Στο διδακτικό έπος του Ησίοδου «Ἔργα καὶ ἡμέραι» δύο είναι τα βασικά θέματα που απασχολούν τον συγγραφέα: η δικαιοσύνη και η εργασία. Ένας από τους μύθους που διηγείται ο Ησίοδος στο πρώτο μέρος είναι αυτός των γενών: πέντε γένη ή είδη ανθρώπων διαδέχονται στη διάρκεια του χρόνου το ένα το άλλο σε μια πορεία σταδιακής κατάπτωσης. Τα τέσσερα από τα γένη αντιστοιχούν σε ισάριθμα μέταλλα (χρυσός, άργυρος, χαλκός, σίδηρος).

Κατά τον Ησίοδο αρχικά υπήρχαν πέντε ανθρώπινες περίοδοι (ή φυλές). Πρώτη ήταν η περίοδος (ή φυλή) του χρυσού κι αποτελούσε δημιούργημα των ολύμπιων θεών. Η δεύτερη, αποτελώντας κι αυτή δημιούργημα των ίδιων θεών, ήταν η περίοδος, του αργύρου. Τρίτη ήταν η περίοδος του χαλκού, που τη δημιούργησε ο Δίας. Τέταρτη η περίοδος των ηρώων, που κι αυτή ήταν δημιούργημα του Δία. Κι ακολούθησε η πέμπτη και τελευταία περίοδος, του σιδήρου, που κι αυτή τη δημιούργησε ο Δίας.

Η περίοδος του χρυσού

Για τον χαρακτηρισμό της πρώτης ανθρώπινης περιόδου χρησιμοποιείται ο χρυσός, το λαμπρότερο και πιο πολύτιμο από όλα τα μέταλλα, σύμβολο της λάμψεως και της χαράς της ζωής. Οι σύγχρονοι της θεϊκής βασιλείας του Κρόνου, οι άνθρωποι του «χρυσού αιώνα» ζούσαν με την αμεριμνησία και τη μακαριότητα των θεών. Δεν κόπιαζαν, δεν είχαν φροντίδες και δεν αισθάνονταν πόνους. Επίσης, δεν γερνούσαν και διατηρούσαν ακμαίες τις σωματικές τους δυνάμεις Απολάμβαναν τα συμπόσια, χωρίς να φοβούνται δυσάρεστες συνέπειες από τις υπερβολές και πέθαιναν πάντα πάνω στον ύπνο τους, που στις περιπτώσεις αυτές ήταν ελαφρός και ανακουφιστικός. Όλα τ’ αγαθά ήταν στη διάθεσή τους και τρισευτυχισμένοι απολάμβαναν τ’ άφθονα προϊόντα που τους προσέφερε η γη.

Μετά την εξαφάνιση της πρώτης εκείνης φυλής – ή τη λήξη της πρώτης περιόδου του ανθρώπινου γένους – κρίθηκε σκόπιμο να δημιουργηθούν δαίμονες «καλοποιοί», «αγαθοεργοί» κι «ευεργετικοί», οι οποίοι, διατρέχοντας τη Γη σαν «άγγελοι φύλακες» και κρυμμένοι μέσα στα σύννεφα παρακολουθούσαν άγρυπνοι τους θνητούς, βραβεύοντας τις καλές πράξεις τους και κολάζοντας τις κακές.

Η περίοδος του αργύρου

Οι άνθρωποι της δεύτερης περιόδου, του «αργυρού αιώνα» ήταν κατώτεροι από του πρώτου, του «χρυσού αιώνα». Ήταν νωθροί και είχαν λιγότερη δύναμη για αυτοκυριαρχία και δραστηριότητα. Περνούσαν μακρόχρονη παιδική ηλικία, γεμάτη αφέλεια και απλοϊκότητα και όταν πλησίαζαν στο στάδιο της εφηβείας, πέθαιναν εξαιτίας της ασεβούς συμπεριφοράς τους, των αλληλοεξοντωτικών διενέξεών τους, της πλεονεξίας τους και του ωμού ατομικισμού τους. Ο Δίας τους εξαφάνισε από το πρόσωπο της Γης, γιατί ήταν μια γενιά χωρίς θρησκευτικές, ηθικές και κοινωνικές αρχές, μεταμορφώνοντάς τους σε δαίμονες κι ορίζοντας για τόπο διαμονής τους την κατασκότεινη υπόγεια περιοχή.

Η περίοδος του χαλκού

Η περίοδος του χαλκού, που ακολουθεί, δεν χαρακτηρίζεται από παρακμή της ανθρωπότητος, αλλ’ αποτελεί απαρχή της ιστορικής εξελίξεώς της, της πολιτισμικής της ανόδου. Οι Έλληνες δεν λησμονούν, ότι πριν χρησιμοποιηθεί ο σίδηρος έγινε αξιοποίηση του χαλκού, που θεωρήθηκε μέταλλο κατάλληλο για κατασκευή όπλων. Οι άνθρωποι της τρίτης περιόδου είναι δυναμικοί και ασυγκράτητα δραστήριοι, όμως τους λείπει ο συναισθηματικός κόσμος. Έχουν ψυχική στειρότητα, που εξαιτίας της προβαίνουν σε κακές πράξεις. Η καρδιά τους έχει απελπιστική σκληρότητα που θυμίζει χάλυβα. Χρησιμοποιούν το χαλκό για όλες τις ανάγκες τους. Οι κατοικίες και τα όπλα τους ήταν όλα χάλκινα, γιατί ο σίδηρος τους ήταν άγνωστος.

Η περίοδος των ηρώων

Έπειτα έχουμε την τέταρτη περίοδο, με τη γενιά των «ηρώων» που ήταν τολμηροί πρωτοπόροι κι άκαμπτοι αγωνιστές και που πολλοί τους έπεσαν στις Θήβες και στην Τροία. Το στοιχείο αυτό, που παρεμβάλλεται στον «μύθο των αιώνων», δεν εναρμονίζεται με την ιδέα της σταδιακής πορείας του ανθρώπινου γένους. Όμως πρέπει να έχουμε υπόψη, ότι δεν είναι λίγοι οι σύγχρονοι του Ησιόδου, που επιθυμούσαν να εντάξουν στον κύκλο των προγόνων τους τους ήρωες των Θηβών και της Τροίας. Έτσι κι ο Ησίοδος δεν μπορούσε ν’ αποτελέσει εξαίρεση και τοποθέτησε πριν από τον τελευταίο αιώνα την περίοδο των ηρώων,

Η περίοδος του σιδήρου

Έπειτα η ανθρωπότητα μπαίνει στον αιώνα του σιδήρου, που τη θλιβερή του όψη περιγράφει με βαθιά απογοήτευση ο ποιητής του «Έργα και Ημέραι». Η περιγραφή του περιλαμβάνει άμεσες εντυπώσεις, γιατί ο Ησίοδος ζει στην εποχή του σιδήρου κι αντλεί από την ίδια την πείρα του, προβάλλοντας προσωπικές αντιδράσεις.

[ΠΗΓΗ: http://www.orykta.gr]

Ο ιδιαίτερα εξωστρεφής Γάλλος Επίτροπος κ. Μοσκοβισί στο χθεσινό Eurogroup σκιαγράφησε με αρκετή λεκτική μαεστρία αλλά και σαφήνεια, το τι ακριβώς εννοεί η Κομισιόν ως “υβριδικό” μοντέλο επιτήρησης για την Ελλάδα μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος.

Όπως εξήγησε με μία λακωνική έκφραση φορτισμένη με τις χρήσιμες ασάφειες “χρησμού”, το “υβριδικό” μοντέλο επιτήρησης θα επιτρέπει στην Ελλάδα να ξαναγίνει “μία κανονική χώρα” και “δεν θα πρέπει να μοιάζει με ένα εξωτερικά επιβαλλόμενο πρόγραμμα…”.

Όπως διευκρινίζεται αρμοδίως από στελέχη της Κομισιόν, το “κανονική χώρα” σημαίνει ότι η εποπτεία αν και αυστηρότερη, από ό,τι σε άλλες χώρες με μικρότερης έντασης προβλήματα χρέους, θα είναι ενταγμένη στο πλαίσιο και στα όρια των κανονισμών του αναθεωρημένου Συμφώνου Σταθερότητας  (το αποκαλούμενο και 6/2 pack).

Αυτό σημαίνει ότι θα βρίσκεται υπό την προληπτική εποπτεία του εξαμήνου αλλά ταυτόχρονα και τους ελέγχους που συνοδεύουν τη διαδικασία αποπληρωμής του 75% του χρέους της προς τους θεσμικούς δανειστές της, δηλαδή τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης και τον ESM.

Αυτό το πρόγραμμα το οποίο… βαρβαριστί θα αποκαλείται “ελληνικής ιδιοκτησίας “θα πρέπει να έχει κατατεθεί μέχρι το Πάσχα ως σχέδιο για να συζητηθεί και να κριθεί το αν ανταποκρίνεται σε ένα πρόγραμμα που θα τα περιλαμβάνει όλα αλλά “δεν θα πρέπει να μοιάζει… εξωτερικά επιβαλλόμενο”.

Στο πρόγραμμα αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνονται πέραν των άλλων και οι αποφάσεις του Ιουνίου, ήτοι εκείνες που αφορούν τη διετία 2019 – 2020 και έχουν να κάνουν με την περαιτέρω αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης (μείωση του αφορολόγητου ορίου) και τη μείωση των συντάξεων (στο κομμάτι της προσωπικής διαφοράς).

Και τα δύο αυτά μέτρα ήταν η “Ιφιγένεια” που χρειάσθηκε να θυσιασθεί από την πλευρά της Κυβέρνησης για να πεισθεί το ΔΝΤ να δεχθεί να υπογράψει τότε την κατ’ αρχήν συμφωνία, δεδομένου ότι το Ταμείο εξακολουθεί να διαφωνεί με τις δημοσιονομικές προβλέψεις για το έλλειμμα και τον ρυθμό ανάπτυξης μεσομακροπρόθεσμα.

Τα δύο αυτά μέτρα ήταν η “εγγύηση” που πήρε το ΔΝΤ για να αποδεχθεί μία κατ’ αρχήν συμφωνία συμμετοχής στο πρόγραμμα και αφού η Ευρωζώνη προχωρήσει στην περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους.

Όπως παραδέχθηκε αρμόδιο στέλεχος της Κομισιόν σε σχετικό ερώτημα η συμφωνία του Ιουνίου είχε δύο προαπαιτούμενα, ένα από την ελληνική κυβέρνηση και ένα από την Ευρωζώνη τα οποία μόνο με το τέλος του προγράμματος θα διαφανεί αν μπορούν να υλοποιηθούν με τρόπο επαρκή για το ΔΝΤ…

Ήδη κάποιες διαρροές που άρχισαν να διατρέχουν τις συζητήσεις στους διαδρόμους του Συμβουλίου κάνουν λόγο για επίσπευση από τις αρχές του 2019 της μείωσης του αφορολόγητου ορίου όπως έχει ζητήσει το ΔΝΤ, χωρίς να διευκρινίζεται αν το μέτρο αυτό θα υλοποιηθεί ταυτόχρονα με την μείωση των συντάξεων…

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr/, του Γ. Αγγέλη, 20/1/2018]

Απαραίτητο το κοβάλτιο στα έξυπνα κινητά και τα ηλεκτρικά οχήματα

Σε συζητήσεις για να αγοράζει, απευθείας από τα ορυχεία, προμήθειες σε κοβάλτιο, το οποίο χρειάζεται για τις μπαταρίες του iPhone, βρίσκεται n Apple, συμφώνα με πηγές. Το κοβάλτιο, υποπροϊόν του χαλκού και βασικό ου στατικό των μπαταριών από ιόντα λιθίου, παρουσιάζει μεγάλη ζήτηση, επειδή χρησιμοποιείται σε έξυπνα κινητά, ενώ θα γίνει ακόμη πιο ελκυστικό με τη χρήση του στα ηλεκτρικά οχήματα. Αυτοκινητοβιομηχανία και κατασκευαστές ηλεκτρονικών σπεύδουν να κλείσουν συμφωνίες προμήθειας κοβαλτίου εν μέσω ανησυχιών για ελλείψεις του στην αγορά. Η Apple αναζητά στο πλαίσιο αυτό συμβόλαια διάρκειας πέντε ετών ή και πιο μακροπρόθεσμα, χωρίς ωστόσο να κάνει κάποιο σχόλιο.

Η τιμή κοβαλτίου έχει εκτιναχθεί στα 80.000 δολάρια ο τόνος από μόλις 20.000 δολάρια ο τόνος πριν από δύο έτη. Η συνολική ζήτηση για κοβάλτιο αναμένεται να ξεπεράσει τους 120.000 τόνους ετησίως έως το 2020, ποσότητα αυξημένη 30% από τους 93350 τόνους που καταναλώθηκε 2016.

[ΠΗΓΗ: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, 22/02/2018]