ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΟΙ ΕΞΑΓΩΓΕΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

883d3ca417d1282d16800096818d31ca_XLΣταθερές οι παραγωγικές δομές, η παραγωγή και οι θέσεις εργασίας το 2016. Οι μεταλλευτικές επιχειρήσεις κράτησαν αλώβητη τη θέση τους

Σθεναρή αντίσταση επέδειξε ο κλάδος των μεταλλευτικών επιχειρήσεων κατά την προηγούμενη οικονομική χρήση, παρά τη συνεχιζόμενη κρίση, επισημαίνει στη «Ν» ο πρόεδρος του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΣΜΕ) Αθανάσιος Κεφάλας. Σύμφωνα με τον κ. Κεφάλα, οι επιχειρήσεις του κλάδου επενδύουν στις εξαγωγές ως αντίβαρο της φθίνουσας εσωτερικής ζήτησης. Παράλληλα προσδοκούν τη διευθέτηση σημαντικών εκκρεμοτήτων που υπάρχουν με την πολιτεία, η διαιώνιση των οποίων λειτουργεί ανασταλτικά για την περαιτέρω ανάπτυξή τους.

Συγκεκριμένα, για μια ακόμη χρονιά οικονομικής κρίσης ο κλάδος των μεταλλευτικών επιχειρήσεων διατήρησε τις παραγωγικές του δομές και κατά συνέπεια τις παρεχόμενες παραγωγικές του θέσεις εργασίας, κυρίως στην περιφέρεια. Οι ποσότητες των παραχθέντων προϊόντων παρέμειναν γενικά σταθερές ή ελαφρά αυξητικές, με εξαίρεση τη μειωμένη κατά 20% παραγωγή λιγνίτη. Οι τιμές παρουσίασαν σχετική σταθερότητα ή ελαφρά ανοδική τάση. Ο τομέας των αδρανών εμφάνισε αύξηση ποσοτήτων που πωλήθηκαν στην αγορά κατά 8% έναντι του 2015, ενώ η ελληνική τσιμεντοβιομηχανία επιβιώνει χάρη στις εξαγωγές. Τα οικονομικά αποτελέσματα κρίνονται γενικά θετικά, λαμβανομένης υπ’ όψιν της συνεχιζόμενης κρίσης.

Για το 2017 δεν αναμένονται σημαντικές μεταβολές. Υπάρχει έντονη αβεβαιότητα στην αγορά και διάθεση διεκδίκησης μεριδίων από τις επιχειρήσεις, αν και αναμένονται αυξήσεις στους ναύλους καθώς και στο ενεργειακό κόστος. Ωστόσο, πρόκληση για τον κλάδο είναι η υλοποίηση μιας σειράς επενδύσεων που θα μεγαλώσουν τη συνεισφορά του στην εθνική οικονομία.

Αναφορικά με τις δυσκολίες για τις μεταλλευτικές επιχειρήσεις που μπορεί να δυσχεραίνουν περαιτέρω την κατάσταση, αλλά και τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται, ο κ. Κεφάλας τονίζει πως οι δυσκολίες έχουν κύρια πηγή το κλίμα στην ελληνική οικονομία (φορολογικό και ασφαλιστικό καθεστώς, αύξηση ενεργειακού κόστους) καθώς και το ασαφές πλαίσιο για την επιχειρηματικότητα (μη υλοποίηση της εθνικής πολιτικής για την αξιοποίηση των ορυκτών πόρων, δισταγμοί στην υλοποίηση μεταρρυθμίσεων κ.λπ.). Κύρια ζητήματα από την πλευρά των επιχειρήσεων είναι η συνεχής βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και της καινοτομίας ώστε να ανταποκρίνονται με επιτυχία στον διεθνή ανταγωνισμό.

Οι νομικές εκκρεμότητες

Στις δυσκολίες όμως περιλαμβάνονται και οι νομικές εκκρεμότητες με την ελληνική πολιτεία που ζητούν άμεση επίλυση. Σε αυτές περιλαμβάνονται η θεσμοθέτηση της εθνικής πολιτικής για την αξιοποίηση των ορυκτών πρώτων υλών, η εκπόνηση ειδικού χωροταξικού για τις ορυκτές πρώτες ύλες, η προώθηση το συντομότερο προς ψήφιση νέου σύγχρονου λατομικού νόμου και η εφαρμογή του νόμου περί απλοποιήσεων αδειοδοτήσεων στον εξορυκτικό κλάδο.

Όπως επισημαίνει ο κ. Κεφάλας, οι συνέπειες των καθυστερήσεων υλοποίησής τους για τον κλάδο είναι η παρεμπόδιση της περαιτέρω ανάπτυξής του που μπορεί να συμβάλει στην αύξηση της συμμετοχής του στο ΑΕΠ της χώρας. Ως αντίβαρο σε όλα αυτά καθώς και στη φορολογική και μακροοικονομική πολιτική των χρόνων της κρίσης, ο κλάδος επιδεικνύει τον έντονο εξαγωγικό του χαρακτήρα. Αυτό συνέβαλε ώστε να μετριάσει τις άσχημες συνέπειες από την οικονομική και φορολογική πολιτική των τελευταίων ετών.

[ΠΗΓΗ: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, της Λέττας Καλαμαρά, 21/01/2017]