Monthly Archives: August 2014

ΤΟ ΛΑΤΟΜΕΙΟ ΑΛΥΚΗΣ ΘΑΣΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΑ ΜΑΡΜΑΡΑ ΣΤΗΝ ΑΜΦΙΠΟΛΗ

amphipolis-alexandros

Τούτη την εποχή η Αλυκή, μια από τις ομορφότερες παραλίες στα νοτιοανατολικά της Θάσου, βιώνει ημέρες δόξας. Βουλιάζει από τουρίστες. Ρουμάνους και Βούλγαρους κυρίως, αλλά και Σκανδιναβούς και Γερμανούς. Στη βραχώδη μύτη της μικροσκοπικής χερσονήσου, γυναικεία κορμιά απολαμβάνουν τον καλοκαιρινό ήλιο σε φυσικές μαρμάρινες ξαπλώστρες που μοιάζουν με μικρά παγόβουνα τεμαχισμένα αρμονικά, λες και έγιναν από ανθρώπινο χέρι. Ή μήπως έγιναν στ’ αλήθεια Στα καταγάλανα νερά του ορμίσκου, υπερσύγχρονα ιστιοφόρα και πολυτελείς θαλαμηγοί αγκυροβολούν καταμεσής του μικρού κόλπου, καθώς δεν υπάρχει μουράγιο για να πιάσουν ή μαρίνα για να δέσουν. Χαρά Θεού για τους λιγοστούς ντόπιους, που τα καλοκαίρια ανοίγουν τα αραδιασμένα στην παραλία σπιτάκια τους, δουλεύουν κάποια γραφικά ταβερνάκια και εξασφαλίζουν ένα καλό εισόδημα. Και όμως, στην αρχαιότητα η Αλυκή γνώρισε (και) καλύτερες μέρες, οι οποίες αποτυπώνονται όχι μόνο στα λείψανα του αρχαίου οικισμού που βρίσκεται πίσω από τα σπίτια της παραλίας ανάμεσα σε πεύκα ή στην παρουσία ιερού και δύο βασιλικών και των μισό βυθισμένων στη θάλασσα λατομείων μαρμάρου, αλλά και στην εν εξελίξει ανασκαφή στην Αμφίπολη. Με μάρμαρο από την Αλυκή Θάσου είναι χτισμένος o ταφικός περίβολος που ήρθε στο φως στον τύμβο του Καστά από την Κατερίνα Περιστέρη και τους συνεργάτες της και προκάλεσε παγκόσμιο θαυμασμό. Όχι μόνο για την αρμονία και την αρχιτεκτονική της κατασκευής, αλλά ίσως ακόμα περισσότερο για το πώς έφτασαν από τη Θάσο στην Αμφίπολη, την εποχή εκείνη και με τα τότε μέσα, δυόμισι χιλιάδες κυβικά μέτρα μαρμάρινων όγκων, που χρειάστηκαν για να περιφραχθεί ο μακεδονικός τύμβος! Δεν είναι 100% σίγουρο, πρέπει να γίνει και μια ανάλυση. Τα πλοία πλεύριζαν την άκρη του λατομείου και έδεναν τους κάβους στις δέστρες, μεγάλες τρύπες που είχαν ανοίξει για τον σκοπό αυτό, αλλά και για να συγκρατούν τις ανυψωτικές μηχανές σε μη αποκολλημένα μάρμαρα. Με ειδικές τροχαλίες, οι τεχνίτες ρυμουλκούσαν από τις πλαγιές το μάρμαρο και το κατέβαζαν στον πυθμένα του λατομείου, όπου το αναλάμβαναν οι γερανοί. Από εκεί έφευγαν για προορισμούς της Μακεδονίας, της υπόλοιπης Ελλάδας, της Ρώμης μέχρι και την Αίγυπτο και την Περσία, κοσμώντας παλάτια, τάφους επιφανών και σπουδαία κτίρια.

Ευτυχώς τότε δεν υπήρχε τίποτα σε «Παρατηρητήριο Εξορυκτικών Δραστηριοτήτων»…

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 28/08/2014

 

ΤΑ «ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΑ» ΠΥΛΩΝΑΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ARISTOTELISPLASH2

Με μεγάλη συμμετοχή κόσμου από την ευρύτερη περιοχή της Ολυμπιάδας, τη Χαλκιδική και τη Θεσσαλονίκη πραγματοποιήθηκαν την περασμένη Παρασκευή τα φετινά «Αριστοτέλεια», σ’ ένα μικρό κομμάτι γης, με τη θάλασσα να το κυκλώνει, εντός του αρχαιολογικού χώρου των αρχαίων Σταγείρων. Την εκδήλωση, που προλόγισε με θέρμη η διευθύντρια της 16ης Εφορίας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, Βάσω Μισαηλίδου-Δεσποτίδου, διοργάνωσε ο νεοσύστατος Σύλλογος Περιβάλλοντος, Πολιτισμού και Ποιότητας Ζωής Ολυμπιάδας

Την αναγκαιότητα να ενισχυθεί η εκδήλωση προκειμένου να τονωθεί και η τουριστική κίνηση επισήμαναν τόσο ο νέος δήμαρχος του δήμου Αριστοτέλη, Γιάννης Μίχος, όσο και ο αρχαιολόγος Κώστας Σισμανίδης, ανασκαφέας των αρχαίων Σταγείρων, που εργάστηκε στην περιοχή για είκοσι και πλέον χρόνια

Σε μία πραγματικά εκ βαθέων ομιλία του, ο κ. Σισμανίδης αναφέρθηκε στο ιστορικό των ανασκαφών στα αρχαία Στάγειρα, το μοναδικό τέτοιου μεγέθους αρχαιολογικό χώρο στη Χαλκιδική, μίλησε για τις δυσκολίες στη χρηματοδότηση και το έργο της αρχαιολογικής υπηρεσίας, που στηρίχθηκε και στον εθελοντισμό, ενώ επισήμανε ότι αυτή η προσπάθεια για την αναβίωση των «Αριστοτέλειων» πρέπει πάση θυσία να συνεχιστεί

Στο ίδιο μήκος κύματος, ο αρχιτέκτονας Γιάννης Γιαννάκης, υπεύθυνος έργων αποκατάστασης του αρχαιολογικού χώρου Σταγείρων, παρουσίασε τις αναστηλωτικές εργασίες, που πραγματοποιήθηκαν μέχρι τώρα σε μία ιδιαίτερου φυσικού κάλλους περιοχή, ενώ ο καθηγητής Αστρονομίας Σταύρος Αυγολούπης, μέλος της διοίκησης του Διεπιστημονικού Κέντρου Αριστοτελικών Μελετών του ΑΠΟ, ανέπτυξε τις απόψεις του Αριστοτέλη για το Σύμπαν, οι οποίες έπειτα από τόσες χιλιάδες χρόνια τίθενται στο τραπέζι των συζητήσεων της επιστημονικής κοινότητας, καθώς και το μήνυμα του Αριστοτέλη στη σύγχρονη εποχή

Στο δεύτερο μέρος της εκδήλωσης ακούστηκαν τραγούδια από τη μικτή χορωδία της Μουσικής Σχολής του δήμου Βόλβης με χοράρχη τον Σταύρο Καραμάνη και συνοδό τον πιανίστα Γιώργο Κεχαΐδη. Μια μεγάλη χορωδία με σπουδαίες εμφανίσεις σ’ όλη την επικράτεια, που καταχειροκροτήθηκε από το κοινό, το οποίο ξεπέρασε τα 600 άτομα

Στόχος του Συλλόγου Περιβάλλοντος, Πολιτισμού και Ποιότητας Ζωής Ολυμπιάδας είναι τα «Αριστοτέλεια» να γίνουν πυλώνας ανάπτυξης και παιδείας σε όλη την Ελλάδα.

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ, 27/08/2014

ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗΝ ΦΥΓΕΙΝ ΑΔΥΝΑΤΟΝ….

bad science afissa

Μια και τελευταία πολύ κουβέντα γίνεται για «επιστήμη για τα μπάζα», να μην ξεχνάμε πως στην αγαπημένη μας Χαλκιδική η “Junk Science”, ή “Bad Science”, η επιστήμη για τα σκουπίδια, κοντεύει να γίνει επαγγελματικός κλάδος… Θυμάστε μια διαφήμιση της δεκαετίας του ’70 για ένα συγκεκριμένο απορρυπαντικό, το οποίο έβγαινε και το διαφήμιζε ένας τύπος με άσπρη εργαστηριακή μπλούζα και έλεγε: «Είναι καλό, διότι είναι επιστημονικό»; Έτσι κι εδώ… Θυμάστε βέβαια την περίφημε δήλωση: «Θα γεμίσουμε καρκίνους και φέρετρα αν προχωρήσει η επένδυση στην Χαλκιδική»… Τάδε έφη όχι κάποιος αμόρφωτος «κάτοικος της περιοχής» μετά από την πλύση εγκεφάλου του Παρατηρητηρίου Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων και των συνοδοιπόρων του, αλλά ο Αλέξανδρος Μπένος, καθηγητής Υγιεινολογίας  του Α.Π.Θ., και –αυτό τα εξηγεί όλα–, υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ… Αλήθεια πόσο μυαλό μπορεί να έχει κάποιος θέτοντας την επαγγελματική του φήμη και αξιοπρέπεια υπό αμφισβήτηση χάριν της κομματικής προπαγάνδας; Μόνον εάν ανήκει σε εκείνη την συνομοταξία καβαλημένων που νομίζουν ότι κάποια επαγγελματική ιδιότητα όπως π.χ. «δικηγόρος», ή «καθηγητής Πανεπιστημίου», ή «μηχανικός», τους θέτει στο απυρόβλητο, ή ότι όλοι οι άλλοι ακούνε «καθηγητής» και θεωρούν ότι πει –ακόμα και βλακείες–, πανάκεια…

Η αλήθεια είναι πως καθίσταται πολύ δύσκολο για κάποιον που δε διαθέτει τις απαιτούμενες γνώσεις γεωλογίας, μεταλλειολογίας και άλλων συναφών επιστημών να κρίνει αν αυτό που του λένε π.χ. καθηγητές πανεπιστημίου είναι επιστημονικά δεκτό ή όχι. Όταν μάλιστα για τους καθηγητές πανεπιστημίου έχουμε μεγαλώσει με την πεποίθηση πως είναι ένα είδος μικρών θεών στον δικό τους μικρόκοσμο… Αρχίσαμε να αμφισβητούμε αυτές τις αντιλήψεις όταν οι πρώτοι καθηγητές Πανεπιστημίων και Πρυτάνεις βρέθηκαν κατηγορούμενοι για σκάνδαλα και μάλιστα κάποιοι πήραν την άγουσα για την …φυλακή, αν θυμάστε τότε με τα σκάνδαλα της Παντείου… Αποδείχθηκε λοιπόν πως ακόμα και το κύρος της επιστήμης θυσιάζεται προς όφελος θεμάτων που δεν πρέπει να μπερδεύονται με την επιστήμη, όπως π.χ. ο αποθησαυρισμός, η πολιτική… Αποδείχτηκε ότι μπορούμε να φτάσουμε στο σημείο να λέγονται πράγματα που όχι μόνο δεν έχουν σχέση με την επιστήμη, αλλά αποτελούν επιστημονικοφανή προπαγάνδα, ψεύδη και παραπλάνηση.

Έχουμε ακούσει σημεία και τέρατα τα τελευταία χρόνια σε σχέση με τα μεταλλεία στη ΒΑ Χαλκιδική. «Θα αποστραγγιστεί όλο το βουνό», «Θα χαθούν δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας», «Θα γεμίσουμε καρκίνους και φέρετρα», «Θα μας πνίξει η τοξική σκόνη» και άλλα πολλά. Όλα αυτά έχουν δημιουργήσει προς τα έξω μία εικόνα για την περιοχή, η οποία σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Πως θα μάθουμε λοιπόν να ξεχωρίζουμε την ορθή επιστήμη από αυτή «για τα μπάζα»;

Στο μπλογκ http://www.compoundchem.com/ που διατηρεί ένας Άγγλος χημικός εκπαιδευτικός, ανάρτησε μια αφίσα με 12 σημεία από τα οποία μπορούμε να διακρίνουμε αν μια επιστημονική ανακοίνωση είναι στ’ αλήθεια… επιστημονική. Ας τα δούμε με μια ματιά:

1) Εντυπωσιακοί τίτλοι, τύπου «Ο χρυσός σκοτώνει τα παιδιά μας» είναι μια σίγουρη ένδειξη για την αναξιοπιστία του κειμένου που ακολουθεί.

2) Διαστρέβλωση των αποτελεσμάτων. Πολλές φορές η δημοσιογραφική απόδοση μιας επιστημονικής έρευνας υπερβάλλει σκόπιμα ή χάριν της αναγνωσιμότητας… Βλέπε Σάκης Αποστολάκης… Οπότε καλύτερα αναζητείστε να διαβάσετε την original ανακοίνωση….

3) Σύγκρουση συμφερόντων. Εταιρείες, οργανώσεις και κόμματα χρησιμοποιούν τους δικούς τους «στρατευμένους» επιστήμονες για την δική τους έρευνα προσαρμοσμένη φυσικά στα δικά τους συμφέροντα.

4) Συσχέτιση και αιτιώδης συνάφεια. Προσοχή διότι η σχέση μεταξύ δύο μεταβλητών δεν συνεπάγεται και το ότι η μία είναι η αιτία πρόκλησης της άλλης. Την τελευταία χρονιά αυξήθηκε η εξορυκτική δραστηριότητα και μειώθηκε η παραγωγή ελαιόλαδου… Δεν σημαίνει πως η αύξηση της εξορυκτικής δραστηριότητας μείωσε την παραγωγή του ελαιόλαδου.

5) Σπέκουλα. Η σπέκουλα παρεισφρύει ύπουλα στα «επιστημονικά» κείμενα. Να φυλάτε τα ρούχα σας όταν δείτε πολλά «ίσως», «θα μπορούσε», «πιθανόν», κ.λπ. , και η έρευνα δεν παρέχει ακλόνητα στοιχεία για τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει.

6) Μικρό δείγμα στο πείραμα. Σε κάποιες περιπτώσεις είμαστε αναγκασμένοι να έχουμε μικρό δείγμα σε μια μελέτη ή ένα πείραμα. Αλλά αν υπάρχει δυνατότητα να έχουμε μεγάλο δείγμα και οι μελετητές το απέφυγαν, καλά κάνετε και έχετε δεύτερες σκέψεις…

7) Μη αντιπροσωπευτικό δείγμα. Αν ρωτήσουμε 100 κατοίκους της Χαλκιδικής αν είναι υπέρ ή κατά της εξόρυξης, θα πρέπει να έχουμε αντιπροσωπευτικό δείγμα. Αν πάρουμε 100 Ιερισσιώτες για τη μελέτη μας τα αποτελέσματα δεν θα είναι και τόσο …επιστημονικά…

8) Μη χρήση Ομάδας Ελέγχου. Σε δοκιμές φαρμάκων π.χ. εκτός από την ομάδα που θα δοκιμάσει το φάρμακο, πρέπει να υπάρχει και ομάδα ελέγχου, με άτομα που δεν θα το πάρει για την σωστή σύγκριση των αποτελεσμάτων.

9) Μη χρήση «τυφλών» δοκιμών. Στις λεγόμενες «τυφλές» δοκιμές τα αντικείμενα του πειράματος δεν γνωρίζουν αν ανήκουν στην ομάδα ελέγχου ή στην ομάδα δοκιμής. Στις διπλά τυφλές δοκιμές μάλιστα, ούτε οι ερευνητές γνωρίζουν ποια αντικείμενα συμμετέχουν σε κα΄θε ομάδα.

10) Επιλεκτική χρήση αποτελεσμάτων. Αν σε μια μελέτη χρησιμοποιούνται μόνο εκείνα τα αποτελέσματα που υποστηρίζουν τα συμπεράσματα του ερευνητή, να έχετε το νου σας…

11) Αποτελέσματα που δεν μπορούν να αναπαραχθούν. Σε μια σωστή έρευνα, τα αποτελέσματα μπορούν να αναπαραχθούν και να επιβεβαιωθούν από κάποιο τρίτο, ανεξάρτητο φορέα. Εάν αυτό δεν είναι δυνατόν, κάτι ύποπτο συμβαίνει.

12) Ανακοινώσεις δημοσιευμένες σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά θεωρητικά έχουν περάσει από έλεγχο, αλλά πάντα μπορεί να έχουν πρόβλημα, οπότε έχετε τα παραπάνω σημεία στο μυαλό σας. Επίσης ο μεγάλος αριθμός αναφορών σε μια ανακοίνωση δεν σημαίνει και ότι η έρευνα είναι πάντα σωστή…

 

 

 

 

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΟΥ ΑΚΤΙΒΙΣΜΟΥ

Rainbow Warrior, Tasman Sea, 1990. (c) Greenpeace/Grace

Με αφορμή την ανάρτηση της Δευτέρας στον ιστότοπο metalleiachalkidikis (δείτε εδώ), θα ήθελα να σχολιάσω μερικά πράγματα για τις τακτικές των ακτιβιστικών κινημάτων. Το φαινόμενο ξεκινά από παλιά, τότε που η Greenpeace ήρθε στη μόδα με την εκστρατεία της ενάντια στην εξόρυξη πετρελαίου στη θάλασσα και την προστασία των κητωδών. Η οργάνωση …οργανώθηκε, γιγαντώθηκε και απέκτησε χαρακτηριστικά πολυεθνικής επιχείρησης. Μην παρεξηγηθούμε, εδώ δεν κριτικάρουμε τους σκοπούς της Greenpeace, απλά σχολιάζουμε κάποιες μεθόδους. Μεγαλώνοντας λοιπόν η οργάνωση, απέκτησε γραφεία δημοσίων σχέσεων, εκπροσώπους στα ΜΜΕ, διασυνδέσεις με δημοσιογράφους, και όλα όσα συνεπάγεται μια σωστή πολυεθνική. Και εκμεταλλεύτηκε τη δύναμη του τύπου με το αβαντάζ που έδιναν οι «ευγενείς σκοποί» της. Ο κόσμος έβλεπε κάποιους σύγχρονους σταυροφόρους να τα βάζουν με τους κακούς πετρελαιάδες, και τους δολοφόνους του τόνου… Αλλά ήταν ο ίδιος κόσμος που ήθελε το ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου του γεμάτο και την τονοσαλάτα φτηνή στο τραπέζι του… Και παρ’ όλα αυτά υποστήριζε την Greenpeace, η οποία ζει κυρίως από τον εθελοντισμό.

Είναι ακριβώς ο ίδιος κόσμος που δεν θέλει την εξόρυξη στις Σκουριές, αλλά γκρινιάζει για την ανεργία, φοράει χρυσή αλυσίδα με σταυρουδάκι, κάνει δώρο χρυσά κοσμήματα σε επετείους, γάμους και βαφτίσια, χρησιμοποιεί το κινητό του με τα δεκάδες διαφορετικά ορυκτά που χρειάζεται για να κατασκευαστεί, και χρησιμοποιεί αμέτρητα αντικείμενα σπίτι του φτιαγμένα με υλικά που προέρχονται αποκλειστικά από εξόρυξη. Και στο τέλος, κάνει “like” σε κάθε ανακοίνωση του antigold.org, γιατί ο Τόλης θέλει «να διώξει τους Καναδούς χρυσοθήρες» και «να σώσει τα παιδιά μας από τον θάνατο»…

Γνωρίζετε φαντάζομαι πως «ως περιβαλλοντικός ακτιβισμός μπορεί να οριστεί η συνδυασμένη πολιτική δύναμη των ανθρώπων που λαμβάνουν μέτρα και δράση για την άμεση προστασία του περιβάλλοντος ή την προώθηση αλλαγών στο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό πλέγμα, οι οποίες έμμεσα θα βοηθήσουν στην προστασία του». Αλήθεια, ποιος από εσάς θεωρεί πως αυτό δικαιολογεί το θέατρο του παραλόγου που παρακολουθούμε εδώ και χρόνια στον τόπο μας;

 

ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΖΟΓΑΡΕΙ: Η GREENPEACE «ΕΠΑΙΞΕ» ΚΙ ΕΧΑΣΕ… (ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ)

0,,17243746_403,00

Διαμαρτυρίες εναντίον της Gazprom, της Shell ή της αλιείας φαλαινών. Εδώ και χρόνια η Greenpeace κάνει πρωτοσέλιδα με τις πρακτικές ακτιβισμού της. Μια από τις σκέψεις που κρύβονται πίσω από αυτή τη δράση είναι ότι η συγκέντρωση μεγαλύτερης προσοχής σημαίνει περισσότερα χρήματα από δωρεές. Τα πρωτοσέλιδα όμως που έκανε η Greenpeace τον Ιούνιο, δεν ήταν καθόλου ελκυστικά. Ένας συνεργάτης της στα κεντρικά της διεθνούς οργάνωσης στο Άμστερνταμ «έπαιξε» στο χρηματιστήριο για λογαριασμό της και έχασε. Ο ίδιος παραδέχθηκε ότι επένδυσε σε μια μειούμενη ισοτιμία της συναλλαγματικής αξίας του ευρώ, με αποτέλεσμα να χαθούν 3,8 εκατομμύρια ευρώ. Τι μέρος του ποσού αυτού αναλογεί σε δωρεές από τη Γερμανία παραμένει άγνωστο. Πέρυσι πάντως πάνω από μισό εκατομμύριο Γερμανοί έδωσαν χρήματα στην Greenpeace για την προστασία της Αρκτικής από γεωτρήσεις πετρελαίου ή για τον αγώνα κατά της ατομικής ενέργειας. Ο υπεύθυνος συνεργάτης απολύθηκε πάντως αμέσως μόλις έγινε γνωστό το συμβάν.

«Λυπούμαστε πάρα πολύ για τη ζημιά και θα θέλαμε να ζητήσουμε συγγνώμη από τα μέλη μας που μας στηρίζουν» δήλωσε η Greenpeace σε γραπτή της ανακοίνωση. Ο Μίχαελ Πάουλι, επικεφαλής εκπρόσωπος τύπου της Greenpeace μιλώντας στην Deutsche Welle εξηγεί πως συνέβη το λάθος και ποια είναι η συνήθης πρακτική που ακολουθείται:

«Επρόκειτο για μια ασφάλιση απέναντι στην αστάθεια των συναλλαγματικών αξιών. Σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο, παίρνει κανείς ένα συγκεκριμένο ποσό από τα διάφορα γραφεία μας στον κόσμο, χρήματα που προορίζονται για την Greenpeace International, ώστε να χρηματοδοτηθούν οι καμπάνιες μας. Ανάμεσα στο χρόνο που συγκεντρώνονται τα χρήματα και στο χρόνο που υλοποιούνται οι εκστρατείες μεσολαβεί ένα ορισμένο διάστημα. Σε αυτό το διάστημα μπορεί να υπάρξουν συναλλαγματικές διαφορές. Αυτό γίνεται κάθε χρόνο. Κάθε χρόνο η Greenpeace International αντιμετωπίζει αυτές τις συναλλαγματικές διαφορές, διότι η Greenpeace International ως κεντρικό κατάστημα είναι υπεύθυνη για αυτές. Προσπαθήσαμε απλά να εξασφαλιστούμε. Δεν έπρεπε να το κάνουμε».

Η Greenpeace παραδέχεται το λάθος της. Ο Μπούκαρτ Βίλκε, διευθυντής της οργάνωσης DZI, η οποία πιστοποιεί την εγκυρότητα των οργανώσεων που συγκεντρώνουν δωρεές, θέτει ένα σημαντικό ερώτημα:

«Ένα καίριο ερώτημα στο οποίο θα πρέπει να δοθεί απάντηση είναι εάν οι ζημίες προκλήθηκαν γιατί ήθελε κανείς να εξασφαλιστεί απέναντι σε νομισματικούς κινδύνους ή υπήρξε θέμα κερδοσκοπίας;»

Ο Χανσγιόργκ Έλσχορστ, ιδρυτικό μέλος της Transparency International, μιλώντας στην Deutsche Welle ρίχνει λίγο τους τόνους, λέγοντας πως το πρόβλημα με αυτές τις οργανώσεις είναι ότι τα όρια μεταξύ κερδοσκοπίας και μιας συμφέρουσας επένδυσης είναι καμιά φορά δυσδιάκριτα. Για πολλούς πάντως ο συνδυασμός χρημάτων, επενδύσεων και οργανώσεων με κοινωνικό έργο δεν είναι συμβατός. Ωστόσο ο Μπούκαρντ Βίλκε, επισημαίνει πως σε εποχές που τα επιτόκια είναι τόσο χαμηλά, τα χρήματα δεν μπορούν να παραμένουν σε έναν απλό τραπεζικό λογαριασμό αλλά τουλάχιστον σε έναν προθεσμιακό λογαριασμό καταθέσεων. Σε κάθε περίπτωση πάντως συμβουλεύει τους δωρητές να παίρνουν σοβαρά τα δημοσιεύματα που αναφέρονται στην επιχειρηματική δραστηριότητα παρόμοιων οργανώσεων διότι αυτός είναι ο καθρέφτης τους.

Deutsche Welle, http://www.dw.de/ , Ιούνιος 2014