Όλο τον ορίζοντα αλλά και το περιεχόμενο των βασικών αξόνων της κυβερνητικής πολιτικής στο εργασιακό, ασφαλιστικό και στα προγράμματα απασχόλησης παρουσιάζει, στη συνέντευξή του στο Capital.gr, ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, κ. Κωστής Χατζηδάκης. 

Αναφορικά, με το εργασιακό νομοσχέδιο, το οποίο έχει προτεραιότητα να κατατεθεί, ο κ. Χατζηδάκης, επισημαίνει πως αυτό, μεταξύ άλλων θα προβλέπει αλλαγές στις  υπερωρίες και, συγκεκριμένα,  “την άρση της διάκρισης μεταξύ βιομηχανίας και υπηρεσιών”, ενώ σε σχέση με τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, σημειώνει πως θα δοθεί η δυνατότητα υπογραφής ατομικών συμβάσεων εργασίας. 

Όσον αφορά το κρίσιμο “μέτωπο” της μετά-κορονοϊού εποχής, ο  Υπουργός Εργασίας, δηλώνει πως βρίσκεται σε επεξεργασία “ένα συνολικό σχέδιο για την επόμενη ημέρα της αγοράς εργασίας” και πως “σε σχέση με το μισθολογικό και μη μισθολογικό κόστος, θα στηριχθούμε σε πολιτικές επιδοτούμενης απασχόλησης, στο βαθμό που αυτές επιτρέπονται από το ενωσιακό δίκαιο”. Μάλιστα, το σχέδιο αυτό “θα λειτουργήσει συνδυαστικά με τις πολιτικές για την κατάρτιση και την επανακατάρτιση των εργαζομένων και των ανέργων και τα επιδοτούμενα προγράμματα του ΟΑΕΔ”. 

Ερωτηθείς για το αν σχεδιάζει αλλαγές στα υφιστάμενα μέτρα στήριξης όσων θίγονται από την κορονο-κρίση, ο υπουργός Εργασίας απάντησε πως “για όσο διάστημα χρειαστεί η κυβέρνηση θα παράσχει την απαραίτητη στήριξη- προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι συνέπειες τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τις επιχειρήσεις και την εθνική οικονομία συνολικά”.

Ειδικά, σχετικά με την κατάρτιση,  ο ίδιος επισήμανε πως προωθούνται προγράμματα, μέχρι το φθινόπωρο, ύψους 300 εκατ.  ευρώ. 

Σχετικά με τις επικείμενες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας και του Ελεγκτικού Συνεδρίου για τα αναδρομικά των συνταξιούχων (επικουρικές συντάξεις, “δώρα”), ο κ. Χατζηδάκης δήλωσε πως “η ελληνική κυβέρνηση θα συμμορφωθεί με τις αποφάσεις των δικαστηρίων, ανάλογα και με τις οικονομικές δυνατότητες φυσικά”.

Αναφορικά, με το κρίσιμο ζήτημα, των εκκρεμών  συντάξεων, ο ίδιος δήλωσε πως “στην πρώτη φάση σκοπός μας είναι μέσα στους επόμενους μήνες να βάλουμε σε μια σειρά το θέμα των συντάξεων” και “σε δεύτερη φάση θα ξεδιπλωθεί το συνολικότερο σχέδιο ανασύνταξης του ΕΦΚΑ, ο οποίος πρέπει, σε αντίθεση με τη σημερινή πραγματικότητα που επικρατεί εκεί, να λειτουργήσει με ένα οργανωτικό μοντέλο σύγχρονο και ευρωπαϊκό”.

Τέλος, σε ό,τι έχει να κάνει με τον επανακαθορισμό του κατώτατου μισθού, ο Υπ. Εργασίας, τόνισε στο Capital.gr πως “πρόκειται συνεπώς όχι για μία πολιτική, αλλά για μια διαδικασία θεσμική και τεχνοκρατική” και “θα ληφθούν λοιπόν υπόψη τα στοιχεία που έχουν να κάνουν με την ανάπτυξη, με την ύφεση, με το πώς πήγε η οικονομία τα τελευταία δύο χρόνια συνολικά και βάσει αυτών να βγουν τα τελικά συμπεράσματα”.

Διαβάστε εδώ ολόκληρη την συνέντευξη του κου Χατζηδάκη στον Δημήτρη Κατσαγάνη:

[ΠΗΓΗ: https://www.capital.gr/, του Δημήτρη Κατσαγάνη, 5/4/2021]

Την πρώτη μεταμνημονιακή σύγκρουσή τους περνούν κυβέρνηση και εργοδότες. Αφορμή είναι το νομοσχέδιο που κατέθεσε το υπ. Εργασίας την περασμένη εβδομάδα με το οποίο, μεταξύ άλλων, εισάγονται νέοι όροι για την καταβολή των εργατικών αμοιβών από τους επιχειρηματίες που αναθέτουν ένα έργο, αλλά και τους εργολάβους.

Ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) ζήτησε την απόσυρση της διάταξης αυτής γιατί προξενεί πρόσθετα βάρη για τις επιχειρήσεις. Μάλιστα ο ΣΕΒ κατηγορεί το υπουργείο ότι εξαιρεί το Δημόσιο από την εφαρμογή της εν λόγω διάταξης, ενώ  δεν έλαβε τις παρατηρήσεις της αγοράς σε αυτές τις διατάξεις.

Με άλλα λόγια, η κριτική του ΣΕΒ δεν αφορά μόνο το περιεχόμενο των εν λόγω διατάξεων, αλλά και το γεγονός ότι η κυβέρνηση αγνόησε τις επισημάνσεις που της έγιναν. Και αυτό λίγο πριν αρχίσει η κοινωνική διαβούλευση για το ύψος του κατώτατου μισθού, για το οποίο έχουν ήδη διατυπωθεί διαφορετικές προσεγγίσεις μεταξύ κυβέρνησης-ΣΕΒ. Εξάλλου, εκκρεμεί  και ο καθορισμός του ακριβούς τρόπου επαναφοράς της επεκτασιμότητας των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων, αλλά και της υπερίσχυσής τους έναντι των επιχειρησιακών. Και σε αυτό το πεδίο έχουν καταγραφεί διαφορές. Αλλά και το ΔΝΤ τάχθηκε χθες κατά της επαναφοράς των κλαδικών συμβάσεων, ενώ ζήτησε η αναπροσαρμογή του κατώτατου μισθού να μην πλήξει την παραγωγικότητα της εργασίας.

Τι προβλέπει το νομοσχέδιο

Πιο αναλυτικά, οι επίμαχες ρυθμίσεις  του νέου νομοσχεδίου του υπ. Εργασίας -για τις οποίες άσκησε δριμεία κριτική ο ΣΕΒ χθες- προβλέπουν “πως κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο (αναθέτων) που αναθέτει την εκτέλεση έργου ή τμήματος έργου σε άλλο φυσικό ή νομικό πρόσωπο (εργολάβο) ευθύνεται εις ολόκληρον και αλληλεγγύως με τον εργολάβο έναντι των εργαζομένων του τελευταίου για την καταβολή των οφειλόμενων αποδοχών, ασφαλιστικών εισφορών, καθώς και των τυχόν οφειλόμενων αποζημιώσεων απόλυσης”.  

Με σκληρή ανακοίνωσή του ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) ζήτησε ευθέως από την κυβέρνηση “να αποσύρει άμεσα τις διατάξεις του Υπουργείου Εργασίας για τις εργολαβίες-υπεργολαβίες”. Και αυτό γιατί από αυτές προκύπτει  ένα “πρόσθετο χαράτσι 8.400 ευρώ για κάθε μικρομεσαία επιχείρηση”. Εξάλλου, ο ΣΕΒ τονίζει πως το υπ. Εργασίας δεν λαμβάνει υπόψη τις παρατηρήσεις και προτάσεις των φορέων της αγοράς. Επίσης, σύμφωνα με τον ΣΕΒ, οι σχετικές διατάξεις “εξαιρούν τις δημόσιες συμβάσεις έργων και προμηθειών από το πεδίο εφαρμογής του νόμου, γεγονός που προκαλεί εύλογα ερωτηματικά ως προς τη διακριτική μεταχείριση του Δημοσίου από το Υπουργείο Εργασίας”.

Άμεση ήταν η απάντηση του υπ. Εργασίας στον ΣΕΒ. Με ανακοίνωσή του ανέφερε πως “οι συγκεκριμένες διατάξεις του νομοσχεδίου διευρύνουν την προστασία των εργατικών δικαιωμάτων για την καταβολή οφειλόμενων αποδοχών, ασφαλιστικών εισφορών και τυχόν οφειλόμενων αποζημιώσεων απόλυσης, για την αποζημίωση σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος και την εφαρμογή των μέτρων υγείας και ασφάλειας”.

Με δεύτερη ανακοίνωσή του, ο ΣΕΒ ανταπάντησε στο υπ. Εργασίας πως “όσα αναφέρει το υπουργείο Εργασίας στην απάντησή του προς τον ΣΕΒ για το ζήτημα των εργολαβιών-υπεργολαβιών αποτελούν, δυστυχώς, συνθήματα και όχι επιχειρήματα επί των συγκεκριμένων προβλημάτων, που διεξοδικά θέσαμε στα υπομνήματα και την ανακοίνωσή μας”.

Τα δύσκολα είναι μπροστά

Η σύγκρουση  μεταξύ υπ. Εργασίας-ΣΕΒ γύρω από το μέτωπο των εργολαβιών και υπεργολαβιών έλαβε χώρα λίγες μόλις μέρες μετά τη συμφωνία της κυβέρνησης με τους θεσμούς για το κλείσιμο της 4ης αξιολόγησης του Μνημονίου, αλλά και για τις μεταμνημονιακές δεσμεύσεις της Ελλάδας.

Η 4η αξιολόγηση προέβλεπε δύο βασικά νέα μέτρα στο εργασιακό: τον έλεγχο της αντιπροσωπευτικότητας των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων, αλλά και την επαναφορά της δυνατότητας μονομερούς προσφυγής στη Διαιτησία.

Και στα  δύο αυτά πεδία, ο ΣΕΒ εξέφρασε τη διαφωνία του, καθώς δεν δέχεται την επαναφορά της επεκτασιμότητας των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων, αλλά και της υπερίσχυσής τους έναντι των επιχειρησιακών συμβάσεων.

Παράλληλα, ο ΣΕΒ διαφώνησε με την επαναφορά της δυνατότητας της μονομερούς προσφυγής των εργαζομένων στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας. Εξάλλου, ο ΣΕΒ έχει κρατήσει μεγάλες αποστάσεις από το ενδεχόμενο αύξησης του κατώτατου μισθού, την ίδια ώρα που η κυβέρνηση έχει διακηρύξει τη βούλησή της προς αυτή την κατεύθυνση.

Υπενθυμίζεται πως, βάσει της συμφωνίας κυβέρνησης-θεσμών, ο κατώτατος μισθός θα “επικαιροποιηθεί”  το 2019 με βάση τις διατάξεις του 2012. Με άλλα λόγια, θα είναι η κυβέρνηση, μετά από διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους (δηλ. τη ΓΣΕΕ και τους εργοδότες), η οποία θα καθορίσει το ύψος του κατώτατου μισθού.

“Πάγος” από ΔΝΤ για κλαδικές συμβάσεις

Ενάντια στην πρόθεση της κυβέρνησης να επαναφέρει την επεκτασιμότητα των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων τάχθηκε και το ΔΝΤ.

Συγκεκριμένα, στη χθεσινή δήλωσή του για την Ελλάδα, αν γίνει κάτι τέτοιο υπάρχει ο “κίνδυνος” να “ξεπερασθούν” (σ.σ. να υποσκελισθούν) τα “κέρδη” τα οποία προέκυψαν από την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων στο εργασιακό, κατά την προηγούμενη περίοδο.

Επίσης, το ΔΝΤ κράτησε αποστάσεις για την αύξηση του κατώτατου μισθού. Αναλυτικά, επεσήμανε: “Οποιαδήποτε προσαρμογή των κατώτατων μισθών θα πρέπει να είναι συνετή και σύμφωνη με ό,τι έχει κατακτηθεί στο πεδίο της παραγωγικότητας, με στόχο τη διατήρηση της δυναμικής της ανάκαμψης της απασχόλησης και την αποφυγή κάθε μείωση  της ανταγωνιστικότητας”.

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr, του Δημήτρη Κατσαγάνη, 30/6/2018]

2010 – 2016: Σύμφωνα με έρευνα της ΓΣΕΕ, η υποχώρηση του κόστους εργασίας δεν πέρασε στις τιμές των προϊόντων – Χάσμα ανταγωνιστικότητας στη βιομηχανία

Ξεκινώντας από τη βασική διαπίστωση πως τα έτη 2010 -2016 ασκήθηκε στην Ελλάδα μια πολιτική εσωτερικής υποτίμησης (ή ανταγωνιστικού αποπληθωρισμού), της οποίας ο διακηρυγμένος στόχος ήταν π γενική μείωση των τιμών των εγχώριων αγαθών και υπηρεσιών έναντι των αντίστοιχων τιμών στις ανταγωνίστριες χώρες, η νέα έρευνα του παρατηρητηρίου της ΓΣΕΕ καταλήγει στο συμπέρασμα πως ενώ στον τομέα των οικοδομών και άλλων κατασκευών καθώς και στον τομέα των υπηρεσιών οι τιμές μειώθηκαν κατ’ αναλογία των μειώσεων του μοναδιαίου κόστους εργασίας, αυτό δεν ουνέβη στον τομέα της βιομηχανίας.

Όπως αναφέρεται στην έρευνα του παρατηρητηρίου, η πολιτική μείωσης των μισθών κρίθηκε αναγκαία διότι η ελληνική οικονομία δεν διέθετε την ανταγωνιστικότητα που θα της επέτρεπε να διατηρεί ισοσκελισμένο εξωτερικό ισοζύγιο. Για να εκκινήσει και να επιταχυνθεί η διαδικασία της εσωτερικής υποτίμησης, οι ελληνικές κυβερνήσεις και οι διεθνείς οργανισμοί επέβαλαν μια πρωτοφανή για περίοδο ειρήνης μείωση των μισθών, όχι μόνο των πραγματικών, αλλά και των ονομαστικών, είτε απευθείας με διοικητικά μέτρα, είτε μέσω της παρατεταμένης και βαθιάς άφεσης, είτε με διαρθρωτικές αλλαγές στην αγορά εργασίας.

Όμως, όπως υποστηρίζει η έρευνα της ΓΣΕ Ε, «είτε πρόκειται για τη μεταποιητική βιομηχανία, είτε για την ευρύτερη βιομηχανία εκτός οικοδομών και άλλων κατασκευών, υπήρξε απλώς ραγδαία υποχώρηση του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος και η υποχώρηση αυτή δεν μεταβιβάστηκε στις τιμές. Ως αποτέλεσμα, αντί του προβλεπόμενου ανταγωνιστικού αποπληθωρισμού, στην περίπτωση της βιομηχανίας, πλην κατασκευών, υπήρξε αύξηση των περιθωρίων κέρδους».

Στην πρώτη περίπτωση, του τομέα των υπηρεσιών και του τομέα των οικοδομών και άλλων κατασκευών, οι εγχώριες τιμές ακολουθήσαν πλήρως τις μειώσεις του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος. Στις οικοδομές και άλλες κατασκευές, η μείωση ανήλθε περίπου στο 1/4 της αρχικής τιμής, πιθανότατα εξαιτίας των εξαιρετικά δυσχερών συνθηκών που επικρατούν σε αυτό τον τομέα παραγωγής. Η αντίστοιχη μείωση στον τομέα των υπηρεσιών περιορίστηκε σε περίπου 10%. Στη δεύτερη περίπτωση, είτε της μεταποιητικής βιομηχανίας είτε της ευρύτερης βιομηχανίας (εκτός οικοδομών και άλλων κατασκευών), οι εγχώριες τιμές δεν ακολούθησαν τη ραγδαία μείωση του μοναδιαίου κόστους εργασίας: Στη μεν μεταποίηση, η πτώση του δείκτη τιμών στο σύνολο της περιόδου δεν υπερέβη το 3%, ενώ η μείωση του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος ανήλθε σε 37,5%, τόσο εξαιτίας των μεγάλων μειώσεων στις τρέχουσες αποδοχές όσο και χάρη στην αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας. Στη δε ευρύτερη βιομηχανία, εκτός οικοδομών και άλλων κατασκευών, στην οποία εκτός από τη μεταποίηση περιλαμβάνονται τα ορυχεία και μεταλλεία, n παραγωγή ενέργειας και ο κλάδος της ύδρευσης, της αποχέτευσης και διαχείρισης απορριμμάτων, ο δείκτης τιμών αυξήθηκε κατά 4,2% έναντι μείωσης 29,1% του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος.

Χάθηκαν70.000 θέσεις

Η έκθεση εκτιμά ότι η πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης απέτυχε ιδιαίτερα στη μεταποιητική βιομηχανία, δηλαδή σε εκείνο τον τομέα της οικονομίας που παρουσιάστηκαν οι μεγαλύτερος μειώσεις του μοναδιαίου κόστους εργασίας. Η θεαματική μείωση κατά 37,5% του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος οφείλεται μεν στη μείωση κατά 21,8% της μέσης τρέχουσας αμοιβής εργασίας (στο σύνολο της περιόδου 2010 2016), αλλά οφείλεται και στην αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας κατά 25,1% την ίδια περίοδο. Η δε αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας πραγματοποιήθηκε σε συνθήκες μικρής μείωσης της παραγωγής, και επομένως προήλθε από μείωση της απασχόλησης. Ο αριθμός των μισθωτών περιορίστηκε κατά περίπου 70 χιλιάδες άτομα μεταξύ 2010 και 2016, ενώ ο αριθμός των αυτοαπασχολουμένων κατά περίπου 40 χιλιάδες. Οι αυτοαπασχολούμενοι της μεταποιητικής βιομηχανίας είναι σε μεγάλο βαθμό αυτοαπασχολούμενοι που απασχολούν προσωπικό , δηλαδή εργοδότες μικρών επιχειρήσεων.

Αυτά τα στοιχεία συνηγορούν υπέρ της άποψης ότι υπήρξαν εκτεταμένες διαδικασίες εκκαθάρισης των πιο αδύναμων κεφαλαίων της μεταποιητικής βιομηχανίας, είτε με την παύση λειτουργίας μικρών επιχειρήσεων (γεγονός που υποδεικνύει η μεγάλη μείωση του αριθμού των αυτοαπασχολουμένων με προσωπικό) είτε με παύση λειτουργίας τμημάτων επιχειρήσεων, με συγχωνεύσεις τμημάτων και με άλλες αναδιαρθρώσεις που εξοικονομούν εργασία (από όπου προέρχεται n μείωση της μισθωτής απασχόλησης κατά περίπου 70 χιλιάδες άτομα).

[ΠΗΓΗ: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, 25/01/2018]

Μονολόγους παράλληλους είχαν χθες ο Υπουργός Εργασίας, κ. Γιώργος Κατρούγκαλος και η επικεφαλής της αντιπροσωπείας του ΔΝΤ, κ. ΝτέλιαΒελκουλέσκου στην πρώτη, χθεσινή  συνάντηση της ελληνικής πλευράς με τα ανώτατα κλιμάκια των θεσμών για το νέο Εργασιακό στα πλαίσια της 2ης αξιολόγησης του προγράμματος.

Την Τρίτη θα γίνει συνάντηση τεχνικών κλιμακίων των δύο πλευρών, ενώ την Πέμπτη θα συναντηθούν και, μάλιστα δύο φορές, ο κ. Κατρούγκαλος με τα ανώτατα κλιμάκια.

Σύμφωνα με πληροφορίες του Capital.gr η μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ των δύο μονολόγων των κκ Κατρούγκαλου και Βελκουλέσκου σημειώθηκε στο ζήτημα του “υποκατώτατου” μισθού των Νέων και στις ομαδικές απολύσεις.

Συγκεκριμένα:

• Η κα. Βελκουλέσκου επέμεινε  στην ανάγκη ύπαρξης του “υποκατώτατου” μισθού  και απελευθέρωσης των ομαδικών απολύσεων προκειμένου να αυξηθεί η παραγωγικότητα της εργασίας, η οποία πράγματι σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ πέφτει από το 2015 με ρυθμούς ρεκόρ (-2,9% το 2015, -3,6% στο β΄ εξάμηνο του 2016).
• Ο κ. Κατρούγκαλος τάχθηκε τόσο ενάντια στον “υποκατώτατο” μισθό των νέων, όσο και στην απελευθέρωση των απολύσεων, επικαλούμενος δύο “αποφάσεις δικαστηρίων”:
• Η μία ήδη υπάρχει και έχει προκύψει από την επιτροπή των κοινωνικών δικαιωμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, η οποία κρίνει “παράνομη” τη διάκριση του κατώτατου μισθού ανάλογα με την ηλικία.
• Η άλλη απόφαση αναμένεται από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (στα  τέλη Οκτωβρίου – αρχές Νοεμβρίου) και αφορά το αν ήταν συμβατική με την σχετική  κοινοτική οδηγία η απόφαση του ελληνικού  Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας αναφορικά με τις ομαδικές απολύσεις στην ΑΓΕΤ το 2012.

Το Υπ. Εργασίας είναι διατεθειμένο  θα χρησιμοποιήσει ως “πιλότο” την απόφαση αυτή για την αλλαγή ή μη του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου που διέπει τις ομαδικές απολύσεις.

Σημειώνεται πάντως πως η εισήγηση του Εισαγγελέα του Ευρω – δικαστηρίου προτείνει ότι η απόφαση για την ΑΓΕΤ δεν είναι συμβατή με την κοινοτική οδηγία. Αν κάτι γινόταν αποδεκτό από το Ευρώ – δικαστήριο, τότε θα άνοιγε ο δρόμος για την αύξηση του μέγιστου επιτρεπόμενου ορίου απολύσεων στην Ελλάδα στο 10% (έναντι του 5% που είναι σήμερα) και στην απεμπλοκή του κράτους από τη διαδικασία απόφαση για κάτι τέτοιο.

Σ’ ο, τι αφορά στον “υποκατώτατο” μισθό, το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο προβλέπει κατώτατο μισθό 511 ευρώ μικτά για όσους νέους είναι κάτω των 25 ετών, έναντι των 586 ευρώ μικτά που δικαιούνται όσοι εργαζόμενοι είναι άνω των 25 ετών. Το πόρισμα της διεθνούς επιτροπής ειδικών , το οποίο αποτελεί τη “βάση” της διαπραγμάτευσης κυβέρνησης – Θεσμών για το νέο Εργασιακό, προβλέπει “υποκατώτατο” μισό στο 90% του κατώτατου μισθού (σ.σ. 526 ευρώ)  για τον 1ο χρόνο εργασιακής εμπειρίας και στο 95%   του κατώτατου (σ.σ. 556 ευρώ) για το 2ο χρόνο εργασιακής εμπειρίας. Μάλιστα, οι ειδικοί επισημαίνουν πως η πρότασή τους δεν έρχεται σε αντίθεση με τις αποφάσεις της επιτροπής κοινωνικών δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης μιας και αυτή εναντιώνεται στη μισθολογική διάκριση με βάση την ηλικία (όπως προβλέπει ο μνημονιακός νόμος του 2012) και όχι με βάση την εργασιακή εμπειρία (όπως προτείνει η πλειοψηφία των μελών της επιτροπής ειδικών).

“Αποφάσεις δικαστηρίων” επικαλείται ο κ. Κατρούγκαλος για την ανατροπή του υπάρχοντος (μνημονιακού) θεσμικού πλαισίου που διέπει τη λειτουργία του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας.  Με απόφαση του τον Ιούνιο του 2014, το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε η αντισυνταγματική την κατάργηση της μονομερούς προσφυγής στον ΟΜΕΔ.

Δεν έχει, όμως, καμία ” απόφαση δικαστηρίου” υπάρχουσα –όπως εκείνη που αφορά  τον  “υποκατώτατο” μισθό και τον ΟΜΕΔ-  ή μελλοντική –όπως εκείνη που θα αφορά τις ομαδικές απολύσεις σε σχέση με τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και το συνδικαλιστικό νόμο. Αν και το πόρισμα της επιτροπής ειδικών τάσσεται υπέρ της επαναφοράς των συλλογικών συμβάσεων εργασίας σε εθνικό και κλαδικό επίπεδο για τον εθνικό και κλαδικό  κατώτατο μισθό  (αν και θέτουν “ρήτρα” απόκλισης σε περίπτωση που υπάρχουν  οικονομικές δυσχέρειες για μία επιχείρηση), δεν ενθαρρύνει καμία αλλαγή στο συνδικαλιστικό νόμο, πετώντας το “μπαλάκι” στον Έλληνα νομοθέτη.

Ειδικά , πάντως για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας το Μνημόνιο προβλέπει ότι δεν πρέπει να γίνει καμία αλλαγή στο υπάρχον (μνημονιακό ) θεσμικό πλαίσιο που προβλέπει πως ο κατώτατος μισθός θα καθορίζεται από το κράτος, ενώ οι επιχειρησιακές συμβάσεις εργασίας μπορούν να αποκλίνουν (προς τα κάτω) σε σχέση με τις κλαδικές συμβάσεις εργασίας.

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr/, του Δημήτρη Κατσαγάνη, 24/10/2016]

Το οικονομικό και επιχειρηματικό περιβάλλον, καθώς και το φλέγον ζήτημα της ρευστότητας, ήταν στο επίκεντρο του αναπτυξιακού φόρουμ «Χρηματοδότηση και Ελληνική Επιχειρηματικότητα» που διοργάνωσε στο ξενοδοχείο Divani Caravel, η επενδυτική πρωτοβουλία Α-Energy Investments και ο Σύνδεσμος Ελληνικών Οικονομικών Διευθυντών (Σ.Ε.Ο.ΔΙ.) με τη συνεργασία της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα και το Υπουργείο Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού.
Στην ομιλία του ο Πρόεδρος του Σ.Ε.Ο.ΔΙ. Αλέξανδρος Κωστόπουλος υπενθύμισε τις προτάσεις του Συνδέσμου για την έξοδο από την κρίση και την εξυγίανση της οικονομίας της χώρας, εφόσον τα προβλήματα παραμένουν και στάθηκε ιδιαίτερα στις αναγκαίες προϋποθέσεις για την επανεκκίνηση της οικονομίας και την επιστροφή στην ανάπτυξη: «πολιτική σταθερότητα, τήρηση των δεσμεύσεων και των κανόνων που έχουν συμφωνηθεί, σταθερό φορολογικό περιβάλλον με μείωση των υψηλών φορολογικών συντελεστών και δημιουργία κλίματος φιλικού προς την επιχειρηματικότητα και κατάργηση της γραφειοκρατίας».
Ο Γενικός Γραμματέας Στρατηγικών και Ιδιωτικών Επενδύσεων του Υπουργείου Οικονομίας, Λόης Λαμπριανίδης, αφού έκανε μία σύντομη επισκόπηση της ελληνικής οικονομίας, τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι θα πρέπει να γίνουν πολλά και πολύ σύντομα και επισήμανε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί και δεν πρέπει να ανταγωνιστεί τις χώρες χαμηλού κόστους.
Ο κ. Λαμπριανίδης παρουσίασε αναλυτικά τα χαρακτηριστικά του νέου αναπτυξιακού νόμου, επισημαίνοντας ότι έχει δύο καινοτομίες, δηλαδή δεν είναι ένας γενικός νόμος, καθώς απαντά σε συγκεκριμένα ζητήματα, ενώ επιπλέον, συμβάλει στη στήριξη του εγχώριου παραγωγικού δυναμικού. Επίσης, προσέθεσε, το 45% των ενισχύσεων θα χορηγηθεί με τη μορφή των φοροελαφρύνσεων.
Μία σημαντική διαφορά σε σχέση με τους προηγούμενους αναπτυξιακούς νόμους, ανέφερε ο κ. Λαμπριανίδης, είναι ότι τίθεται πλέον πλαφόν ενίσχυσης ανά επενδυτικό σχέδιο, ενώ υπάρχουν ειδικές κατηγορίες ενίσχυσης με βάση δύο κριτήρια, τις επιδόσεις κάθε σχεδίου και το χωρικό κριτήριο.
Σε ότι αφορά τα κεφάλαια που θα χορηγηθούν, υπογράμμισε ότι η κυβέρνηση είναι έτοιμη να αυξήσει τα ποσά που θα διατεθούν, εφόσον εκδηλωθεί ενδιαφέρον, σημειώνοντας, πάντως, ότι η διαπραγμάτευση γι’ αυτό θέμα με τις ευρωπαϊκές αρχές δεν θα είναι εύκολο. Επίσης, θα εξεταστούν οι δυνατότητες μεταφοράς κονδυλίων από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και το ΕΣΠΑ.
Ο Κωστής Χατζηδάκης, Αντιπρόεδρος της ΝΔ και πρώην Υπουργός Ανάπτυξης, υπογράμμισε την ανάγκη αλλαγής του μείγματος οικονομικής πολιτικής, που κατά την άποψη της αξιωματικής αντιπολίτευσης συνίσταται στη μείωση της σημερινής υπερφορολόγησης, με ταυτόχρονο περιορισμό δαπανών. Μια τέτοια πολιτική σε συνδυασμό με την εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και την ομαλή λειτουργία του τραπεζικού συστήματος, μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά στη βελτίωση της ρευστότητας στην οικονομία. «Η βρύση της ρευστότητας για να λειτουργήσει πρέπει να υπάρχει νερό», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Η Συντονίστρια της Μόνιμης Επτροπής Παραγωγής & Εμπορίου της Βουλής, βουλευτής της ΝΔ, Όλγα Κεφαλογιάννη αναφέρθηκε εκτενώς στις δυνατότητες που υφίστανται για τη χρηματοδότηση των ελληνικών επιχειρήσεων από ευρωπαϊκές πηγές και την αξιοποίηση των νέων εργαλείων που υφίστανται σε κοινοτικό επίπεδο.
Όπως είπε η κ.Κεφαλογιάννη, κατά τη συνάντηση που είχε πρόσφατα στις Βρυξέλλες με τον αντιπρόεδρο της Κομισιόν Γιούρι Κατάινεν, τόνισε την αναγκαιότητα της καλύτερης ενημέρωσης των ελληνικών επιχειρήσεων, καθώς πρέπει να είναι πλήρως ενημερωμένες για τους τρόπους χρηματοδότησης.
Τέλος, επέκρινε την κυβέρνηση ότι έφερε τον αναπτυξιακό νόμο πριν καταρτίσει αναπτυξιακό σχέδιο.
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, Ανδρέας Λοβέρδος, αφού εκτίμησε ότι η ύφεση της ελληνικής οικονομίας θα ανέλθει στο 2% φέτος. εξέφρασε την πεποίθηση του ότι το Δημόσιο δεν μπορεί να αλλάξει και δεν θα αλλάξει, όπως είπε χαρακτηριστικά, καθώς οι αλλαγές θέλουν αρκετά χρόνια να αποδώσουν.
Αυτό που μπορεί να γίνει άμεσα, τόνισε, είναι η χώρα μας στα αναπτυξιακά θέματα να παρακάμψει το κράτος και να καταργηθούν οι δραστηριότητες που αφορούν στα θέματα των αδειοδοτήσεων. Ο κ. Λοβέρδος ότι θα πρέπει να δημιουργηθούν ομάδες εργασίας στα υπουργεία, οι οποίες θα εποπτεύονται από μία τριμελή υπουργική ομάδα υπό τον τον πρωθυπουργό.
Όπως υπενθύμισε ο κ. Λοβέρδος, αυτό το μοντέλο εφαρμόσθηκε με επιτυχία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και πρέπει να επαναληφθεί εδώ και τώρα. Σε ότι αφορά ειδικότερα τη διαδικασία της Συνταγματικής Αναθεώρησης, είπε ότι η επιχειρηματική κοινότητα πρέπει να πιέσει για αλλαγές στο κομμάτι που αφορά στη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης κατά 50% και της Δικαιοσύνης κατά 50%, που μπλοκάρουν, όπως ανέφερε, την οικονομία.
Για τον αναπτυξιακό νόμο, σημείωσε ότι επαναλαμβάνει τα κακώς κείμενα κείμενα του παρελθόντος και ρυθμίσεις «του δικού μας αποτυχημένου αναπτυξιακού νόμου του 2004».
Από την πλευρά του ο κ. Πάνος Δράκος, Πρόεδρος της Ένωσης Εισηγμένων Εταιριών, ζήτησε από την Πολιτεία την υποστήριξη των σοβαρών επενδύσεων, όπως π.χ. στο Ελληνικό και την αντίστοιχη της «Ελληνικής Χρυσός» στη Χαλκιδική και να μην επαναληφθούν οι αμαρτίες του παρελθόντος. Συγχρόνως, στάθηκε στον κίνδυνο αφελληνισμού των ελληνικών επιχειρήσεων, όπως συμβαίνει με τις τράπεζες. Τέλος, εκτίμησε ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τις επιχειρήσεις δεν είναι η «εταιρική διακυβέρνηση», αλλά η «κρατική διακυβέρνηση».
Ο Βασίλης Κορκίδης, Πρόεδρος της ΕΣΕΕ, στη δική του παρέμβαση τόνισε τα προβλήματα που δημιουργούνται στην αγορά και τις επιχειρήσεις από τις οφειλές του Δημοσίου: «Στην ΕΕ 250.000 θέσεις εργασίας χάνονται και 1/4 των εταιριών οδηγούνται σε πτώχευση, εξαιτίας ανείσπρακτων οφειλών. Στην Ελλάδα οι οφειλές του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα αγγίζουν πια τα 6,7 δισ., στερώντας πολύτιμη ρευστότητα από τις επιχειρήσεις». Ακόμα, αναφέρθηκε στο γεγονός ότι το πρώτο εξάμηνο του 2016 δημιουργήθηκαν μόνο 12.500 νέες επιχειρήσεις, έναντι 18.000 το πρώτο εξάμηνο του 2014 και 15.000, το ίδιο διάστημα το 2015.
Ο Πρόεδρος του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας Κωνσταντίνος Κόλλιας, υπογράμμισε ότι χρειάζεται η άμεση, ταχεία αναδιάρθρωση των επιχειρηματικών δανείων και ένα νέο εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο που θα εστιάζει στην επίλυση των προβλημάτων που σχετίζονται με τα «κόκκινα» δάνεια και την υψηλή φορολογία.
Ο κ. Κόλλιας είπε ότι απαιτείται η μείωση των φορολογικών συντελεστών και της έμμεσης φορολόγησης, τα φορολογικά κίνητρα για επενδύσεις και οι γενναίες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Είναι αναγκαία η εμπροσθοβαρής εφαρμογή του Μνημονίου στο τμήμα που αφορά στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, καθώς, όπως επισήμανε χαρακτηριστικά «η συνταγή φόροι, φόροι, φόροι είναι αδιέξοδη».

Πηγή: http://press724.gr/,7/7/2016