ΠΕΡΙ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΝΤΩΝ…

poverty1_400

Αλιεύσαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα άποψη σε ανάρτηση του politesaristoteli.blogspot.gr και σας την μεταφέρουμε χωρίς σχόλια:

«Ως προς πόσον υποκριτική και επαίσχυντη είναι η στάση των επαγγελματιών-οικολόγων, δεν νομίζω ότι χωρεί αμφιβολία:

Φαντασθείτε, για μια στιγμή, την ζωή σας χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και καύσιμα!

Φαντασθείτε ότι ζείτε υπό συνθήκες ανάλογες εκείνων υπό τις οποίες διαβιούν (ή, μάλλον, …λαθροβιούν!) πολλά εκατομμύρια ανθρώπων, π.χ. στην Αφρική: υποσιτιζόμενοι ή, πάντως, στερούμενοι των αυτονόητων σε μας τεχνικών ανέσεων.

Εν συνεχεία, φαντασθείτε ότι έρχονται κάποιοι απίθανοι τύποι από αλλού, που προδήλως δεν αντιμετωπίζουν βιοποριστικό πρόβλημα (για να το διατυπώσουμε λίαν επιεικώς!).

Και οι οποίοι τύποι, επίσης προδήλως, δεν μένουν σε καλύβα από …μπαμπού, ούτε λούζονται στο …ποτάμι, ούτε τρέχουν, οσάκις παρίσταται ανάγκη, να την κάνουν (την ανάγκη τους) στο …ύπαιθρο!

Και οι οποίοι τύποι, επίσης προδήλως, δεν μετακινούνται από την μία πόλη στην άλλη, ούτε από την μία …ήπειρο στην άλλη, με τα …πόδια, ούτε με …μονόξυλα, κανώ ή με τα φτερά του Ικάρου.

Και οι οποίοι απίθανοι τύποι σας πρήζουν τα …ώτα, λέγοντάς σας ότι είναι περιβαλλοντικά ανεύθυνη στάση εκ μέρους σας το να επιθυμείτε να χαρείτε και εσείς κάποιες από τις κατακτήσεις του ανθρωπίνου τεχνικού πολιτισμού, ότι η επιθυμία σας να ζήσετε εσείς και τα παιδιά σας υπό καλλίτερες συνθήκες είναι απειλή για την ισορροπία του οικοσυστήματος, ότι το να θέλετε και σεις να πάτε τα παιδάκια σας κάποτε μία βόλτα με ένα αυτοκίνητο συντελεί στην …υπερθέρμανση του πλανήτη, ότι, ότι, ότι…

Και μετά ταύτα, οι εν λόγω τύποι επιβιβάζονται στο αεροπλανάκι τους, για να πεταχτούν στην επομένη διεθνή διάσκεψη για την «κλιματική αλλαγή», στο …Ρίο (της Βραζιλίας, εννοείται, όχι της Αχαΐας!) και από εκεί στην …Στοκχόλμη.

Όπου οι εν λόγω οικολογικά …super ευαίσθητοι (!) και μαχητές υπέρ του φυσικού περιβάλλοντος τύποι – μιλάμε για συνειδητοποιημένους «rainbow warriors» και πολύ «deep green» τύπους, έτσι (πώς λέμε «ντιπ για ντιπ»!!!) – φυσικά, θα περάσουν κάμποσες μερούλες χωρίς τρεχούμενο νερό και φως στα δωμάτιά τους, χωρίς ρεύμα για τους φορητούς υπολογιστές τους και τα (ομοίως φορητά και ουχί …«κινητά») τηλέφωνά τους, χωρίς ταξί ή μετρό για τις μετακινήσεις τους, και, βεβαίως, χωρίς να φάνε και να πιούνε τίποτε από το ψυγείο και τίποτε που δεν μάζεψαν οι ίδιοι, με τα χεράκια τους ή με κουβά, και κυρίως με περίσσεια περιβαλλοντική ευαισθησία, από το λιβάδι ή το πηγάδι!!!

Χμ… Το άλλο, με τον Τοτό, το ξέρετε;»