Ως εδώ ήταν η αριστερή ανακωχή. Στόχος η οικονομία. Και ας είναι πτώμα. Πρώτο σύνθημα, η υπεραξία της περιβαλλοντικής άδειας και οι αρπαχτές…
Μεταφέρουμε, από τα Συριζαϊκά του Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή, (για την επιχειρηματικότητα της αρπαχτής και την προστασία του λαού με την περιβαλλοντική άδεια)
«…επιδιώκοντας την υποτιθέμενη επίσπευση, χωρίς ουσιαστική αξιολόγηση των μελετών και επιβάλλοντας ασφυκτικές προθεσμίες, δημιουργείτε συνθήκες ανασφάλειας δικαίου για τους σοβαρούς επενδυτές. Οι καθυστερήσεις ή και ακυρώσεις επενδύσεων λόγω προσφυγών θα πολλαπλασιαστούν αντί να εξαλειφθούν. Όσοι σας έχουνε πείσει λοιπόν ότι η παραβίαση της νομοθεσίας για τη προστασία του περιβάλλοντος αποτελεί φιλοεπενδυτική ή φιλοαναπτυξιακή στρατηγική είναι απολύτως ανόητοι γιατί θα γίνει το αντίθετο. Η περιβαλλοντική αδειοδότηση αποτελεί υπεραξία για την επιχειρηματικότητα και όχι εχθρό. Για τη σοβαρή επιχειρηματικότητα, βεβαίως. Όχι για την επιχειρηματικότητα της αρπαχτής.»
Και τώρα ας δούμε τι σημαίνουν αυτά για την κυβέρνηση, για την ελεύθερη ιδιωτική οικονομία, για τις επενδύσεις και για την ανεργία.
Κατά τη γνώμη μας, σημαίνουν, κάτω τα χέρια από τις κομματικές συντεχνίες στο κράτος. Αυτές που χρησιμοποιούν τα, εντός της Βουλής, αριστερά κόμματα και οι, εκτός Βουλής, αριστερές παρέες ως κινήματα, για να ρίχνουν της αντίπαλες κυβερνήσεις, με πρόσχημα και τις επενδύσεις από επιχειρηματικότητα που η αριστερά θεωρεί της αρπαχτής.
Ποιάς αρπαχτής;
Αυτή που κρίνουν οι εκτός κράτους κομματικές αριστερές Οργανώσεις, σε συμμαχία με τοπικούς βουλευτές, την, ελεγχόμενη από τα κόμματα, τοπική αυτοδιοίκηση και τις, εντός του κράτους, συντεχνίες περιβαλλοντολόγων, δασολόγων, αρχαιολόγων, εκτιμητές μνημείων και όλων εκείνων που διέλυσαν την ανοικτή ιδιωτική οικονομία στην Ελλάδα, ως μεταποίηση και ως βιομηχανία τουρισμού.
Και η υπεραξία της περιβαλλοντικής άδειας;
Βεβαίως και είναι υπεραξία για την επιχειρηματικότητα αφού για να την αποκτήσει ακόμη και μια βιοτεχνία φουστανέλας, για τις παρελάσεις, πρέπει να παραδώσει στο κράτος ειδική μελέτη προστασίας του περιβάλλοντος, από τα κουρελάκια της φουστανέλας…
Αν, αντιθέτως, πρόκειται για ζαχαροπλάστη δεν γλιτώνει ούτε με μία ούτε με δύο περιβαλλοντικές μελέτες, η μια από τις οποίες θα είναι για το ύψος του φουγάρου του εργαστηρίου…
Για χημικές βιομηχανίες, για χαλυβουργίες, για σιδεράδικα. Για πλαστικά και για καρνάγια ας μην κάνουμε συζήτηση.
Αν πάρουν άδεια μετά από 4-5 χρόνια θα έχουν πληρώσει το μισό κεφάλαιό τους σε μελέτες που θέλει το κεντρικό κράτος. Μελέτες για την Περιφέρεια. Και κάποιες μικρομελέτες για τον Δήμο.
Και αυτά είναι τα κανονικά έξοδα μόνο για να αποκτήσεις περιβαλλοντική άδεια. Υπάρχουν και τα άλλα.
Των γραφείων που ξέρουν πολύ καλά τα κανάλια σιγουριάς για την περιβαλλοντική άδεια, σε περιοχές που οι δασολόγοι και οι αρχαιολόγοι σκίζουν τα ιμάτιά τους…, για να μη δώσουν άδεια. Τιμολόγια δεν υπάρχουν σε αυτές τις ειδικές μελέτες… Όπου κάτσει η συμφωνία.
Ναι, αλλά έχεις ήσυχο το κεφάλι σου και την υπεραξία της περιβαλλοντικής άδειας στην τσέπη σου;
Έτσι νομίζεις. Σε ένα 6μηνο, το αργότερο έρχεται μπουγιουρντί…, από τη Χωροταξία (αρμόδιο υπουργείο) ή την Πολεοδομία (επίσης αρμόδιο υπουργείο). Και τι λέει; “…μαζέψτε τα από εκεί που στήσατε το εργοστάσιο ή και το ξενοδοχείο γιατί μόλις αποφασίσαμε ότι η περιοχή αυτή είναι οικιστική… Τι θα τα κάνουμε τα σπίτια των οικοπεδοφάγων… Μα έχω άδεια του κράτους. Περιβαλλοντική και με υπεραξία. Τραβάτε στο ΣτΕ να βρείτε το δίκιο σας…”.
Και εκεί ξεκινάει νέο μαρτύριο. Εκεί αρχίζει η πρώτη φάση που σκέφτεσαι να τα παρατήσεις και πας στη Βουλγαρία ή στην Τουρκία, όπου θα συναντήσεις πάλι κάποιο παιχνίδι… αλλά με κανόνες που δεν αλλάζουν. Και αν αλλάξουν δεν θα σε αφορούν. Ρωτήστε τους 3-4.000 που το αποφάσισαν, την τελευταία 5ετία και τους βγήκε.
Την επιχειρηματική αρπαχτή στην Ελλάδα δεν τη δημιουργούν αγορά και τζογαδόροι επενδυτές, από μόνοι τους. Τη συντηρεί επίτηδες το κράτος, με προστασία των κομμάτων και των κυβερνήσεων. Την “περιφρουρούν” κομματικά δεκανίκια, κινήματα και ΜΚΟ. Την ενισχύουν ανελλιπώς αυτοί που δήθεν την καταπολεμούν. Και αυτό (προφανώς) εννοεί ο Αλέξης Τσίπρας όταν μιλάει για υπεραξία της περιβαλλοντικής άδειας στην Ελλάδα. Γιατί είναι η άδεια που θέλεις μισή περιουσία να την αποκτήσεις. Την πουλάς βέβαια ανάλογα… Αλλά αν το επιτρέψουν τα αντίπαλα συμφέροντα, που διαπλέκονται με κόμματα και κυβερνήσεις. Ψάξτε στις εμβληματικές επενδύσεις και θα τα βρείτε.
[ΠΗΓΗ: https://www.capital.gr/, του Γιώργου Κράλογλου, 7/5/2020]