Λίγα λόγια, αληθινά, βγαλμένα μέσα από τη ψυχή. Λόγια απλά, που ανακλούν πραγματική θλίψη, και όχι αυτή σε ανακοινώσεις για τα ΜΜΕ. Μοιραστείτε μαζί μας την ιδιαίτερα συγκινητικά ανάρτηση που ανέβηκε από το μπλοκ των εργοληπτών Χαλκιδικής, για οι ανθρώπινες στιγμές όσο πάνε και σπανίζουν..

«Ένας συνάνθρωπός μας έφυγε σήμερα τόσο ξαφνικά! Μπορεί να μην τον ήξερα προσωπικά αλλά ήταν συνάδελφος του άντρα μου , οπότε ήταν δικός μας άνθρωπος. Δεν έχει σημασία το πως και το γιατί… Σημασία έχει ότι δύο οικογένειες, του σπιτιού και της εργασίας, έχασαν ένα μέλος τους.

Μια γυναίκα σήμερα το πρωί αποχαιρέτησε τον άντρα της για τελευταία φορά……. Του ετοίμασε φαγητό, αλλά η θέση του στο τραπέζι θα είναι κενή….. Τον περίμενε το μεσημέρι, μετά τη λήξη της βάρδιας να γυρίσει στο σπίτι…. Δυστυχώς δε θα γυρίσει ποτέ…..

Τα παιδιά δε θα ξαναδούν τον αγαπημένο τους πατέρα… Πήγε να βγάλει το μεροκάματο… εκεί στα κατάβαθα της γης…. αλλά η μοίρα είχε πάρει τις αποφάσεις της……

Αυτή είναι η δουλειά των συζύγων μας , φίλες και φίλοι….. αυτή…. που μερικοί μιλούν τόσο απαξιωτικά! Κάθε μέρα που περνά προσευχόμαστε στο Θεό και στην Αγία Βαρβάρα να μας τους γυρίζει στα σπίτια τους, γερούς! Σήμερα μια προσευχή δεν εισακούστηκε… μπορεί ο Θεός να έχει άλλα σχέδια……

Δύναμη και κουράγιο στην οικογένεια και στους οικείους του 52χρονου κοντοχωριανού μας!»