“Δεν ξέρουμε τι μπορεί να μας ξημερώσει. Πλέον φοβόμαστε ότι ακόμα και οι πιο συνεπείς πελάτες μας μπορούν να βρεθούν σε δύσκολη θέση, παρασύροντας και εμάς, λόγω ενός ντόμινο που μπορεί ανά πάσα στιγμή να εκδηλωθεί στην αγορά”.
Με τα λόγια αυτά περιγράφουν επιχειρηματικοί κύκλοι τις “ημέρες τρόμου” που βιώνουν εξαιτίας της έκρηξης των “κόκκινων” δανείων και των “λουκέτων”, της ραγδαίας επιδείνωσης του οικονομικού περιβάλλοντος, της νέας υποχώρησης των δεικτών κατανάλωσης και του μπαράζ των φόρων που έχει αποστερήσει μεγάλο κομμάτι ρευστότητας από την αγορά.
Φόβοι για ντόμινο
Τις τελευταίες ημέρες, επιχειρηματίες και υψηλόβαθμα στελέχη της αγοράς τελούν υπό κατάσταση πλήρους σύγχυσης και ανησυχίας, επιχειρώντας να αποκρυπτογραφήσουν τις αποσπασματικές και διάσπαρτες πληροφορίες που κάνουν λόγο για νέα, ηχηρά “λουκέτα” σε νευραλγικούς τομείς της οικονομίας. Βιομηχανίες, εταιρείες τροφίμων, αλυσίδες εμπορίας καυσίμων, ακόμα και ναυτιλιακές εταιρείες βρίσκονται στο “κόκκινο”, ενώ χιλιάδες εμπορικές –κυρίως– εταιρείες που συναλλάσσονταν με τη Μαρινόπουλος ζουν τη δική τους αγωνία για την έκβαση των συζητήσεων με τη Σκαβενίτης.
Για αυτές τις εταιρείες, η πλειονότητα των οποίων βρίσκεται στην επαρχία, ενδεχόμενη κατάρρευση της Μαρινόπουλος θα σημάνει το δικό τους κανόνι, που με τη σειρά του θα συμπαρασύρει δεκάδες άλλες επιχειρήσεις και, φυσικά, θέσεις απασχόλησης, με ανυπολόγιστες επιπτώσεις και στα ασφαλιστικά ταμεία. Η ανησυχία είναι βαθύτατη, καθώς ο κίνδυνος να εκδηλωθεί ένα ντόμινο πτωχεύσεων στην αγορά είναι περισσότερο από ποτέ υπαρκτός.
Στο χείλος του γκρεμού
Την ίδια στιγμή, στον κλάδο εμπορίας καυσίμων η αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99 της MamidoilJetoil έχει σπείρει ανησυχία και για άλλες περιπτώσεις εταιρειών που έχουν αναπτύξει δίκτυο εμπορίας καυσίμων που αντιμετωπίζουν ανάλογες δυσκολίες και ενδέχεται να αναζητήσουν και αυτές προστασία από τους πιστωτές τους.
Αλλά και στη βιομηχανία η κατάσταση περιγράφεται με τα μελανότερα χρώματα και είναι πολλοί αυτοί που μιλούν για σοβαρό κίνδυνο κατάρρευσης μιας χαλυβουργίας και μιας βιομηχανίας προφίλ αλουμινίου, λόγω των υποχρεώσεών τους και της αδυναμίας να εξασφαλίσουν νέα συμβόλαια.
Πέραν, όμως, των παραπάνω, κλάδοι όπως της αγροτικής παραγωγής, του εμπορίου, της βιοτεχνίας, των κατασκευών, των media παραμένουν στο “κόκκινο”. Ακόμα και γνωστές επιχειρήσεις, μέχρι και εισηγμένες, εξαρτώνται κυριολεκτικά από τις τράπεζες και το κατά πόσο θα αναδιαρθρωθούν οι υποχρεώσεις τους.
Και, μέσα σε όλα αυτά, υπάρχουν πληροφορίες για συρρίκνωση ή και πλήρη αποχώρηση πολυεθνικών ομίλων από την ελληνική αγορά, η οποία σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συντηρήσει δομές και επενδύσεις του παρελθόντος…
Δυσοίωνες προβλέψεις
Ήδη, ο απολογισμός είναι βαρύς και όλες οι εκτιμήσεις μιλούν για επιδείνωση της κατάστασης. Σύμφωνα με την Εθνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ), από την επιβολή των capitalcontrols έως και σήμερα τα “λουκέτα” ανήλθαν σε 26.000 και συνάμα κατεγράφη μείωση της ίδρυσης νέων επιχειρήσεων κατά περίπου 3.000 σε σύγκριση με το αντίστοιχο διάστημα του 2015. Από τις 15.379 νέες επιχειρήσεις πέρυσι, φέτος ενεγράφησαν στο ΓΕΜΗ συνολικά 12.486 νέες επιχειρήσεις, έναντι των 18.030 το 2014 και των 20.024 το 2013.
Αμείωτα τα “φέσια”
Την ίδια στιγμή, τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι τα κρατικά “φέσια” προς ιδιώτες έχουν εκτοξευθεί και πλέον ξεπερνούν τα 7 δισ. ευρώ. Συγκεκριμένα, το σύνολο των ληξιπρόθεσμων οφειλών και των επιστροφών φόρων, από τα 3,8 δισ. ευρώ στο τέλος του 2014, έφτασε στα 5,97 δισ. ευρώ στο τέλος του 2015 και στα 7,029 δισ. ευρώ στο τέλος Μαΐου.
[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr/, του Νίκου Χρυσικόπουλου, 10/7/2016, αναδημοσίευση από το “Κεφάλαιο”]