Παρά το γεγονός ότι ο Μπόρις Τζόνσον απολαμβάνει να απαγγέλλει τα ποιήματα αρχαίων Ελλήνων, τραγικών ποιητών, από μνήμης, ακούγεται όλο και περισσότερο σαν τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας το 2015, τον Αλέξη Τσίπρα, γράφει η βρετανική εφημερίδα Independent.
Οι ομοιότητες μεταξύ τους είναι κάτι πέρα από εμφανείς, καθώς, και οι δύο, κατά την αρχική περίοδο μετά την ανέλιξή τους στο αξίωμα του αρχηγού του κράτους, προχώρησαν σε αμφισβήτηση των συμφωνιών που έκαναν οι προκάτοχοί τους με την Ευρωπαϊκή Ένωση και μάλιστα καταφεύγοντας στο “χάπι” του λαϊκισμού, που αποδεικνύεται ιδιαίτερα εύπεπτο, σε μία προσπάθεια να αποφύγουν και τα τελεσίγραφα που τους ετέθησαν αλλά και τους συμβιβασμούς που έπρεπε και πρέπει να γίνουν.
Τα τελεσίγραφα
Για τον τέως Έλληνα πρωθυπουργό η καταληκτική ημερομηνία ήταν η 31η Ιουνίου 2015, όταν η χώρα έφτασε να μην έχει να πληρώσει το 1,5 εκατ. ευρώ της δόσης προς το ΔΝΤ, ενώ για τον “Bojo”, η καταληκτική ημερομηνία είναι η 31 Οκτωβρίου, όταν και η Βρετανία αποχωρεί από την ΕΕ.
Ο μανιχαϊσμός
Συνεχίζοντας το κομμάτι στον Independent υπενθυμίζει πως ο Τσίπρας, επί πέντε μήνες μετά την εκλογή του προσπάθησε να επιβάλει όρους στους Ευρωπαίους, τους οποίους δεν υπήρχε περίπτωση να δεχτούν, όπως και δεν έκαναν. “Ακόμα και σήμερα, οι Έλληνες, μιλούν ειρωνικά για τους πέντε πρώτους μήνες του ΣΥΡΙΖΑ ως η “περήφανη διαπραγμάτευση””, γράφει ο Independent.
Συνεχίζει ο Independent: “Ο Τσίπρας όμως κατέφυγε σε μία μέθοδο διπολικού “μανιχαϊσμού”: Οι ασυμβίβαστοι, περήφανοι Έλληνες, ενάντια σε αυτούς που υπηρετούν τις Βρυξέλλες. Όσοι ήταν αντίθετοι με τις επιλογές του πρωθυπουργού χαρακτηρίζονταν “κουίσλινγκς”, τους προδότες που συνεργάστηκαν με τους Ναζί. Η σύγκριση της ναζιστικής Γερμανίας του Χίτλερ, με τη σημερινή, ήταν προεκλογικό σλόγκαν των οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ”.
Έτσι και ο Μπόρις Τζόνσον, σε πρόσφατη διαδικασία ερωταπαντήσεων στο Facebook, αποκάλεσε “αποστάτες” όσους βουλευτές αντιτίθενται στα σχέδιά του ενώ έχει αποκαλέσει επανηλειμμένα την ΕΕ “υπερ-κράτος”.
Η συμφωνία
η ρητορική του σημερινού πρωθυπουργού της Βρετανίας μπορεί να είναι πολιτικά χρήσιμη για τον ίδιο αλλά οι Βρυξέλλες λίγη σημασία δίνουν όπως συνέβη και το 2015 όταν η ΕΕ αναγνώριζε μόνο μια συμφωνία, αυτή που είχε ήδη υπογραφεί από την προηγούμενη κυβέρνηση αγνοώντας τη ρητορική Τσίπρα.
Εξίσου όπως ο Έλληνας πρωθυπουργός ζήτησε την βοήθεια του λαού με το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα του 2015 ως όπλο στις διαπραγματεύσεις, έτσι και ο Τζόνσον επιδιώκει τη λαϊκή συγκατάθεσή για την προώθηση αυτής της ουτοπικής συμφωνίας, με σκοπό να ενισχύσει τη διαπραγματευτική του θέση ενάντια στους “αδέσποτους γραφειοκράτες” στις Βρυξέλλες.
Ο Γερούν Ντάισεμπλούμ είχε απαντήσει είχε απαντήσει στον Τσίπρα ότι απέναντί του δεν έχει γραφειοκράτες αλλά τους εκπροσώπους των 18 κρατών μελών και, όπως και στην Ελλάδα, έτσι και στα υπόλοιπα κράτη, η βοήθεια προς την Ελλάδα, θα μπορούσε να περάσει από δημοψήφισμα. Στην περίπτωση του Αλέξη Τσίπρα εν τέλει υπερίσχυσε το δόγμα Ντάισεμπλούμ: Η ΕΕ δεν θα υποκύψει στις ιδιοτροπίες ενός λαϊκιστή ηγέτη.
Για τη Βρετανία η καταληκτική ημερομηνία είναι 31 Οκτώβρη. Ο Τζόνσον ετοιμάζεται για εκλογές, αλλά, σύμφωνα με τον Independent, ετοιμάζεται και προετοιμάζει την κοινή γνώμη, για μία στροφή 180 μοιρών, εν όψει μίας πιθανής συμβιβαστικής πορείας που πιθανώς να πρέπει να ακολουθήσει, όταν διαπιστώσει ότι η ρητορική του δεν αποδίδει, όπως είχε γίνει και με τον Αλέξη Τσίπρα. Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα ο διαχωρισμός μεταξύ “συνεργατών” και “περήφανων διαπραγματευτών” είναι χρήσιμος. Είτε είναι πριν από εκλογές είτε μετά. Ειδικά στην περίπτωση Τσίπρα, απέδωσε. Το κόστος αποδοχής της συμφωνίας, σε συνδυασμό με τη ρητορική του “προδωμένου Δον Κιχώτη”, ο οποίος εξαναγκάστηκε να κάνει έναν αξιοπρεπή συμβιβασμό για να σώσει τη χώρα, μεταφράστηκε σε πολιτικό κέρδος για τον ίδιο. “Αυτό είναι το πιο πολύτιμο μάθημα που η εμπειρία του Τσίπρα μπορεί να διδάξει στον Τζόνσον” συμπεραίνει ο Independent.
[ΠΗΓΗ: https://www.capital.gr, 20/8/2019]