Αυτή τη στιγμή, όλοι οι διάδρομοι του Μαξίμου… οδηγούν στον Μακρόν και την ΔΕΘ.  Οι προετοιμασίες, συσκέψεις και προγραμματισμός του κυβερνητικού επιτελείου, είναι στοχοπροσηλωμένος στην επιτυχία της επίσκεψης του γάλλου προέδρου από όπου προσδοκώνται πολλαπλά πολιτικά και οικονομικά οφέλη.

Ο Σεπτέμβρης έχει άλλωστε ατζέντα πυκνή για την Κυβέρνηση (και όχι απαραιτήτως δύσκολη): Ο Αλέξης Τσίπρας θα ανέβει στην ΔΕΘ με σχεδόν άδειο καλάθι παροχών μεν, αλλά έχοντας τη “φόρα” που θα του δώσει ο γάλλος πρόεδρος μαζί με το κλιμάκιο των επιχειρηματιών που θα τον συνοδεύουν.

Παραλλήλως, στις 14 Σεπτεμβρίου καταφθάνει ο ιταλός πρωθυπουργός  Πάολο Τζεντιλόνι, με αφορμή το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδας – Ιταλίας, το οποίο πραγματοποιείται στην Κέρκυρα.

Αμφότερες οι ελεύσεις, αναμένεται να αξιοποιηθούν επικοινωνιακά στο έπακρο από τη μαξιμινή ομάδα καθώς (ευλόγως) εξυπηρετούν στο πρωθυπουργικό αφήγημα της νέας πολιτικής σεζόν: Η Ελλάδα δεν θα απασχολεί πια αρνητικά τα διεθνή πρωτοσέλιδα- Βγαίνει από την κρίση και βαίνει προς την απεξάρτηση από μνημόνια και Επιτροπεία.

Επίσης, εντός Σεπτεμβρίου, θα πραγματοποιηθεί στην Κρήτη, το Περιφερειακό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ όπου και εκεί, ο κ. Τσίπρας θα αναζητήσει πεδίο θετικού αφηγήματος λαμπρό.

Και κάπου εδώ, με την ολοκλήρωση του πρώτου μήνα του Φθινοπώρου, αρχίζουν να τελειώνουν τα κυβερνητικά θαύματα.

Μπουρλότο (;) από ΔΝΤ

Το εναρκτήριο λάκτισμα (ήτοι των Θεσμών) για την έναρξη της διαπραγμάτευσης στο πλαίσιο της γ’ αξιολόγησης, αναμένεται να δοθεί στις αρχές του Οκτωβρίου (και πάντως όχι πριν από την τελευταία εβδομάδα του Σεπτεμβρίου).  Και από τα “μηνύματα” που αρχίζουν να φτάνουν έξωθεν ένεκα της κινητικότητας που αναπτύσσουν οι μεγάλοι παίκτες της σκακιέρας,  φαίνεται πως ο ήχος θα είναι εκκωφαντικός, τουλάχιστον από την Ουάσινγκτον.

Το ΔΝΤ φέρεται να ετοιμάζεται και πάλι να προκαλέσει “ανακατωσούρα” σε ένα υποτιθέμενο (βάσει της απόφασης του Eurogroup της 15ης Ιουνίου) “στρωμένο” πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον για την κυβέρνηση, αμφισβητώντας  την δυνατότητα να επιτύχει η χώρα πλεόνασμα  ύψους 3,5% το 2018.

Η “καχυποψία” αυτή του Ταμείου εάν επιβεβαιωθεί και εν τοις πράγμασι, θα δημιουργήσει  -πέραν της καθυστέρησης στην ολοκλήρωση της αξιολόγησης- και νέα αναμπουμπούλα με την ευρωπαϊκή πλευρά των Θεσμών, με την Ελλάδα να αποτελεί παγίως τον αδύναμο κρίκο (Η εμπειρία άλλωστε από τα παρατράγουδα για την ολοκλήρωση της β’ αξιολόγησης είναι νωπή και το ύψος των μέτρων που ψηφίστηκαν εξακολουθεί να προκαλεί ίλιγγο ακόμη και στους ευπροσάρμοστους κυβερνητικούς βουλευτές).

Τι δηλοί πρακτικά τούτο; Πως αν το Ταμείο επιμείνει στην παραδοσιακή του δυσπιστία ως προς τη δυνατότητα επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων, θα ανοίξει νέο κύκλο απαιτήσεων για λήψη μέτρων, με πιο πιθανό το αίτημα για μείωση του αφορολόγητου όχι από το 2019- ως έχει συμφωνηθεί- αλλά από το… λυκαυγές του 2018.

Πόσο αντέχει ο ΣΥΡΙΖΑ

Τις πληροφορίες αυτές (τις οποίες παρουσίασε αναλυτικά την Παρασκευή το Capital.gr), προφανώς και δεν τις αγνοεί η Κυβέρνηση, της οποίας στελέχη, ήδη από τις αρχές του καλοκαιριού, προειδοποιούσαν σε κατ ιδίαν συνομιλίες τους πως ούτε αυτή η αξιολόγηση πρόκειται να ολοκληρωθεί βάσει χρονοδιαγράμματος (υπενθυμίζεται ότι υποτίθεται πως θα είναι… fast track και θα πρέπει να λήξει εντός ενός μηνός), καθώς και πάλι θα αρχίσουν οι “εσωτερικοί ανταγωνισμοί” και η “ασυνεννοησία” μεταξύ των Θεσμών.

Στο κόμμα, τηρούν προς ώρας στάση… αιδήμονος σιωπής.

Η κεντρική “γραμμή” της Κουμουνδούρου, είναι προς ώρας ευθυγραμμισμένη με το κυβερνητικό αφήγημα περί εξόδου από την κρίση και το πρόγραμμα τον Αύγουστο του 2018, ο προβληματισμός όμως για τη στρατηγική που θα πρέπει να ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ εφεξής, είναι υπαρκτός και αναμένεται να αποτυπωθεί σε συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος που προγραμματίζεται για τον Σεπτέμβριο.

Η τελευταία άλλωστε Κεντρική Επιτροπή, συνήλθε στα τέλη Ιουλίου και αποφάσισε ότι …θα πάρει αποφάσεις στην επόμενη σύναξη, την φθινοπωρινή.

Οι φωνές πάντως εντός του κόμματος που εκτιμούν ότι νέα “τρικλοποδιά” σε αξιολόγηση από τους Θεσμούς η οποία θα επιφέρει νέα μέτρα, θα πρέπει να “απαντηθεί” από την κυβέρνηση με πρόωρες εκλογές, δεν έχουν κοπάσει.

Όπερ σημαίνει, πως καίτοι το βασικό πολιτικό σενάριο του Αλέξη Τσίπρα είναι η εξάντληση της τετραετίας και η προκήρυξη εκλογών το 2019, ουδόλως βέβαιο είναι πως θα ευοδωθεί εάν βρεθεί ξανά αντιμέτωπος με νέες δημοσιονομικού χαρακτήρα απαιτήσεις.

Ήδη η γ’ αξιολόγηση  περιλαμβάνει θέματα καθόλου εύπεπτα για το κυβερνών κόμμα καθώς τίθενται επί τάπητος προνοιακά επιδόματα και συνδικαλιστικός νόμος με  τα έσοδα μάλιστα να βρίσκονται επί ξυρού ακμής.

Αν “σκάσουν” τα έσοδα και το ΔΝΤ συνεχίσει να “πυροβολεί” (χωρίς να προβλέπεται αποχώρησή του- άλλωστε ζωντανό είναι και αυτό το σενάριο), τότε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει απολύτως κανέναν λόγο να κρατά το τιμόνι της διακυβέρνησης περιμένοντας να “εξαερωθούν” τα (ήδη εξαιρετικά χαμηλά )ποσοστά του.

Ανασχηματισμός, τέλος

Κάτι η ένδεια θεμάτων μεσούντος του θέρους και χωρίς τρόικα στον ορίζοντα, κάτι οι  (επί σκοπώ) διαρροές διαφόρων κυβερνητικών παραγόντων, η συζήτηση περί ανασχηματισμού φούντωσε, φέρνοντας τον Α. Τσίπρα να προβαίνει σε λίφτινγκ του κυβερνητικού σχήματος ακόμη και πριν από την επίσκεψή του στη ΔΕΘ. Κατά τον ίδιο τρόπο που “άναψαν” οι φήμες, έτσι και έσβησαν.

Ανασχηματισμός πριν από την ολοκλήρωση της γ’ αξιολόγησης δεν προβλέπεται , είπε “φωναχτά” χθες  ο πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, ” επικυρώνοντας”  όσα ψιθύριζαν όλο το προηγούμενο διάστημα, συνεργάτες του κ. Τσίπρα.

Κοινώς, το πρωθυπουργικό μήνυμα προς άπαντες είναι “τα κεφάλια μέσα”.

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr , της Νίκης Ζορμπά, 26/8/2017, Αναδημοσίευση από το ΚΕΦΑΛΑΙΟ ]

Βασίλης Σισμανίδης: Τα κοιτάσματα ζεολίθου του Τριγώνου είναι πολύ μεγάλα αλλά η επεξεργασία να γίνεται στην περιοχή.

Στις 5 Αυγούστου έγινε η γενική συνέλευση των μετόχων της υπό σύσταση εταιρίας λαϊκής βάσης που έχει ως στόχο την εκμετάλλευση κοιτασμάτων ζεόλιθου στα Πετρωτά του Έβρου. Η ιδέα για τη σύσταση της εταιρίας, η οποία πλέον περιμένει την τελική έγκρισή του καταστατικού της από το Πρωτοδικείο της Ορεστιάδας, είχε γεννηθεί άμα τη εμφανίσει ιδιωτικής εταιρίας, η οποία απέκτησε μεταλλευτικά δικαιώματα του ορυκτού σε συγκεκριμένο οικόπεδο στα Πετρωτά.

Η αντίδραση των κατοίκων κατά της ιδιωτικής εταιρίας, λέει ο κος Σισμανίδης που σήμερα προεδρεύει της νεοσύστατης που ονομάζεται ΄Λιθοξόος’, είχε να κάνει με το γεγονός ότι δεν δεσμεύεται να δημιουργήσει μονάδα επεξεργασίας του ορυκτού στην περιοχή και ως εκ τούτου το μόνο που θα κάνει είναι να το εξορύσσει και να το μεταφέρει αλλού για επεξεργασία.

Αντίθετα,  ο Λιθοξόος στοχεύει στην ολοκληρωμένη επεξεργασία του ζεόλιθου στον τόπο που αυτός εξορύσσεται, δηλαδή στα Πετρωτά και αυτό ζητούν από οποιαδήποτε άλλη εταιρία σκοπεύει να δραστηριοποιηθεί εκεί. Άλλωστε, κατά δήλωση του κου Σισμανίδη, τα κοιτάσματα ζεολίθου στην περιοχή είναι πολύ μεγάλα, αρκετά για όλους και όλοι είναι καλοδεχούμενοι αρκεί να μην παίρνουν τον ζεόλιθο, απλώς, και φεύγουν.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο Ο ‘Λιθοξόος’ πλέον, χαίρει και της στήριξης της Δημοτικής αρχής και του Δημοτικού Συμβουλίου Ορεστιάδας και μέσω αυτού -εκτιμά ο κος Σισμανίδης- χαίρει της στήριξης όλης της τοπικής κοινωνίας.

Δείτε περισσότερα, στη συνέντευξη που παραχώρησε ο κος Σισμανίδης στο «reportal.gr»

[ΠΗΓΗ: https://reportal.gr , 24/8/2017]

Τον τελευταίο καιρό γίνεται λόγος και μάλιστα έντονος για την εκμετάλλευση των μεταλλείων χρυσού στη Χαλκιδική και των συμφερόντων που διακυβεύονται για την τοπική και εθνική οικονομία. Με αυτήν την αφορμή, επιτρέψατε να καταθέσω κάποιες σκέψεις, που αφορούν το παρελθόν της περιοχής, οι οποίες κρίνονται επίκαιρες λόγω του παγκοσμίου εορτασμού των ετών 2016 και 2017 για τα 2.400 έτη από τη γέννηση του Αριστοτέλη.

Ο Αριστοτέλης (Στάγειρα Χαλκιδικής 384 Χαλκίδα 322) γνώριζε την ύπαρξη των μεταλλείων της περιοχής. As μη λησμονούμε ότι η γενέτειρα του Στάγειρα, πλησίον του σημερινού χωριού Σταυρός, ήταν εύπορη λόγω των μεταλλείων αργύρου, που διέθετε. Ο ίδιος ο Αριστοτέλης κατά την πρώτη παραμονή του στην Αθήνα (368 7 348 7) ως μέλος της Ακαδημίας του Πλάτωνος υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας της αναγεννήσεως των αττικών μεταλλείων του Λαυρίου, ως αποτέλεσμα των μέτρων που έλαβε ο Αθηναίος Καλλίστρατος. Κατά τη δεύτερη παραμονή του στην Αθήνα (335 323) ως διευθυντής του Λυκείου, που είχε ιδρύσει, συνέγραψε τα πολιτειολογικά και ηθικά του συγγράμματα, στα οποία κάνει εκτενή λόγο για τη μεταλλευτική , ως έναν κατά φύσιν τρόπο πλουτισμού (Πολιτικά, Βιβλίο Α’, Κεφάλαιο 9). Γνώστης των τεχνικών της επεξεργασίας των μετάλλων και των τεχνικών εξορύξεως, θα προβάλει τη σημασία της μεταλλευτικής για την οικονομία της πόλεως των Αθηνών.

Οι σκέψεις αυτές ας συνετίσουν τόσο τους κυβερνώντες όσο και τους επιχειρηματίες που εκμεταλλεύονται τον ορυκτό πλούτο της πολύπαθης Χαλκιδικής και ας αναλογισθούν ότι το τελικό ζητούμενο πρέπει να είναι η ανάκαμψη της οικονομίας. Η ορθολογική χρήση του ορυκτού πλούτου και η συνετή διαχείριση θα ωφελήσουν όλους μας.

[ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, επιστολή του Χρήστου Μπαλόγλου, 26/08/2017]

 Νεοδύμιο μέσα σε φιάλη με αδρανές αέριο, για να μην οξειδώνεται. (Φωτό: commons.wikimedia.org, Tomihahndorf)

Οι Σπάνιες Γαίες (ΣΓ) ή αλλιώς λανθανίδες είναι 15 χημικά στοιχεία (κατ’ άλλους 17) με ιδιαίτερες χημικές ιδιότητες. Τα στοιχεία αυτά είναι: Λανθάνιο, Δημήτριο, Πρασεοδύμιο, Νεοδύμιο, Προμήθειο, Σαμάριο, Ευρώπιο, Γαδολίνιο, Τέρβιο, Δυσπρόσιο, Όλμιο, Έρβιο, Θούλιο, Υτέρ βιο, Λουτέτσιο, (Ύτριο και Σκάνδιο).

Βρίσκονται μεν σχεδόν παντού στη φύση, αλλά όχι πάντα σε ικανοποιητικές συγκεντρώσεις (ποσότητες) ώστε να είναι οικονομικά εκμεταλλεύσιμες. Οι ΣΓ χρησιμοποιούνται στην υψηλή τεχνολογία σε πολύ μικρές ποσότητες ώστε να προσδώσουν εντελώς διαφορετικές ιδιότητες στα τελικά προϊόντα. Έτσι τα τελικά τεχνολογικά προϊόντα αποκτούν τρομερή υπεραξία και είναι πιο εύκολα εμπορεύσιμα.

Οι ΣΓ είναι δύσκολο έως πρακτικά αδύνατο να αντικατασταθούν από άλλα τεχνητά υλικά.

Η Κίνα

Η Κίνα είναι ο κυρίαρχος παίκτης τόσο στην παγκόσμια παραγωγή όσο και στην κατεργασία ΣΓ (μεταξύ 95% -99,8%). Οι ΗΠΑ, η EE και η Ιαπωνία είναι οι μεγαλύτεροι εισαγωγείς των κινεζικών σπάνιων γαιών, καθώς αυτές χρησιμοποιούνται κυρίως στην ενέργεια και την αμυντική βιομηχανία.

Οι σημαντικότεροι παράγοντες οι οποίοι επηρεάζουν την αγορά των ΣΓ είναι:

• η κυριαρχία της Κίνας στην παραγωγή τους και στην μεταλλουργία τους,
• το μείγμα της προσφοράς ζήτησης τιμών,
• οι εξαγωγικές περιοριστικές πολιτικές της Κίνας,
• το λαθρεμπόριο και η απροθυμία της να εφαρμόσει περιβαλλοντικούς και εργασιακούς κανονισμούς,
• η ύπαρξη αυστηρών περιβαλλοντικών και εργασιακών κανονισμών νόμων στις δυτικές χώρες,
• οι εκάστοτε παγκόσμιες οικονομικές αναπτυξιακές επικρατούσες συνθήκες,
• το γεγονός πως οι ΣΓ δεν αποτελούν αντικείμενο εμπορικής διαπραγμάτευσης συναλλαγής σε Αγορές ή Ανταλλαγές Μετάλλων,
• διάφορα γεωπολιτικά θέματα,
• η έλλειψη υποκατάστατων των ΣΓ,
• και το γεγονός πως η ανακύκλωση τους υποφέρει από ένα αριθμό περιορισμών.

Ο τζίρος

Ο συνολικός παγκόσμιος τζίρος των ΣΓ ως προϊόν εξόρυξης δεν ξεπερνά τα 1-2 δισ. δολάρια ετησίως. Όμως ο συνολικός παγκόσμιος τζίρος των προϊόντων που χρησιμοποιούν ΣΓ εκτιμάται μεταξύ 5 και 7 τρισ. εκατομμυρίων δολαρίων ετησίως.

Όπως αντιλαμβανόμαστε, από το ορυχείο στο τελικό προϊόν δημιουργείται μία τεράστια υπεραξία. Αυτό ίσως εξηγεί και το ιδιαίτερο ενδιαφέρον που δείχνει το αμερικανικό υπουργείο Εμπορίου, καθώς όποιος ελέγχει τις σπάνιες γαίες ελέγχει εμμέσως και το παγκόσμιο εμπόριο.

Για να γίνει αντιληπτή η υπεραξία των ΣΓ αρκεί το παράδειγμα από τον χώρο της κινητής τηλεφωνίας. Σήμερα υπάρχουν περίπου 4,77 δισεκατομμύρια χρήστες κινητής τηλεφωνίας. Το 2019 εκτιμάται πως θα ανέλθουν στους 7,07 δισ. χρήστες. Το 2014 ο αριθμός συσκευών κινητών τηλεφώνων ξεπέρασε το συνολικό πληθυσμό του πλανήτη. Συγκεκριμένα πωλήθηκαν 7,2 δισεκατομμύρια συσκευές κινητών τηλεφώνων. Το 2016 ο συνολικός παγκόσμιος τζίρος από τις πωλήσεις κινητών τηλεφώνων ανήλθε στα 428,9 δισεκατομμύρια δολάρια. Κάθε συσκευή κινητού τηλεφώνου υπολογίζεται πως περιέχει περίπου 0,1 gr. Νεοδύμιου. Δηλαδή, για την κάλυψη της ζήτησης κινητών του συγκεκριμένου μοντέλου απαιτούνται συνολικά περίπου 12,5 τόνοι Νεοδύμιου. Κάθε κινητό περιέχει και άλλες σπάνιες γαίες. Ο συνολικός τζίρος από τις πωλήσεις των 125 εκατ. συγκεκριμένων μοντέλων το 2012 με μέση τιμή πώλησης τα 400 ευρώ ήταν περίπου 50 δισ. ευρώ, ήτοι περίπου 65 δισ. δολάρια (σε τιμές 2012). Η μέση τιμή του Νεοδύμιου (FOB σε $) το 2012 ήταν $135.000/τόνο. Ο συνολικός τζίρος των ορυχείων Νεοδύμιου που χρησιμοποιήθηκε για τα συγκεκριμένα κινητά θα ήταν της τάξης των $135.000 Χ 12,5 τόνοι $1.687.500. Δηλαδή, ο συνολικός τζίρος της εταιρίας κινητών τηλεφώνων ήταν 38.518 φορές μεγαλύτερη από το τζίρο των ορυχείων Νεοδύμιου (Return on Investment ROI). Άρα, για κάθε $1 σπάνιων γαιών που τζιράρουν τα ορυχεία, η εταιρία κινητών τζιράρει $38.518.

Η Ελλάδα

Η Ελλάδα διαθέτει αποθέματα ΣΓ στη Βόρεια Ελλάδα (Μακεδονία και Θράκη). Αυτά τα αποθέματα, αν αξιοποιηθούν, θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην οικονομική, τεχνολογική και γεωπολιτική αναβάθμιση της χώρας μας. Σε οικονομικό επίπεδο η Ελλάδα θα απολάμβανε μέρος της προαναφερθείσας υπεραξίας (ROI). Αυτό θα είχε ως επακόλουθο τη δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας και την καταπολέμηση της ανεργίας, καθώς έχει υπολογισθεί πως για κάθε θέση εργασίας σε ένα ορυχείο δημιουργούνται περίπου 5-7 άλλες θέσεις εργασίας σε άλλους κλάδους.

Σε τεχνολογικό επίπεδο, επειδή ακριβώς οι ΣΓ χρησιμοποιούνται σε προϊόντα υψηλής τεχνολογίας αυτές οι θέσεις εργασίας δεν θα σχετίζονταν μόνο με τις εξορυκτικές διαδικασίες αλλά και με τη μεταλλουργία και την αξιοποίηση του υψηλά μορφωμένου εργατικού δυναμικού της χώρας.

Ενόψει της επίσκεψης Μακρόν, σημειώνεται πως η μοναδική, πλην κινεζικών εταιρία περαιτέρω επεξεργασίας ΣΓ είναι γαλλική, κάτι που ανοίγει ενδεχομένως ένα πρόσθετο πεδίο συνεργασίας. Σε γεωπολιτικό επίπεδο η χώρα μας θα αναβαθμιζόταν ακόμη περισσότερο καθώς θα συνέβαλλε στην εξισορρόπηση της σταθερής προσφοράς ΣΓ μέσω της απεμπλοκής του παγκόσμιου εμπορίου από το μονοπώλιο της Κίνας. Η αναζήτηση συνεργειών και η δημιουργία συνεταιρισμών μεταξύ Ευρωπαϊκών και Αμερικανικών επιχειρήσεων ώστε να δημιουργηθεί αλυσίδα παραγόμενης υπεραξίας (value chain) καθετοποιημένης παραγωγής, πώλησης/διακίνησης προϊόντων υψηλής τεχνολογίας με πρώτη ύλη τις ΣΓ είναι αναγκαία συνθήκη για την επιστροφή της παραγόμενης υπεραξίας στις χώρες παραγωγούς. Οι τελικοί χρήστες αυτών των προϊόντων (πχ. μεγάλες πολυεθνικές υψηλής τεχνολογίας) θα μπορούσαν και αυτές να επενδύσουν σε αυτήν την αλυσίδα.

Μια μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα: Τα τρία διακυβεύματα

Η αξιοποίηση των Ελληνικών Σπάνιων Γαιών θα πρέπει να γίνει με βάσει τα παρακάτω τρία διακυβεύματα:

1. Οποιαδήποτε εκμετάλλευση των Ελληνικών ΣΓ πρέπει να γίνει με όρους Βιώσιμης Ανάπτυξης. Με αυστηρή τήρηση περιβαλλοντικών κανονισμών και προστασίας του ανθρώπινου δυναμικού.
2. Μόνο το χρήμα δεν αρκεί. Εμείς ως χώρα χρειαζόμαστε την τεχνογνωσία στην κατεργασία των ΣΓ. Η τεχνογνωσία θα παραμείνει στη χώρα μας. Η υπεραξία των ΣΓ από το ορυχείο στο τελικό προϊόν είναι τεράστια.
3. Παρά το γεγονός ότι η Κίνα ελέγχει το 95%- 99% της παγκόσμιας παραγωγής διαρκώς προσπαθεί να πατήσει πόδι στα αποθέματα πιθανά κοιτάσματα άλλων περιοχών πχ. στην Αφρική.

Ως διπλωματικό εργαλείο χρησιμοποιεί την πολιτική της συγχώρεσης του χρέους (Debt Forgiveness) ή και πιθανώς τη διαφθορά. Το γεωπολιτικό- γεωστρατηγικό παίγνιο των ΣΓ είναι τεράστιο. Ισάξιο αυτού των υδρογονανθράκων. Ας επιδιώξουμε λοιπόν κατάλληλες συνέργειες ώστε να αποφύγουμε τα δύσκολα μονοπάτια που οδηγούν ενίοτε σε γεωπολιτικούς και οικονομικούς γκρεμούς.

Νεοδύμιο μέσα σε φιάλη με αδρανές αέριο, για να μην οξειδώνεται. (Φωτό: commons.wikimedia.org, Tomihahndorf)

[ΠΗΓΗ: DEAL NEWS, 25/8/2017, του Δρ. Σωτήρη Καμενόπουλου, Μηχανικού Ορυκτών Πόρων, 25/08/2017]

Στις 4 Σεπτέμβρη έχουμε τη δίκη στο Πολύγυρο, για την αγωγή που έκαναν οι «κάτοικοι της περιοχής», δηλαδή τρείς σύλλογοι της Ιερισσού, ένας των Νέων Ρόδων και τρείς ιδιώτες από Ιερισσό, Νέα Ρόδα και Ουρανούπολη… Έχουνε πρόβλημα με τον ΧΥΤΑ Κοκκινόλακα και την μεταφορά των «επικίνδυνων αποβλήτων»… Μάλιστα είχαν ζητήσει και ασφαλιστικά μέτρα, αλλά –φυσικά– τα έχασαν. Για να το πούμε από την αρχή, αυτά που ισχυρίζονται ασφαλώς και δεν ισχύουν, αφού η στρώση αργιλικού υλικού στον πυθμένα του ΧΥΤΕΑ που λένε πως δεν πραγματοποιήθηκε, έγινε με υλικό με πολύ πιο βελτιωμένες στεγανωτικές ιδιότητες από την άργιλο, και τα «επικίνδυνα απόβλητα» αποδείχθηκαν μπαρούφα, αφού εκπονήθηκε μελέτη πανεπιστημιακών που καταδεικνύει περίτρανα πως το μεταφερόμενο υλικό δεν συγκαταλέγεται στα χαρακτηρισμένα ως «επικίνδυνα».

Όσο για το άλλο κωμικό που ακούστηκε πως γίνεται απόθεση υλικού στον Κοκκινόλακα χωρίς άδεια, γελάνε και οι πέτρες αφού είναι γνωστό εδώ πολύ καιρό πως υπάρχει προσωρινή άδεια για απόθεση υλικού και αναμένεται η οριστική.

Πονηρό παιχνίδι 

Το παιχνίδι όμως που προσπαθούν να στήσουν οι antigold φίλοι μας κάνει τις δολοπλοκίες της δημοφιλούς σειράς Game of Thrones, να φαντάζουν παιδικά παιχνίδια… Δώστε βάση:

Τα σενάρια σε αυτή τη δίκη είναι δύο. Να τη χάσουν ή να τη κερδίσουν.

Αν την κερδίσουν, γεγονός μάλλον απίθανο (αλλά θα επανέλθουμε), θα έχουν –επιτέλους– στα χέρια τους μια καταδικαστική για την επένδυση απόφαση από ένα περιφερειακό δικαστήριο, την οποία θα μπορούν ως τρόπαιο να την περιφέρουν και να την κατεβάσουν στην Αθήνα, ίσως και στο ΣτΕ για να ισχυριστούν πως οι δικαστές του ΣτΕ στις προηγούμενες αποφάσεις τους παραπλανήθηκαν και ιδού, μια απόφαση από ένα δικαστήριο κοντά στον… τόπο του εγκλήματος, που το αποδεικνύει αυτό… Από εκεί και πέρα, θα προσπαθήσουν με κατακλυσμό αγωγών να εκμαιεύσουν μια καταδικαστική απόφαση από το ΣτΕ…

Αν την χάσουν, που είναι το πιθανότερο, θα έχουν μια «μαγιά» να προχωρήσουν παραπέρα. Οι φήμες μιλάνε για συνέχεια στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια, όπου ελπίζουν να κερδίσουν κάτι περισσότερο, αφού αυτά φημίζονται για την νομικίστικη τυπολατρία τους. Εδώ βέβαια προκύπτει το ερώτημα ποιος θα χρηματοδοτήσει προσφυγές σε ευρωδικαστήρια; Ο εκ των εναγόντων, σύλλογος «Φίλοι του Περιβάλλοντος», ή ο –επίσης ενάγων–, Πολιτιστικός Σύλλογος Ιερισσού «Κλειγένης»; Αλλά εδώ βρέθηκαν χρήματα για αεροφωτογραφική αποτύπωση… Δεν θα βρεθούν 10-15 ψωροχιλιάρικα για αγωγές;

Τα μεγάλα «όπλα»

Παρ’ όλα αυτά, οι antigold σε μια προσπάθεια να αυξήσουν τις πιθανότητες να κερδίσουν κάτι στην εδώ δίκη, αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν τα μεγάλα τους όπλα! Έντονες φήμες θέλουν να εμφανίζονται στη δίκη ως μάρτυρες κατηγορίας επιθεωρητές δημόσιας διοίκησης, και συγκεκριμένα ένας παροπλισμένος επιθεωρητής που «έκοβε και έραβε» ως δεξί χέρι του Σκουρλέτη, και μια κυρία επιθεωρητής η οποία έχει λάβει εξώδικη διαμαρτυρία από την Ελληνικός Χρυσός, για χρήση αναληθών στοιχείων

Προσέξτε τώρα τη γελοιότητα… Θα εμφανιστούν αυτοί οι εν ενεργεία δημόσιοι λειτουργοί για να πουν τι, αλήθεια; Πως το δημόσιο κακώς έχει δώσει άδεια απόθεσης για τον Κοκκινόλακα; Πως οι καθηγητές Πανεπιστημίου συνέταξαν ψευδείς μελέτες για την επικινδυνότητα ή όχι των μεταφερομένων υλικών; Θα στραφούν δηλαδή ενάντια στην υπηρεσία τους, μόνο και μόνο για να υποστηρίξουν τα antigold συμφέροντα;

Δικηγόρος δεν είμαι, αλλά μήπως θα επεκταθούν σε θέματα πέραν της αρμοδιότητάς τους σε περίπτωση που αρχίζουν να μιλάνε για τα ανωτέρω; Επίσης χωρίς να είμαι δικηγόρος, αναρωτιέμαι το εξής. Η διαφορά είναι μεταξύ ιδιωτών και ιδιωτικής εταιρείας. Οι επιθεωρητές θα εμφανιστούν ως ιδιώτες, ή με την ιδιότητα του δημόσιου λειτουργού; Ως ιδιώτες κατηγορώντας το δημόσιο δεν θα έχουν πειθαρχικές συνέπειες; Ως δημόσιοι λειτουργοί μπορούν να κατηγορήσουν την ίδια την υπηρεσία τους; Ίσως αφελείς οι ερωτήσεις, αλλά δεν παύουν να αναζητούνται οι απαντήσεις…

Και εν κατακλείδι, στις πονηρές εποχές που ζούμε, δεν μπορώ να πιστέψω πως θα εκτεθούν και θα μπουν σε τέτοια προσωπική δοκιμασία για τη ψυχή της μάνας τους… Όλα αυτά χωρίς αντάλλαγμα; Αληθεύει πως ο ένας εκ των δύο είναι παροπλισμένος στην υπηρεσία και ψάχνει αγωνιωδώς ρόλο στο προσκήνιο; Και ο έτερος έχει ένα εξώδικο στην πλάτη του από την εταιρεία… Δεν θα χρειαστεί υποστήριξη;

Τελικά τι θα γίνει;

Αν τελικά παρουσιαστούν οι δύο δημόσιοι υπάλληλοι σε αυτή τη δίκη μεταξύ ιδιωτών θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η αντιμετώπισή τους από το δικαστήριο. Ο λόγος της παρουσίας τους είναι ένας και μοναδικός, αφού ουσιαστικά δεν έχουν ΤΙΠΟΤΑ να πουν από τη στιγμή που η εταιρεία έχει συμμορφωθεί και όλα είναι νομότυπα. Να εντυπωσιάσουν το δικαστήριο με τους βαρύγδουπους τίτλους τους: «Προϊστάμενοι της Επιθεώρησης Περιβάλλοντος …” νυν, τέως και ες αεί αφού στο Δημόσιο κρατάνε καρέκλα!

Πάντως, για να κάνω και μια πρόβλεψη, οι δικαστές στην Ελλάδα δεν εντυπωσιάζονται έτσι εύκολα… Εκεί θα είμαστε και θα το δούμε.