Με τίτλο “Εξορύσσοντας ένα πράσινο μέλλον” και υπότιτλο “ο Oρυκτός Πλούτος και η ενεργειακή μετάβαση, το περιβάλλον, η βιώσιμη ανάπτυξη και η …υποκρισία μας!” κυκλοφόρησε πρόσφατα το νέο βιβλίο του Δρ. Πέτρου Τζεφέρη, Γενικού Διευθυντή Ορυκτών Πόρων του ΥΠΕΝ.
Αποτελώντας το πρώτο μέρος μιας ευρύτερης δουλειάς, στο βιβλίο τίθενται -και επιχειρείται να απαντηθούν ολοκληρωμένα- ερωτήματα σχετικά με το κατά πόσον περιβάλλον και ανάπτυξη είναι συμβατά ή εγγενώς ασύμβατα, καθώς και για τις στρατηγικές και κρίσιμες πρώτες ύλες που διαθέτει η χώρα μας και το πως και κατά πόσο μπορεί να τις αξιοποιήσει.
Όπως σημειώνεται στο οπισθόφυλλο του βιβλίου:
“Ο κόσμος μας αγνοεί ή αντιστρατεύεται τα μεταλλεία σήμερα. Παρά την ιστορική τους διαδρομή, το καλύτερο που θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς γι’ αυτά είναι ότι αποτελούν αναγκαίο κακό. Απλά για να μας δώσουν πρόσβαση σε ορισμένα καλούδια που τροφοδοτούν το καταναλωτικό πολιτιστικό μας πρότυπο! Οι Ευρωπαίοι πολίτες προκρίνουν τα EVs αλλά δεν θέλουν στην αυλή τους τα μεταλλεία που υποστηρίζουν την παραγωγική βάση της ηλεκτροκίνησης. Κι αυτό είναι εξόχως υποκριτικό!
Η αυτοαποκαλούμενη βιώσιμη ανάπτυξη πρωταγωνιστεί στο νέο ενεργειακό και ψηφιακό μας πρότυπο. Αυτό που μας προτρέπει να επιτύχουμε τη μετάβαση σε έναν κόσμο ψηφιακό, με αυτάρκεια στην ενέργεια, έναν κόσμο …αγγελικό, που επιπλέον δεν καίει κάρβουνο και δεν μολύνει τον ζωτικό μας χώρο.
Ο θαυμαστός νέος ενεργειακός και ψηφιακός μας κόσμος μπορεί να εγκαταλείπει σιγά σιγά τα ορυκτά καύσιμα, μολαταύτα στηρίζει αναφανδόν τα «πόδια» του σε έναν άλλο κόσμο με ακόμη μεγαλύτερη εξάρτηση από ορυκτά και μέταλλα (τα στρατηγικά και κρίσιμα), χωρίς να νοιάζεται επί της ουσίας αν αυτά θα προέρχονται από χερσαία, υποθαλάσσια ή εξωγήινα μεταλλεία! Αρκεί να μην προέρχονται από την αυλή μας!
Ίσως δεν αποτελεί υπερβολή να ειπωθεί ότι «ποτέ άλλοτε ο κόσμος δεν χρειάστηκε τόσο πολλά από έναν τομέα που εμπιστεύεται ελάχιστα»! Και στο μεταξύ χάνεται μια μοναδική ευκαιρία, της συνύπαρξης, της βιωσιμότητας, της βιώσιμης ανάπτυξης. Διότι άλλο είναι να κομπάζεις οικολογικά, με ένα διαρκές «όχι» στα χείλη, πρεσβεύοντας το «αειφόρο τίποτε»… κι άλλο να κάνεις πράξη την περιβαλλοντική σου ευαισθησία με τρόπο που δεν αντιστρατεύεται, αλλά αντιθέτως ενισχύει την ανάπτυξη.
Στις άκρες και στις γωνίες υπάρχουν τα συμφέροντα και στη μέση βρίσκονται οι μεγάλες αλήθειες!”
[ΠΗΓΗ: https://energypress.gr/, 25/7/2024]