Οι Ιρλανδοί πάντα ήταν καλοί στο να αρχίζουν ένα πάρτι. Η επιστροφή μέσα στην εβδομάδα του Δουβλίνου στις διεθνείς αγορές κεφαλαίου για πρώτη φορά από τότε που εξήλθε από το πρόγραμμα διάσωσης τον Δεκέμβριο, ανέβασε τον πυρετό σε όλες τις αγορές ομολόγων που έχουν πληγεί από την κρίση.
Οι προεγγραφές για τα Ιρλανδικά 10ετή ομόλογα χτύπησαν τα 14 δισ. ευρώ –σχεδόν τέσσερις φορές τα 3,75 δισ. ευρώ που εντέλει άντλησε το Δουβλίνο. Παίρνοντας κουράγιο από αλλαγή της τύχης της Ιρλανδίας, τα yields, που κινούνται αντίστροφα από τις τιμές, διολίσθησαν σε Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία και Ελλάδα. Τα “spreads”, οι αποκλίσεις, σε σχέση με υπερ-ασφαλή γερμανικά Bunds έπεσαν σε επίπεδα που είχαν να φανούν για τουλάχιστον δύο χρόνια.
Η ένταση στο πάρτι παραμένει μεγάλη. Η Πορτογαλία –που ελπίζει να εξέλθει από το μνημόνιο φέτος- ανακοίνωσε σχέδιο έκδοσης 5ετών ομολόγων και εν συνεχεία δική της έκδοση 10ετών ομολόγων. Στην Ελλάδα, που μελετά την επιστροφή για την άντληση κεφαλαίων από τις αγορές, τα yields στα 10ετή ομόλογα διολίσθησαν στα χαμηλότερα επίπεδα από τα μέσα του 2010, όταν ξέσπασε η κρίση στην ευρωζώνη.
Ωστόσο παραμένει ασαφές το πόσο ακόμη θα υποχωρήσουν τα yields της περιφέρειας, ή πόσο μεγάλος είναι ο κίνδυνος να λήξει ξαφνικά το πάρτι –ίσως από ένα νέο ξέσπασμα της κρίσης στην ευρωζώνη ή από την σταδιακή αποκλιμάκωση της παροχής ρευστότητας από την αμερικανική Federal Reserve.
Τα επιχειρήματα υπέρ της συνέχισης της γιορτής, είναι ότι η προσφορά των ιρλανδικών ομολόγων κατέδειξε μια σημαντική αλλαγή στην επενδυτική ψυχολογία. Στο κορύφωμα της κρίσης της ευρωζώνης, οι συντηρητικοί επενδυτές έφευγαν από τις πιο ριψοκίνδυνες αγορές, αφήνοντας το πεδίο σε funds που φοβούνταν λιγότερο τον κίνδυνο. “Με τέτοιο τεράστιο βιβλίο παραγγελιών, η Ιρλανδία κατέδειξε ότι θα πραγματοποιηθεί μαζική επιστροφή στα ομόλογα της ευρωζώνης από τους παραδοσιακούς επενδυτές του πυρήνα των ευρωπαϊκών ομολόγων», δηλώνει ο Philip Brown της Citigroup.
Η στάση της νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ, που πραγματοποιεί σήμερα συνεδρίαση στην Φρανκφούρτη, μπορεί να πιέσει τα yields ακόμη χαμηλότερα. Καθώς η οικονομική ανάπτυξη είναι αδύναμη, η ανεργία αυξάνεται και η ευρωζώνη κινδυνεύει να πέσει σε κύκλο αποπληθωρισμού, η ΕΚΤ αναμένεται ευρέως να βρει κάποιον τρόπο να χαλαρώσει ακόμη περισσότερο την πολιτική της αργότερα στο έτος, είτε διαχέοντας μακροπρόθεσμη ρευστότητα στο τραπεζικό σύστημα είτε με αμερικανικού τύπου “quantitative easing”.
Η ίδια η Ελλάδα πιθανότατα θα παραμείνει ειδική περίπτωση, έστω κι αν το σχεδόν 8% yield στο 10ετές της ομόλογο δείχνει ελκυστικό. Η χαμηλή πιστωτική αξιολόγηση της χώρας την κρατά εκτός των ορίων πολλών επενδυτών. Οι αγορές ομολόγων της πάσχουν από έλλειψη ρευστότητας και ο ελληνικός οργανισμός διαχείρισης χρέους ίσως χρειαστεί να κάνει πολύ προπαρασκευαστική δουλειά πριν επιστρέψουν μαζικά οι επενδυτές.
[ΠΗΓΗ: http://www.euro2day.gr. Άρθρο του Ralph Atkins, Financial Times]
