Tag Archives: Ναυάγιο Ζακύνθου

ΑΦΙΛΟΞΕΝΗ Η ΧΩΡΑ ΓΙΑ ΞΕΝΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ

Ελληνικό – Σκουριές – Ναυάγιο Ζακύνθου: Τα 3 big projects που στέλνουν αρνητικά «μηνύματα». Αντι-παραδείγματα μίμησης αποτελούν τρία μεγάλα projects τα οποία έχουν εμπλακεί στα γρανάζια αντιδράσεων, γραφειοκρατίας και συνεχών καθυστερήσεων, στέλνοντας αρνητικά μηνύματα και σε άλλους επίδοξους ενδιαφερόμενους παίκτες να τοποθετήσουν κεφάλαια στην Ελλάδα. Ο λόγος για το Ελληνικό, την επένδυση στις Σκουριές Χαλκιδικής της Eldorado Gold αλλά και εκείνη του Εμίρη του Κατάρ στη Ζάκυνθο.

Το Ελληνικό αποτελεί ίσως το πιο τρανταχτό παράδειγμα εχθρικού επιχειρηματικού κλίματος στην Ελλάδα. Το έργο μαμούθ ύψους 8 δισ. ευρώ για τη δημιουργία του μεγαλύτερου ίσως ανάλογου βεληνεκούς έργου στην Ευρώπη έχει κολλήσει σε γραφειοκρατικά και πολεοδομικά θέματα που προκύπτουν κάθε τόσο, με πολλούς να κάνουν λόγο και για αδύναμη πολιτική βούληση να προχωρήσει το project.

Άλλη περίπτωση είναι εκείνη της Eldorado Gold, η οποία έχει περάσει από σαράντα κύματα. Από αντιδράσεις τοπικών φορέων μέχρι και πόλεμο με το υπουργείο Περιβάλλοντος επί θητειών Λαφαζάνη και Σκουρλέτη, ενώ εσχάτως προέκυψε και πάλι ζήτημα καθότι το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας επέλεξε νομικό εκπρόσωπο προκειμένου να εκπροσωπήσει το Ελληνικό Δημόσιο σε συζήτηση ενώπιον Διαιτητικού Δικαστηρίου, ώστε να κριθεί κατά πόσο η «Ελληνικός Χρυσός», θυγατρική της Eldorado βρίσκεται σε αδυναμία εκπληρώσεως των συμβατικών της υποχρεώσεων.

Ακόμη ένα αντιπαράδειγμα είναι κι εκείνο του Εμίρη του Κατάρ, Χαμάντ μπιν Χαλίφα Αλ Θανί ο οποίος βλέπει μπλοκαρισμένα τα σχέδιά του σε Ναυάγιο Ζακύνθου και Οξυά με τη δήλωση του «ανέκδοτο οι επενδύσεις στην Ελλάδα» να αποτελεί την πιο ξεκάθαρη άποψη για την αντιμετώπιση των επενδυτών στη χώρα μας.

Η Ελλάδα «έδιωξε» 100 δες. Μέσα στην κρίση. Το καμπανάκι του ΔΝΤ και ο 10λογος των στρατηγικών επενδυτών του εξωτερικού

Αφιλόξενη χώρα για ξένες επενδύσεις παραμένει η Ελλάδα. Μια Ελλάδα που ενώ θα έπρεπε να έχει κάνει πράξη το “follow the money” για να βγει νωρίτερα από τα… αιμοσταγή μνημόνια λιτότητας και την κρίση, στοχεύοντας σε ένα big bang 100 δισ. ευρώ επενδύσεων την επόμενη 5ετϊα, δεν έχει διδαχθεί από τα λάθη του παρελθόντος και αντί να προσελκύει, διώχνει τους ενδιαφερόμενους παίκτες.

«Καμπανάκια» για την επενδυτική ξηρασία που επικρατεί, εκτός από τους εγχώριους επιχειρηματίες και τους θεσμικούς φορείς, έχει κρούσει και το ΔΝΤ στην τελευταία έκθεσή του αναφέροντας χαρακτηριστικά πως οι άμεσες ξένες επενδύσεις ως ποσοστό του ΑΕΠ στην περίοδο 2013- 2015 για τη χώρα μας διαμορφώθηκαν κοντά στο 0,5% τάση που συνεχίστηκε και το 2016 ενώ στον αντίποδα άλλες χώρες που πέρασαν από τον… δύσβατο δρόμο των μνημονίων, όπως η Κύπρος και η Ιρλανδία βλέπουν τα αντίστοιχα μεγέθη στο 5% και 25% του ΑΕΠ αντίστοιχα.

Για τη δραματική μείωση των επενδύσεων την περσινή χρονιά έχει κάνει λόγο και η PwC, επισημαίνοντας πως έφτασε στο 13% του ΑΕΠ έναντι 24% μεσοσταθμικά τη χρονική περίοδο 2000 -2008, γεγονός το οποίο μεταφράζεται σε απώλειες επενδυτικών κεφαλαίων της τάξεως των 100 δισ. ευρώ στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης.

Μετά την επίτευξη συμφωνίας με τους θεσμούς, που επέφερε την αποκλιμάκωση του επιτοκίου του 10ετούς ομολόγου και την άνοδο των χρηματιστηριακών δεικτών, επικρατεί ένα κλίμα ευφορίας στο μεγαλύτερο μέρος της εγχώριας και ξένης επενδυτικής κοινότητας, με πολλούς να στοιχηματίζουν πως ζεστά κεφάλαια που ήταν… παρκαρισμένα για πολύ καιρό, θα ανοίξουν την… πύλη εισόδου στην Ελλάδα. Αρκεί όμως, η άρση της αβεβαιότητας για να αποφασίσουν να τοποθετηθούν οι ξένοι παίκτες, επιχειρηματίες, funds, επενδυτικές και άλλου είδους εταιρίες;

Όπως λένε χαρακτηριστικά σε οικονομικούς κύκλους, το έδαφος κάτω από την οικονομία σταθεροποιήθηκε, μένει όμως, πλέον να αποφασισθεί προς τα πού θα κινηθεί αυτή η οικονομία. Καθότι κοινή πεποίθηση είναι πως το όποιο δημοσιονομικό όφελος θα πρέπει να συνδυαστεί με αναπτυξιακές πολιτικές και ένα επενδυτικό boom για να επιτευχθεί η πολυπόθητη ανάπτυξη και να μην εξαντλείται μόνο σε μια ανελέητη υπερφορολόγηση.

Ήδη με πρωτοβουλία της HSBC, ομάδα ξένων επενδυτών βρίσκεται εδώ και αρκετές ημέρες στην Αθήνα με στόχο να ενημερωθούν για τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας μετά τη συμφωνία και για να διερευνήσουν πιθανές νέες ευκαιρίες. Την ίδια στιγμή στις 30 Μαΐου, στην ετήσια γενική συνέλευση του ΣΕΒ, ένας από τους επίσημους προσκεκλημένους και ομιλητές θα είναι ο ισχυρός άντρας της Fairfax, Prem Watsa για να μεταφέρει τη δική του επενδυτική εμπειρία στη χώρα μας. Άλλωστε είναι και από τους πρώτους που έχει δηλώσει πως «η κρίση κάποια στιγμή τελειώνει και οι επενδύσεις αρχίζουν να αποδίδουν σταδιακά».

To momentum είναι θετικό, όπως υποστηρίζουν επιχειρηματικοί και πολιτικοί κύκλοι, αλλά πολλοί εξ αυτών υπογραμμίζουν πως πρέπει να εφαρμοστεί ο επονομαζόμενος «αναπτυξιακός δεκάλογος» των επενδυτών για να προσελκυσθούν σοβαροί στρατηγικοί παίκτες του εξωτερικού και όχι μόνο τα «κοράκια» που αναζητούν το πρόσκαιρο κέρδος.

  1. ‘Οχι στους αιφνιδιασμούς κυρίως πολιτικούς που ανατρέπουν και αλλάζουν άρδην και το κλίμα στην οικονομία και επιτείνουν την αβεβαιότητα.
  2. Συνακόλουθο του πρώτου αποτελεί η ανάγκη για σταθερότητα και ομαλότητα που διαμορφώνουν ένα στέρεο έδαφος επενδυτικής δραστηριότητας.
  3. Εφαρμογή των δομικών μεταρρυθμίσεων με ταχύ ρυθμό και όχι παλινωδίες.
  4. Απλούστευση των διαδικασιών αδειοδότησης των επενδύσεων καθότι υπάρχουν περιπτώσεις που η αναμονή υπερβαίνει ακόμη και την πενταετία αν συμπεριλάβει κάποιος και τις ενστάσεις που μπορεί να κατατεθούν.
  5. Μείωση των διοικητικών βαρών στις επιχειρήσεις και διευκόλυνση του ανταγωνισμού.
  6. Σταθερό φορολογικό πλαίσιο που είναι και ένα από τα μεγάλα αγκάθια εκδίωξης των επενδυτών, αφού όπως έχουν επισημάνει στο παρελθόν ορισμένοι εξ αυτών «στην Ελλάδα διαμορφώνεις ένα business plan με βάση συγκεκριμένα φορολογικά δεδομένα μεταξύ άλλων και την επόμενη μέρα ξυπνάς με αλλαγές που μπορούν να τινάξουν στον αέρα τους αρχικούς σχεδιασμούς και τον προϋπολογισμό».
  7. Εκσυγχρονισμό και ενίσχυση της δημόσιας διοίκησης, για καλύτερο συντονισμό των υπηρεσιών και μείωση της γραφειοκρατίας.
  8. Αναβάθμιση και επιτάχυνση της απονομής δικαιοσύνης καθότι υπάρχουν περιπτώσεις επενδυτών που για να ξεκινήσουν να υλοποιούν τα σχέδιά τους μπορεί να περάσει και 10ετία λόγω αντιδράσεων και προσφυγών στα δικαστήρια για την ακύρωση των επενδύσεων και τελικά οι εκδικάσεις να καθυστερούν επιπλέον.
  9. Απομάκρυνση από ιδεοληψίες πως κάθε ξένη επένδυση έχει κακό σκοπό και αλλαγή της νοοτροπίας ενός πελατειακού κράτους και μιας λογικής εστιασμένης σε συνδικαλιστικά συμφέρονται που μπορεί να μπλοκάρουν τις επενδυτικές πρωτοβουλίες.
  10. Τέλος άμεση άρση των capital controls και σταδιακή αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στον τραπεζικό κλάδο.

[ΠΗΓΗ: DEAL NEWS, 05/05/2017]