Tag Archives: ΛΑΡΚΟ

ΠΥΚΝΩΝΟΥΝ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΡΚΟ

Τα …μαύρα σύννεφα «πυκνώνουν» πάνω από τη ΛΑΡΚΟ. Σήμερα αναμένεται η κρίσιμη συνάντηση μεταξύ των διοικήσεων της ΔΕΗ και της νικελοβιομηχανίας προκειμένου να γίνει μια ύστατη προσπάθεια εξεύρεσης λύσης για τα υπέρογκα χρέη της σε ρεύμα, τα οποία προσεγγίζουν τα 300 εκατ. ευρώ.

Παράλληλα όμως, δυσοίωνα είναι και τα μηνύματα που έρχονται από το ευρωδικαστήριο. Η τελική απόφαση που αναμένεται να δημοσιευθεί στις 24 Ιανουαρίου, όπως αναφέρουν αρμόδιες πηγές, διαφαίνεται ότι θα δικαιώνει για άλλη μια φορά την Κομισιόν, η οποία απαιτεί την επιστροφή των 135 εκατ. ευρώ που είχαν δοθεί ως στήριξη από το ελληνικό κράτος στη ΛΑΡΚΟ κατά τα έτη 2008, 2010 και 2011, αλλά και το 2009 για τη συμμετοχή του Δημοσίου στην αύξηση κεφαλαίου της εταιρείας.

Όπως επισημαίνουν οι ίδιες πηγές, οι πληροφορίες συγκλίνουν στο ότι τελικά δεν θα φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα η νομική κίνηση της ΛΑΡΚΟ με την αίτηση αναίρεσης ώστε να μην ισχύσει η καταδικαστική απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Νοέμβριος 2017). Τότε το ευρωδικαστήριο είχε δικαιώσει την Κομισιόν για την απαίτησή της να επιστραφεί από τη βιομηχανία το ποσό των 135 εκατ. ευρώ, διότι είχαν τη μορφή κρατικών ενισχύσεων. Τα συγκεκριμένα μέτρα δεν είχαν κοινοποιηθεί στην Επιτροπή για προηγούμενη έγκριση, όπως απαιτούσαν οι κανόνες της ΕΕ.

Στην περίπτωση που δεν υπάρξει συμμόρφωση τότε μπορεί να επιβληθεί πρόστιμο στην Ελλάδα για κάθε μέρα που θα περνά, μετά τις 24 Ιανουαρίου, έως ότου τελικά επιστραφούν τα κονδύλια που είχαν δοθεί ως στήριξη στη ΛΑΡΚΟ. Μάλιστα, υπάρχει ο κίνδυνος τα κονδύλια να παρακρατηθούν από το ΕΣΠΑ.

Για την αποφυγή επιβολής προστίμων και επιστροφής των 135 εκατ. ευρώ (φθάνουν σήμερα τα 170 εκατ. ευρώ), επανέρχονται στο προσκήνιο παλαιότερα σενάρια διχοτόμησης ή τριχοτόμησης της εταιρείας (των παγίων της εταιρείας και των δημόσιων ορυχείων που της έχουν παραχωρηθεί) και πώλησής της , ή υιοθέτησης μιας παρεμφερούς λύσης.

Για την ιστορία

Η υπόθεση ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2014, όταν η Κομισιόν αποφάσισε ότι τα μέτρα στήριξης προσέδωσαν στην υπό κρατικό έλεγχο βιομηχανία ΛΑΡΚΟ αθέμιτο πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών της, κατά παράβαση των κανόνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις κρατικές ενισχύσεις και ότι η εταιρεία πρέπει να επιστρέψει το ποσό εντόκως. Η Ελλάδα, σύμφωνα με την Επιτροπή, όφειλε να ανακτήσει την ενίσχυση εντός τεσσάρων μηνών, ωστόσο συνέχισε να μη συμμορφώνεται. Για αυτό στην προσφυγή της, της 2ας Σεπτεμβρίου 2016, η Κομισιόν είχε ζητήσει από το ΔΕΕ να διαπιστώσει ότι η χώρα μας παρέβη τις υποχρεώσεις της. Η ελληνική πλευρά καταδικάστηκε τελικά τον Νοέμβριο του 2017, αλλά κίνησε τις νομικές διαδικασίες για την αναίρεση της απόφασης.

ΔΕΗ: Εγγυημένη πληρωμή για συνέχιση ηλεκτροδότησης

Εκτός από την υπόθεση των κρατικών ενισχύσεων, η ΛΑΡΚΟ χρωστά περί τα 300 εκατ. στη ΔΕΗ. Οι διαπραγματεύσεις ΔΕΗ – ΛΑΡΚΟ σε υπηρεσιακό επίπεδο δεν κατέληξαν σε συμφωνία για την υπογραφή νέας σύμβασης παροχής ηλεκτρικής ενέργειας. Μεταξύ των όρων που θέτει η ΔΕΗ για την υπογραφή συμφωνίας είναι και η εγγυημένη πληρωμή για την ακριβή ποσότητα της ηλεκτρικής ενέργειας που θα παρέχει στη ΛΑΡΚΟ. Για αυτό στη σημερινή συνάντηση των διοικήσεων των δύο εταιρειών θα επιχειρηθεί μια τελευταία προσέγγιση.

Όπως αναφέρουν στο energia.gr πηγές της ΔΕΗ, εάν η νικελοβιομηχανία δεν δώσει τις απαιτούμενες εγγυήσεις ότι θα πληρώνει εμπρόθεσμα τις τρέχουσες καταναλώσεις, τότε η ηλεκτροδότηση θα πρέπει να διακοπεί ή ανάλογα με το ποσό που θα μπορεί να πληρώνει θα προσαρμοστεί αντίστοιχα η παροχή ρεύματος, άρα και η παραγωγή της ΛΑΡΚΟ. Κοντά στις διαπραγματεύσεις βρίσκονται και στελέχη του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας καθώς οι εξελίξεις θα επηρεάσουν τους 1.200 εργαζόμενους στη βιομηχανία.

 

[ΠΗΓΗ: https://www.energia.gr/, της Μάχης Τράτσα, 7/1/2019]

Η ΛΑΡΚΟ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΗΝ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Η ΔΕΗ έχει γράψει ένα παγκόσμιο ρεκόρ: ένας μόνο οφειλέτης τής χρωστά σχεδόν όσο η αξία της στο ταμπλό του Χρηματιστηρίου!

Στην κυβέρνηση τώρα τρέχουν και δεν προλαβαίνουν. Τα δικαστήρια απέρριψαν τα ασφαλιστικά μέτρα που είχε ζητήσει η ΔΕΗ για τη ΛΑΡΚΟ, προκειμένου να μην της διακοπεί το ρεύμα. Σε προεκλογική περίοδο συζήτηση περί αποκρατικοποίησης από την «αριστερή» κυβέρνηση δεν είναι νοητή. Η κυβέρνηση, όμως, δεν θέλει να χρεωθεί το πολιτικό κόστος ενός «χριστουγεννιάτικου» λουκέτου μιας ακόμη βιομηχανίας. Η ΛΑΡΚΟ είναι η χαρακτηριστική περίπτωση κρατικοδίαιτης βιομηχανίας. Κάθε μέρα που παράγει, γράφει ζημιές. Απασχολεί 1.100 άτομα. Η ΔΕΗ έδωσε παράταση μέχρι τα μέσα Ιανουάριου στη ΛΑΡΚΟ. Μετά, λέει, θα σταματήσει να την προμηθεύει με ρεύμα. Η ΛΑΡΚΟ χρωστά 280 εκατ. ευρώ στη ΔΕΗ, αλλά έχει πάψει και προ πολλού να τηρεί τον μεταξύ τους διακανονισμό. Αν σταματήσει η ΔΕΗ να προμηθεύει με ρεύμα τη ΛΑΡΚΟ, η μεταλλουργία θα πρέπει να αγοράζει το ρεύμα από το σύστημα σε πολύ ακριβότερη τιμή, με την υποχρέωση μάλιστα να καταβάλλει γι αυτό εγγύηση και να πληρώνει το σύνολο της κατανάλωσης χωρίς καθυστέρηση. Η ΔΕΗ έχει γράψει ένα παγκόσμιο ρεκόρ: ένας μόνο οφειλέτης τής χρωστά σχεδόν όσο η αξία της στο ταμπλό του Χρηματιστηρίου (κάτι περισσότερο από 300 εκατ. ευρώ). Η ΔΕΗ είναι μέτοχος της ΛΑΡΚΟ κατά 11,4%. Το υπόλοιπο 55,2% ανήκει στο ΤΑΙΠΕΔ και το 33,4%στην Εθνική Τράπεζα.

[ΠΗΓΗ: ΒΡΑΔΥΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, 16/12/2018]

ΛΑΡΚΟ: ΠΩΣ ΤΟ “ΚΡΑΤΙΚΟ ΖΟΜΠΙ” ΣΤΕΡΕΙ ΠΟΡΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΓΙΗ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ

Προ ημερών, ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ Μ. Παναγιωτάκης, επιβεβαίωσε και δημοσίως με δηλώσεις του, τις πληροφορίες περί νέας εκτίναξης του χρέους της υπό κρατικό έλεγχο βιομηχανίας νικελίου Λάρκο. Σύμφωνα με τον κ. Παναγιωτάκη, σε σύνολο οφειλών 380 εκατ. ευρώ που προέρχονται από τη μεγάλη βιομηχανία, τα 280 εκατ. ευρώ είναι χρέη της Λάρκο.

Η βιομηχανία που είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος καταναλωτής ενέργειας, έχει αποτύχει να ανταποκριθεί στις πολυάριθμες ρυθμίσεις που έχουν γίνει από τη ΔΕΗ, καθώς τα τελευταία χρόνια καταγράφει σημαντικές ζημιές και αδυνατεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της.

Σύμφωνα με τον τελευταίο δημοσιευμένο ισολογισμό της εταιρείας που αφορά στη χρήση του 2015 η ΛΑΡΚΟ εμφάνισε ζημιές 79,3 εκατ. ευρώ με μειωμένο τζίρο και μη βιώσιμα κόστη παραγωγής.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η μέση τιμή πώλησης του νικελίου διαμορφώθηκε στα 11886 δολάρια τον τόνο, όταν το εμπορικό κόστος της Λάρκο ήταν 16627 δολάρια ο τόνος, δηλαδή για κάθε τόνο που παρήγαγε η βιομηχανία κατέγραφε ζημιά 4741 δολάρια.

Δηλαδή η υπό κρατικό έλεγχο βιομηχανία παρήγαγε ζημιές 222 χιλιάδες την ημέρα (81,1 εκατ. δολ. συνολικά). Το μισθολογικό κόστος για τους 1124 εργαζόμενους διαμορφώθηκε στα 48,96 εκατ. ευρώ και αυξήθηκε κατά 1,11 εκατ. ευρώ, αντιπροσωπεύοντας το 19,1% του εμπορικού κόστους της επιχείρησης.

Ρεύμα

Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι η Λάρκο, η οποία είναι μεγάλος καταναλωτής ηλεκτρικής ενέργειας, απολαμβάνει ειδικές εκπτώσεις, οι οποίες εγείρουν σοβαρά ερωτήματα. Συγκεκριμένα παρά το γεγονός ότι οι οφειλές της προς τη ΔΕΗ συνεχώς αυξάνονται, της έχει χορηγηθεί έκπτωση συνέπειας 11% ενώ παράλληλα απολαμβάνει έκπτωση 6% για το προφίλ. Δηλαδή η Λάρκο ως καταναλωτής πληρώνει (θεωρητικά γιατί στην πράξη αδυνατεί να εξοφλεί τα τιμολόγια που της αποστέλλει η ΔΕΗ) περί τα 20 ευρώ/μεγαβατώρα λιγότερο από τις υπόλοιπες ενεργοβόρες βιομηχανίες. Σε ετήσια βάση το συνολικό ύψος της έκπτωσης που χορηγεί η ΔΕΗ στη Λάρκο υπολογίζεται στα 22 εκατ. ευρώ.

Προ δύο εβδομάδων μάλιστα είχε γίνει γνωστό ότι η ΔΕΗ προχώρησε στην αποστολή νέου εξώδικου διεκδικώντας οφειλές και προειδοποιώντας με διακοπή της παροχής ηλεκτρικής ενέργειας. Κάτι που έχει κάνει και στο παρελθόν, χωρίς ωστόσο επιτυχία, αφού στην πορεία πάντοτε η βιομηχανία αθετούσε τους διακανονισμούς και διόγκωνε τις οφειλές της.

 

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr/, του Χάρη Φλουδόπουλου, 30/10/2018]

ΣΤΑ ΑΖΗΤΗΤΑ Η ΛΑΡΚΟ, ΔΙΑΤΡΗΤΟΣ Ο ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

Προ ημερών στο διοικητικό συμβούλιο της ΔΕΗ παρουσιάστηκαν στοιχεία για τις ανεξόφλητες οφειλές των πελατών της επιχείρησης. Στην κορυφή της λίστας φιγουράριζε το όνομα της πολύπαθης προβληματικής κρατικής βιομηχανίας νικελίου ΛΑΡΚΟ, η οποία οφείλει στη ΔΕΗ το ιλιγγιώδες ποσό των 285 εκατ. ευρώ. Μάλιστα, οι συγκεκριμένες οφειλές αποτελούν το 75% των συνολικών ανεξόφλητων οφειλών πελατών της ΔΕΗ από την υψηλή τάση, δηλαδή τη βαριά βιομηχανία.

Το πρόβλημα των χρεών προς τη ΔΕΗ είναι ένα από τα πολλά που καλείται να διαχειριστεί η εταιρεία, η οποία βρίσκεται σε διαρκή κλοιό ζημιών και αδυνατεί να καταρτίσει ένα ρεαλιστικό και βιώσιμο πλάνο για να συνεχίσει τη δραστηριότητά της. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο τελευταίος ισολογισμός της εταιρείας αφορά τη χρήση του 2015, ενώ για τις χρήσεις του 2016 και του 2017 δεν έχουν ακόμη δημοσιοποιηθεί τα μεγέθη. Σύμφωνα με πληροφορίες το πρόβλημα στην κατάρτιση του νέου ισολογισμού έγκειται στην απαίτηση των ορκωτών λογιστών να γίνει επικαιροποίηση με βάση τις νεότερες εμπορικές αξίες των παγίων της εταιρείας. Για το θέμα υπάρχει αναφορά και στις παρατηρήσεις των ορκωτών, όπου εκφράζεται επιφύλαξη για την αύξηση το 2015 κατά 271 εκατ. ευρώ της αξίας των παγίων που αφορούν την αξία των ορυχείων, των κτιριακών εγκαταστάσεων και των τεχνικών έργων. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι η ελεγκτική ζήτησε να υπάρξει νέα, ανεξάρτητη αποτίμηση, ενώ ενδεχόμενη αναπροσαρμογή προς τα κάτω της αξίας των παγίων θα έχει επίπτωση στην καθαρή θέση της εταιρείας.

Ως προς τα μεγέθη του 2015, η εικόνα του ισολογισμού αποτυπώνει ανάγλυφα τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει η ΛΑΡΚΟ, η οποία εμφάνισε 79,3 εκατ. ευρώ ζημίες, με μειωμένο τζίρο και υψηλότατα, μη βιώσιμα, κόστη παραγωγής. Είναι χαρακτηριστικό ότι η μέση τιμή πώλησης του νικελίου διαμορφώθηκε στα 11.886 δολάρια ο τόνος, όταν το εμπορικό κόστος της ΛΑΡΚΟ ήταν 16.627 δολάρια ο τόνος, δηλαδή για κάθε τόνο που παρήγε η βιομηχανία κατέγραφε ζημία 4.741 δολαρίων. Δηλαδή η υπό κρατικό έλεγχο βιομηχανία παρήγε ζημίες 222.000 δολ. την ημέρα (81,1 εκατ. δολ. συνολικά). Το μισθολογικό κόστος για τους 1.124 εργαζομένους διαμορφώθηκε στα 48,96 εκατ. ευρώ και αυξήθηκε κατά 1,11 εκατ. ευρώ, αντιπροσωπεύοντας το 19,1% του εμπορικού κόστους της επιχείρησης.

Σημειώνεται ότι, εκτός των άλλων δαπανών, η εταιρεία ήδη αντιμετωπίζει από φέτος και το σημαντικό πρόβλημα της αύξησης των τιμών των δικαιωμάτων εκπομπής ρύπων. Συγκεκριμένα, η ΛΑΡΚΟ εκπέμπει 820.000 τόνους CΟ2, για τους οποίους λαμβάνει δωρεάν δικαιώματα για 710.000 τόνους. Το υπόλοιπο καλύφθηκε από τα αποθέματα των δικαιωμάτων και από νέες αγορές (με κόστος έως 250.000 ευρώ). Το 2018, με την τιμή στη spot αγορά να έχει εκτιναχθεί στα 20 ευρώ ο τόνος από τα 5 ευρώ πέρυσι, η εταιρεία έχει μικρότερη δωρεάν κατανομή και θα χρειαστεί να αγοράσει έως 150.000 δικαιώματα εκπομπής με κόστος έως 3 εκατ. ευρώ.

Ως προς το τρέχον περιβάλλον της αγοράς, φέτος τον Ιούνιο οι τιμές νικελίου κατέγραψαν υψηλό τριετίας, φτάνοντας μέχρι και τα 15.700 δολάρια ο τόνος, ωστόσο το τελευταίο τρίμηνο οι τιμές υποχώρησαν εκ νέου, φτάνοντας τον Σεπτέμβριο στα 12.200 δολάρια ο τόνος. Ακόμα και στις υψηλότερες τιμές (από τα 13.500 έως τα 15.700 δολάρια), που διάρκεσαν για ένα τρίμηνο, η εταιρεία το μόνο που πέτυχε ήταν να περιορίσει τις ζημίες της (με βάση τα λειτουργικά κόστη του 2015) στα 1.000 έως 3.000 δολάρια ο τόνος.

Προβληματισμός

Σύμφωνα με πληροφορίες, το θέμα της ΛΑΡΚΟ ήταν ένα από τα ζητήματα που τέθηκαν επί τάπητας κατά την πρόσφατη επίσκεψη της επιτρόπου Ανταγωνισμού, Μαργκρέτε Βεστάγκερ, στην Ελλάδα. Υπενθυμίζεται ότι για τη ΛΑΡΚΟ υπάρχει ήδη καταδίκη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού για την υπόθεση των εγγυήσεων που παρέσχε το Δημόσιο κατά τα έτη 2008, 2010 και 2011, αλλά και για τη συμμετοχή του ελληνικού Δημοσίου στην αύξηση κεφαλαίου του 2009.

Σύμφωνα με την απόφαση της Επιτροπής, οι κινήσεις αυτές δεν δικαιολογούνταν με όρους αγοράς και χαρακτηρίστηκαν ως παράνομες κρατικές ενισχύσεις. Το 2014 εκδόθηκε απόφαση της Επιτροπής που ζητεί την άμεση ανάκτηση και επιστροφή των 136 εκατ. ευρώ, ωστόσο η υλοποίηση της απόφασης πάγωσε, καθώς υπήρξε συμφωνία για σχέδιο πώλησης της εταιρείας μέσω δύο παράλληλων διαδικασιών πώλησης για τα ιδιωτικά πάγια της εταιρείας και χωριστά για τα δημόσια μεταλλεία που έχουν παραχωρηθεί στη ΛΑΡΚΟ. Το τότε σχέδιο οδηγήθηκε σε τέλμα, καθώς η νέα κυβέρνηση το 2015 θεώρησε ότι μπορεί υπό κρατικό έλεγχο να πετύχει να γυρίσει την εταιρεία σε κερδοφορία. Ωστόσο το επιχειρησιακό σχέδιο για τον εξορθολογισμό της παραγωγής, τη μείωση του λειτουργικού κόστους και την εξυγίανση της εταιρείας ουδέποτε εφαρμόστηκε.

Ο κίνδυνος για πτώχευση και εκκαθάριση

Ειδικά για το θέμα των χρεών προς τη ΔΕΗ, υπάρχει σοβαρός προβληματισμός, αφού, εάν σταματήσει να ηλεκτροδοτείται η βιομηχανία, ουσιαστικά οδηγείται σε οριστικό λουκέτο, και η ΔΕΚΟ θα πρέπει να διαγράψει σημαντικό μέρος, αν όχι όλες τις απαιτήσει της έναντι της βιομηχανίας νικελίου. Την ίδια στιγμή, τα μηνύματα που έρχονται από τις τελευταίες βολιδοσκοπήσεις ενδεχόμενων ενδιαφερομένων επενδυτών είναι εξαιρετικά αρνητικά.

Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι το ΤΑΙΠΕΔ, στο οποίο έχει περιέλθει ο έλεγχος των μετοχών του Δημοσίου στη βιομηχανία, δεν έχει ακουμπήσει την υπόθεση της ΛΑΡΚΟ, για την οποία στο παρελθόν είχε ξεκινήσει διαγωνισμός και είχε εκδηλωθεί ενδιαφέρον από ελληνικούς αλλά και ξένους βιομηχανικούς ομίλους. Σε διαφορετική περίπτωση, εάν δεν υπάρξει άλλη εξέλιξη, είναι σαφές ότι ο δρόμος της επίσημης πτώχευσης και της εκκαθάρισης δύσκολα μπορεί να αποφευχθεί.

[ΠΗΓΗ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ-ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ, του Χάρη Φλουδόπουλου, 06/10/2018]

«ΚΑΥΤΗ ΠΑΤΑΤΑ» ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Η ΛΑΡΚΟ

«Εχουμε μια καυτή πατάτα στα χέρια μας». Με αυτά τα λόγια αναφέρεται στο θέμα της Λάρκο κορυφαίος κυβερνητικός παράγοντας, καθώς η βιομηχανία βρίσκεται σε αδιέξοδο μετά την καταδίκη της χώρας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τη μη τήρηση της απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για ανάκτηση των κρατικών ενισχύσεων, ύψους 135 εκατ. ευρώ. Το θέμα προβληματίζει και τη ΔΕΗ, η οποία, παρά την υπογραφή ευνοϊκής σύμβασης προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας, δεν έχει δει στα ταμεία της λεφτά από τη Λάρκο. Οι ανεξόφλητες οφειλές έχουν ξεπεράσει τα 350 εκατ. ευρώ και «τρέχουν» με 50 εκατ. ευρώ τον μήνα, και η διοίκηση της ΔΕΗ είναι έτοιμη να «κατεβάσει» τον διακόπτη. «Θα αναγκαστούμε να κόψουμε το ρεύμα», δηλώνει στέλεχος της εταιρείας, επισημαίνοντας τις ευθύνες της διοίκησης έναντι των μετόχων της εταιρείας. Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, φαίνεται να εξετάζει, έστω και με καθυστέρηση, την ιδιωτικοποίηση της Λάρκο, αφού, βάσει απόφασης της Ε.Ε. το 2014, στην περίπτωση αυτή οι κρατικές ενισχύσεις δεν θα επιβαρύνουν τον νέο ιδιοκτήτη.

 

[ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 9/3/2018]