Ο διευθύνοντας σύμβουλος της “Ελληνικός Χρυσός” Μιχάλης Θεοδωρακόπουλος εμφανίστηκε στην εκπομπή «Προσεγγίσεις» του “Bee Channel” και συνομίλησε με τη δημοσιογράφο Κατερίνα Σμυρλή. Η εκπομπή είχε φυσικά θέμα τα μεταλλεία Κασσάνδρας και το μέλλον του  επενδυτικού σχεδίου της εταιρείας. Ο κ. Θεοδωρακόπουλος παρέθεσε αριθμούς με τους οποίους φαίνεται η συνεισφορά της επένδυσης στην τοπική και εθνική οικονομία,  τόνισε την καθοριστική συμβολή των εργαζομένων στην παραγωγή έργου, πλούτου και εσόδων για τα δημόσια ταμεία, και υπογράμμισε την μεγάλη σημασία που δίνεται κατά την υλοποίηση του έργο στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.

Δείτε (εδώ) και (εδώ) δυο χαρακτηριστικά αποσπάσματα της συνέντευξης του κου Θεοδωρακόπουλου.

(από http://politesaristoteli.blogspot.gr/)

Αν και το άρθρο του σοβαρού δημοσιογράφου Πάσχου Μανδραβέλη μικρή μόνο αναφορά κάνει στις Σκουριές, δεν μπορέσαμε να αντισταθούμε στο να το αναρτήσουμε, αφού διαβάζοντάς του είδαμε μια πλήρη ακτινογραφία της σημερινής κοινωνίας μας. Μακάρι να ασπάζονταν τις θέσεις του κου Μανδραβέλη και κάποια στελέχη της σημερινής κυβέρνησης, Ελπίζουμε τουλάχιστον να τον διαβάζουν…

Ήταν μια εποχή που η Ελλάδα είχε τα καλύτερα MME του κόσμου . Έτσι τουλάχιστον έλεγαν τα ίδια τα εγχώρια MME, όταν κατακεραύνωναν το BBC, το CNN, τους New York Times όλα, μα όλα! τα μέσα ενημέρωσης του εξωτερικού, γιατί έλεγαν ψέματα για τη Γιουγκοσλαβία. Στην Ελλάδα ξέραμε –σε αντίθεση με ό,τι μάθαιναν στο εξωτερικό– ότι μπορεί οι Σέρβοι να είχαν περικυκλώσει το Σεράγεβο και να το βομβάρδιζαν ανηλεώς, αλλά κατά έναν μαγικό και μεταμοντέρνο τρόπο, «οι ομόδοξοι αδελφοί μας ήταν πολιορκημένοι». Τι κι αν ο Μιλόσεβιτς ήλεγχε τον παντοδύναμο Ομοσπονδιακό Στρατό, αυτά ήταν λεπτομέρειες. Στην Ελλάδα ξέραμε ότι οι μουσουλμάνοι, οι οποίοι δεν ήξεραν πού να κρυφτούν, έσφαζαν τους ορθόδοξους. Δέκα χρόνια, περίπου, μετά αρκετοί Ελληνες άκουσαν ότι στη Σρεμπρένιτσα τα παραστρατιωτικά τάγματα του Μλάντιτς δολοφόνησαν 8.000 Βόσνιους άμαχους άνδρες και αγόρια.

Στην οικονομία, όπου τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα, η κατάσταση είναι χειρότερη. Η χώρα ζει σε ένα παράλληλο σύμπαν, το οποίο φτιάχνει η ιδεολογική κυριαρχία της Αριστεράς στα κοινωνικά ζητήματα και της Ακροδεξιάς στα εθνικά. Ανοησίες και ψέματα εκτοξεύονται για να στηρίξουν ένα ιδεολογικά εποικοδόμημα, που τρίζει γιατί κατέρρευσε το οικοδόμημα, που είναι η σοβιετικού τύπου οικονομία. Όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ανακοινώνει στενή συνεργασία με τον ΟΟΣΑ, τον γνωστά οικονομικό οργανισμό, που μόνιμα προτείνει αντιλαϊκά μέτρα και σφαγή δικαιωμάτων, ο λαός πρέπει να κουμπώνεται, λέει σε ανακοίνωση το ΚΚΕ. Γνωστός οικονομικός οργανισμός, υπό την έννοια «ξέρουμε τι κουμάσια είναι κι αυτοί ο ΟΟΣΑ», γνωστό το ΔΝΤ , γνωστή η Παγκόσμια Τράπεζα , γνωστή η Ε.Ε. , γνωστοί οι πάντες. Κρίμα που δεν υπάρχει πια η άγνωστη στην Ελλάδα, για τα έργα και τις ημέρες της ΚΟΜΕΚΟΝ για να μπουν τα πράγματα στη θέση τους.

Τι κι αν παντού στον κόσμο η κρατικά διευθυνόμενη οικονομία κατέρρευσε με πάταγο, αφού βέβαια προκάλεσε μεγάλη φτώχεια; Συν Ελλάδα πρώτο κόμμα βγήκε εκείνο που για κάθε πρόβλημα υποσχόταν έναν κρατικό οργανισμό. Τι κι αν σε όλες τις χώρες η απελευθέρωση της αγοράς φέρνει οικονομική ανάπτυξη; Στην Ελλάδα ακόμη και η απελευθέρωση του ωραρίου εμφανίζεται ως ο μεγάλος μπαμπούλας, που «θα καταπιεί τα δικαιώματα εργοδοτών και εργαζομένων». Τι κι αν στη Βενεζουέλα τα ράφια των καταστημάτων είναι άδεια και ο στρατός είναι έξω από τα σούπερ μάρκετ; Το τσαβικό καθεστώς ακόμη θεωρείται από πολλούς πρότυπο. Τι κι αν όλες οι χώρες που ήταν σε μνημόνιο, ακόμη και η φτωχότερη ημών Πορτογαλία, ανακάμπτουν; Στην Ελλάδα δαιμονοποιήσαμε τις  λέξεις Μνημόνιο και τρόικα. Τι κι αν το (κεϊνσιανής έμπνευσης) ΔΝΤ πήγε σε δεκάδες χώρες (Γαλλία, Ιταλία, Βρετανία, Τουρκία κ.ά.) με επιτυχία; Στην Ελλάδα έγινε σκληρό δόγμα ότι το ΔΝΤ «απέτυχε παντού». Φέρνουν ως παράδειγμα την Αργεντινή, αποσιωπώντας  το γεγονός ότι η Αργεντινή χρεοκόπησε όταν το ΔΝΤ έφυγε από εκεί. Τι κι αν όλη η Ευρώπη πίνει φθηνό γάλα κάτω του ενός ευρώ; Στην Ελλάδα του 1,20 και 1,40 ευρώ ανά λίτρο δόθηκαν μάχες για να μην έχουμε γάλα 11 ημερών, το κάναμε 7 ημερών και ο κ. Γιώργος Σταθάκης υπόσχεται να το ξανακάνει 5 ημερών! Τι κι αν τα ελληνικά ΑΕΙ κουτρουβαλούν στην ασημαντότητα του διεθνούς εκπαιδευτικού χάρτη; Σύμφωνα με εγχώριες διαβαθμίσεις (που μετρούν τα… links στους διαδικτυακούς τους τόπους) έχουμε τα καλύτερα ΑΕΙ χου κόσμου και ο κ. Αριστείδης Μπαλτάς θα φροντίσει να τα κάνει ακόμη καλύτερα παίρνοντας πίσω τους αιώνιους φοιτητές, επαναθεσπίζοντας το άσυλο των τραμπούκων κ.λπ.

Μόνο στην Ελλάδα παλεύουμε τόσο σκληρά για την πάταξη της γραφειοκρατίας, αλλά ζητάμε επιπλέον οργανισμούς, υπαλλήλους και σφραγίδες για να ρυθμιστούν ακόμη και τα πιο απλά. Τι κι αν η Ρωσία καταρρέει οικονομικά; Στην Ελλάδα, ακόμη και κυβερνητικοί προπαγανδίζουν τον Μόσκοβο που θα φέρει το σεφέρι και θα ζήσουμε εμείς καλά κι αυτοί καλύτερα.

Δυστυχώς, στην Ελλάδα δεν υπάρχει κυρίαρχη ιδεολογία, κυριαρχεί η ανοησία διά της οποίας χρεοκοπήσαμε. Ο κόσμος το ‘χει τούμπανο για τρόπους εξόδου από την κρίση και προχωράει μπροστά, στην Ελλάδα κυριαρχούν τα συνθήματα περί «μονόδρομων» και άλλων δεινών. Ε, τι να κάνουμε; μονόδρομος είναι ότι η παραγωγή είναι αυτή που ορίζει την κατανάλωση μιας κοινωνίας, όπως μονόδρομος είναι ότι το γήρας ακολουθεί τη νεότητα. Δεν πα να κάνουμε χιλιάδες διαδηλώσεις φωνάζοντας ότι «ένας άλλος κόσμος, νεανικός, είναι εφικτός;» Δεν είναι, όσο κι αν σκούζουν κάποιοι στις πλατείες. Αν το πάρουμε απόφαση μπορούμε να συζητήσουμε για αντιγηραντικές κρέμες, λίφτινγκ κ.λπ., τα οποία επίσης χρειάζονται εισαγωγές και λεφτά.

Η Ελλάδα έχασε πολύ χρόνο πιστεύοντας τις αριστερές ανοησίες και τις ακροδεξιές φαντασιώσεις περί περιούσιου λαού . Έχασε περί τα 5 δισ., που προστέθηκαν στο χρέος, συζητώντας δέκα χρόνια για την ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής, που έκαιγε 1,5 εκατομμύριο ευρώ καθημερινά. Στο ασφαλιστικό ακόμη περισσότερα: Αν είχαμε σταθεροποιήσει τη συνεισφορά του προϋπολογισμού στο επίπεδο του 2001, η χώρα θα είχε τουλάχιστον 75 δισ. λιγότερο χρέος από αυτό που είχε το 2009. Με λίγα λόγια, 1 στα 4 ευρώ, περίπου, που χρωστούσε η χώρα το 2009 οφειλόταν στο γεγονός ότι τη δεκαετία του 2000 και νωρίτερα κανείς δεν προνόησε να ανακόψει αυτή την ανησυχητική πορεία αύξησης της  χρηματοδότησης των ταμείων από τον προϋπολογισμό (Φ. Σαχινίδης, 3.10.2014).

Τώρα ο Υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων Δημήτρης Στρατούλης επιμένει να ανατρέψει τις προηγούμενες μεταρρυθμίσει για να συνεχίσουν να βγαίνουν (κάποιοι μόνο) στη σύνταξη στα πενήντα και με εφάπαξ εκατοντάδων χιλιάδων από τον κρατικό προϋπολογισμό. Έχασε πολλές επενδύσεις από την Πιρέλι στην Πάτρα μέχρι τα ορυχεία στις Σκουριές, που κινδυνεύουν σήμερα από μαχητικές διαδηλώσεις κάθε παλαβής συνιστώσας της Προόδου.

Οι αριστερές και ακροδεξιές ανοησίες γίνονται κυρίαρχες στην ελληνική κοινωνία διά των «καλύτερων MME του κόσμου»… ίσως γι’ αυτό έχουμε τόσο πολλά παρόλο και ελάχιστα είναι οικονομικά βιώσιμα. Αυτά χαϊδεύουν τα αυτιά του ελληνικού λαού με τις εύπεπτες κι ανόητες θεωρίες, ότι το μόνο που χρειάζεται για να πάρει μπρος η οικονομία είναι να πέσουν λεφτά στην αγορά , ότι η απελευθέρωση της οικονομίας δουλεύει παντού στον κόσμο, αλλά στην Ελλάδα (λόγω καιρού, λόγω γεωγραφίας) θα επιφέρει μόνο δεινά. Μόνο στην Ελλάδα ακόμη και τα κανάλια των μεγαλύτερων επιχειρηματιών υποδέχθηκαν ένα πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων με το σύνθημα «θέλουν να ξεπουλήσουν ακόμη και τα τασάκια». Μ’ αυτά και μ’ αυτά, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία βγήκαν από το μνημόνιο και δανείζονται από τις διεθνείς αγορές (αποπληρώνοντας μάλιστα το ΔΝΤ για να κερδίσουν από τη διαφορά των επιτοκίων), όλοι ετοιμάζονται να κάνουν πάρτι με το πακέτο Ντράγκι, αλλά η Ελλάδα είναι στις πλατείες με το ένα χέρι σφιγμένο σε γροθιά και το άλλο απλωμένο στη ζητιανιά… Ποιος είπε ότι οι ιδεοληψίες είναι τζάμπα;

Σε ένα εκτενές της άρθρο, η έγκυρη Καθημερινή της Κυριακής περιγράφει τη σημερινή κατάσταση στην περιοχή μας αντικειμενικά, χωρίς να τάσσεται υπέρ της μίας ή της άλλης πλευράς. Ο κάθε μη προκατειλημμένος αναγνώστης μπορεί να βγάλει μόνος του συμπεράσματα και να διαμορφώσει ελεύθερα τη γνώμη του.

Η πρωινή πάχνη καλύπτει ακόμη δρόμους και αυτοκίνητα στο Νεοχώρι Χαλκιδικής όταν ο Αντώνης Καραντώνας φοράει το κίτρινο μπουφάν με την επιγραφή Hellas Gold . Είναι Κυριακή, ημέρα που δεν εργάζεται. Ανεβαίνει στο εργοτάξιο των Σκουριών στο όρος Κάκαβος. Εκεί περιμένουν και άλλοι συνάδελφοι του. «Πάμε να διεκδικήσουμε το ψωμί μας γιατί μερικοί κύριοι βολεμένοι θέλουν να κλείσουν το μεταλλείο» μας λέει ο 25xpovos μεταλλωρύχος. Για την ίδια ημέρα είχε προηγηθεί κάλεσμα για συγκέντρωση κατοίκων που αντιδρούν στην εξόρυξη χρυσού. Τα τελευταία χρόνια η συνηθισμένη εικόνα ήταν να βγαίνουν στους δρόμους κυρίως οι πολέμιοι της επένδυσης. Ακόμη και τον Φεβρουάριο του 2013, όταν η αντιπαλότητα είχε φτάσει στο απόγειο της, οι μεταλλωρύχοι είχαν ακυρώσει τελευταία στιγμή συγκέντρωσή τους κατά αντιμεταλλευτικής κινητοποίησης. Σήμερα όμως, μετά τον σχηματισμό κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, κόμμα που ως αντιπολίτευση είχε στηρίξει τις κινητοποιήσει ενάντια στην εξόρυξη χρυσού, για πρώτη φορά ύστερα από χρόνια τα δεδομένα στη Χαλκιδική αλλάζουν.

«Είμαστε αντίθετοι με την επένδυση χρυσού στις Σκουριές. Θα αξιοποιήσουμε όλα τα δυνατά νόμιμα μέσα για να προωθήσουμε τη θέση μας» είπε στο κλείσιμο των προγραμματικών δηλώσεων του ο Υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Παναγιώτης Λαφαζάνης, μένοντας πιστός στις προεκλογικές θέσεις του κόμματος όπως είχαν εκφραστεί και το 2013 στο πρώτο συνέδριο του. Αυτές προβλέπουν να σταματήσει άμεσα η επέμβαση στις Σκουριές και να συνεχίσει η μεταλλευτική δραστηριότητα σε φθίνουσα πορεία με σταδιακή απεξάρτηση από αυτήν.

«Υπογραμμίζω όμως ότι θα στηρίξουμε όλους τους εργαζόμενους στα μεταλλεία, τη δουλειά και την προοπτική τους» πρόσθεσε ο κ. Λαφαζάνης. Τέσσερα συνδικαλιστές και τέσσερις πρόεδροι κοινοτήτων των λεγόμενων Μαντεμοχωρίων, χωριών όπου ζει η πλειονότητα των μεταλλωρύχων, τον άκουσαν στα θεωρεία τα Βουλής. Ακολούθησαν επαφές τους με στελέχη της κυβέρνησης. «Σαφείς θέσεις δεν ακούσαμε! Απαντήσεις δεν πήραμε!» έγραψαν σε ανακοίνωσή τους, καλώντας τους εργαζόμενους σε διαμαρτυρία στις Σκουριές την περασμένη Κυριακή.

Το αίσθημα είναι ανάλογο και στις σήραγγες της Ολυμπιάδας. «Τα μεταλλεία είναι μονοκαλλιέργεια, τα βρήκαμε εδώ. Δεν μπορούσες να κάνεις κάτι άλλο» λέει ο κ. Καραντώνας όταν τον συναντάμε ξανά μέσα στις στοές. «Εμείς δεν έχουμε καταλάβει κρίση γιατί έχουμε τα αυτοκίνητά μας, τα χρήματά μας, τα πάντα.»

Ο κατώτερος μισθός στα μεταλλεία είναι 1.000 ευρώ. Σήμερα, σύμφωνα με την Ελληνικός Χρυσός, 1.986 εργαζόμενοι απασχολούνται σε τρία μεταλλευτικά μέτωπα, εκ των οποίων οι 1.100 άμεσα από την εταιρεία και οι υπόλοιποι από εργολάβους. «Κάθε μέρα έχεις δουλειά εδώ. Να φύγεις να πας στη Γερμανία; Αν ήταν η Ελλάδα σε άλλη περίοδο θα σκεφτόμουν να κάνω κάτι άλλο» λέει ο κ. Καραντώνας που είναι τρίτη γενιά μεταλλωρύχος. «Άμα σταματήσουν τα μεταλλεία δεν θα υπάρχει δουλειά πουθενά. Τώρα τι θα γίνει, ο Τσίπρας θα μας το βολέψει;» λέει ο 85xpovos παππούς του, βετεράνος του πολέμου της Κορέας και παλιός μεταλλεργάτης που βρέθηκε κι αυτός την περασμένη Κυριακή στο εργοτάξιο των Σκουριών.

Το ίδιο πρωί ο 52xpovos Δήμητρα Κάλτσος, κάτοικος του χωριού Μεγάλη Παναγιά που σε ευθεία γραμμή απέχει τρία χιλιόμετρα από τις Σκουριές, συμμετείχε σε διαφορετική συγκέντρωση διαμαρτυρίας. Λεωφορεία από την Ιερισσό και τη Θεσσαλονίκη μετέφεραν κόσμο που συνάντησε κι άλλους ντόπιους στον κόμβο του χωριού για να διαδηλώσουν κατά του χρυσού. Δεν αντάμωσαν με τους μεταλλωρύχους. Μια κλούβα της αστυνομίας έκλεισε τον δρόμο δημιουργώντας νεκρή ζώνη τουλάχιστον έξι χιλιομέτρων ανάμεσά τους. Σε αντίθεση με παλιότερες συγκεντρώσει εμφανίστηκαν λιγότεροι αστυνομικοί, κάποιοι εξ αυτών κρυμμένοι στο παρακείμενο δάσος. Ο πεθερός του κ. Κάλτσου είναι συνταξιούχος μεταλλωρύχος. Ο ίδιος για μικρό χρονικό διάστημα στα τέλη της δεκαετίας του ’80 συμπλήρωσε μεροκάματα στις γαλαρίες. Σήμερα απασχολείται στην οικοδομή, σε μελίσσια και θέλει να επεκτείνει τις δραστηριότητές του στην κτηνοτροφία. Τα τελευταία χρόνια διαδηλώνει συχνά κατά της εξόρυξης, την οποία αποκαλεί περιβαλλοντικό έγκλημα. «Δεν κάνω τον αγώνα για αλλαγή χρήσης γης για το μεροκάματο, αλλά για την ίδια μου τη ζωή. Και δεν είμαι εναντίον των εργαζομένων» επισημαίνει.

Η αλλαγή της κυβέρνησης τον έχει ικανοποιήσει. Εξηγεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του ήταν πάντα παρόντες σε όλες τις πορείες και τις συνελεύσεις τους. «Είναι ξεκάθαρη η θέση τους, οπότε είμαστε σε χαρές», λέει. Ωστόσο επέλεξε να διαδηλώσει παρά την αλλαγή της κυβέρνησης. Το κίνημα αποφάσισε να διοργανώσει την πορεία και αν θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί. Ήταν μια έμμεση πίεση για εγρήγορση, να μην κοιμηθεί το θέμα αναφέρει. Άλλωστε, το κάλεσμα στην πορεία τους έγινε με το σύνθημα: «Δεν αναθέτουμε, δεν περιμένουμε».

Η κυβέρνηση επιδιώκει την επέκταση της δανειακής σύμβασης, χωρίς όμως την υιοθέτηση του υπάρχοντος προγράμματος που τη συνοδεύει, δηλαδή του προγράμματος λιτότητας. Βέβαια, κάποια μέτρα δέχεται και κάποια όχι και εάν, τελικά, το ποσοστό θα είναι 70% 30%, θα φανεί, στο χειροκρότημα.

Οι δανειστές εμμένουν στην τήρηση του προγράμματα των ιδιωτικοποιήσεων και εμφανίζονται θορυβημένοι από τις εξαγγελίες του Παναγιώτη Λαφαζάνη. Επιπλέον, αγκάθι στη διαπραγμάτευση είναι οι τυφλές ιδιωτικοποιήσεις, όπως χαρακτηριστικά λένε κυβερνητικοί παράγοντες. «Όχι στο ξεπούλημα της δημόσιας περιούσιας», έχει διαμηνύσει η κυβέρνηση, ενώ οι δανειστές εμμένουν στην τήρηση του προγράμματος των αποκρατικοποιήσεων και εμφανίζονται θορυβημένοι από τα όσα υποστήριξε στις προγραμματικές δηλώσεις ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Παναγιώτης Λαφαζάνης, για μια σειρά ιδιωτικοποιήσεων, στις οποίες προτίθεται να βάλει τέλος, όπως της ΔΕΗ και του ΑΔΜΗΕ, καθώς και για όσα είπε για επανεξέταση της εξαγοράς του Ελληνικού, για τα μεταλλεία στις Σκουριές και για τα περιφερειακά αεροδρόμια.

Ας ανακεφαλαιώσουμε τι έγινε με τις αποφάσεις του ΣτΕ στις 18 και 19 Φεβρουαρίου, γιατί κάποιοι ίσως μπερδεύτηκαν με την χρονική εγγύτητα των αποφάσεων.

Ουσιαστικά, το ΣτΕ επικυρώνει για άλλη μια φορά τους περιβαλλοντικούς όρους των έργων της Ελληνικός Χρυσός στην Χαλκιδική και κλείνει οριστικά τον φάκελο της νομιμότητας. Οι δύο νέες αποφάσεις του ΣτΕ επικυρώνουν την Κ.Υ.Α Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων των έργων και ακυρώνουν και τις τρεις προσφυγές που κατατέθηκαν το 2011 κατά της Κ.Υ.Α.

Οι δυο αυτές αποφάσεις τελούν σε πλήρη συνέπεια με τις αποφάσεις 1170 και 1492 του 2013 του ΣτΕ για την Π.Π.Ε και την Μ.Π.Ε. αντίστοιχα.

Αναλυτικά, με την απόφαση (549/15) της 18ης Φεβρουαρίου 2015, το ΣτΕ κρίνει νόμιμη και ορθά αιτιολογημένη την Κοινή Υπουργική απόφαση με την οποία εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι των έργων στα μεταλλεία αποκρούοντας αιτιάσεις για παραβίαση του Συντάγματος, της δασικής νομοθεσίας κ.λπ. Το Ε’ τμήμα ΣτΕ απέρριψε τις αιτήσεις ακύρωσης που είχαν υποβάλει 264 κάτοικοι των περιοχών Αρναίας και Σταγείρων-Ακάνθου του Δήμου Αριστοτέλη Χαλκιδικής, επικυρώνοντας τους περιβαλλοντικούς όρους για τις μεταλλευτικές-μεταλλουργικές εγκαταστάσεις των Μεταλλείων Κασσάνδρας, αλλά και για την απομάκρυνση, καθαρισμό και αποκατάσταση του χώρου απόθεσης παλαιών τελμάτων της Ολυμπιάδας.

Στην πολυσέλιδη δικαστική απόφαση (549/15) αποκρούονται με αναλυτικό σκεπτικό:

•             Οι αιτιάσεις για έλλειψη επιστημονικής εγκυρότητας της ΜΠΕ (Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων).

•             Οι ισχυρισμοί για ανεπαρκή τεκμηρίωση της εκτίμησης της ΜΠΕ ότι η χρήση του υπάρχοντος λιμένος και η κατασκευή νέου στον όρμο Στρατωνίου δεν θα έχει σημαντική επίπτωση στο σύστημα των παράκτιων υδάτων της περιοχής.

•             Οι ισχυρισμοί για πλημμελείς αιτιολογίες όσον αφορά στην επιλογή της μεθόδου εξόρυξης με χρήση εκρηκτικών στα όρια του οικισμού Στρατονίκης, αντί της μεθόδου μηχανικής εξόρυξης.

Τέλος το ΣτΕ, απορρίπτοντας ισχυρισμούς για παραβίαση του άρθρου 24 του Συντάγματος (για το περιβάλλον) και της δασικής νομοθεσίας, δεν δέχθηκε τις αιτιάσεις ότι η απορροή από το μεταλλείο της Ολυμπιάδας και τη σήραγγα Ολυμπιάδας – Μάντεμ Λάκκου θα δημιουργήσει προβλήματα στους υδατικούς πόρους της περιοχής.

H απόφαση (551/15) της 19ης Φεβρουαρίου 2015 του ΣτΕ, απορρίπτει την τρίτη προσφυγή του 2011 κατά της Κ.Υ.Α. Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων της Ελληνικός Χρυσός. Η απόφαση αποδίδεται στο ίδιο σκεπτικό με την 549/2015 αλλά και την προγενέστερη απορριπτική απόφαση του ΣτΕ κατά της πρώτης προσφυγής που είχε εκδοθεί τον Απρίλιο του 2013.