Ως τόπος προσευχής και κατάνυξης, αλλά και μέρος θρύλων

και μυστηρίων, η Αθωνική Πολιτεία απολαμβάνει ένα ιδιαίτερο καθεστώς εντός Ελλάδας ως η μόνη αυτόνομη μοναστική πολιτεία της χώρας μας.

Το κέντρο του ελληνορθόδοξου μοναχισμού στη χερσόνησο του Άθω της Χαλκιδικής παραμένει ένα από τα ελάχιστα σημεία που δεν επιχειρήσει ποτέ η αρχαιολογική σκαπάνη και ό,τι έχει συμπωματικά βρεθεί κατά καιρούς, παραμένει εν πολλοίς αδημοσίευτο και εκτός καταλόγων.

Στον ξεχωριστό αυτό τόπο το αρχαίο συνυπάρχει με το σύγχρονο και η πλούσια ιστορία του δεν κρύβει τα όσα εκτυλίσσονταν εντός του ιερού βουνού. Εκεί κατέφευγαν βυζαντινοί αυτοκράτορες, εκεί ορμούσαν και λεηλατούσαν Σλάβοι, Βούλγαροι και Τούρκοι, εκεί ήθελαν να ψάξουν οι Ναζί για θησαυρούς και εκεί τέλος έλαβαν χώρα μια σειρά από «επιχειρηματικά» περιστατικά της σύγχρονης ιστορίας του τόπου μας.

Η μοναχοπολιτεία προστατεύτηκε εξάλλου με αυτοκρατορικό χρυσόβουλο ήδη από το 883 μ.Χ., όταν ο Βασίλειος Α’ ο Μακεδόνας εγκαινίασε το πρώτο από τα τρία χρυσόβουλα που αποκάλυπταν το μεγάλο ενδιαφέρον των Βυζαντινών για την αγιορείτικη κοινότητα. Το οποίο θα κορυφωθεί στον 11ο αιώνα, όταν το Άγιο Όρος περιχαρακώνει την αυτοκέφαλη εξουσία του και βλέπει τις μεγάλες μονές του ήδη στερεωμένες: Μεγίστης Λαύρας, Βατοπεδίου, Ιβήρων, Ξηροποτάµου, Ζωγράφου, ∆οχειαρίου, Φιλοθέου, Εσφιγµένου, Ρωσικού, Αµαλφηνών. Ταυτοχρόνως, λειτουργούν και περί τα 180 μονύδρια, κελιά και καλύβες, ενώ ο αριθμός των μοναχών ανέρχεται σε 3.000 και πλέον.

[ΠΗΓΗ: http://ergoliptesxalkidikis.blogspot.gr, 31/1/2018]