Με έξι “παρών” ολοκληρώθηκε η πρώτη φάση της εκδήλωσης ενδιαφέροντος για τις λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ.

Όπως ήταν αναμενόμενο, την περασμένη εβδομάδα, στο αρχικό στάδιο συμμετείχαν ο όμιλος Κοπελούζου (Damco Energy) σε συνεργασία με την κινεζική Beijing Guohua Power Company, η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, η Μυτιληναίος, η ΕΛΒΑΛΧΑΛΚΟΡ (Όμιλος Στασινόπουλου), ενώ το αμιγώς διεθνές ενδιαφέρον περιορίστηκε σε δύο τσεχικές εταιρίες, την Energeticky Prumyslovy Holding (EPH) και την Indoverse Coal Investments. Δεν επιβεβαιώθηκαν τελικά οι πληροφορίες, στο φόντο της επίσκεψης του Ινδού προέδρου στη χώρα μας , που έφεραν ανάμεσα στους μνηστήρες ισχυρό ινδικό όμιλο. Αντίθετα επιβεβαιώθηκαν απόλυτα οι εκτιμήσεις, ότι θα απουσιάσουν εντελώς από το διαγωνισμό οι ευρωπαϊκές εταιρίες ενέργειας, (από Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία κλπ) οι οποίες κινούνται τάχιστα στην κατεύθυνση της απανθρακοποίησης, ενώ θεωρούν ασύμφορες πλέον τις επενδύσεις στη λιγινιτική παραγωγή λόγω της εκτόξευσης του κόστους των ρύπων.

Το κόστος δικαιωμάτων ανά τόνο από τα 5 6 ευρώ πέρυσι έχει φτάσει στα 15 17 ευρω φέτος, την ώρα που υπολογίζεται ότι οι δύο, (προς πώληση) μονάδες της Μεγαλόπολης βαρύνονται με 2 τόνους και η Μελίτη με 1,2 τόνους CΟ2 ανά MWh.

Το ενδιαφέρον που εκδηλώθηκε απέχει και των προσδοκιών του υπουργείου Ενέργειας που είχε μιλήσει για παρουσία 15 υποψήφιων επενδυτών κατά το market test.

Πως θα κινηθούν

Η στρατηγική των Ελλήνων, αλλά και των ξένων παικτών που είναι παραγωγοί ενέργειας είναι να προχωρήσουν μέχρι το δεύτερο στάδιο του διαγωνισμού, αποκτώντας πρόσβαση στο data room και στα αναλυτικά οικονομικά και τεχνικά στοιχεία των μονάδων, έτσι ώστε σταθμίσουν αν μια πιθανή επένδυση θα είναι βιώσιμη. Από διαφορετική θέση μπαίνει η πλευρά Στασινόπουλου, καθώς ως ο μεγαλύτερος βιομηχανικός όμιλος διαθέτει το ατού αντιστάθμισης του κόστους ρύπων. Αντίστοιχο πλεονέκτημα διαθέτει και η Μυτιληναίος λόγω της Αλουμίνιον.

Έτσι καθοριστικός παράγοντας για τη συνέχεια είναι εάν στην επόμενη φάση θα μπουν σε κοινοπραξία με κάποιο από τα σχήματα που θα περάσουν, μεγάλες βιομηχανίες που αφενός διαθέτουν μηχανισμό αντιστάθμισης CO2 και αφετέρου μπορούν να απορροφούν την παραγόμενη ενέργεια, σε προνομιακές τιμές. Ο λόγος τώρα περνάει στους συμβούλους της ΔΕΗ, με την κατάθεση των δεσμευτικών προσφορών να τοποθετείται τον Σεπτέμβριο.

[ΠΗΓΗ: DEAL NEWS, 22/06/2018]

Προ ημερών ο αρμόδιος υπουργός Γ. Σταθάκης, αναφερόμενος στην πιο σημαντική εκκρεμότητα της ενεργειακής διαπραγμάτευσης, αυτή της πώλησης του 40% των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ είχε κάνει λόγο για συμφωνία με την Κομισιόν στο 70%.

Στο διάστημα που έχει μεσολαβήσει από την αποχώρηση των επικεφαλής της τρόικας μέχρι σήμερα, οι διαβουλεύσεις με την Επιτροπή έχουν συνεχιστεί και με βάση τις τελευταίες πληροφορίες υπάρχει νέα σημαντική πρόοδος. Όπως μάλιστα ανέφεραν αρμόδιες κυβερνητικές πηγές, “οι συζητήσεις με την DGCOMP συνεχίζονται και σύντομα αναμένονται επίσημες ανακοινώσεις από τον υπουργό”.

Τι έχει συμβεί και ποια είναι η πρόοδος που καταγράφεται; Όπως έχει ήδη γίνει γνωστό, η Κομισιόν έχει δεχθεί το μεγαλύτερο σκέλος της ελληνικής πρότασης και έχει εκφράσει αντιρρήσεις για την πρόταση πώλησης των δύο μονάδων του Αμύνταιου, ύψους 600 MW.

Η αντιπρόταση που έχει πέσει στο τραπέζι και συζητείται αφορά στις 2 μονάδες (την 3η και την 4η) της Μεγαλόπολης, για τις οποίες ωστόσο είχαν εκφραστεί αντιρρήσεις τόσο από το ΥΠΕΝ όσο και από τη ΔΕΗ που συμμετέχει στις διαβουλεύσεις.

Τις τελευταίες ημέρες λοιπόν, σύμφωνα με πληροφορίες έγινε προσπάθεια συμβιβασμού με πρόταση να πωληθεί μόνο η μονάδα 3, η οποία είναι και η παλαιότερη εκ των δύο, και να διατηρήσει η ΔΕΗ στο δυναμικό της την μονάδα 4, που είναι πιο σύγχρονη και αποδοτική.

Η πρόταση αυτή ωστόσο προσέκρουσε στο επιχείρημα της DGCOMP ότι δεν πληρούνται οι όροι της συμφωνίας. Έτσι παρά την αντίδραση, κυρίως της ΔΕΗ, φαίνεται ότι οδηγούμαστε – εκτός απροόπτου –  στην ένταξη και των 2 μονάδων της Μεγαλόπολης στο προς πώληση πακέτο. Εδώ βεβαίως η κυβέρνηση θα κληθεί να διαχειριστεί τις τοπικές αντιδράσεις που αναμένονται έντονες. Ήδη τα τοπικά σωματεία της ΔΕΗ βρίσκονται σε αγωνιστική εγρήγορση (οι πληροφορίες ότι συζητείται η πώληση των μονάδων της Μεγαλόπολης έχουν διαρρεύσει εδώ και αρκετό διάστημα) ενώ με ενδιαφέρον αναμένονται οι τοποθετήσεις τοπικών βουλευτών αλλά και της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Σε κάθε περίπτωση, οι επίσημες ανακοινώσεις μπορεί να γίνουν ακόμη και εντός της εβδομάδας (κάποιες πληροφορίες θέλουν να υπάρχει προγραμματισμένη τηλεδιάσκεψη για μεθαύριο ενώ την Παρασκευή θα βρίσκεται στην Αθήνα ο αντιπρόεδρος της επιτροπής αρμόδιος για την ενεργειακή ασφάλεια Μάρος Σέφκοβιτς).

Εξελίξεις, τέλος, αναμένονται και σε σχέση με τις μονάδες του Αμύνταιου για τις οποίες έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον από κινεζικό ενεργειακό όμιλο σε συνεργασία με Έλληνα εταίρο. Κατά τις διαβουλεύσεις, το θέμα τέθηκε και κατά πληροφορίες η Κομισιόν δε φαίνεται να εκφράζει αντιρρήσεις για την παράταση του χρόνου ζωής των συγκεκριμένων εργοστασίων (κλείνουν για περιβαλλοντικούς λόγους) αρκεί να γίνουν σημαντικές επενδύσεις περιβαλλοντικής αναβάθμισης που θα διασφαλίζουν την μεγαλύτερη απόδοση και τη μείωση των εκπομπών ρύπων. Το πράσινο φως από την Κομισιόν, που σύμφωνα με την μέχρι τώρα πληροφόρηση δε συνδέεται με τις πωλήσεις μονάδων – ανοίγει το δρόμο για την ελληνοκινεζική συνεργασία στον τομέα του λιγνίτη.

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr/, του Χάρη Φλουδόπουλου, 7/11/2017]

Επιφυλακτικές εμφανίζονται, συμφωνά με κοινοτικές πηγές, οι Βρυξέλλες απέναντι στην ελληνική πρόταση για την πώληση λιγνιτικών μονάδων και ορυχείων της ΔΕΗ. Πρόκειται για το σχέδιο που απέστειλε προ δύο εβδομάδων η κυβέρνηση στην Κομισιόν, το οποίο προβλέπει την πώληση του 36% των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ και του 42% των ορυχείων της, με βάση τη θερμογόνο τους δύναμη. Εν προκειμένω, η ελληνική πρόταση αφορά την πώληση συνολικά τριών λιγνιτικών μονάδων, της Μελίτη Ι στη Φλώρινα (330 MW) –μαζί με την άδεια για τη Μελίτη II (450 MW)– συν τις δυο μονάδες του Αμυνταίου (550 MW), καθώς και των ορυχείων που τις τροφοδοτούν, δηλαδή του Αμυνταίου –που κατέρρευσε πρόσφατα–, της Λακκιάς και της Βεύης.

ΤΙ ΕΙΔΑΝ. Σύμφωνα λοιπόν με την εικόνα που μεταφέρουν κάποιες κοινοτικές πηγές, η πρόταση αντιμετωπίζεται με σκεπτικισμό καθώς αφορά σε μεγάλο βαθμό μονάδες, εν προκειμένω εκείνες του Αμυνταίου, που για να λειτουργήσουν πέραν της κανονικής τους διάρκεια ζωής, δηλαδή το 2020, απαιτούν δαπανηρές επενδύσεις της τάξεως των 100 εκατ. ευρώ. Εκτός των μονάδων του Αμυνταίου, και η περίπτωση της Μελίτη Π αφορά 450 MW που είναι αδειοδοτημένα, δηλαδή όχι κατασκευασμένα και εγκατεστημένα.

Ένα λοιπόν θέμα που εξετάζουν οι Βρυξέλλες είναι κατά πόσο η πρόταση ανταποκρίνεται στα βασικά προαπαιτούμενα της μνημονιακής συμφωνίας (που δεν αφορούσαν μόνο το 40% της ισχύος του δυναμικού της ΔΕΗ, αλλά και αν το προς πώληση πακέτο έχει τα ίδια χαρακτηριστικά ως προς την απόδοση και τη διάρκεια ζωής με το εναπομείναν δυναμικό της ΔΕΗ).

Εφόσον οι Βρυξέλλες το απαιτήσουν, η ελληνική πλευρά θα υποχρεωθεί να προβεί σε αλλαγές στο μείγμα μονάδων που έχει προτείνει. Άλλωστε είναι σαφές ότι η πρόταση που κατέθεσε στο τραπέζι είναι διαπραγματεύσιμη . Άλλες πηγές θεωρούν πολύ πιθανό ότι το τελικό σχέδιο θα έχει διορθώσεις, ενώ κάποιοι εκτιμούν ότι θα οδηγηθούμε σε ένα plan Β, κάτι που είχε αρχικά διαρρεύσει ότι εξετάζεται ως εναλλακτικό σενάριο. Τέτοιο πλάνο περιελάμβανε σύμφωνα με τις αρχικές πληροφορίες τις μονάδες της Μεγαλόπολης, ακόμη και την υπό κατασκευή Πτολεμαΐδα V.

Η ΠΡΟΤΑΣΗ. Πάντως, τόσο οι μονάδες, όσο και τα ορυχεία που περιλαμβάνονται στην ελληνική πρόταση επιστολή, αποτελούν κοινά συμπεράσματα των δύο συμβούλων που ασχολήθηκαν με την υπόθεση, δηλαδή της McKinsey από πλευράς ΔΕΗ και της Lazard από πλευράς υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Το ερώτημα κατά πόσο ένα τέτοιο μείγμα έχει πιθανότητες να προσελκύσει επενδυτικό ενδιαφέρον θα απαντηθεί μόνο όταν θα τεθεί και επίσημα υπόψη των ενδιαφερόμενων παικτών, πολύ δε περισσότερο κατά τη διάρκεια του market test του προσεχούς Οκτωβρίου.

[ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ, του ΓιώργουΦιντικάκη, 26/07/2017]

Το θέμα της πώλησης λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ έχει και πολιτική διάσταση, αφού άλλος είναι ο πολιτικός αντίκτυπος στη Φλώρινα, όπου οι μονάδες της ΔΕΗ απασχολούν μόνο 408 εργαζομένους, και άλλος στην Πτολεμαΐδα Κοζάνης, όπου η ΔΕΗ δίνει δουλειά σε πάνω από 2.500 ανθρώπους.

Στις μονάδες Μελίτη και Αμύνταιο στη Φλώρινα, μαζί με εκείνες της Μεγαλόπολης στην Αρκαδία, εστιάζουν σύμφωνα με πηγές της ΔΕΗ τα τουλάχιστον πέντε σενάρια στα οποία έχει καταλήξει η εταιρεία McKinsey, δηλαδή ο σύμβουλος που έχει αναλάβει να καταρτίσει τη λίστα με τα προς πώληση εργοστάσια και ορυχεία.

Τα σενάρια αναμένεται να είναι έτοιμα προς τα τέλη του μήνα, δίχως αυτό να σημαίνει πως θα είναι και τα τελικά καθώς πρέπει να έχουν τη σύμφωνη γνώμη της κυβέρνησης και κυρίως της Κομισιόν. Σε αυτά έχουν συμπεριληφθεί και οι δύο μονάδες του Αμυνταίου, παρότι η κατολίσθηση στο ορυχείο που τις τροφοδοτεί και το γεγονός ότι ουδείς γνωρίζει πόσο από το διαθέσιμο κοίτασμα είναι αξιοποιήσιμο ή όχι εγείρουν ερωτήματα από πού θα παίρνουν καύσιμο. Το σκεπτικό της ΔΕΗ είναι ότι εφόσον αναβαθμιστούν (διαφορετικά η διάρκεια ζωής τους λήγει το 2019), μπορεί να λειτουργούν με μικρότερη από τη σημερινή ισχύ τους και άρα να καλύψουν τις ανάγκες τους από ένα μικρότερο του Αμυνταίου ορυχείο, συγκεκριμένα εκείνο της Λακκιάς. Σε κάθε περίπτωση, το θέμα παραμένει ρευστό και εφόσον η Κομισιόν δεν πεισθεί, τότε θα ανοίξει η πόρτα για είσοδο στο προς πώληση χαρτοφυλάκιο της ΔΕΗ ενός από τα πιο βαριά λιγνιτικά της χαρτιά, δηλαδή του ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου στην Πτολεμαΐδα. Ενός σταθμού που τροφοδοτείται από το ορυχείο του Νοτίου Πεδίου και αποτελείται από πέντε μονάδες, εκ των οποίων η μία έχει διάρκεια ζωής έως το 2040 και οι τέσσερις, έπειτα από αναβάθμιση, μπορούν να λειτουργήσουν έως το 2030.

Το θέμα δεν έχει μόνο οικονομική αλλά και πολιτική διάσταση. Άλλο είναι να πουλάς μονάδες στη Φλώρινα (Αμύνταιο, Μελίτη), όπου ο ΣΥΡΙΖΑ εκλέγει μόνο έναν βουλευτή, και άλλο τα πωλητήρια να επεκταθούν και στην Κοζάνη, δηλαδή στη λιγνιτική καρδιά της χώρας, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ εκλέγει τέσσερις βουλευτές. Άλλος είναι ο πολιτικός αντίκτυπος στη Φλώρινα, όπου οι μονάδες της ΔΕΗ απασχολούν μόνο 408 εργαζομένους, και άλλος στην Πτολεμαΐδα Κοζάνης, όπου η ΔΕΗ δίνει δουλειά σε πάνω από 2.500 ανθρώπους.

[ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ, του Γιώργου Φυντικάκη, 19/06/2017]