Η περιοχή Bergslagen στην Νότιοκεντρική Σουηδία αποτελεί μία από τις ιστορικότερες και κοιτασματολογικά πλουσιότερες στην Ευρώπη, όπου η μεταλλευτική δραστηριότητα ξεκίνησε από το 375 πΧ και υφίσταται συνεχώς από τον 13ο αιώνα μΧ μέχρι σήμερα.(Garpenberg mine).

Tο αναπτυξιακό πρότυπο της Σουηδίας έχει στη βάση του την μεταλλεία. Η Σουηδία είναι ιστορικά και διαχρονικά η “μεταλλευτικότερη” χώρα της Ευρώπης. Τα κοιτάσματα και τα μεταλλεία της τυγχάνουν παγκόσμιας αναγνώρισης και καθολικής αποδοχής. Το υψηλό βιοτικό επίπεδο, η ισχυρή οικονομία και ο σταθερά ανερχόμενος ρυθμός ανάπτυξης οφείλουν πολλά στη μεταλλευτική βιομηχανία. Και όλα αυτά σε ένα παραγωγικό πλαίσιο που διασφαλίζει το δημόσιο συμφέρον και σέβεται το περιβάλλον.

Είναι επίσης γνωστό ότι η Σουηδία διαθέτει αυστηρή περιβαλλοντική νομοθεσία, τηρώντας με σχολαστικότητα τους οικολογικούς όρους και στόχους που τίθενται κάθε φορά τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και παγκόσμιο επίπεδο. Στη βάση αυτή λειτουργούν σήμερα στη χώρα 16 μεταλλεία που καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την οικονομία και την αναπτυξιακή εξέλιξη των τοπικών κοινωνιών με τις οποίες συνυπάρχουν. Ενδεχόμενη απουσία της μεταλλευτικής παραγωγής θα σήμαινε αναπτυξιακή συρρίκνωση και μαρασμό!

Ο ορυκτός πλούτος και τα μεταλλεία στη Σουηδία εντοπίζονται σε τρεις μεταλλευτικές περιφέρειες, τρεις μεταλλοφόρες περιοχές με τα δικά της η κάθε μία γεωλογικά, μεταλλογενετικά και κοιτασματολογικά χαρακτηριστικά:

1. Στη βορειότερη περιοχή, το Norrbotten, λειτουργούν τα γνωστά μεταλλεία σιδήρου της Kiruna (https://www.lkab.com/en) και χαλκού Aitik. Ο τύπος του κοιτάσματος στο επιφανειακό μεταλλείο Aitik, όπου παράγονται χαλκός, χρυσός αλλά και άργυρος, είναι παρόμοιος με αυτόν στις Σκουριές Χαλκιδικής.
2. Νοτιότερα, στην περιφέρεια Västerbotten, βρίσκεται η μεταλλοφόρος περιοχή πολυμεταλλικών συμπαγών θειούχων κοιτασμάτων, δυτικά της πόλης Skellefteå που είναι γνωστή και σαν πόλη του χρυσού (“The Gold City”). Στα γνωστά μεταλλεία Kristineberg, Renström και Maurliden (Mineral rich mines on historical land ) παράγονται ψευδάργυρος, χαλκός, μόλυβδος, χρυσός, άργυρος και τελλούριο. Η ορυκτολογία αλλά και η μεταλλοφορία είναι παρόμοια με εκείνα στην Ολυμπιάδα, τις Μαύρες Πέτρες και την Πιάβιτσα του Δήμου Αριστοτέλη.

Γ. Στην νοτιοκεντρική Σουηδία βρίσκεται η τρίτη μεταλλοφόρος περιοχή Bergslagen. Μια από τις ιστορικότερες αλλά και πλουσιότερες από μεταλλευτική άποψη στην Ευρώπη. Κάθε βήμα και μεταλλοφορία, κάθε χιλιόμετρο εκμετάλλευση και μεταλλείο. Παραγωγικά κοιτάσματα σιδήρου, χαλκού, μολύβδου, ψευδαργύρου, αργύρου και χαλκού. Ανάμεσα τους τα γνωστά μεταλλεία Garpenberg , τα μεταλλεία (ψευδαργύρου, μολύβδου, χαλκού) Zinkgruva και Lovisa.

Στην περιοχή εντοπίζονται επίσης τα πλουσιότερα κοιτάσματα σπανίων γαιών μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Τα μεταλλευτικά κέντρα λειτουργούν στο πιο πυκνοκατοικημένο τμήμα της χώρας με 8 τουλάχιστον πόλεις (για παράδειγμα Uppsala, Västerås, Örebro, Eskilstuna) και την Στοκχόλμη σε απόσταση 100-200 χιλιομέτρων.

Στη βάση των μεταλλείων δραστηριοποιούνται και άλλες αναπτυξιακής δραστηριότητας, όπως μεταλλευτικά μουσεία και μορφές γεωτουρισμού:

• http://www.nyalapphyttan.se/en/galleri/
• http://www.salasilvergruva.se/en/
• http://dalhalla.se/en/

Στην περιοχή Bergslagen, ανεξάρτητα από το ιστορικό παρελθόν και τη φήμη που το συνοδεύει, δρομολογείται σήμερα μια συνολική παρέμβαση με αιχμή την εξέλιξη της τεχνολογίας με στόχο να ενώσει αναπτυξιακά την παραγωγή με την κοινωνία, το περιβάλλον, τον τουρισμό και την εκπαίδευση: Robots under Swedish forest breathe life into ancient mines

Στην περιοχή λειτουργούν διανομαρχιακές και διαπεριφερειακές δομές που υποστηρίζουν την δημιουργία υποδομών και την προσέλκυση επενδύσεων με επίκεντρο την μεταλλευτική δραστηριότητα. Επίσης υπάρχουν εκπαιδευτικά κέντρα, όπως μεταλλευτικά γυμνάσια, ειδικά στην κατάρτιση μεταλλωρύχων και χειριστών εξοπλισμού μεταλλείων, καθώς και τοπικές σχολές μηχανικών μεταλλείων και μεταλλουργών  Πρωτοβουλίες και δράσεις που δεν αποτελούν απαραίτητα μόνο θέμα αναπτυξιακής βιωσιμότητας αλλά είναι κυρίως δείγματα εργασιακής κουλτούρας και ιστορικού πολιτισμού σε μια περιοχή με κυρίαρχη μεταλλευτική παρουσία. Πρόκειται δυστυχώς για δεδομένα που δύσκολα αντιγράφονται!

Το Γεωλογικό Ινστιτούτο Σουηδίας  σχεδιάζει για την περίοδο 2016-2020 πολυδιάστατη και σύνθετη κοιτασματολογική έρευνα στην περιοχή Bergslagen που λαμβάνει υπόψη της, μαζί με τα στοιχεία οικονομικής γεωλογίας και αναλύσεις των υφιστάμενων περιβαλλοντικών και κοινωνικοπολοτικών δεδομένων και συνθηκών, ώστε να πετύχει στο τέλος βιώσιμες αναπτυξιακές προσεγγίσεις σε ένα τμήμα της χώρας που η ταυτότητα και η κουλτούρα του είναι και παραμένει μεταλλευτική. Στόχος είναι η γεωεπιστημονική αναθεώρηση της περιοχής, με βάση την εφαρμογή καινοτόμων τεχνολογιών και νέων ερμηνευτικών μοντέλων για τη γένεση και το σχηματισμό των κοιτασμάτων σε μια προοπτική εντοπισμού «κρυμμένων» μεταλλοφόρων σε μεγαλύτερα από τα σημερινά βάθη εκμετάλλευσης.

 

[ΠΗΓΗ: http://www.oryktosploutos.net/, [του Πέτρου Τζεφέρη, από κείμενο του Ν. Αρβανιτίδη, http://nikolaosarvanitidis.eu/?p=461, 11/10/2017]

Πρόσφατα η Σουηδική Βουλή σε μια διεξοδική ολοήμερη συζήτηση για την μεταλλευτική πολιτική της χώρας, επικαιροποίησε τις βασικές στρατηγικές της θέσεις. Tα μεταλλεία υπήρξαν πάντα στη Χώρα αυτή μια ιστορική, παραδοσιακή και διαχρονική δραστηριότητα, αλλά και βασικός πυλώνας στην αναπτυξιακή πορεία και μετέπειτα καθιέρωση του γνωστού σε όλους Σουηδικού μοντέλου, που αντανακλά κυρίως σε ένα πρότυπο κοινωνικό κράτος. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της ευρύτερης αποδοχής για το ρόλο και τη σημασία που έχει η παραγωγική και οικονομική παρουσία των μεταλλείων, αποτέλεσε για άλλη μια φορά το γεγονός της απόλυτης σύμπλευσης που υπήρξε σε όλο το εύρος του πολιτικού φάσματος. Στις βασικές απόψεις, θέσεις και προτάσεις που συμφωνήθηκαν και αποφασίσθηκαν είναι:

• Η μεταλλευτική δραστηριότητα κυριαρχεί στη χώρα από το 1500 και μετά, συμβάλλοντας σε να σημαντικό κομμάτι της Σουηδικής ευημερίας.
• Η αύξηση των τιμών μετάλλων, όπως του σιδήρου και των σπανίων γαιών, έχει σαν αποτέλεσμα το μεγάλο ενδιαφέρον για την δρομολόγηση νέων μεταλλείων και την επέκταση κάποιων υφιστάμενων.
• To Σουηδικό Γεωλογικό Ινστιτούτο προβλέπει ότι το 2020 θα λειτουργούν στη χώρα 30 μεταλλεία σε σχέση με τα 16 σήμερα. Σίγουρα όμως μακριά από τα 500 που υπήρχαν για κάποια περίοδο του προηγούμενου αιώνα.
• Η μεταλλευτική δραστηριότητα χρησιμοποιεί μόνο το 0,005% της συνολικής έκτασης της χώρας με αποτέλεσμα να μην λειτουργεί ανταγωνιστικά ή να δημιουργεί προβλήματα σε άλλες αναπτυξιακές δραστηριότητες όπως ο τουρισμός και η κτηνοτροφία.
• Οι μεμονωμένες αντιπαραθέσεις που έχουν παρατηρηθεί, σε τοπικό κυρίως επίπεδο, μπορούν να αποφεύγονται μέσα από ένα νομικό και θεσμικό πλαίσιο που απαιτεί και αναγκάζει τις ενδιαφερόμενες εταιρίες να παρουσιάζουν ένα ολοκληρωμένο επιχειρησιακό σχέδιο σε ένα πολύ αρχικό στάδιο, πριν ακόμη και από την έναρξη της κοιτασματολογικής έρευνας.
• Η μεταλλευτική ανάπτυξη δημιουργεί νέες, άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας, σε απομακρυσμένες περιοχές της περιφέρειας.
• Η μεταλλευτική πολιτική της χώρας εντάσσεται στο πλαίσιο της βιώσιμης ανάπτυξης, με το περιεχόμενο της να έχει προηγούμενα συζητηθεί με άλλους ενδιαφερόμενους οργανισμούς, υπηρεσίες και οργανώσεις. Στόχος είναι η Σουηδία να παραμείνει μεταξύ των ισχυρών μεταλλευτικών χωρών.
• Η ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση παλαιότερων και σύγχρονων μεταλλευτικών αποβλήτων βρίσκεται στο κοιτασματολογικό επίκεντρο. Χωρίς την βιώσιμη διάθεση σπανίων γαιών δεν μπορεί να υπάρξει αιολική ενέργεια, φωτοβολταϊκά, κινητά τηλέφωνα και υβριδικά αυτοκίνητα. Ένα συνηθισμένο υβριδικό αυτοκίνητο χρειάζεται 15 κιλά σπανίων γαιών.
• Η μεταλλευτική παραγωγή είναι προτιμότερο να λειτουργεί στη Σουηδία, με την εφαρμογή των αυστηρών περιβαλλοντικών και εργασιακών όρων που ισχύουν, παρά σε μια οποιαδήποτε άλλη χώρα όπου σχετικοί νόμοι και κανονισμοί είναι πιο χαλαροί. Λαμβάνεται δηλαδή υπόψη στο σημείο αυτό η αξία προστασίας του παγκόσμιου περιβάλλοντος μέσα από την έντονη λειτουργία μεταλλείων σε χώρες με απόλυτα αυστηρό νομοθετικό και εκτελεστικό πλαίσιο. Μια πολιτική επιλογή που φανερώνει την ευαισθησία για το περιβάλλον και τον άνθρωπο μέσα και έξω από τα στενά σύνορα της χώρας.
• Η χορήγηση άδειας δίνεται μετά την ολοκλήρωση και περάτωση 4 υπηρεσιακών και 2 δικαστικών γνωμοδοτήσεων και αποφάσεων. Κατά μέσο όρο περίπου 2% των αδειών μεταλλευτικών ερευνών καταλήγουν στην έναρξη παραγωγικής εκμετάλλευσης.
• Το γεγονός ότι παλαιότερες μεταλλευτικές δραστηριότητες έχουν δημιουργήσει περιβαλλοντικά προβλήματα προϋποθέτει πλέον, και σε κάθε περίπτωση, την θέσπιση συγκεκριμένων απαιτήσεων και όρων αποκατάστασης. Για την αντιμετώπιση των «ιστορικών αυτών παραβατικών πράξεων, η βουλή αποφάσισε να διαθέσει ποσό 40 εκ. ευρώ τον χρόνο.
• Η Σουηδία θεωρείται, μετά την Φινλανδία, η δεύτερη πιο φιλόξενη και ευνοϊκή χώρα για μεταλλευτικές επενδύσεις, κυρίως λόγω της πολύ περιορισμένης παρουσίας διαφθοράς, της πολιτικής σταθερότητας, των άριστων υποδομών και των ξεκάθαρων από κάθε άποψη διοικητικών διαδικασιών, νομικών συνθηκών και σταθερών κανόνων.
• Τα τέλη μίσθωσης μεταλλευτικών χώρων και χορήγησης αδειών εκμετάλλευσης διατηρούνται σε χαμηλά επίπεδα κυρίως λόγω των υψηλών οικονομικών απαιτήσεων από τις εταιρίες για την αποκατάσταση του περιβάλλοντος. Το μίσθωμα δεν θεωρείται ούτε αποτελεί αξιόπιστο τρόπο οικονομικού κέρδους για το κράτος που αναζητεί την διασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος και οφέλους μέσα από τους υψηλούς εταιρικούς φόρους, το διαρκώς ανερχόμενο εργασιακό κεφάλαιο και την πρόσθετη αναπτυξιακή αξία. Περισσότεροι φόροι και θέσεις εργασίας βρίσκονται πάντοτε στο πυρήνα και το επίκεντρο κάθε κοινωνικού κράτους.
• Από τις 16 μεταλλευτικές εταιρίες στη χώρα οι 14 είναι Σουηδικών συμφερόντων, αλλά και οι 16 μαζί πληρώνουν φόρους στη Σουηδία. Το 2011 πλήρωσαν 1,4 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 1/3 του προϋπολογισμού που διατίθεται συνολικά στην εκπαίδευση. Μόνο η κρατική εταιρία LKAB απασχολεί άμεσα και έμμεσα 54.000 εργαζόμενους, όλους στη Β. Σουηδία.

Αυτά λοιπόν συμβαίνουν σε μια χώρα που λόγω της πολυδιάστατης βιομηχανικής παραγωγής που την χαρακτηρίζει θα μπορούσε να έχει την πολυτέλεια ακόμη και να αγνοήσει την εκμετάλλευση του ορυκτού της πλούτου. Εντούτοις, δεν απεμπολεί την  νοοτροπία αξιοποίησης όλων των συγκριτικών πλεονεκτημάτων που διαθέτει.

[ΠΗΓΗ: http://www.oryktosploutos.net/, του Ν. Αρβανιτίδη, 5/11/2015]

Ο Tomas From, από την SveMin, την Σουηδική Ένωση για την Εξόρυξη, τα Ορυκτά και την Παραγωγή Μετάλλων, μας εξηγεί σε ένα άρθρο του στο ιστότοπο Euromines – της Ευρωπαϊκής Ένωσης Εξορυκτικών Βιομηχανιών, Μεταλλικών Ορυκτών & Βιομηχανικών Μεταλλευμάτων–, το πώς μπορεί να συνυπάρξει η εξορυκτική δραστηριότητα με τον τουρισμό, και μάλιστα σε μια χώρα με τόσο αυστηρή περιβαλλοντική νομοθεσία όπως η Σουηδία . Και για τους δύσπιστους, δίνει και παραδείγματα. Όσοι θέλουν να διαβάσουν το πρωτότυπο κείμενο στα αγγλικά, μπορούν εδώ.

Τουρισμός & Εξόρυξη, μια πετυχημένη συνταγή

Η βιομηχανία εξόρυξης στη Σουηδία ανθεί με ρεκόρ επενδύσεων στην έρευνα, την επέκταση σε υφιστάμενα ορυχεία, άνοιγμα νέων ορυχείων και πολλά νέα ορυχεία στον προγραμματισμό των επόμενων ετών. Η εξορυκτική βιομηχανία ωθείται και χρησιμοποιεί ως κινητήρια δύναμη της ανάπτυξής της, την κορυφαία τεχνολογία και τις υψηλές αποδόσεις, την αφθονία των θέσεων εργασίας, με βάση τη διεθνή ζήτηση, γεωλογικό προφίλ πλούσιο σε μεταλλοφορία, μια ανεπτυγμένη υποδομή, αποτελεσματικό μηχανισμό επιθεώρησης των ορυχείων και αρκετά ισορροπημένη νομοθεσία η οποία εφαρμόζεται σε «περιβαλλοντικά» δικαστήρια.

Περίπου 100 εταιρείες και 50 ιδιώτες διερευνούν σε 1 100 άδειες εξερεύνησης. Δύο νέες παραχωρήσεις εξόρυξης, χορηγήθηκαν το 2011. Το Ινστιτούτο Fraser που κατατάσσει τις χώρες εξόρυξης, η Σουηδία είναι μέσα στην ομάδα των πλέον προτιμώμενων χωρών, μαζί με τη Φινλανδία, τη Γροιλανδία, τη Μποτσουάνα και τον Καναδά.

Η Σουηδία είναι ήδη πρωτοπόρος χώρα εξόρυξης στην Ευρώπη με σχετικά μεγάλο μερίδιο της παραγωγής μεταλλευμάτων, κυρίως σε σίδηρο με το 90% της ΕΕ των 27.

Με τις εταιρείες εξόρυξης, τους απαιτητικούς πελάτες, τη συνεργασία με ικανούς κατασκευαστές εξοπλισμού, όλα αυτά τα χρόνια αναπτύχθηκε μια πολύ ισχυρή ομάδα για την ανάπτυξη σε συνδυασμό με την ακαδημαϊκή κοινότητα, ιδιαίτερα το Πολυτεχνείο της Λουλέα. Αρκεί να αναφέρουμε ότι μόνο δύο εταιρείες, η Atlas Copco και η Sandvik κατέχουν περίπου το 60% της αγοράς για εξοπλισμό υπόγειας εξόρυξης.

Το 2012 η SveMin (Swedish Association of Mines, Mineral and Metal Producers ) υιοθέτησε ένα όραμα για την ανάπτυξη με στόχο το 2025. Σύμφωνα με αυτό, η εξορυκτική βιομηχανία έχει τη δυνατότητα να τριπλασιάσει την παραγωγή της και να διπλασιάσει το εργατικό δυναμικό, συμπεριλαμβανομένων των άμεσα απασχολούμενων, των εργολάβων και των έμμεσα εμπλεκομένων. Αυτό θα βοηθήσει στην ανεργία μεταξύ των νέων και οι επενδύσεις θα στηρίξουν σθεναρά τη σουηδική οικονομία. Για την επίτευξη αυτού του οράματος, πέντε είναι οι πρωτοβουλίες που πρέπει να ληφθούν:

1) Αύξηση της επάρκειας ώστε να γίνουν οι περιοχές εξόρυξης ελκυστικές.

2) Ικανοποίηση της ζήτησης σε υποδομές μεταφοράς της εξορυκτικής βιομηχανίας, κυρίως των σιδηροδρόμων.

3) Μεγαλύτερη αυστηρότητα κατά τη διαδικασία της περιβαλλοντικής αδειοδότησης για να είναι προβλέψιμες οι επιπτώσεις στο χρόνο.

4) Διασφάλιση της χρηματοδότησης της έρευνας και της ανάπτυξης για να διατηρηθεί η ανταγωνιστικότητα σε όλο το φάσμα της βιομηχανίας, από την διερεύνηση μέχρι το κλείσιμο ενός ορυχείου. Επίσης για να υπάρξει αποδοτική χρήση των πόρων και βιώσιμη ανάπτυξη.

5) Η συνέχιση της παροχής ενέργειας σε προσιτές τιμές, συμπεριλαμβανομένου του φυσικού αερίου.

Παραδείγματα τουρισμού και ιστορικών εξορύξεων

Η εξόρυξη έχει μια παλιά ιστορία στη Σουηδία όπως και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες που δραστηριοποιούνται στον κλάδο. Υπάρχουν ίσως 10.000 παλιά ορυχεία μόνο στο κεντρικό τμήμα της χώρας. Τα περισσότερα είναι πολύ μικρά, αλλά κάποια μεγάλα που κυριαρχούσαν την εποχή της ακμής τους, όπως το ορυχείο χαλκού στο Φάλουν, τόπος Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, και το ορυχείο ασημιού στη Σάλα. Και στις δύο πόλεις τα ορυχεία είναι ο κύριος πόλος έλξης και στις δύο, μπορείτε να κάνετε ένα περίπατο σε ορισμένες υπόγειες περιοχές εξόρυξης. Στη Σάλα πολλή έμφαση έχει δοθεί στο να αναπτύξουν την εμπειρία του υπόγειου δείπνου σε όμορφες φωτισμένες αίθουσες και μια «σουίτα ορυχείου» με διπλό κρεβάτι και όλα όσα θα περιμένατε σε ένα δωμάτιο πολυτελούς ξενοδοχείου.

Ένας άλλος πόλος έλξης είναι στο χωριό Νταλχάλα το «Λατομείο Όπερα», ένα παλιό λατομείο ασβεστόλιθου που έχει μετατραπεί σε μια θαυμάσια ανοικτή όπερα με μια μικρή λίμνη γύρω από τη σκηνή.

Η Σουηδική Γεωλογική Υπηρεσία έχει ξεκινήσει ένα διαγωνισμό για να επιλέξει την πιο ενδιαφέρουσα γεωλογικά περιοχή. Ο σκοπός είναι να ενισχυθεί το ενδιαφέρον του κοινού για την γεωλογία. Φέτος ένα ορυχείο αμμόλιθου όπου παράγονται μυλόπετρες ήταν ο νικητής. Σήμερα έχει εξελιχθεί σε ένα φιλόξενο προορισμό, όπου ένας μη-κερδοσκοπικός οργανισμός έχει αναλάβει την καθοδήγηση και τη φροντίδα των επισκεπτών. Εκεί μπορείτε επίσης να κάνετε μια βόλτα στη γύρω παρθένα φύση.

Παραδείγματα τουρισμού και ενεργών ορυχείων

Στην Κιρούνα η εταιρεία LKAB λειτουργεί ένα από τα μεγαλύτερα υπόγεια συγκροτήματα που παράγουν τα περισσότερα ενεργειακά αποδοτικά σφαιρίδια σιδηρομεταλλεύματος στον κόσμο. Η παραγωγή επεκτείνεται διότι το μετάλλευμα εκτείνεται κάτω από κάποια τμήματα της πόλης που πρέπει να μετακινηθεί, κι έτσι η στενή συνεργασία με το Δήμο είναι μια αναγκαιότητα.

Όντας σε μια πολύ απομακρυσμένη περιοχή, η εταιρεία έκτισε από την αρχή την πόλη και έχει όλα αυτά τα χρόνια υποστηρίξει τις υποδομές – τόσο τις κοινωνικές όσο και τις επιχειρηματικές. Τόσο στην Κιρούνα όσο και στην Γκαλιβάρε, οι τοπικές αναπτυξιακές εταιρείες συνεργάζονται με άλλους φορείς για την ανάπτυξη νέων επιχειρήσεων. Μια εταιρεία επιχειρηματικών κεφαλαίων συμμετέχει σε δραστηριότητες, όπως το παγκοσμίως διάσημο ICEHOTEL. Όλες αυτές οι προσπάθειες έχουν καταφέρει να συνδέσουν αεροπορικώς την περιοχή με εθνικού ςπροορισμούς, καθώς και με την Κοπεγχάγη κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου. Η Κιρούνα έχει ένα εκατομμύριο επισκέπτες κάθε χρόνο και 540 000 διανυκτερεύσεις. Τα γύρω βουνά και τις περιοχές άγριας φύσης επισκέπτονται τόσο ντόπιοι όσο και αλλοδαποί τουρίστες.

Η τουριστική εταιρεία «Visit Kirouna Lapland»,  λειτουργεί το τουριστικό γραφείο, το κέντρο πληροφοριών της LKAB και οργανώνει τις περιηγήσεις στο ορυχείο, το οποίο έχει 30 000 επισκέπτες ετησίως.

Ο δήμος του Storuman βρίσκεται στη βόρεια ενδοχώρα της Σουηδίας κοντά σε μια οροσειρά στα σύνορα με τη Νορβηγία. Ο αριθμός των κατοίκων έχει μειωθεί 25% από το 1980, αλλά με την έκρηξη της εξόρυξης και με την επερχόμενη ανάπτυξη και την επέκταση, ο δήμος επεξεργάζεται τρία σενάρια. Σύμφωνα με το πλέον προηγμένο σενάριο θα γίνουν επενδύσεις σχεδόν 4 δις ευρώ, εκ των οποίων το 1,3 δις για την εξόρυξη σε πέντε διαφορετικές περιοχές ορυχείων, 2 δις σε 500 ανεμογεννήτριες και 700 εκατομμύρια στον τουρισμό με 3.500 νέες κλίνες.

Το μεγαλύτερο τουριστικό αξιοθέατο είναι η κατάβαση και το cross country σκι στο Τάρναμπι, τη γενέτειρα αστέρων του αθλητισμού όπως η Anja Pärsson και η Ingemar Stenmark. Η εταιρεία εξόρυξης Nickel Mountain σχεδιάζει να ανοίξει ένα μεγάλο ορυχείο 45 χιλιόμετρα από το Τάρναμπι και έχει δρομολογήσει μια εις βάθος κοινωνικο-οικονομική μελέτη για την ανάπτυξη του Τάρναμπι ως περιοχή στέγασης για τους ανθρακωρύχους και τις οικογένειές τους. Αυτό θα δημιουργήσει την κατάσταση «win-win» και για τις δύο δραστηριότητες (τουρισμός και εξόρυξη), με τη δημιουργία υπηρεσιών, δομών μεταφορών, κ.λπ., προς όφελος όλων των κατοίκων και των επιχειρήσεων.