Ε, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΟΟΣΑ…

assets_LARGE_t_420_54645803_type13145Ούτε λίγο ούτε πολύ, στις 140 σελίδες της έκθεσης, γίνεται πέρα για πέρα σαφές ότι η οικονομική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση και τα μέτρα που διαπραγματεύεται με τους “θεσμούς” βρίσκονται στη λάθος κατεύθυνση.

Για να δούμε λοιπόν, τι είπε ο ΟΟΣΑ. Γιατί πολλά χαμόγελα από τον πρωθυπουργό είδα να συνοδεύουν την παρουσίαση της έκθεσης του Οργανισμού από τον κ. Gurria. Και δεν κατάλαβα το γιατί. Μήπως επικρότησε την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης και δεν το καταλάβαμε; Γιατί όλο για μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν ακούγαμε κάθε τόσο…

Προφανώς και ακούσαμε συστάσεις να μην γίνει ακόμη πιο “περιοριστική”  η δημοσιονομική προσαρμογή ώστε να μην πληγεί η ανάπτυξη και ότι πρέπει να γίνουν παρεμβάσεις στο χρέος, προκειμένου να μπορέσει η Ελλάδα να επιστρέψει στις αγορές από το 2018, καθώς και ότι πρέπει να υπάρξει ένα μεγαλύτερο δίχτυ προστασίας.  Υπό μία έννοια λοιπόν, ο ΟΟΣΑ στέλνει και ένα μήνυμα προς τους “θεσμούς” και τα όρια πίεσης που ασκούν στη χώρα. Αλλά για να μην τρελαθούμε, το Μνημόνιο και τις απαιτήσεις του που συζητούνται μεταξύ κυβέρνησης και “θεσμών” σε αυτή την περίφημη διαπραγμάτευση δεν το υπέγραψε ο κ. Τσίπρας; Άλλος το υπέγραψε;

Γιατί πάει να περάσει το πράγμα περίπου σαν μία δικαίωση των ελληνικών αιτημάτων. Σύμφωνοι, είναι σημαντικό να έχεις στο οπλοστάσιο μίας διαπραγμάτευσης και την έκθεση ενός σοβαρού Οργανισμού που διαπιστώνει οικονομικό αδιέξοδο. Όμως ο κ. Gurria δεν είπε μόνο αυτά. Δεν έμεινε στις παραινέσεις για ελάφρυνση της περιοριστικής πολιτικής. Ούτε λίγο ούτε πολύ, στις 140 σελίδες της έκθεσης, γίνεται πέρα για πέρα σαφές ότι η οικονομική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση και τα μέτρα που διαπραγματεύεται με τους “θεσμούς” βρίσκονται στη λάθος κατεύθυνση.

Ο ΟΟΣΑ λοιπόν ασκεί έντονη κριτική στην ελληνική κυβέρνηση για την αποτυχία της στην πάταξη της φοροδιαφυγής και στον ΦΠΑ και στο εισόδημα. Η οποία οδηγεί στην συνεχή επιβάρυνση και αύξηση των φορολογικών συντελεστών. Εξηγώντας ότι η διεύρυνση της φορολογικής βάσης και όχι οι συνεχείς επιβαρύνσεις είναι η διέξοδος για να εξασφαλιστούν τα απαιτούμενα πλεονάσματα και να μην οδηγούμαστε σε συνεχή λήψη νέων μέτρων.

Από την πάταξη της φοροδιαφυγής και όχι από τις συνεχείς φοροκαταιγίδες θα πρέπει να βρεθούν τα έσοδα, μαζί με ένα νέο σκανάρισμα των δαπανών του δημόσιου τομέα και την περικοπή της σπατάλης στο κράτος. Έτσι θα υπάρξει εξασφάλιση κεφαλαίων χωρίς να απαιτείται νέα “λιτότητα”. Να θυμίσουμε τι κάνει αντιθέτως η κυβέρνηση; Προωθεί μία τεράστια αύξηση στους φορολογικούς συντελεστές αποδιαλύοντας μία ήδη εξαιρετικά βεβαρημένη φορολογική βάση και “τσεκούρι” στις συντάξεις. Είναι για πανηγυρισμούς αυτά;

Εκτιμά επίσης ο ΟΟΣΑ ότι το κόστος της ανάπτυξης του χάνεται στη χώρα, λόγω των καθυστερήσεων στις μεταρρυθμίσεις, ανέρχεται σε  13,4 δισ.  ευρώ! Χαμένη ανάπτυξη! Απώλειες που τροφοδοτούν και συντηρούν τον φαύλο κύκλο της ύφεσης και της ανάγκης λήψης μέτρων. Και ζητά ο Οργανισμός  επιτάχυνση μεταρρυθμίσεων, “κυριότητα” των αλλαγών, κατάργηση περιορισμών, μείωση υψηλών περιθωρίων κέρδους και πάταξη της γραφειοκρατίας που εξακολουθεί να αποτελεί εμπόδιο για τις ιδιωτικές επενδύσεις. Πώς; Επενδύσεις; Έχουν να πουν τίποτε στην κυβέρνηση για τις απώλειες αυτές;

Όσο για το δημοσιονομικό κόστος του προσφυγικού που θα πλήξει τα κρατικά ταμεία, αφήστε τα καλύτερα. Μόνο το 2015 εκτιμά ότι υπήρξε κόστος 600 εκατ. ευρώ. Το 2015! Με ανοιχτά τα σύνορα θυμίσω… όχι με την Ελλάδα να μετατρέπεται σε αποθήκη ψυχών. Με τα σύνορά της ερμητικά κλειστά πλέον… Και με εντελώς αβέβαιη την παροχή βοήθειας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τουλάχιστον όχι σε αποτελεσματική βαθμό… Τι θα συμβεί λοιπόν φέτος; Πόσο θα εκτιναχθεί το κόστος; Καταλάβατε λοιπόν γιατί δεν είναι και για χαρές και πανηγύρια η έκθεση; Και λέει και άλλα πολλά…

 

[ΠΗΓΗ: capital.gr, του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου, 11/03/2016]