Αναξιοποίητες παραμένουν οι τεράστιες ποσότητες ζεόλιθου που υπάρχουν στον Έβρο. Περίπου 25 δισεκατομμύρια ευρώ μπορεί να προσθέσει στην περιφερειακή οικονομία ο ζεόλιθος ως πρώτη ύλη και δεκάδες δισεκατομμύρια μεταποιημένος, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του περιφερειάρχη Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης (ΑΜΘ), Γιώργου Παυλίδη.

Ο περιφερειάρχης ΑΜΘ, στο περιθώριο ημερίδας που πραγματοποιήθηκε στην Αλεξανδρούπολη με θέμα την αξιοποίηση του ζεόλιθου του Έβρου, τόνισε ότι είναι επιτακτική η ανάγκη απελευθέρωσης της νομοθεσίας των εξορύξεων, καθώς μέσα από διαδικασίες σχεδόν αποικιοκρατικές, μέσα από γραφειοκρατία η οποία πολλές φορές είναι ανυπέρβλητη, μας δημιουργούνται τεράστια προβλήματα.

Στις στρεβλώσεις του ισχύοντος νομικού πλαισίου αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου στην Ελλάδα και στην αναγκαιότητα αλλαγής στο μεταλλευτικό κώδικα και τη μεταλλευτική νομοθεσία αναφέρθηκε στην εισήγησή του και ο αναπληρωτής γενικός διευθυντής ανάπτυξης της ΠΑΜ Θ, Δημήτρης Μανανάς. «Η περιπέτεια του ζεόλιθου στα Πετρωτά του βορείου Έβρου κρατάει αισίως 10 χρόνια. Δηλαδή, από την αρχική αίτηση μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία έχουν περάσει 10 χρόνια και ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί. Αυτό οφείλεται σε στρεβλώσεις του νομικού πλαισίου, στο διαχωρισμό του ορυκτού πλούτου σε πολλές κατηγορίες στη χώρα μας. Είναι στα μεταλλεύματα και στα βιομηχανικά ή λατομικά ορυκτά. Μοιάζουν οι νομοθεσίες, δεν είναι εντελώς διαφορετικές, δυστυχώς όμως έχουν τις ίδιες στρεβλώσεις που οδηγούν σε καθυστερήσεις και σε πολλά άλλα».

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του TEE Θράκης, Νίκος Παπαθανασίου, έκανε λόγο για ολιγωρία των εκάστοτε κυβερνήσεων, «οι οποίες κωφεύουν και κρατούν στάσιμη την εξόρυξη του πολύτιμου ορυκτού».

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ, 24/06/2015

Tα μεταλλεία και η μεταλλευτική δραστηριότητα υπάρχουν όσο υπάρχει και ο άνθρωπος. Υπάρχουν για να εγγυώνται το status της ζωής και του πολιτισμού μας, αυτόν που έχουμε επιλέξει για να πορευόμαστε. Οτιδήποτε δεν μπορεί να παραχθεί βιολογικά πρέπει να εξορυχθεί…

Σε όποιο μέρος της υφηλίου κι αν ζούμε, κάθε φορά που μαγειρεύουμε, τρώμε, πίνουμε, πλένουμε ή πλενόμαστε, γράφουμε, σερφάρουμε στο διαδίκτυο, ζωγραφίζουμε ή ταξιδεύουμε, υπάρχει η βεβαιότητα ότι μεταχειριζόμαστε κάτι που έχει ορυκτή προέλευση. Τα ορυκτά ζουν μαζί μας, όσο κι αν εμείς επιμένουμε να μην αντιλαμβανόμαστε την προέλευσή τους!

Η εξόρυξη δεν είναι εμμονή, είναι μια καθημερινή πράξη. Συνεπώς δεν τίθεται θέμα αρχής, δεν τίθεται θέμα διακύβευσης της εξορυκτικής δραστηριότητας. Το μόνο θέμα που τίθεται και τίθεται δυναμικά και επιτακτικά, είναι πώς θα επιτύχουμε ώστε αυτή η δραστηριότητα (όπως και κάθε άλλη) να είναι βιώσιμη, συμβατή με τη ζωή μας καθώς και εκείνη των επόμενων γενεών. Η βιωσιμότητα είναι το πραγματικό διακύβευμα και όχι φυσικά τα μεταλλεία… Και αντί να έχουμε ανασκουμπωθεί και να ασχολούμαστε ΜΟΝΟ με αυτό, έχουμε βάλει στοίχημα να ανατρέψουμε τα πάντα…

Για να προστατέψουμε το περιβάλλον θα αντιτείνουν πολλοί. Όμως, το περιβάλλον δεν είναι μια αποστειρωμένη περιοχή που απαγορεύεται ακόμα και να κοιτάξει κανείς! Το φυσικό περιβάλλον έχει αναπτυξιακή δυναμική με όρια που επιβάλλουν πλέον οι αυστηροί κανονισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται όπως άλλωστε το προσεγγίζουν μέχρι σήμερα και όλοι οι προηγμένοι λαοί. Υπενθυμίζεται ότι η Ευρώπη έχει 27 χιλιάδες προστατευόμενες περιοχές στις οποίες εργάζονται πάνω από 8 εκατ. άνθρωποι ενώ τα έσοδα που καρπώνονται ετησίως από τις εθνικές οικονομίες είναι της τάξης των 65 δισ. ευρώ. Στην Ελλάδα έχουμε λιγότερες από 500 και φυσικά μη ρωτήσετε πόσοι εργάζονται εκεί. Κι αυτό επειδή η περιβαλλοντική μας τακτική είναι απαγορευτική και σε καμία περίπτωση αναπτυξιακή και κοινωνικά χρήσιμη.

Δυστυχώς, η υποκρισία καλά κρατεί ένθεν και εκείθεν. Από τη μια, η άγρια ανάπτυξη του μεγάλου κεφαλαίου που εξαντλεί τα αποθέματα της φύσης, τα δάση, το έδαφος, το νερό, τα ορυκτά, τη βιοποικιλότητα. Το άλλοθι αυτής της υποκρισίας είναι η απασχόληση και η διατήρηση της κοινωνικής συνοχής, ειδικά σε περιόδους που η κρίση βαθαίνει, οι οικολογικές αντιστάσεις μειώνονται και we are back to basics…

Από την άλλη, ο περιβαλλοντικός δογματισμός και η άρνηση κάθε αναπτυξιακής προσπάθειας που εν δυνάμει θεωρείται καταστροφική. Το άλλοθι αυτής τη υποκρισίας είναι η (επαναλαμβανόμενη χωρίς επιχειρήματα) επίκληση της διατηρησιμότητας των οικοσυστημάτων, η περιβαλλοντική προστασία και το αειφόρο τίποτε… Τα ‘χω γράψει εκατό φορές, ας τα πούμε πάλι: ανάπτυξη χωρίς βιωσιμότητα είναι επένδυση σε βαρέλι χωρίς πάτο, αλλά και αειφορία χωρίς ανάπτυξη είναι απλά αειφόρο… τίποτε, ούτε τρώγεται, ούτε αβγατίζει, ούτε μετακυλίεται στις επόμενες γενιές..

Και προφανώς πίσω από τις δύο άκρες, πίσω από τα χρώματα και τις σημαίες της ανάπτυξης, υπάρχουν τα κάθε λογής συμφέροντα. Και ο βασιλιάς εκεί πάντα γυμνός… ντυμένος μόνο με υποκρισία.

Του Πέτρου Τζεφέρη, από το Protagon

*Ο Πέτρος Τζεφέρης είναι Διδάκτωρ ΕΜΠ – συγγραφέας

Μπορείς κι εσύ να γράψεις το αγαπημένο σου σύνθημα στον Άγνωστο Στρατιώτη. Δεν θα σε σταματήσει κάποιος! Μπορείς να γράψεις στον εξωτερικό τοίχο της Βουλής, στον εσωτερικό τοίχο, στα γραφεία των βουλευτών, των αρχηγών των κομμάτων. Όλα αυτά μπορείς να τα κάνεις. Κυρίως αν φοράς κουκούλα. Αυτά που δεν μπορείς να κάνεις είναι να είσαι δημοσιογράφος, να καλύπτεις Βουλή και να μην καταγράφεις σωστά το έργο της προέδρου Ζωής. Επίσης να είσαι εργαζόμενος στην Χαλκιδική και να υπερασπίζεσαι την δουλειά σου στο ορυχείο. Πρώτη φορά Αριστερά. Η καλύτερη κυβέρνηση for ever είναι μαζί μας.

Ειδικά αν είσαι εργαζόμενος στην εταιρεία Ελληνικός Χρυσός θα πρέπει να είσαι τσιράκι του Μπόμπολα, όργανο του διεθνούς κεφαλαίου, πράκτορας του κεφαλαίου και εχθρός του περιβάλλοντος. Ακόμη χειρότερο θα είναι αν τυχόν αντιγράψεις τις πρακτικές των λαϊκών αγωνιστών της αριστεράς και δοκιμάσεις να κλείσεις δρόμο, να διαδηλώσεις.

Σε αυτή την χώρα επιτρέπονται τα πάντα. Αρκεί να είσαι κουκουλοφόρος. Όπως είπε και ο υπουργός Δικαιοσύνης της πρώτης αριστερής κυβέρνησης, κάτω από τις κουκούλες κρύβονται άνθρωποι. Ο γρίφος που έχει να λύσει ο κύριος υπουργός είναι τι κρύβεται κάτω από το μπουφάν των εργαζομένων των ορυχείων…

Η αστυνομία προχώρησε σε συλλήψεις εργαζομένων της εταιρείας που διαμαρτυρόντουσαν για την στάση της κυβέρνησης στο θέμα της Χαλκιδικής. Συνελήφθησαν οι εργαζόμενοι που υπερασπιζόντουσαν την δουλειά τους και όχι εκείνοι που ασέλγησαν στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη και στη Βουλή.

Αλλά είπαμε! Πρώτη φορά αριστερά! Τι σημαίνει αυτό; Ότι μια εταιρεία, όπως η Ελληνική Χρυσός, μπορεί να τηρεί όλους τους προβλεπόμενους από τον νόμο κανόνες για την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά να εγκαλείται με κατασκευασμένες φωτογραφίες και αστήρικτες κατηγορίες. Η εταιρεία δικαιώθηκε τρεις φορές μέχρι σήμερα από το αυστηρό για θέματα περιβάλλοντος Συμβούλιο της Επικρατείας. Αλλά κι αυτό περνάει σε δεύτερη μοίρα για τους εμπόρους της ελπίδας. Σημασία έχουν οι πολιτικές τους καριέρες κι αυτές τις έκτισαν πάνω σε ένα παραμύθι…

Ποιος είναι εναντίον του περιβάλλοντος; Σίγουρα όχι οι 2000 εργαζόμενοι με τις οικογένειές τους. Επειδή ζούνε εκεί, οι ίδιοι με τα παιδιά τους. Εκτός κι αν είναι στρατηγική απόφαση της κυβέρνησης να μην λειτουργεί ούτε ένα ορυχείο στην χώρα. Οπότε, ας αποφασίσουν να κλείσουν και τις σχετικές σχολές στα Πανεπιστήμια.

Το θέμα του περιβάλλοντος είναι πολύ σοβαρό. Έτσι ή αλλιώς. Αντί να δοθεί βάρος από την κυβέρνηση και τους τοπικούς φορείς στην υιοθέτηση της ασφαλέστερης μεθόδου, η συζήτηση έχει μεταφερθεί στο αν θα πρέπει να προχωρήσει ή όχι η επένδυση. Ας πούμε, λοιπόν, ότι η επένδυση δεν προχωράει. Τι θα συμβεί τότε με το περιβάλλον; Οι «αγωνιστές» του ΣΥΡΙΖΑ θα σας πουν ότι με τον τρόπο αυτόν θα τελειώσει το «πρόβλημα». Θα σας πουν ψέματα. Διότι στην περιοχή υπάρχουν αρκετές ανοικτές ακόμη «υποθέσεις» από το παρελθόν, οι οποίες μολύνουν το περιβάλλον και μάλιστα πολύ περισσότερο από μία νέα επένδυση. Ανοικτές στοές που η εξόρυξη γινότανε με επιβαρυντικούς όρους για το περιβάλλον. Η εταιρεία, λοιπόν, είχε αναλάβει αυτό το μεγάλο έργο. Ποιος θα το κάνει αν και εφόσον εγκαταλειφτεί η επένδυση;

Κι αυτό είναι το πιο πιθανό! Να φύγουν οι Καναδοί. Θα μείνουν άνεργοι 2.000 εργαζόμενοι, θα δημιουργηθεί τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα στην περιοχή και θα ρημάξουν τα παλιά ορυχεία, με τεράστιο κόστος για το περιβάλλον. Για τους Καναδούς ας μην ανησυχούν οι λαϊκοί αγωνιστές. Θα προσφύγουν στα διεθνή δικαστήρια και θα δικαιωθούν. Θα τους πληρώσουμε πολύ ακριβά. Ακόμη πιο ακριβά, όμως, θα πληρώσουμε την αγωνιστικότητα των συντρόφων. Όπως συνέβη στο παρελθόν με την Pirelli και άλλες ξένες επενδύσεις.

Στην Ελλάδα επιβιώνουν μόνο οι μεσάζοντες. Και οι κουκουλοφόροι.

ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr/, του Θανάση Μαυρίδη, 9/04/2015

«Η ύπαρξη ορυκτού πλούτου μπορεί να γίνει ο βασικός πυλώνας για την επανεκκίνηση της βιομηχανίας και ουσιαστικό στοιχείο για την παραγωγική ανασυγκρότηση στη χώρα μας. Η εξόρυξη στην Ελλάδα αφορά κυρίως: α) Τα μεταλλικά ορυκτά, β) Τα βιομηχανικά ορυκτά, γ) Τα λιγνιτικά κοιτάσματα. Η συνολική αξία των αποθεμάτων ως ανεπεξέργαστο υλικό υπολογίζεται με βάση τις τιμές του 2011 για τα μεταλλικά ορυκτά σε 55 δισ. ευρώ, τα βιομηχανικά σε 55 δισ. ευρώ και ο λιγνίτης σε 128 δισ. Η περιγραφή αφορά τα τεχνικά εξορύξιμα ορυκτά αυτή τη στιγμή και δεν περιλαμβάνει τις σπάνιες γαίες ή αποθέματα, που υπάρχουν, αλλά δεν είναι οικονομικά προσοδοφόρα για εξόρυξη. Αν συμφωνήσουμε σε αυτές τις παραδοχές, τότε η προστιθέμενη αξία που μπορεί να υπάρξει από τη μεταποίησή τους είναι σημαντικότατη και το τελικό οικονομικό αποτέλεσμα είναι πολύ μεγαλύτερο από εκείνο που αναφέρεται. Ο οικονομικός ρόλος των ορυκτών πόρων είναι μεγαλύτερος από αυτόν που περιγράφεται, αν ληφθεί υπόψη η συμβολή τους γενικά στη μεταποίηση. [… ]Κάποια από αυτά χαρακτηρίζονται στρατηγικά, όπως ο λατερίτης και ο χρωμίτης για την κατασκευή ανοξείδωτου χάλυβα, ο βωξίτης για το αλουμίνιο, οι σπάνιες γαίες για τις νέες τεχνολογίες.»

Κι όμως πρόκειται για απόσπασμα από άρθρο της ΑΥΓΗΣ (!!!), με ημερομηνία 1/04/2015 και υπογραφή του Νίκου Ρόη, μέλους της Γραμματείας του Τμήματος Βιομηχανίας του ΣΥΡΙΖΑ. Ελπίζω να μην βγουν μετά και πουν «ήταν Πρωταπριλιά…». Ξέρω πως δεν το πιστεύετε, οπότε διαβάστε το όλο εδώ.

Ενώπιον της πρώτης μεγάλης δοκιμασίας στο καυτό θέμα των ξένων επενδύσεων αναμένεται να βρεθεί η κυβέρνηση, καθώς θα κληθεί στο αμέσως επόμενο διάστημα να υλοποιήσει τις προ εκλογών δεσμεύσεις της στις Σκουριές της Χαλκιδικής για κλείσιμο των μεταλλείων εξόρυξης χρυσού της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός , εξέλιξη που θεωρείται βέβαιο ότι θα πυροδοτήσει αντιδράσεις, αλλά και θα εκπέμψει άκρως αρνητικά μηνύματα στον κόσμο των επενδυτών διεθνώς. Η χύτρα άρχισε και πάλι να βράζει στην τοπική κοινωνία, με τους 1.900 μεταλλωρύχους στη Β. Χαλκιδική να ξεκινούν κινητοποιήσεις αρχής γενομένης από την Κυριακή, στο χωριό Μεγάλη Παναγία, όπου παρουσία των οικογενειών τους θα εξαγγείλουν τα σχέδιά τους για την περίπτωση που η κυβέρνηση προχωρήσει στο κλείσιμο της επένδυσης, απειλώντας πως εάν χρειαστεί θα ταμπουρωθούν μαζί με τα παιδιά τους στις στοές!

Οι αντιδρώντες στην εξόρυξη κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής της Ιερισσού τελούν εν αναμονή υλοποίησης των υποσχέσεων των κομμάτων της σημερινής κυβέρνησης για διακοπή της εξόρυξης και λουκέτο στα μεταλλεία και σχεδιάζουν για τις 15 Φεβρουαρίου συγκέντρωση στις Σκουριές ώστε να επαναφέρουν στη δημόσια ατζέντα το αίτημά τους. Η κυβέρνηση προσπάθησε με μάλλον αμφίσημες δηλώσεις των αρμόδιων υπουργών της να κρατήσει κλειστό το καπάκι της χύτρας, αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα ικανοποιήσει και τις δύο πλευρές (!), πλην όμως οσονούπω θα βρεθεί ενώπιος ενωπίω με τη σκληρή πραγματικότητα: να κλείσει ή έστω να παγώσει την επένδυση με κίνδυνο να προκαλέσει ανάφλεξη στα Μαντεμοχώρια της Β. Χαλκιδικής ή να αφήσει τα πράγματα να σέρνονται, μέχρις ότου περιτυλίξει κατάλληλα μια κωλοτούμπα ώστε να μην εξεγερθούν εναντίον της οι κάτοικοι που εναντιώθηκαν δυναμικά με τίμημα διώξεις και φυλακίσεις.

Πώς όμως διαμορφώνεται μετά τις εκλογές το νέο σκηνικό στις Σκουριές, με δεδομένη την απόφαση Πανελλαδικός Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ, ότι μόλις σχηματίσει κυβέρνηση θα βάλει λουκέτο στην εταιρεία Ελληνικός Χρυσός; Ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης ερωτηθείς (Reuters) για το τι μέλλει γενέσθαι απάντησε πως η νέα κυβέρνηση εναντιώνεται απόλυτα σε αυτό το επενδυτικό σχέδιο, σημειώνοντας ότι «Θα εξετάσουμε τις επόμενες κινήσεις μας ως προς αυτό» και αποφεύγοντας να ξεκαθαρίσει ποιες είναι οι προθέσεις της Αθήνας.

Σε άλλο μήκος κύματος ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος κ. Γιάννης Τσιρώνης είπε (Μακεδονία ) ότι «δεν θα πάμε να κατεβάσουμε τον διακόπτη, αλλά ούτε και θα κάνουμε κωλοτούμπα, επειδή είμαστε στην κυβέρνηση». Και πρόσθεσε: «Θα εξετάσουμε συνολικά την επένδυση, ποιες εγγυήσεις δίνουν για το περιβάλλον και την ανάπτυξη, τι ισχύει στην πράξη, αναγνωρίζοντας ωστόσο ότι έχουν υπογραφεί συμβάσεις, πρέπει να εξετάσουμε τι σημαίνει η αναθεώρηση τους. Ενδεχομένως να εξεταστούν άλλες εναλλακτικές, όπως π.χ. να γίνεται μόνο υπόγεια εξόρυξη ή ο εμπλουτισμός να γίνεται αλλού. Είναι κάτι που θα εξετάσουμε εξ υπαρχής».

Αμέσως μετά τις εκλογές οι μεταλλωρύχοι της Β. Χαλκιδικής απέστειλαν δύο επιστολές προς την κυβέρνηση και προσωπικά στον κ. Τσίπρα, στις οποίες δήλωναν την απόφασή τους να μην επιτρέψουν να διακοπεί με οποιονδήποτε τρόπο n λειτουργία της επένδυσης, κατηγορώντας μάλιστα τον ΣΥΡΙΖΑ ότι προεκλογικά ήταν το μόνο κόμμα που δεν πήγε στα Μαντεμοχώρια για να συζητήσει μαζί τους. Αντιπροσωπεία συνδικαλιστών τους μάλιστα συναντήθηκε στην Αθήνα με τον κ. Λαφαζάνη. «Ήταν διαχυτικός μαζί μας, μας είπε ότι θα επανεξετάσουν γενικότερα το θέμα του ορυκτού πλούτου και εντός αυτού του πλαισίου θα δουν και τις Σκουριές», είπε ο εκπρόσωπος των μεταλλωρύχων κ. Χρήστος Ζαφειρούδας. «Είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε τις δουλειές μας, δεν εκχωρούμε το δικαίωμα της προστασίας του περιβάλλοντος σε κανέναν, εμείς ζούμε σ’ αυτό το περιβάλλον και φροντίζουμε να τηρεί η εταιρεία τη νομιμότητα. Αν επιχειρήσουν να βάλουν εμπόδια, θα κλειστούμε ακόμα και στις στοές, όπως κάναμε το 2003», τόνισε.

Στην απέναντι όχθη, οι αντιδρώντες, μολονότι έχουν μια φίλα προσκείμενη στον αγώνα τους κυβέρνηση τουλάχιστον στην προεκλογικό της μορφή βρίσκονται και εκείνοι σε αναμμένα κάρβουνα φοβούμενοι ότι θα κάνει πίσω. Την Τρίτη εκατοντάδες εξ αυτών μετέβησαν στην Αθήνα με λεωφορεία για να παραστούν στη συζήτηση στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσφυγής τους εναντίον της εταιρείας. «Υπάρχει ένας άνεμος αισιοδοξίας, περιμένουμε τις αμέσως επόμενες κινήσεις της κυβέρνησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εκτεθεί πολύ σ’ αυτή την ιστορία, η επένδυση είναι παράνομη και φοροδιαφεύγει. Τις επόμενες μέρες θα ανέβουμε μαζικά στις Σκουριές για να εμποδίσουμε την επένδυση» , ανέφερε στην Κ ο πρόεδρος του Παρατηρητηρίου Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων Χαλκιδικής, κ.Τόλης Παπαγεωργίου.

«Συνεχίζουμε κανονικά τις δραστηριότητές μας. Έχουμε όλες τις άδειες, είμαστε απολύτως νόμιμοι, έχουμε επένδυση 350 εκατ. και θα επενδύσουμε άλλα τόσα σε Ολυμπιάδα και Σκουριές. Σε σύντομο χρονικό διάστημα θα προσλάβουμε άλλα 700 άτομα και οι θέσεις εργασίας θα ανέλθουν στις 2.500», δήλωσε στην Κ ο εκπρόσωπος της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός κ. Κώστας Γεωργαντζής.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 06/02/2015 του Σταύρου Τζίμα