Τα τελευταία χρόνια οι επενδύσεις κυριολεκτικά κατέρρευσαν στην Ελλάδα. Το 2018 μάλιστα η χώρα μας έφθασε να έχει το χαμηλότερο ποσοστό επενδύσεων ως ποσοστό του ΑΕΠ στον πλανήτη (!) – εξαιρουμένων φυσικά χωρών που είναι σε πόλεμο ή πτώχευση.
Παραλαμβάνοντας αυτήν την διόλου κολακευτική για τη χώρα μας κατάσταση, από την πρώτη ημέρα μας στην Κυβέρνηση θέσαμε ως επείγουσα προτεραιότητα την προσέλκυση επενδύσεων. Για να το επιτύχουμε, ήταν νευραλγικής σημασίας να «ξεκλειδώσουμε» επενδύσεις επί χρόνια «κολλημένες» προκειμένου να εκπέμψουμε ισχυρό μήνυμα στη διεθνή επενδυτική κοινότητα ότι η Ελλάδα αλλάζει σε χώρα φιλική στην επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις.
Μία από τις επενδύσεις στις οποίες δώσαμε προτεραιότητα ήταν αυτή της εταιρείας επενδύσεων NCH Capital στην περιοχή «Ερημίτης» της Κασσιόπης στη βόρεια Κέρκυρα. Επένδυση συνολικού προϋπολογισμού άνω των 200 εκατομμυρίων ευρώ, που χρονολογείται από το 2012 όταν η εν λόγω εταιρεία απέκτησε μέσω διαγωνισμού του ΤΑΙΠΕΔ έκταση 490 στρεμμάτων για ήπια τουριστική ανάπτυξη – μόλις στο 7% της συνολικής έκτασης.
Σ’ αυτούς τους πρώτους έξι μήνες της θητείας μας, προχωρήσαμε, λοιπόν, όλες τις γραφειοκρατικές διαδικασίες ώστε να επιλυθούν τα προβλήματα και να εκδοθούν οι άδειες προκειμένου να φθάσουμε στο στάδιο, όπως χαρακτηριστικά λέμε, «να μπουν οι μπουλντόζες».
Απέμεινε ένα τελευταίο «χαρτί»: η έγκριση από το Δημοτικό Συμβούλιο Βόρειας Κέρκυρας της υψομετρικής μελέτης, έγκριση τυπική στην πραγματικότητα καθώς έχει ήδη εγκριθεί από την κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος.
Παρ’ όλο που ο Δήμος όφειλε, με βάση τον Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, να απαντήσει στον επενδυτή εντός 60 ημερών, παρήλθαν 120 και πλέον ημέρες χωρίς να το πράξει, ενώ όλο αυτό το διάστημα ο Δήμαρχος προέβαλε προσχηματικές δικαιολογίες επειδή στην πραγματικότητα είναι αντίθετος στο έργο.
Τελικά, για να προχωρήσει το πρότζεκτ στην Κασσιόπη αναλάβαμε ως Κυβέρνηση νομοθετική πρωτοβουλία, όμως, απ’ όλη αυτήν την υπόθεση προκύπτει, κατά τη γνώμη μου, το ερώτημα: Είναι δυνατόν ένας Δήμαρχος να καθυστερεί μια τέτοια επένδυση που αφορά το σύνολο του ελληνικού λαού;
Θέλω, πάντως, με την ευκαιρία να ξεκαθαρίσω ότι δεν θέλουμε να αντιδικούμε με τις τοπικές κοινωνίες. Ούτε οι επενδύσεις στρέφονται εναντίον τους. Το αντίθετο. Στην περίπτωση της επένδυσης στην Κασσιόπη, οι κάτοικοι της Βόρειας Κέρκυρας είναι αυτοί που θα βρουν δουλειά εκεί, τα δικά τους ακίνητα θα πάρουν αξία, ο δικός τους τόπος θα βρεθεί στο επίκεντρο του παγκόσμιου τουριστικού ενδιαφέροντος. Άρα, εναντίον των δικών τους συμφερόντων, στρέφεται αυτός που εμποδίζει την επένδυση, όχι αυτός που την υποστηρίζει.
Υπάρχει, άλλωστε, μια διδακτική ιστορία: ο αείμνηστος Κωνσταντακόπουλος ήταν επί 27 χρόνια στα δικαστήρια με τους δημάρχους και τους τοπικούς φορείς για να μπορέσει να ξεκινήσει την επένδυση στο COSTA NAVARINO. Χάρις στην επιμονή και τον πατριωτισμό του, η επένδυση έγινε και χάρις στα παιδιά του πηγαίνει πάρα πολύ καλά.
Σήμερα, οι ίδιοι οι κάτοικοι της Μεσσηνίας που παλαιότερα προσέφυγαν στα δικαστήρια, δηλώνουν σε ποσοστό 90% στις δημοσκοπήσεις ότι ευτυχώς που έγινε και έχουν εισόδημα οι ίδιοι και τα παιδιά τους.
[ΠΗΓΗ: https://www.liberal.gr/, του Άδωνι Γεωργιάδη, υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων, 10/2/2020]