Κύριε διευθυντά, ενδιαφέρουσα η πρόταση του κ. Νίκου Αλιβιζάτου για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Φοβάμαι όμως ότι με τα 5+1 σημεία στα οποία την περιόρισε και αφορούν τη βελτίωση της λειτουργίας του δημοκρατικού μας πολιτεύματος (ευθύνη υπουργών, βουλευτική ασυλία, επιλογή ηγεσίας ανωτάτων δικαστηρίων, ανεξάρτητες αρχές, εκλογή Προέδρου και τρόπο αναθεώρησης του Συντάγματος) δεν αντιμετωπίζεται το μείζον ζήτημα της οικονομικής ανάπτυξης.

Τα έργα της ανάπλασης του Ελληνικού και της εξόρυξης χρυσού στις Σκουριές αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα αυθαίρετης και μονόπλευρης αντιμετώπισης της διοίκησης στα δασικά, περιβαλλοντικά και πολιτιστικά θέματα, ως συνέπεια υποκειμενικών κρίσεων, τις οποίες επιτρέπει -στο όνομα του Συντάγματος- η σχετική νομοθεσία. Είναι επιτακτική, λοιπόν, η ανάγκη σαφούς και ενιαίας ερμηνείας νομικού πλαισίου, που να περιορίζει την παρείσφρηση εμμονών, ιδεοληψιών και προσωπικών επιδιώξεων κατά τη ληψη αποφάσεων από τα αρμόδια όργανα. Δεν είναι τυχαία, άλλωστε, η σχεδόν καθολική απέχθεια και τάση αποφυγής των πολιτών να εμπλακούν με τις υπηρεσίες αυτές, γεγονός που οδηγεί είτε στην εγκατάλειψη παραγωγικών πρωτοβουλιών είτε στην προσπάθεια παράκαμψης του νόμου, η οποία τείνει να εδραιωθεί σε κανόνα.

Μήπως λοιπόν έχει προτεραιότητα η συνταγματική αναθεώρηση που θα εξασφαλίσει την ορθολογικότερη και αποδοτικότερη προστασία αγαθών όπως το περιβάλλον και η πολιτιστική κληρονομιά και συγχρόνως θα άρει σημαντικότατα εμπόδια για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας;

[ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, επιστολή του Κων/νου Λ. Φιλιππιδη, Μηχανολογου Μηχανικού, 4/4/2018]