Τα ενενήντα χρόνια από την ίδρυσή του αλλά και τα ενενήντα χρόνια της μεταλλείας συμπλήρωσε ο Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ), και το γιόρτασε με μια τελετή πριν από μερικές ημέρες στο ΕΒΕΑ. Μεταξύ των ομιλητών ήταν και ο Γενικός Διευθυντής του ΣΜΕ, κ. Χ. Καβαλόπουλος, ο οποίος έκανε μια ιστορική αναδρομή των 90 χρόνων του Συνδέσμου.
ΜΕ την ευκαιρία ας θυμηθούμε περυσινή συνέντευξη του κου Καβαλόπουλου στο Protagon.gr και την Λίνα Παπαδάκη, με θέμα το χρυσό της Ελλάδας. Εκεί ο κος Καβαλόπουλος είχε μιλήσει για τον ελληνικό χρυσό, την παραγωγή του, την προοπτική και την ιστορία του, αλλά και τον χάρτη του χρυσού στην Ελλάδα.
«Η αξία των περιεχομένων μετάλλων στα βεβαιωμένα πολυμεταλλικά αποθέματα όπως και του χρυσού και αργύρου στη Β. Ελλάδα υπερβαίνει τα 20 δισ. ευρώ. Οι εκτιμώμενες ποσότητες χρυσού ανέρχονται σε 8,5 εκ. ουγγιές και οι αντίστοιχες αργύρου σε 65 εκ. ουγγιές.
Η εκμετάλλευση μόνο των βέβαιων αποθεμάτων χρυσού-αργύρου της Β. Ελλάδας μπορεί να καταστήσει τη χώρα μας πρώτη παραγωγό χώρα στην Ε.Ε. σε πολύτιμα μέταλλα».
Ο κος Καβαλόπουλος αναφέρθηκε και στα βεβαιωμένα ελληνικά κοιτάσματα χρυσού:
Α. Μεταλλευτικό Κέντρο Κασσάνδρας με τρία κοιτάσματα: Πορφυρητικό κοίτασμα Χαλκού-Χρυσού στις Σκουριές, Πολυμεταλλικό κοίτασμα μικτών θειούχων Ολυμπιάδος, Πολυμεταλλικό κοίτασμα μικτών θειούχων Μαύρων Πετρών – Στρατώνι
Β. Κοίτασμα Περάματος Θράκης
Γ. Κοίτασμα Σαπών Ροδόπης
«Το σύνολο της εκμετάλλευσης των πολυμεταλλικών κοιτασμάτων που προαναφέρθηκαν μπορεί να παράξει αξία, όπως ειπώθηκε που θα υπερβαίνει τα 20 δισ. σε βάθος 30ετίας. Από αυτά το 40% (8 δισ. ευρώ) θα επιστρέψει στην ελληνική κοινωνία με τη μορφή φόρων, τελών, μισθών απασχολούμενων, αμοιβών εργολάβων-προμηθευτών-εξωτερικών συνεργατών, φόρων μισθωτών, ασφαλιστικών εισφορών, φόρων παροχής υπηρεσιών, φόρων έμμεσου επαγγελματισμού υποστήριξης των έργων και των απασχολούμενων κ.λπ.
Στα προαναφερόμενα οφέλη πρέπει να συνυπολογιστεί ότι θα δημιουργηθεί αύξηση εξαγωγών της χώρας κατά 1 δισ. δολάρια ανά έτος και θα υπάρξει αύξηση ρευστότητας στη Β. Ελλάδα κατά 800.000 ευρώ ανά ημέρα. Επίσης αυξάνει, εκτός των άλλων η γεωπολιτική σημασία της χώρας όταν σε πλήρη ανάπτυξη θα μπορεί να παράγει 500.000 ουγγιές χρυσού τον χρόνο όταν σήμερα η Φινλανδία παράγει 220.000 ουγγιές».
Στην συνέντευξη αναφέρθηκε και στις επιπτώσεις της εξόρυξης χρυσού στο περιβάλλον;
«Η εξορυκτική δραστηριότητα γενικά έχει περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Το πλεονέκτημά της είναι ότι το αποτύπωμα αυτό είναι μη καταστρεπτικό και αναστρέψιμο. Όλες οι διαδικασίες και οι μέθοδοι παραγωγής που εγκρίθηκαν ή που προτείνονται στα κοιτάσματα προς αδειοδότησης είναι καλύτερες και από τις προτεινόμενες «βέλτιστες πρακτικές» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τέτοιου είδους εργασίες, με αυστηρότερους όρους και προδιαγραφές. Η όλη δραστηριότητα θα έχει ένα περιβαλλοντικό αποτύπωμα λόγω της περιορισμένης κλίμακας επιφανειακών έργων (τα περισσότερα έργα αναπτύσσονται υπόγεια) το οποίο θα αποκατασταθεί πλήρως ενώ οι εκλύσεις αερίων ρύπων ή η παραγωγή στερεών αποβλήτων θα είναι πολύ μικρότερη από άλλου τύπου βιομηχανίες και φυσικά τα στερεά απόβλητα και τα μεταλλευτικά υπολείμματα είναι σχεδόν ανενεργά ή καθίστανται ανενεργά μέσω των μέτρων περιβαλλοντικής προστασίας που προβλέπονται.
Τα τρία ώριμα project παραγωγής χρυσού στη χώρα μας (Κασσάνδρα, Πέραμα, Σάπες) έχουν περιβαλλοντικό σχεδιασμό απολύτως συντεταγμένο και εν πολλοίς αυστηρότερο της κείμενης ευρωπαϊκής και ελληνικής νομοθεσίας. Ο σχεδιασμός αυτός που θα δοκιμαστεί και θα κριθεί στη πράξη και στα πρακτικά του αποτελέσματα βήμα-βήμα, βασίζεται σε τρεις βασικές αρχές: α. ότι είναι περιβαλλοντικά βέλτιστο είναι και οικονομικά βέλτιστο, β. εφαρμογή της παράλληλης αποκατάστασης που σημαίνει κάθε τμήμα της παρέμβασης αποκαθίσταται σταδιακά και με το πέρας των εργασιών η αποκατάσταση είναι πλήρης, γ. εφαρμογή της αρχής της μικρότερης δυνατής κατάληψης επιφάνειας για έργα».
[ΠΗΓΗ: Protagon.gr]
