Βρήκαμε με τι θα ασχολείται ο ΣΥΡΙΖΑ στο Ευρωκοινοβούλιο!
Σε άρθρο της στην κομματική Κυριακάτικη ΑΥΓΗ, η βουλεύτρια Χαλκιδικής Κυριακή Μάλαμα δίνει μια νέα διάσταση στις εμμονικές, αντιαναπτυξιακές, ψευτο-περιβαλλοντικές διακηρύξεις του αντιμεταλλευτικού «κινήματος».
Σε μια νέα θεώρηση, αφού μας πληροφορεί ότι σε όλα τα Βαλκάνια μια χαρά λειτουργούν ένα σωρό εξορυκτικές επιχειρήσεις, (στη Σερβία διενεργούνται εξορύξεις σε πάνω από 300 σημεία της χώρας, στη Βουλγαρία, στη Ρουμανία, αλλά και στη γειτονική Τουρκία), διατείνεται πως θα έπρεπε στις περιοχές που αναπτύσσονται αυτές οι δραστηριότητες, να τρώνε με χρυσά κουτάλια! Και μας δίνει το πλέον ατυχές για τα επιχειρήματά της παράδειγμα: Την ΒΑ Χαλκιδική!
«Στη Χαλκιδική όμως στην περιοχή της μεταλλευτικής ζώνης η οικονομία έχει αντιστρόφως ανάλογη πορεία με την αντίστοιχη στις περιοχές εκτός μεταλλευτικών δραστηριοτήτων. Οι περιοχές της Χαλκιδικής όπου έγιναν εξορύξεις δεν μπόρεσαν να αναπτύξουν τουρισμό σε αντίθεση με τον υπόλοιπο Νομό. Το αποτέλεσμα είναι οι περιοχές της Βόρειας και Βορειοανατολικής Χαλκιδικής να υστερούν σε ανάπτυξη παρά τις σχετικές υποσχέσεις των εταιριών εδώ και εξήντα χρόνια.»
Φοβερή μπαρούφα! Με ή χωρίς εξορύξεις, υπήρχε περίπτωση να συναγωνιστούν οι περιοχές των μεταλλείων την παραλιακή τουριστική Χαλκιδική; Γιατί η κα Μάλαμα δεν κοιτά τα εισοδήματα της περιοχής και την απώλεια στα χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, και να συγκρίνει με αντίστοιχες περιοχές στους γειτονικούς νομούς. Τι ακριβώς προσπαθεί να συγκρίνει; Τον Στανό με τη Σάρτη; Ή ακόμα καλύτερα να μας μιλήσει για τον πληθυσμό των Μαδεμοχωρίων και πόσος θα ήταν χωρίς την μεταλλευτική…
Έτσι λοιπόν, ας βαλκανοποιήσουμε την κατάσταση που δημιουργήσαμε εμείς οι ίδιοι στην Χαλκιδική, και ας πούμε και κανά δυο μπαρούφες ακόμα:
«Η μάχη ενάντια στην κλιματική αλλαγή άλλωστε είναι και μάχη ενάντια στην εξόρυξη χρυσού που αποστραγγίζει το νερό κι ερημοποιεί τη γη». Θα ήθελα πολύ να γνωρίσω τον επιστημονικό σύμβουλο της κας Μάλαμα, εκτός και αν γράφει η ίδια αυτά τα… σενάρια. Δεν θα παραξενευόμουν, βέβαια, σκηνοθέτης είναι…
Και ερχόμαστε στο ψητό:
«Το βαλκανικό λοιπόν πρόβλημα των εξορύξεων απαιτεί συντονισμό προσπαθειών και δυνάμεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Προϋποθέτει τη χάραξη μιας κοινής πορείας με τους Βαλκάνιους συναδέλφους ευρωβουλευτές με τα κινήματα των περιοχών που δοκιμάζονται από εξορύξεις και χρειάζεται τη στήριξη του διεθνούς περιβαλλοντικού κινήματος. Μία τέτοια πρωτοβουλία καλείται να λάβει και ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα στο επόμενο διάστημα με τις δυνάμεις του στην ευρωβουλή».
Πέστο μας από την αρχή να τελειώνουμε… Να έχει να κάνει και κάτι ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ευρωβουλή… Αυτό είναι το θέμα, έτσι; Οπότε ας κάνουμε με το «περιβαλλοντικό κίνημα» όλα τα Βαλκάνια… Σκουριές! Με έργα που υπέγραψαν συμβάσεις παραχώρησης το 2006. πήραν έγκριση περιβαλλοντικών όρων το 2011 και τέλη του 2019 ακόμα τα συζητάμε…