Για παγκόσμια πρόκληση που αντιμετωπίζει διεθνώς, λόγω της πανδημικής κρίσης, η εγχώρια και παγκόσμια οικονομία και κατ’ επέκταση ο κλάδος των ορυκτών πρώτων υλών κάνει λόγο στο Capital.gr ο πρόεδρος του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων Αθανάσιος Κεφάλας. Η ελληνική εξορυκτική βιομηχανία, που αντιπροσωπεύει περίπου το 3% του ΑΕΠ και από το 5% έως το 10% των εξαγωγών, συνδέεται με συνολικά 100.000 έμμεσες και άμεσες θέσεις.
Ο εν λόγω κλάδος, που αποτελεί πυρήνα της ανθρώπινης δραστηριότητας, οφείλει, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, να είναι προετοιμασμένος για την αντιμετώπιση κρίσεων. Ως εκ τούτου, αντέχει, αλλά, δεν είναι δυνατόν να παραμείνει ανεπηρέαστος από την τρέχουσα κρίση, ιδίως εάν ληφθεί υπόψη ότι, σε επίπεδο διακίνησης εμπορευματοκιβωτίων, έχει διαταραχτεί η ομαλή ροή της εφοδιαστικής αλυσίδας. Υπό το πρίσμα αυτό, όπως σημειώνει ο κ. Κεφάλας, η εξορυκτική βιομηχανία ορθώς εντάχθηκε στα κυβερνητικά μέτρα στήριξης, στα οποία, τουλάχιστον η συντριπτική πλειονότητα των εταιρειών-μελών του ΣΜΕ δεν έχει χρειαστεί, ακόμη, να καταφύγει. “Η ένταξη του κλάδου στα μέτρα στήριξης έχει προληπτικό χαρακτήρα και αποσκοπεί στην προστασία της δομής της εξορυκτικής βιομηχανίας. Με τον τρόπο αυτό η δραστηριότητά μας θα παραμείνει, εν πολλοίς, αδιατάρακτη, γεγονός που δημιουργεί στους πελάτες και τους εταίρους μας αίσθημα βεβαιότητας και δημιουργεί το συγκριτικό πλεονέκτημα για τον κλάδο” εξηγεί.
Και προσθέτει πως “όσο στέκεται όρθια η εγχώρια μεταλλευτική παραγωγή, και για αυτό το λόγο χρειάζεται και την επίσημη αρωγή στις δυσκολίες που ήδη αντιμετωπίζει (στις μεταφορές, από διακοπή λειτουργίας ευρωπαϊκών εργοστασίων, πτώση εξαγωγών μαρμάρων κλπ.), θα είναι σε θέση να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που δημιουργεί η κρίση. Για παράδειγμα, ο περλίτης με χρήση στη γεωργία και την υδροπονική καλλιέργεια και τα βιομηχανικά ορυκτά υλικά που είναι απαραίτητα για την κατασκευή πλαστικών ή χάρτινων συσκευασιών αναμένεται να γνωρίσουν σημαντική ζήτηση. Η τάση αυτή δεν έχει ακόμη γενικευθεί, αλλά το ελληνικό θαύμα ως προς τη διαχείριση της κρίσης φαίνεται ότι μπορεί να αρχίσει να εξαργυρώνεται οικονομικά”.
Δίχως αμφισβήτηση επιμέρους κλάδοι, όπως το ελληνικό μάρμαρο, δοκιμάζονται από την κρίση, δεδομένου ότι Ελλάδα εξάγει το 76% της παραγωγής της σε μάρμαρο προς περισσότερες από 120 χώρες, με την Κίνα να έχει την πρωτοκαθεδρία. Το σε ποιο βαθμό όμως, θα επηρεάσει η κρίση ευρύτερα τους παίκτες του κλάδου, εξαρτάται όχι μόνο από τη διάρκεια της πανδημίας, αλλά και από το είδος και τη διασπορά των πελατών, των βιομηχανικών εφαρμογών και των έργων στα οποία κατευθύνεται η παραγωγή μαρμάρου.
Η επόμενη μέρα
Παρά όμως, την άριστη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης, την επόμενη μέρα θα απαιτηθεί να επιλυθούν άμεσα χρόνιες παθογένειες. Ενδεικτικά, όπως αναφέρει ο κ. Κεφάλας, οι εξορύξεις ως προς την περιβαλλοντική αδειοδότηση και το είδος των χρήσεων γης που θα ανήκουν στις προστατευόμενες περιοχές, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ισότιμα με βάση το ευρωπαϊκό δίκαιο. “Απαιτείται ισότιμη μεταχείριση σε σχέση με τις υπόλοιπη Ευρώπη, ώστε να μην βρεθεί η ελληνική βιομηχανία σε μειονεκτική θέση έναντι άλλων ευρωπαϊκών χωρών” αναφέρει.
Είναι ακόμη αναγκαίο, όπως σημειώνει, να απλοποιηθεί σειρά διαδικασιών, όπως, επί παραδείγματι, η αξιολόγηση μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων. “Από το 2011 έχει θεσμοθετηθεί η ύπαρξη εξωτερικών αξιολογητών μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων, αλλά ακόμη δεν έχει ενεργοποιηθεί η συγκεκριμένη δυνατότητα. Κι ενώ αναμένεται να θεσπιστεί, εκ νέου, με νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος, ο θεσμός του ανεξάρτητου αξιολογητή, υπάρχουν φωνές που ζητούν την αποδυνάμωση της συγκεκριμένης ρύθμισης”.
Στον προσδιορισμό της επόμενης μέρας, σημαντικό ρόλο θα διαδραματίσει και η μείωση της φορολογίας στα καύσιμα, ειδάλλως η αξιοσημείωτη ονομαστική μείωση της τιμής του πετρελαίου δεν θα επιφέρει αντίστοιχη μείωση του ενεργειακού κόστους για τη βιομηχανία.
[ΠΗΓΗ: https://www.capital.gr/, του Δημήτρη Δελεβέγκου, 20/4/2020]