνηθεί από πς δύο πλευρές να προχωρήσουν, υπάρχει διάσταση ως προς τον ορισμό των διαιτητών που θα εκπροσωπήσουν τις δύο εταιρείες. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ο νομικός που επέλεξε και πρότεινε εγγράφως η ΔΕΗ, αρνήθηκε τελικά να αναλάβει την υποστήριξη των θέσεών της. Επιπλέον η ΔΕΗ εξέφρασε γραπτώς τις αντιρρήσεις της και ως προς το πρόσωπο που επέλεξε η ΛΑΡΚΟ. Ωστόσο, η μεταλλουργική εμμένει στον ορισμό του, θεωρώντας ότι ως επιστήμονας και επαγγελματίας καλύπτει πλήρως τις απαιτήσεις που θέτει ο νόμος για τον ρόλο αυτό.

Μάλιστα, η ΛΑΡΚΟ εκφράζει τον έντονο προβληματισμό της για τη στάση της ΔΕΗ ως προς τον ορισμό του διαιτητή, αφήνοντας ευθείες αιχμές ότι με τον τρόπο αυτό η διοίκηση της ΔΕΗ επιδιώκει να δυναμιτίσει τη διαδικασία της διαιτησίας, την οποία στην πραγματικότητα δεν επιθυμεί, ενώ τη δέχτηκε απλώς νια να τηρήσει τα προσχήματα.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονιστεί ότι, μετά την έκδοση της απόφασης της διαιτησίας με την Αλουμίνιο, η οποία δικαίωσε τις θέσεις της μεταλλουργίας ορίζοντας τιμή μεγαβατώρας (1.000 κιλοβατώρες) 36,6 ευρώ και 40,7 ευρώ μαζί με τις υποχρεωτικές χρεώσεις, η ΔΕΗ επεδίωξε με κάθε τρόπο να αμφισβητήσει την εγκυρότητα της απόφασης.

ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, 28/07/2015