ΜΟΝΟ ΘΥΜΗΔΙΑ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ…

Διαδοχικές συναντήσεις εργασίας με στελέχη των Bank of America, Merrill Lynch και στελέχη της Morgan Stanley είχε τις τελευταίες μέρες ο πρωθυπουργός στις ΗΠΑ.

Ο Αλέξης Τσίπρας, για περισσότερη από μία ώρα είχε συνάντηση με επενδυτές, τις οποίες συντόνισαν οι Bank of America/Merril Lynch. Στη συνάντηση τον πρωθυπουργό συνόδευαν ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης και ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ Δημήτρης Λιάκος.

“Τώρα είναι η ώρα για επενδύσεις που θα στηρίξουν τη δυναμική ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, είναι το μήνυμα του Έλληνα πρωθυπουργού κατά τις επαφές του στη Νέα Υόρκη με τα κορυφαία τραπεζικά ιδρύματα των ΗΠΑ, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές”.

Ο ίδιος ανέβασε στο λογαριασμό του στο twitter το εξής σχόλιο: “Μετά από 8 δύσκολα χρόνια προτεραιότητά μας είναι η δημιουργία κλίματος για την προσέλκυση παραγωγικών επενδύσεων που θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας.

Σε συναντήσεις που είχα σήμερα με επενδυτές, εξήγησα ότι τώρα είναι η στιγμή να στηρίξουν την ανάκαμψη της ελλην. οικονομίας…”.

Για τους περισσότερους Έλληνες μοιάζει αστείο ο κ. Τσίπρας να “γλείφει” με δουλικότητα εκεί που έφτυνε προκειμένου να εξασφαλίσει την κυβερνητική και πολιτική μακροημέρευση.

Για τους ξένους πολιτικούς και τραπεζίτες είναι η μεταστροφή του που θωπεύει τη ματαιοδοξία της ισχύος που διαθέτουν ή νομίζουν πως διαθέτουν.

Για τους ίδιους ο κ. Τσίπρας ειδικότερα και η Ελλάδα γενικότερα συνιστούν αφερέγγυους και ασύμφορους συντελεστές για οποιαδήποτε σοβαρή επένδυση, εκτός ενδεχομένως του τουρισμού που εμφανίζει μεν σημάδια κορεσμού αλλά κυρίως γιατί είναι εύκολο για τις υπηρεσίες που πωλούνται στην Ελλάδα σε ξένους να εισπράττονται χρήματα στο εξωτερικό σε περισσότερο φερέγγυες χώρες μακριά από το ελληνικό φορολογικό και τραπεζικό σύστημα.

Αυτό που δεν αντιλαμβάνεται ο κ. Τσίπρας περισσότερο αλλά και οι περισσότεροι πρωθυπουργοί που έχουν περάσει από τη χώρα, είναι πως οι σοβαροί επενδυτές δεν παρατηρούν τι λες αλλά τι κάνεις…

Δε μπορείς να περιμένεις σοβαρές επενδύσεις όταν το κόστος των ασφαλιστικών εισφορών και των φορολογικών βαρών ενός απλού στελέχους φτάνει το 60-70% του εισοδήματος που εισπράττει από την εταιρεία. Αυτός που είναι ικανός θα πάει να εργαστεί σε άλλη χώρα (όπως συμβαίνει) και αν η εταιρεία έρθει στην Ελλάδα δεν θα βρει τα στελέχη που χρειάζεται. Θα πάει στην Ιρλανδία, όπως και κάνουν…

Ο κ. Τσίπρας ειδικότερα και η Ελλάδα γενικότερα είναι εντελώς αφερέγγυοι για να προσελκύσουν οποιαδήποτε σοβαρή επένδυση. Μερικοί από τους λόγους αυτής της αφερεγγυότητας είναι οι παρακάτω:

α) Χώρα και κυβέρνηση απατεώνων

Μια ελληνική εταιρεία, η F.F., αποκαλύφθηκε πριν λίγες μέρες πως δημοσίευσε εντελώς εικονικά οικονομικά στοιχεία, εξαπατώντας, επενδυτές, τράπεζες και όσους συναλλάσσονταν. Μετά την απάτη των Greek Statistics του ελληνικού κράτους που οδήγησε στη χρεοκοπία του 2010 έχουμε μια ελληνική εταιρεία να πράττει το ίδιο, χωρίς καμιά τράπεζα ή αρμόδια ελεγκτική αρχή να αντιλαμβάνεται τίποτα. Όπως καταγγέλλει ο βουλευτής Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος μάλιστα τον οικονομικό διευθυντή που υπέγραψε τους ισολογισμούς της απάτης η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα τον αντάμειψε με μια θέση στο Υπερταμείο να διαχειριστεί με διαφάνεια τη δημόσια περιουσία.  Η εικόνα που συνθέτουν τα παραπάνω γεγονότα είναι πως η Ελλάδα είναι μια χώρα απατεώνων, το ίδιο και οι κυβερνήσεις της…

β) Δικαιοσύνη Ουγκάντας…

Στην Ελλάδα για να τελεσιδικήσει μια υπόθεση χρειάζονται 5-10 χρόνια όταν σε μια σοβαρή χώρα χρειάζεται το 10% του αντίστοιχου χρόνου το πολύ. Επίσης την προηγούμενη της επίσκεψης του κ. Τσίπρα στις ΗΠΑ η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου προσπάθησε (ανεπιτυχώς μετά την κατακραυγή) να καθυστερήσει και να αλλοιώσει την έρευνα για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι μέσω της παρεμβολής της διορισμένης από την κυβέρνηση Επιθεώρησης της Δημόσιας διοίκησης…

Οι παρεμβάσεις της κυβέρνησης στη δικαιοσύνη είναι αμέτρητες και κανένας σοβαρός επενδυτής δεν θα δεσμεύσει τα χρήματά του σε μια χώρα που η δικαιοσύνη λειτουργεί όπως στην Ελλάδα.

Ακόμη και όταν μια επιχείρηση που προσφεύγει στη δικαιοσύνη δικαιώνεται όπως η Eldorado, η κυβέρνηση καθυστερεί να εκδώσει τις άδειες για λόγους εκβιασμού (ενδεχομένως και πίεσης για χρηματισμό) ή μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων.

Η Ελλάδα στη λίστα της διεθνούς διαφάνειας εμφανίζεται σαν η πλέον διεφθαρμένη χώρα της Δυτικής Ευρώπης.

γ) Η διένεξη με τον Στουρνάρα…

Οι δημοκρατικές χώρες ευημερούν οικονομικά γιατί διαθέτουν ισχυρούς θεσμούς και ανεξάρτητες αρχές που ελέγχουν την εξουσία. Η μοναδική ανεξάρτητη αρχή που έχει μείνει εκτός κυβερνητικής νομενκλατούρας είναι η Τράπεζα της Ελλάδος. Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα έχει μεταχειριστεί όλα τα είδη πιέσεων προκειμένου να οδηγήσει τον κ. Στουρνάρα σε παραίτηση. Μέχρι και μεθόδους “μαφίας” έχει χρησιμοποιήσει, βάζοντας χειραγωγούμενες φυλλάδες να εκβιάζουν τον κεντρικό τραπεζίτη και την οικογένειά του.

Αυτά παρατηρούν οι δυνητικοί επενδυτές και όχι τα παχιά λόγια…

δ) Η ασφάλεια…

Είναι δύσκολο να πείσεις οποιονδήποτε σοβαρό επενδυτή να επενδύσει στη χώρα σου, όταν η ανομία συνεχώς εξαπλώνεται και αιτιολογείται από επίσημα κυβερνητικά χείλη εν είδει κοινωνιολογικής μπαρουφολογίας.

Όταν ο κ. Παρασκευόπουλος καταλήγει σε πόρισμα πως η ανομία και η εγκληματική βία (που υποδύεται την πολιτική) είναι αδύνατο να παταχθεί στα πανεπιστήμια πως θα πείσεις τους τραπεζίτες να στείλουν τα στελέχη τους και τα κεφάλαια στην Ελλάδα.

Όταν η κυβέρνηση δίνει άδειες εξόδου σε έναν πολλάκις καταδικασμένο ισόβια τρομοκράτη με δεκάδες δολοφονίες είναι δύσκολo να πείσει πως νοιάζεται για την ασφάλεια και την επιβολή του νόμου και της τάξης.

Η Ελλάδα από το άκρο της άκρας του τάφου σιωπής της Χούντας διολισθαίνει συνεχώς στο άλλο άκρο τους χάους. Μερικοί το επιδιώκουν και πολιτικά αυτό…

ε) Η κυβέρνηση και η εξουσία…

Η σύζυγος του πρωθυπουργού εν μέσω της αθωότητας που εξασφαλίζει η παντελής άγνοια των βασικών κανόνων του γυμνασιακού μαθήματος της αγωγής του πολίτη, δήλωσε πρόσφατα σε μια συνέντευξή της πως έχουμε την “κυβέρνηση αλλά δεν έχουμε τη εξουσία…”. Η αντίληψη αυτή  είναι απομεινάρι λενινιστικών πεποιθήσεων και διακατέχει το σύνολο των στελεχών της κυβέρνησης. Το ίδιο ακριβώς πιστεύουν και οι ακροδεξιοί φασίστες, πως δηλ. ο ηγέτης και το κόμμα (η κλίκα του) πρέπει να έχουν δικαιοδοσία να αποφασίζουν για όλα χωρίς ανεξάρτητη δικαιοσύνη, ανεξάρτητη κεντρική τράπεζα, ανεξάρτητες αρχές, κανόνες και συντάγματα.

Όσοι πιστεύουν σε αυτές τις αντιλήψεις είναι φασίστες και αυτοί που το γνωρίζουν και αυτοί που δεν το γνωρίζουν και νομίζουν πως είναι αντιφασίστες… Τα φασιστικά καθεστώτα προσελκύουν ολιγάρχες που χωρίς ανταγωνισμό πλουτίζουν σε βάρος της κοινωνίας, δεν προσελκύουν επενδυτές. Οι σοβαρές επιχειρήσεις με εταιρική διακυβέρνηση και διαφανείς διαδικασίες αποφεύγουν αυτές τις χώρες. Επίσης τα σοβαρά funds που χρηματοδοτούν τις σοβαρές επιχειρήσεις και επενδύσεις εκτός από αποδοτικά-οικονομικά κριτήρια θέτουν και κοινωνικά, πολιτικά και περιβαλλοντικά κριτήρια προκειμένου να επενδύσουν. Η κατάσταση της δικαιοσύνης, της διαφάνειας, των ατομικών ελευθεριών, η οικονομική ελευθερία, η παιδική εργασία, οι διακρίσεις μεταξύ φύλων και φυλών είναι μεταξύ αυτών…

Στα περισσότερα κριτήρια η Ελλάδα βρίσκεται κάτω από το μέσον της διεθνούς κατάταξης…

Μια σοβαρή κυβέρνηση αυτά θα προσπαθούσε να τα διορθώσει πρώτα και μετά οι επενδύσεις θα έρθουν μόνες τους…

Επισκέψεις (σαφάρι) σαν αυτές του πρωθυπουργού και του υπουργού των οικονομικών για την προσέλκυση επενδύσεων πίσω από τα ευγενικά χαμόγελα μόνο θυμηδία προκαλούν σε αυτούς που απευθύνονται.

Η μοναδική χρησιμότητα είναι η καλλιέργεια προσδοκιών για εσωτερική κατανάλωση.

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr, του Κώστα Στούπα, 28/9/2018]