Αποφασισμένος να γυρίσει το πολιτικό κλίμα εμφανίστηκε στη Θεσσαλονίκη ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος στην ομιλία του Σαββάτου και τη συνέντευξη της Κυριακής επιχείρησε να παρουσιάσει στους πολίτες μια σειρά επιχειρημάτων, τα οποία συνέτειναν σε τρία πολιτικά αφηγήματα. Ανεξαρτήτως του πόσο πειστικά είναι αυτά τα αφηγήματα, το πολιτικά αξιοσημείωτο είναι ότι ο πρωθυπουργός φιλοτεχνεί μια ολόκληρη πλατφόρμα επιχειρηματολογίας, με την οποία θα διεκδικήσει την επανεκλογή του όταν αποφασίσει να στήσει κάλπες.
Τα πολιτικά αφηγήματα Τσίπρα στη φετινή ΔΕΘ (εκτός από τις προσπάθειες ηθικής αποδόμησης της Νέας Δημοκρατίας), είναι ο τρόπος σωτηρίας της οικονομίαςκαι η διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ προς τη σοσιαλδημοκρατία
Να πώς θα βελτιωθεί η οικονομία:
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έμεινε σε ευχολόγια, ούτε σε θεωρητικές κατασκευές περί «μεγαλύτερου ή μικρότερου κράτους», όπως αυτές που μας σερβίρουν επί χρόνια σχεδόν όλα τα κόμματα. Σχεδίασε έναν «οδικό χάρτη» εξόδου από την κρίση, ο οποίος, ακόμα και για κάποιον που δεν τον πιστεύει, ούτε τον χάρτη ούτε τον Τσίπρα, είναι υπαρκτός και κατατεθειμένος στους πολίτες με μια σχετική σαφήνεια: Η πρώτη αξιολόγηση ολοκληρώθηκε και η κυβέρνηση κατάφερε να μην χρεωθεί ο ελληνικός λαός άλλα 3,5 δισ. ευρώ. Τώρα η κυβέρνηση πηγαίνει με σχέδιο στη δεύτερη αξιολόγηση, για αυτό και η λύση είναι κοντύτερα από ποτέ. Σήμερα οι περισσότεροι που κάθονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων πιέζουν για γρήγορη λύση. Κομβικό σημείο είναι η απόφαση του Eurogroup τον Μάιο για πλαφόν 15% του ΑΕΠ κάθε χρόνο στην αποπληρωμή του χρέους. Σε κάθε περίπτωση η διαπραγμάτευση τελειώνει στο τέλος του 2016, το είπε και το ΔΝΤ που απείλησε με αποχώρηση αν δεν ολοκληρωθούν οι σχετικές συζητήσεις εντός του 2016. Η ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης και της δεύτερης αξιολόγησης θα επιτρέψει στην Ελλάδα να ενταχθεί στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Παράλληλα η Ελλάδα πέτυχε να μειώσει τα πλεονάσματα από τα υψηλά ποσοστά για τα οποία είχε δεσμευθεί η ΝΔ. Με βάση τα παραπάνω η ανάπτυξη το 2017 και το 2018 θα είναι μεγάλη.
ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα από την αριστερά ως τη σοσιαλδημοκρατία:
Ο πρωθυπουργός ισχυρίστηκε ότι τον τελευταίο ενάμιση χρόνο το κλίμα για την Ελλάδα στα ευρωπαϊκά fora έχει αλλάξει καθοριστικά υπέρ της χώρας μας. Το άνοιγμά του προς τη σοσιαλδημοκρατία περιελάμβανε γενναίες ποσότητες καλών λόγων για την Ευρώπη, τους δανειστές και τη Μέρκελ. Ο Τσίπρας εξήρε το ρόλο της καγκελαρίου στην υλοποίηση της συμφωνίας Ελλάδας- Τουρκίας για το προσφυγικό, και σε άλλο σημείο της συνέντευξης πρόσθεσε ότι δεν έχει δεχθεί πιέσεις από τη Μέρκελ για να δεχθεί περισσότερους πρόσφυγες.
Για το προσφυγικό, ο «σοσιαλδημοκράτης» Τσίπρας δεν δίστασε να απονείμει ευθέως κι απεριφράστως τα εύσημα στους δημάρχους, τους ανθρώπους της αυτοδιοίκησης, τις ένοπλες δυνάμεις και τα σώματα ασφαλείας για τον τρόπο με τον οποίο περιφρουρούν τη νομιμότητα. Λίγο ακόμα και θα κήρυσσε ιδιώνυμο το έγκλημα των λαθρομεταναστών…
Φυσικά, ένας καθώς πρέπει σοσιαλδημοκράτης δεν μπορεί να μην αναφερθεί στην οικονομία: «δίνουμε μια πολύ σημαντική διευκόλυνση στους επιχειρηματίες, οι οποίοι θα ξέρουν ότι θα έχουν POS, θα εισπράττουν από το πλαστικό χρήμα, χωρίς να φοβούνται ότι κάθε ευρώ που θα μπαίνει μέσα θα πηγαίνει σε παλαιότερες εισφορές. Δηλαδή, θα μπορούν να κινηθούν οι επιχειρήσεις, να πληρώσουν μισθούς, εισφορές και προμηθευτές. Η συζήτηση στη χώρα τα τελευταία 7 χρόνια, από το 2009 και μετά, που ξέσπασε η κρίση χρέους , εστιάζεται στα δημόσια οικονομικά . Εστιάζεται, δηλαδή, στους υπουργούς Οικονομικών και όχι στους υπουργούς και στα υπουργεία της ανάπτυξης. Πρέπει να μιλήσουμε για την οικονομία, επιτέλους. Πρέπει να μιλήσουμε όχι για το πώς θα περικόψουμε δαπάνες, πως θα καταφέρουμε, αλλά πως θα παράξουμε πλούτο. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα».
Και από το προεκλογικό «δεν πληρώνω», πέρασε χθες με μεγάλη ευκολία σε σοσιαλδημοκρατικού τύπου καταγγελίες της φοροδιαφυγής: «το μεγάλο πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι τα μεγάλα βάρη τα επωμίζονται αυτοί που είναι έντιμοι. Διότι υπάρχει μια μεγάλη μερίδα, όχι πλειοψηφία βέβαια, αλλά μεγάλη σχετικά ποσοστιαία στην ελληνική οικονομία -σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης- που φοροδιαφεύγει και φοροαποφεύγει».
Ακολούθως, απαντώντας σε ερώτηση για τις τηλεοπτικές άδειες, βρήκε την ευκαιρία να διαχωρίσει το νεοφιλελευθερισμό από τη σοσιαλδημοκρατία, ισχυριζόμενος ότι για τους σταθμούς που δεν πήραν άδειες, την ευθύνη έχουν οι επιχειρηματίες που «κάνοντας έναν επιχειρηματικό υπολογισμό με βάση τα δικά τους συμφέροντα, δεν θέλησαν να μπουν και να αγοράσουν άδειες».
Εξίσου πρωτότυπη πιρουέτα ήταν η αντιστροφή της πραγματικότητας για τη ρήση Μπαλτά περί «αριστείας: «πρέπει να δούμε τα πράγματα και να ανοίξουμε έναν μεγάλο διάλογο για την παιδεία χωρίς προκαταλήψεις, διότι ακούω τσιτάτα ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι απέναντι στην αριστεία». Πως ξεκίνησε αυτό; Με μια κουβέντα που είχε ένα φιλοσοφικό περιεχόμενο. Να δούμε στην πράξη τι σημαίνει αυτό. Δηλαδή τι έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στη λογική του ότι πρέπει να βγάζουμε άριστους φοιτητές και μαθητές. Ο Μπαλτάς είπε ότι θέλουμε να έχουν όλοι το δικαίωμα στην αριστεία. Αυτό είπε στην πραγματικότητα».
Κι αν κάποιοι νομίζουν ότι υπάρχει κι άλλη σοσιαλδημοκρατία εκτός εκείνης που θέλει να εκφράσει ο κ. Τσίπρας, ο πρωθυπουργός ήταν αμείλικτος: «Αδιανόητη η στάση της κυρίας Γεννηματά. Επέλεξε να είναι παράρτημα της Νέας Δημοκρατίας… Το αίτημα, όμως, του διαλόγου για την έξοδο από την κρίση, για την προγραμματική ανασυγκρότηση της Αριστεράς και της Σοσιαλδημοκρατίας είναι επίκαιρο. Και εμείς παίζουμε σημαντικό ρόλο σε ευρωπαϊκό επίπεδο για τη συνάντηση και τον διάλογο αυτόν».
[ΠΗΓΗ: http://www.politically.gr/, του Διαμαντή Σεϊτανίδη, 12/9/2016]
