ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΘΝΙΚΗ ΧΩΡΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ- Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΣΠΑΝΙΩΝ ΓΑΙΩΝ

Οι ημέρες της ενεργειακής ευφορίας στην Ευρώπη παρήλθαν οριστικά και με πάταγο. Οι κυβερνήσεις των μεγάλων εθνών της Γηραιάς ηπείρου, ιδίως της Γερμανίας, έμαθαν μια ολόκληρη γενιά να εφησυχάζει, και να τα περιμένει όλα από την Ρωσία, κατά κύριο λόγο, φυσικό αέριο και πετρέλαιο. Έπειτα, υπήρχε και η σίγουρη και αρκετά προσιτή ηλεκτρική ενέργεια που παρήγαγαν πυρηνικοί αντιδραστήρες – από τους οποίους είναι γεμάτες η Γερμανία και κυρίως, η Γαλλία – και ο άνθρακας/λιγνίτης. Όλα τούτα άρχισαν να ξεφτίζουν αφότου τέθηκε σε κίνηση το μεγαλεπήβολο σχέδιο της Ευρώπης για την πράσινη ενέργεια  από τον ήλιο, τον άνεμο και το νερό και τελείωσαν οριστικά (;) ένα ξημέρωμα, τον Φεβρουάριο του 2022, καθώς ρωσικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Ουκρανία.

Τα όνειρα καλοκαιρινής νυκτός για ένα βιώσιμο μέλλον, όπου η ενέργεια θα είναι καθαρή και φθηνή για όλους αντικαταστάθηκαν από τον εφιάλτη που δημιούργησαν η εκρηκτική άνοδος του κόστους του φυσικού αερίου και της ηλεκτρικής ενέργειας, καθώς και η απειλή της ανεπάρκειας φυσικού αερίου και υποδομών LNG. Για τους Ευρωπαίους, η βίαιη αφύπνιση σήμαινε ένα και μόνο πράγμα: ενεργειακή ανασφάλεια. Και πώς μπορείς να διορθώσεις μια τέτοια διαρθρωτική απειλή; Δημιουργώντας συνθήκες ασφάλειας προμηθειών και επίσπευσης εφαρμογής πολιτικών που εξασφαλίζουν ενεργειακή επάρκεια και ενεργειακή αυτονομία.

Ορισμένα από τα προαπαιτούμενα αυτής της νέας στρατηγικής μοιάζουν να έχουν επιτευχθεί σε μεγάλο βαθμό. Τα έθνη της Ευρώπης συμφώνησαν, όχι δίχως να χυθεί «αίμα», να διαφοροποιήσουν τις οδούς των προμηθειών υγροποιημένου φυσικού αερίου –σε όφελος των ΗΠΑ- και να ομονοήσουν σε μια σειρά μέτρων εξοικονόμησης ενέργειας, μείωσης της κατανάλωσης ενέργειας, επιβολής ανώτατων ορίων στις χρηματιστηριακές τιμές του φυσικού αερίου και επιτάχυνσης της στροφής στις ΑΠΕ. Ορισμένα έθνη έφθασαν σε σημείο να επανατοποθετηθούν επί τω ευνοϊκώτερο, στα ζητήματα της παράτασης της χρήσης του λιγνίτη -μεταξύ άλλων και η Ελλάδα – και της έρευνας για υδρογονάνθρακες –μεταξύ άλλων και η Ελλάδα!

Όμως, είναι άλλο να μιλάς για ενεργειακή ασφάλεια και άλλο να το επιτυγχάνεις. Για παράδειγμα, όλοι συμφωνούν ότι τα χειρότερα για την ΕΕ αναμένονται την προσεχή χειμερινή περίοδο 2023-2024. Τότε θα δούμε το κατά πόσο η ανάκαμψη των ασιατικών οικονομιών –κυρίως της Κίνας- μετά την περιπέτεια με τον Covid-19, θα υπονομεύσει τη δυνατότητα της Ευρώπης να εξασφαλίσει τις απαιτούμενες ποσότητες φυσικού αερίου για να καλύψις τις ανάγκες της. Και οι πιθανότητες είναι σε βάρος της.

Σε άρθρο του Thomas Wackman, ειδήμονα σε θέματα εθνικής ασφάλειας και διεθνών σχέσεων με τίτλο «Η ενεργειακή ασφάλεια είναι εθνική ασφάλεια» που δημιοσιεύτηκε από το Institute for Energy Research, ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι η μία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την άλλη, και ότι η έλλειψη της μίας μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις.

Ο Thomas Wackman χρησιμοποιεί ως παράδειγμα την Ευρώπη, όπου η Γερμανία ταλανίζεται από τα διπλά χτυπήματα της κακοσχεδιασμένης εγχώριας ενεργειακής πολιτικής και της ενεργειακής εξάρτησης από τον κύριο γεωπολιτικό της αντίπαλο και επισημαίνει πως η περίπτωση της Γερμανίας δεν είναι παρά ένα μόνο παράδειγμα των πολλών παγίδων που αντιμετωπίζει ένα έθνος όταν αποτυγχάνει να διασφαλίσει τον ενεργειακό του εφοδιασμό.

Και συνεχίζει: «Οι υπεύθυνοι για τη χάραξη της πολιτικής στις ΗΠΑ θα ήταν καλό να λάβουν υπόψη τους αυτή την προειδοποιητική ιστορία – και μάλιστα σύντομα – καθώς τα σχέδια της κυβέρνησης Μπάιντεν να επιβάλει μια πλήρη ενεργειακή μετάβαση, μακριά από τα ορυκτά καύσιμα μπορεί να οδηγήσουν την Αμερική στο μακρύ και οδυνηρό δρόμο της ενεργειακής εξάρτησης.» Όπω τονίζει, λόγω της παρεμβατικής πολιτικής, οι Ηνωμένες Πολιτείες εξαρτώνται προοδευτικά όλο και περισσότερο από τα ηλεκτρικά οχήματα (EV) και τις μη πυρηνικές ανανεώσιμες πηγές ενέργειας για τις μεταφορές και τις ενεργειακές ανάγκες τους. Όπως εξηγεί, αυτές οι τεχνολογίες βασίζονται σε µεγάλη εισροή µετάλλων σπάνιων γαιών και άλλων στοιχείων, ιδίως λιθίου και κοβαλτίου, των οποίων η προµήθεια εξαρτάται σχεδόν εξ ολοκλήρου από την Κίνα.

Μάλιστα, όπως επισημαίνει στη συνέχεια, τα ίδια αυτά ορυκτά αποτελούν, επίσης, βασικά υλικά για την παραγωγή πολλών προηγμένων οπλικών συστημάτων, όπως μαχητικά αεροσκάφη και βαλλιστικοί πύραυλοι, που είναι ζωτικής σημασίας για μια ισχυρή εθνική άμυνα. Και τονίζει: «Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τον πόλεμο που διεξάγει η σημερινή κυβέρνηση κατά της εγχώριας παραγωγής υδρογονανθράκων, θέτει σε πραγματικό κίνδυνο την ενεργειακή ασφάλεια της Αμερικής και την εθνική της ασφάλεια.»

Διαβάστε εδώ ολόκληρο το άρθρο:

[ΠΗΓΗ: https://peripteron.eu/, από energia.gr, του Αδάμ Αδαμόπουλου, 24/4/2023]