ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΚΟΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΣΤΗΝ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ

Η υπόθεση της Ελληνικός Χρυσός και της αντίδρασης της Eldorado Gold στις καθυστερήσεις στην έκδοση των απαιτούμενων αδειών μονοπωλεί τον ελληνικό τύπο και τα υπόλοιπα ΜΜΕ εδώ και αρκετές μέρες. Οι απόψεις και οι αναλύσεις που παρουσιάζονται είναι ποικίλες. Άλλες υπέρ, άλλες κατά, άλλες ανακριβείς, άλλες συγκεχυμένες… Κάποιοι δεν έχουν καταλάβει καλά, άλλοι έχουν καταλάβει λάθος, άλλοι δεν θέλουν να «καταλάβουν»… Γεγονός είναι πως μερικά σημεία δεν επιδέχονται δεύτερης ανάγνωσης, και όσοι προσπαθούν να τα ερμηνεύσουν κατά το δοκούν, μάλλον εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα. Ας τα δούμε μαζί.

  • Πρώτον, πρέπει να γίνει ξεκάθαρο σε όλους πως οι άδειες που αφορούν τις Σκουριές δεν έχουν καμία σχέση με τη διαιτησία και την έκβασή της. Όσο προχωράει η διαδικασία της διαιτησίας, οι υπόλοιπες άδειες θα έπρεπε να είχαν εκδοθεί και το έργο να προχωράει. Η διαιτησία αφορά το Εργοστάσιο Μεταλλουργίας που θα κατασκευαστεί στην περιοχή του Μαντέμ Λάκκου, το οποίο θα τροφοδοτείται από τα συμπυκνώματα τόσο του Μεταλλείου της Ολυμπιάδας όσο και των Σκουριών.
  • Δεύτερον, αρχίζει να γίνεται εμφανές πως το όλο θέμα της διαιτησίας δεν είναι παρά μια πρόφαση, ένα τέχνασμα, το οποίο θα δώσει πολιτικό άλλοθι στην κυβέρνηση να μην αδειοδοτήσει ΠΟΤΕ πλήρως το έργο –όσο είναι κυβέρνηση–, αφού όλοι, συμπεριλαμβανομένων έμπειρων νομικών κύκλων, δηλώνουν πως τέτοιου είδους διαιτησίες μπορεί άνετα να διαρκέσουν και δύο χρόνια… Έτσι στις επόμενες εκλογές θα μπορεί να λέει «Εμείς κρατήσαμε τις “κόκκινες γραμμές μας” και δεν δώσαμε άδεια στις Σκουριές»… (Έτσι θα μπορεί και η κα Ιγγλέζη να διεκδικήσει και πάλι την βουλευτική έδρα της…).
  • Τρίτον, μη δίνοντας άδειες στις Σκουριές μπορεί η κυβέρνηση να ισχυρίζεται πως το έργο δεν μπορεί να καθετοποιηθεί, –που τόσο κόπτεται τελευταία ο κος Σταθάκης–, άρα δεν πληροί όρους της Σύμβασης Μεταβίβασης…
  • Επίσης, στην περίπτωση που δεν δοθούν άμεσα άδειες στις Σκουριές οι πρώτοι που θα απολυθούν θα είναι οι 520 εργαζόμενοι στο εργοτάξιο των Σκουριών. Και βέβαια, σύντομα θα ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι, μόλις οι Καναδοί –αφού δουν την νέα παγίδα της κωλυσιεργίας της διαιτησίας–, πουν «ευχαριστούμε, μέχρι εδώ, γειά σας…» και κατεβάσουν διακόπτες στα πάντα.

Αν τα ανωτέρω είναι κατανοητά, είναι κατανοητή και η σκοπιμότητα της διαιτησίας. Τι πιο απλό από το να κάθονταν στο ίδιο τραπέζι εταιρεία, κυβέρνηση και εργαζόμενοι και να έβρισκαν κοινή λύση; Αυτό όμως θα έληγε «γρήγορα» και κάποιοι δεν το επιθυμούν… Έτσι, πάμε στην χρονοκαθυστέρηση της διαιτησίας η οποία πιθανότατα θα λήξει όταν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πλέον κυβέρνηση… Το πρόβλημα είναι πως οι Καναδοί δεν έχουν ΚΑΜΜΙΑ όρεξη να περιμένουν άλλα δύο χρόνια για να μάθουν αν τα 3 δισ. που έχουν επενδύσει μέχρι σήμερα θα πιάσουν τόπο…

Οπότε αναμένουμε εξελίξεις, οι οποίες –προσωπικά– φοβάμαι πως δεν θα είναι ιδιαίτερα ευχάριστες…