Διαβάσαμε –και είναι γνωστό – πως σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε ο Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ) για την συμβολή της εξορυκτικής βιομηχανίας στην ελληνική οικονομία το 2018, ο μεταλλευτικός κλάδος δημιουργεί μεγάλη προστιθέμενη αξία για την εθνική οικονομία και αναδεικνύεται σε κύριο πυλώνα ανάπτυξης και περιβαλλοντικής προστασίας, με προοπτική για ακόμα μεγαλύτερα επιτεύγματα στο μέλλον.
Ωραία μέχρι εδώ. Τι συμβαίνει όμως με την ταμπακιέρα; Ποιο είναι το διακύβευμα της εξορυκτικής βιομηχανίας; Μέχρι που μπορεί να φτάσει; Ποια είναι τα μεγέθη; Είναι πολύ δύσκολο να το προσδιορίσουμε για το σύνολο της Ελλάδας, γι’ αυτό ας περιοριστούμε στην περιοχή μας. Στο γεωλογικό-μεταλλευτικό μπλογκ mineralsoftethys.com, διαβάζουμε πως τα μεταλλευτικά αποθέματα μόνο της Eldorado Gold στην Ελλάδα αξίζουν κάποια δις!
- Οι Σκουριές έχουν 3,773 εκατομμύρια ουγκιές χρυσού και 0,779 εκ. τόνους χαλκού.
- Η Ολυμπιάδα έχει 3,120 εκ. ουγκιές χρυσού, 52,757 εκ. ουγκιές αργύρου, 0,566 εκ τόνους μολύβδου και 0,729 εκ. τόνους ψευδαργύρου.
- Το Στρατώνι έχει 3,007 εκ. ουγκιές αργύρου, 0,036 εκ. τόνους μολύβδου ο και 0,048 εκ. τόνους ψευδαργύρου.
Με τις σημερινές ισοτιμίες μετάλλων μπορούμε για λόγους απλούστευσης των παραπάνω αριθμών να μετατρέψουμε τα αποθέματα χαλκού, αργύρου, μολύβδου και ψευδαργύρου σε ισοδύναμες ουγκιές χρυσού. Το σύνολο είναι 12,73 εκ. ισοδύναμες ουγκιές χρυσού με σημερινή αξία 19 δις δολάρια. ( Σκουριές 6,81 εκ. ουγκιές, Ολυμπιάδα 5,75 εκ ουγκιές και Στρατώνι 0,17 εκ. ουγκιές)
19 δις στην Χαλκιδική και άλλα 1,5 δις στην Θράκη! Αυτά είναι μόνο τα βεβαιωμένα αποθέματα. Αν συνυπολογίσουμε και τα δυνητικά αποθέματα, ξεπερνάμε τα 23 δις δολάρια! Είναι πολλά τα λεφτά για να μένουν θαμμένα, ενω την ίδια στιγμή η ελληνική οικονομία βρίσκεται εξακολουθητικά στο χείλους του γκρεμού.
Με άλλα λόγια είναι σαν να έχουμε το 10% του εθνικού χρέους στο σεντούκι, ενώ την ίδια στιγμή δεχόμαστε να το χρωστάμε, να πληρώνουμε τόκους και να περιμένουμε από τους “ξένους” να μας δώσουν τη λύση!
Κάθε λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος θα αναρωτιέται πως είναι δυνατόν σε μια χώρα η οποία κλυδωνίστηκε τόσο έντονα οικονομικά – και ακόμη κλυδωνίζεται χωρίς να έχει ξεφύγει οριστικά από την επικίνδυνη ζώνη–, να μην κάνουμε τίποτα για αυτόν τον εθνικό θησαυρό… Δεν με νοιάζει αν θα κάνει την εξόρυξη η τάδε ή η δείνα εταιρεία… Με ενδιαφέρει να αρχίσει επιτέλους να δίνει στη χώρα την προστιθέμενη αξία του όλος αυτός ο κοιμώμενος πλούτος.
Ποια είναι η δική σας γνώμη; Πρέπει να συνεχίσει να βρίσκεται θαμμένος εκεί και να περιμένει; Βρισκόμαστε στο 2019! Η τεχνολογία των εξορύξεων παγκοσμίως έχει φτάσει στο σημείο να έχει τις μικρότερες δυνατές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Μαγικές λύσεις να λέμε ένα ξόρκι και να βγαίνουν τα μέταλλα στην επιφάνεια, δεν υπάρχουν…