Tag Archives: εξόρυξη χρυσού

Ο ΣΥΡΙΖΑ “ΚΑΡΦΩΝΕΙ” ΤΙΣ ΠΑΡΕΕΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ…

Η Καναδική Eldorado, που έχει επενδύσεις στην εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές και είναι ήδη με το ένα πόδι εκτός Ελλάδος και η πολυεθνική BlackRock που σχεδίασε γιγαντιαία επένδυση στην Αττική, με προοπτική κεφαλαίων 300 εκατ. ευρώ (σε πρώτη φάση ) και με 2.000 θέσεις εργασίας αλλά εγκατέλειψε οριστικά την Ελλάδα (γιατί της κάναμε μαύρη τη ζωή) δεν επαναφέρει ηρεμία… στη “συντροφιά” ΣΥΡΙΖΑ – ολιγαρχίας;

“Δεν έχουν παταχθεί ακόμα πλήρως οι ολιγάρχες, δεν έχουν όμως και την ευχέρεια για ‘δουλειές’ που είχαν με το παλιό δικομματικό σύστημα”.

Ποιος “αδειάζει”, με τα λόγια αυτά, τους Έλληνες ολιγάρχες, ανοίγοντας το μέγα κεφάλαιο κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών και ομίλων στην οικονομία της μεταπολίτευσης; Ο επικεφαλής του οικονομικού επιτελείου της πρώτης φοράς αριστερά… κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, σε συνέντευξη “ποταμό” (“Τσακαλώτος: Για τη μείωση του αφορολόγητου συνιστώ υπομονή“).

Δεν χρειάζονται άλλα λόγια, για όσα συμβαίνουν στην οικονομία με τους αριστερούς τύπου ΣΥΡΙΖΑ. Στις 22 λέξεις, της απάντησης, σε εξαιρετικά εύστοχη δημοσιογραφική ερώτηση (της έγκριτης συναδέλφου κ. Ειρήνης Χρυσολωρά), ο Ευκλείδης λέει τα πάντα… Και πάνω απ’ όλα, πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πάταξε τους ολιγάρχες!!!

Το “ακόμα”, που προσθέτει, έχει ίσως τη δική του σημασία… Γιατί εκτός από το καρφί…, στον ΣΥΡΙΖΑ, (πως έκανε “στραβά μάτια” στους ολιγάρχες), περνάει και μήνυμα στην ολιγαρχία να μην ανησυχεί… καθώς, προφανώς ενόψει εκλογών, τι μπορεί να γίνει από όσα δεν έγιναν μια 4ετία…

Με δεδομένη λοιπόν την ομολογία Τσακαλώτου, για διατήρηση της ολιγαρχίας έχουμε δύο στηρίγματα του ΣΥΡΙΖΑ. Την “ξενάγηση ανά τον κόσμο”, σε Τσίπρα και σε υπουργούς του από τους Αμερικάνους (καλύπτοντας έτσι -με ταχύτητα-τα ενδιαφέροντά τους στις γεωπολιτικές ανακατατάξεις σε Βαλκάνια και Αιγαίο) και την καρποφορούσα… “κλάρα ελαίας” που προσέφερε η ολιγαρχία στον ΣΥΡΙΖΑ το 2014, όταν βολόδερνε στην αντιπολίτευση…

Κλάρα ελαίας… που δεν πριονίζεται γιατί δεν είναι και τόσο βλάκες, στο Μαξίμου και στην Κουμουνδούρου, να κόψουν τα νήματα που τους συνδέουν με τη χρήσιμη ολιγαρχία η οποία (εκτός από χλιαρές αναφορές σε γενικές συνελεύσεις) περνάει και στα μαλακά… κάθε μορφής παρεμβατική πολιτική του Τσίπρα, ειδικά στην εργασία (εκεί βολεύονται άλλωστε), “θεμελιώνοντας” ως εργασιακό καθεστώς τα συσσίτια, τις ελεημοσύνες, τα κοινωνικά επιδόματα, τα μεροκάματα του όσο-όσο… και όπου κάτσει.

Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ, με τις δήθεν αριστερές ιδέες του ενάντια στα ξένα συμφέροντα…, έρχεται γάντι στην εγχώρια ολιγαρχία καθώς μένουν αυτοί και αυτοί… (ολιγάρχες κρατικοδίαιτοι) με το κράτος σε όλο του το βάθος… και τους πιθανούς ανταγωνιστές, εκτός συνόρων όσο στην Ελλάδα δεν πατάει ούτε γανωτζής… να στήσει τενεκετζίδικο.

Δηλαδή τι; Η επένδυση του Ελληνικού δεν χαλάει την αγορά… και κάποια συμφέροντα; Τυχαία είναι και η νέα προσφυγή στο ΣτΕ από καφενόβιους και αργόσχολους κομματικούς; Μήπως ο Όμιλος, φορέας της επένδυσης, δεν προκαλεί ενόχληση σε ανταγωνιστές και άλλους…; Συνεπώς είναι ή δεν είναι χρήσιμος ο ΣΥΡΙΖΑ, που παρέλαβε το “κουβάρι” της επένδυσης για να το μπερδέψει ακόμη περισσότερο…

Τι το θέλουμε άλλωστε το Ελληνικό και ποιους θα βοηθήσει; Την οικονομία της χώρας, την αναβάθμιση της ζωής στην περιοχή της επένδυσης. Και 7.000 άνεργους που θα προσληφθούν όταν λειτουργήσει.

Ποιος από την ολιγαρχία νοιάζεται για όλα αυτά και δεν θέλει την ησυχία του… με τους ολίγους και το κράτος να μοιράζει την “τράπουλα” με παιχνίδια “σικέ” σε βάρος του δίκιου του εργάτη.

Ψάξτε να δείτε ποιοι και πόσο ωφελούνται από την ανεργία και την επιδότηση εργασίας που ετοιμάζεται να δώσει η συντρόφισσα Αχτσιόγλου και απ’ ευθείας στις επιχειρήσεις!!!.  

Η Καναδική Eldorado, που έχει επενδύσεις στην εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές και είναι ήδη με το ένα πόδι εκτός Ελλάδος και η πολυεθνική BlackRock που σχεδίασε γιγαντιαία επένδυση στην Αττική, με προοπτική κεφαλαίων 300 εκατ. ευρώ (σε πρώτη φάση ) και με 2.000 θέσεις εργασίας αλλά εγκατέλειψε οριστικά την Ελλάδα (γιατί της κάναμε μαύρη τη ζωή) δεν επαναφέρει ηρεμία… στη “συντροφιά” ΣΥΡΙΖΑ – ολιγαρχίας;

Συνεπώς, είναι ή δεν είναι προσφορά στην ολιγαρχία το θάψιμο των 5-6, (μεγάλων διαστάσεων) επενδύσεων (και γιατί όχι και ανταγωνιστικών), που παρέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ από τους άλλους; Είναι ή δεν είναι πατεντάτη παραδοχή διαπλοκής με την ολιγαρχία η “διευκρίνιση” Τσακαλώτου, πως δεν πατάξαμε τους ολιγάρχες αλλά “δεν έχουν την ευχέρεια για “δουλειές” που είχαν με το παλιό σύστημα…”, αποφεύγοντας βέβαια κάθε αναφορά στις “χοντρές δουλειές” που ετοιμάζει ο ΣΥΡΙΖΑ στους ολιγάρχες, μέχρι τις εκλογές… Δουλειές και δουλίτσες (σε ηλεκτρισμό, φυσικό αέριο, πετρέλαια, νερά, ιδιωτικοποιήσεις), τις οποίες ασφαλώς και θα συνεχίσουν (αναγκαστικά) οι άλλοι… της νέας κυβέρνησης, με τον ΣΥΡΙΖΑ όμως στην αντιπολίτευση…, να ξαναβγάζει τις ντουντούκες ενάντια στην ολιγαρχία… Αθάνατη η μεταπολίτευση!!!

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr/, του Γιώργου Κράλογλου. 11/12/2018]

ΑΠΟ ΠΟΥ ΚΙ ΩΣ ΠΟΥ «ΕΞΟΡΥΞΗ ΧΡΥΣΟΥ»;

img13Στη σχηματική μεταλλογενετική παράσταση του Jebrak (2016) ότι η τα μεταλλοφόρα συστήματα στη Β.Α. Χαλκιδική (Σ=Σκουριές, Ο=Ολυμπιάδα, Μ=Μαύρες Πέτρες, Π=Πιάβιτσα, Β=Βάρβαρα) συνδέονται με διάφορους συγκεκριμένους κοιτασματολογικούς τύπους, γεγονός που και αυτό με τη σειρά του αποδεικνύει και αιτιολογεί την πολυμεταλλικότητα της περιοχής. 

Το έργο παραγωγικής αξιοποίησης και εκμετάλλευσης των πολυμεταλλικών κοιτασμάτων Β.Α. Χαλκιδικής αποκαλείται συχνά, και κυρίως από αντιμεταλλευτικούς κύκλους σαν επένδυση εξόρυξης χρυσού. Θα μπορούσε βέβαια κάποιος να δεχτεί καλοπροαίρετα την άποψη ότι «τόσα ξέρουν τόσα λένε». Στην συγκεκριμένη όμως περίπτωση είναι προφανές ότι πρόκειται για ένα ακόμη αντιμεταλλευτικό σύνθημα που όμως δεν ανταποκρίνεται στην κοιτασματολογική πραγματικότητα της περιοχής. Συγκεκριμένα κάνοντας μια απλή προσέγγιση, και γρήγορη επιστημονική «ανάγνωση» του πλαισίου οικονομικής γεωλογίας που επικρατεί και ισχύει στην Β.Α. Χαλκιδική παρατηρεί, εντοπίζει και διαπιστώνει κανείς δύο βασικούς κοιτασματολογικούς τύπους και κατηγορίες μεταλλευμάτων.

Στα ενεργά μεταλλεία Ολυμπιάδας και Μαύρων Πετρών/Μαντέμ Λάκκου(Στρατώνι-Στρατονίκη) πρόκειται για πολυμεταλλικά θειούχα μεταλλεύματα με το αρχικό και βασικό οικονομικό ενδιαφέρον να βρίσκεται στα περιεχόμενα ορυκτά θειούχου ψευδαργύρου (σφαλερίτης), θειούχου μολύβδου (γαληνίτης) και θειούχου σιδήρου (σιδηροπυρίτης), ενώ μεταβαλλόμενη είναι η παρουσία του θειούχου ορυκτού σιδήρου -αρσενικού (αρσενοπυρίτης). Στην πραγματικότητα πρόκειται δηλαδή για εξόρυξη με μεταλλευτικό στόχο την παραγωγή ψευδαργύρου και μολύβδου, κάτι άλλωστε που χαρακτηρίζει διαχρονικά την παραγωγική λειτουργία των συγκεκριμένων μεταλλείων. Το οικονομικό ενδιαφέρον σε αργυρό και χρυσό οφείλεται στις υψηλές περιεκτικότητες που εντοπίζονται αντίστοιχα στον γαληνίτη και αρσενοπυρίτη. Τα δυο πολύτιμα μέταλλα συνοδεύουν και ενισχύουν σημαντικά την οικονομικότητα των μεταλλευμάτων ψευδαργύρου και μολύβδου αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούν η Ολυμπιάδα και οι Μαύρες Πέτρες να θεωρούνται μεταλλεία εξόρυξης χρυσού.

Στο κοίτασμα των Σκουριών το οικονομικό ενδιαφέρον βρίσκεται στην μεταλλοφορία θειούχων ορυκτών χαλκού με κυρίαρχη την παρουσία του χαλκοπυρίτη. Η σχετικά αυξημένη περιεκτικότητα χρυσού ενισχύει την εκμεταλλευσιμότητα του χαλκούχου μεταλλεύματος των Σκουριών. Και βέβαια στην περίπτωση αυτή πρόκειται βασικά για εξόρυξη χαλκού, και όχι χρυσού.

Είναι φανερό λοιπόν ότι και στις δύο περιπτώσεις η γενικόλογη αναφορά περί εξόρυξης χρυσού είναι ανακριβής, παραπλανητική και δεν έχει σχέση με τα πραγματικά δεδομένα της παραγωγικής διαδικασίας. Η αβάσιμη, στρεβλή και ανορθόδοξη αυτή ονοματολογική αναφορά χρησιμοποιείται τόσο από τους αντιμεταλλευτικούς όσο και από αυτούς που στηρίζουν τη μεταλλευτική δραστηριότητα. Οι μεν θέλοντας να συνδέσουν το χρυσό με υποβάθμιση του περιβάλλοντος και για να υπηρετήσουν άλλες σκοπιμότητες, και οι δε νομίζοντας ότι έτσι αναδεικνύουν περισσότερο την πλουτοπαραγωγική αξία και προοπτική.

Και στις δύο περιπτώσεις είναι φανερό ότι όσοι επιμένουν στην αυθαίρετη αναφορά περί εξόρυξης χρυσού ενδιαφέρονται βασικά για την επικοινωνιακή εκμετάλλευση του θέματος. Και για να αποδοθεί ακόμη πιο καθαρά η πλουτοπαραγωγική δυναμική της πολυμεταλλικής “υπεροψίας” και διάστασης είναι σκόπιμο να παρατηρηθεί και συμπληρωθεί πως:

  • σε ότι αφορά στους συγκεκριμένους τύπους μεταλλεύματος, ο πολυμεταλλικός χαρακτήρας διευρύνει το κοιτασματολογικό δυναμικό και την οικονομική τους βάση, ενισχύει την αναπτυξιακή προοπτική, και αυξάνει τα περιθώρια παραγωγικής τους ανοχής και αντοχής απέναντι σε κάθε είδους σκαμπανεβάσματα στη διάθεση, ζήτηση και κατανάλωση ορυκτών πρώτων υλών. Η όποια «ανησυχία» δημιουργείται συχνά στην αξία του χρυσού, με αφορμή κυρίως διάφορα πολιτικά και χρηματιστηριακά «παιχνίδια», αντιμετωπίζεται με τη σταθερότητα και την δυναμική βιομηχανική παρουσία του ψευδαργύρου και του χαλκού. Ακόμη, η εμφάνιση παρακείμενης μεταλλοφορίας μαγγανίου στο περιβάλλον των πολυμεταλλικών κοιτασμάτων αποτελεί πρόσθετη μεταλλευτική παρακαταθήκη για την περιοχή.
  • σε ότι αφορά στο δημόσιο συμφέρον η ολοκληρωμένη παραγωγική εκμετάλλευση του διαθέσιμου μεταλλευτικού δυναμικού στο σύνολό του, δημιουργεί ευνοϊκές προϋποθέσεις και συνθήκες καθετοποιημένης αξιοποίησης, μεγιστοποίησης του κοινωνικο-οικονομικού οφέλους και βέλτιστης περιβαλλοντικής διαχείρισης.

Τα περί εξόρυξης ή επένδυσης χρυσού δεν έχουν συνεπώς καμία σχέση με το πραγματικό περιεχόμενο της μεταλλευτικής δραστηριότητας στην Β.Α. Χαλκιδική. Στην ουσία πρόκειται για ένα ακόμη επικοινωνιακό τρικ που βολεύει όλους αυτούς που για διάφορους λόγους αναζητούν εναγωνίως να έχουν ένα ρόλο, έστω κα ι αν αυτός καταλήγει τελικά να είναι «εκ των πραγμάτων» εικονικός και κενός αξιόπιστων επιχειρημάτων.

Το ζητούμενο στη Β.Α. Χαλκιδική είναι μέσα από το πολυμεταλλικό περιεχόμενο των κοιτασμάτων να υπάρξει βιώσιμη μεταλλευτική δραστηριότητα (sustainable mining) στη βάση μιας συνολικά ολοκληρωμένης και αποτελεσματικής αποθεματικής αξιοποίησης (resource efficient exploitation), σύμφωνα με τις αρχές και τους κανόνες μιας κυκλικής οικονομικής προσέγγισης (circular economy). Πρόκειται λοιπόν για την εξόρυξη κοιτασμάτων μολύβδου-ψευδαργύρου στην Ολυμπιάδα και Μαύρες Πέτρες, και χαλκού στις Σκουριές. Στην εξέλιξη της παραγωγικής διαδικασίας η εφαρμογή νέων κατάλληλων τεχνολογιών και μεθόδων μεταλλευτικής επεξεργασίας έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση της αρχικής κοιτασματολγικής αξίας μέσα από την παραγωγή χρυσού, αλλά και αργύρου, ενώ παράλληλα προκύπτουν δευτερογενώς αξιοποιήσιμα απόβλητα. Γίνεται λόγος λοιπόν για μια «win-win» περίπτωση που διασφαλίζει από την μια μεριά μέγιστη πλουτοπαραγωγική αξιοποίηση και επαναξιοποίηση, και από την άλλη πλευρά πετυχαίνει βέλτιστη περιβαλλοντική διαχείριση.

 

[ΠΗΓΗ: http://greenminerals.blogspot.gr/, 17/3/2017]

 

ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΞΟΡΥΞΗΣ ΧΡΥΣΟΥ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ;

златоΣτην Ελλάδα δεν είχαμε ποτέ αυτοφυή χρυσό. Αυτός βρίσκεται μέσα σε συμπλέγματα πολυμεταλλικών ορυκτών, ως επί το πλείστον μικτών μεταλλικών θειούχων ενώσεων, αποτέλεσμα μαγματικής παραγέννεσης. Μάγμα είναι το ρευστό υλικό του μανδύα της γης το οποίο περιέχει έντονες συγκεντρώσεις μετάλλων. Το μάγμα μέσα από διάφορες διόδους ανήλθε προς τα πετρώματα του φλοιού της γης, αναμειγνυόμενο με αυτά και αποθέτοντας σε διάφορους χώρους συγκεντρώσεις πολυμεταλλικών ενώσεων οι οποίες περιείχαν και μικροποσότητες χρυσού. Η ανακρυστάλλωση των υλικών της μαγματικής αυτής εισροής έδωσε ποικιλία μεταλλικών ορυκτών που συναντάμε στη χώρα μας (στη Β. Ελλάδα, στο Λαύριο, σε νησιά του Αιγαίου), σε υπέροχες κρυσταλλικές δομές, χαρακτηριστικό δείγμα των οποίων αποτελεί ο γαληνίτης, ο σφαλερίτης, ο σιδηροπυρίτης, ο χαλκοπυρίτης, κ.ά.

Τα πολυμεταλλικά αυτά κοιτάσματα ανάλογα με την περιοχή, τα πετρώματα που συνάντησε το μάγμα ανεβαίνοντας προς την επιφάνεια και την αρχική του σύνθεση, περιέχουν συνδυασμούς μεταλλικών θειούχων ενώσεων όπως μολύβδου, χαλκού, ψευδαργύρου, σιδήρου, κασσίτερου,αργύρου όπου εντός αυτών εγκλείονται μικροποσότητες χρυσού σε υπομικροσκοπικήμορφή ήπεριέχουν πορφυρίτες που στη δομή τους συμπεριλαμβάνουν κατά κύριο λόγο πυριτικά ορυκτά,ενώσεις χαλκού και αργύρου και χρυσό σε ελεύθερη στοιχειακή μορφή. Οι περιεκτικότητες σεχρυσό των πορφυρικών κοιτασμάτων είναι συνήθως αρκετά μεγαλύτερες των κοιτασμάτων με τα μικτά μεταλλικά θειούχα.

Η εξορυκτική δραστηριότητα γενικά έχει περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Το πλεονέκτημά της είναι ότιτο αποτύπωμα αυτό είναι μη καταστρεπτικό και αναστρέψιμο.

Όλες οι διαδικασίες και οι μέθοδοι παραγωγής που εγκρίθηκαν ή που προτείνονται στα

κοιτάσματα προς αδειοδότησης είναι καλύτερες και από τις προτεινόμενες «βέλτιστες πρακτικές»της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τέτοιου είδους εργασίες, με αυστηρότερους όρους καιπροδιαγραφές.

Η όλη δραστηριότητα θα έχει ένα περιβαλλοντικό αποτύπωμα λόγω της περιορισμένης κλίμακαςεπιφανειακών έργων (τα περισσότερα έργα αναπτύσσονται υπόγεια) το οποίο θα αποκατασταθείπλήρως ενώ οι εκλύσεις αερίων ρύπων ή η παραγωγή στερεών αποβλήτων θα είναι πολύ μικρότερη από άλλου τύπου βιομηχανίες και φυσικά τα στερεά απόβλητα και τα μεταλλευτικάυπολείμματα είναι σχεδόν ανενεργά ή καθίστανται ανενεργά μέσω των μέτρων περιβαλλοντικήςπροστασίας που προβλέπονται.

Τα τρία ώριμα project παραγωγής χρυσού στη χώρα μας (Κασσάνδρα, Πέραμα, Σάπες) έχουνπεριβαλλοντικό σχεδιασμό απολύτως συντεταγμένο και εν πολλοίς αυστηρότερο της κείμενηςευρωπαϊκής και ελληνικής νομοθεσίας. Ο σχεδιασμός αυτός που θα δοκιμαστεί και θα κριθεί στηπράξη και στα πρακτικά του αποτελέσματα βήμα – βήμα, βασίζεται σε τρεις βασικές αρχές:

  • ότι είναι περιβαλλοντικά βέλτιστο είναι και οικονομικά βέλτιστο
  • εφαρμογή της παράλληλης αποκατάστασης που σημαίνει κάθε τμήμα της παρέμβασηςαποκαθίσταται σταδιακά και με το πέρας των εργασιών η αποκατάσταση είναι πλήρης
  • εφαρμογή της αρχής της μικρότερης δυνατής κατάληψης επιφάνειας για έργα.

 

[ΠΗΓΗ: http://www.sme.gr/]

ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ 2: ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΤΑΛΛΟΦΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΧΘΕΣ ΣΤΑ ΠΛΟΥΣΙΑ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ

17178908408_891586120b_cΣτην πρώτη παρέμβαση, «Χαλκιδική 1: Οι ορυκτές πρώτες ύλες κοντά στον άνθρωπο και την ανάπτυξη του-(δες εδώ)  », στην αρθογραφική σειρά που ξεκίνησε για τον πολυ-αναπτυξιακό  χαρακτήρα της Χαλκιδικής, γίνεται αναφορά στην διαχρονική συμβολή των ορυκτών πρώτων υλών στην ανάπτυξη και τον πολιτισμό του ανθρώπου ξεκινώντας από την αρχαιότητα. Η πρόοδος, η εξέλιξη, η διαβίωση και τελικά η ίδια η ζωή διατηρούν μόνιμη και στενή σχέση με την καθημερινή χρήση ορυκτών και μετάλλων.

Στην δεύτερη αρθογραφία, Χαλκιδική 2, αναδεικνύεται ο μεταλλογενετικός πλουραλισμός, η προέλευση και η δυναμική του ορυκτού πλούτου που προκύπτει, και η παρουσία πρότυπων μεθοδολογικών εργαλείων, με ευρύτερες σφαιρικά εφαρμογές στην κοιτασματολογική έρευνα. Το μεταλλοφόρο σύστημα που λειτούργησε στην περιοχή «νομοτελειοποιείται» γεωλογικά, και η τυπολογία του συγκεντρώνει μαζί με το οικονομικό και εκπαιδευτικό ενδιαφέρον. Το μεταλλευτικό κέντρο Ολυμπιάδας-Στρατωνίου-Σκουριών γίνεται εξίσου σημαντικό εκπαιδευτικό κέντρο, με ιδιαίτερη παρουσία, συμβολή και αξία στην εκμάθηση, εξάσκηση και κατάρτιση νέων γεωεπιστημόνων, αλλά και σημείο  αναφοράς για τεκμηριωμένη και πραγματική ενημέρωση της κοινής γνώμης. Αυτός είναι και ο βασικός στόχος αυτής της 2ης παρέμβασης. Δηλαδή με όσο το δυνατόν απλό τρόπο να γίνει κατανοητό και στον πιο απλό, ανυποψίαστο, τελευταίο πολίτη της χώρας, η πολύπλευρη αναπτυξιακή και πλουραλιστική κοινωνικά αξία που προκύπτει από τον ορυκτό πλούτο της Χαλκιδικής.

Ο μηχανισμός που λειτούργησε στην διαδικασία σχηματισμού της μεταλλοφόρου εμφάνισης στο Ζέπκο αποτυπώνει και περιγράφει σε μεγάλο βαθμό το μεταλλογενετικό μοντέλο που ισχύει στην περίπτωση του συμπαγούς θειούχου μεταλλεύματος Ολυμπιάδας. Οι περιορισμένης κλίμακας δηλαδή αρχαίες μεταλλευτικές εργασίες, εκμεταλλεύσεις και στοές στο Ζέπκο και τη Βίνα, αφορούσαν στην εξόρυξη χρυσού από την εκμετάλλευση μικρών επιφανειακών και “ρηχών” μεταλλοφόρων σωμάτων τύπου Ολυμπιάδας. Ο “επιφανειακός” και ” μικρός” Ζέπκος δεν είναι παρά μόνο  μία μικρογραφία του μεταλλογενετικού συστήματος που έδωσε το πλούσιο σε χρυσό, άργυρο, μόλυβδο, ψευδάργυρο και χαλκό, κοίτασμα Ολυμπιάδας.

Πέρα από την σημασία που έχει η διαπίστωση αυτή στη κοιτασματολογικη έρευνα, ιδιαίτερα υψηλή είναι και η εκπαιδευτική αξία, τόσο στους σπουδάζοντες όσο και στους επαγγελματίες γεωεπιστήμονες. Συγκεκριμένα προκύπτει με απόλυτο και ξεκάθαρο τρόπο ο τεκτονικός, στρωματογραφικος και λιθολογικός έλεγχος κυκλοφορίας, αντίδρασης και παγίδευσης μεταλλοφόορων υδροθερμικών διαλυμάτων. Τα τελευταία έχοντας θερμοκρασίες μεγαλύτερες των 300 βαθμών κελσίου, αφού βρήκαν διάδρομους στα βαθιά ρήγματα της περιοχής, είχαν καθοριστικό ρόλο στην συγκέντρωση, μεταφορά και απόθεση χρυσοφόρων θειουχων ορυκτών. Η παρουσία ανθρακικών πετρωμάτων συνέβαλε στην γεωμετρική επέκταση και ανάπτυξη της ιδιαίτερα ογκώδους αποθεματικής διάστασης που καταγράφεται.

Για τον έμπειρο και ικανό οικονομικό γεωλόγο/κοιτασματολόγο, χαρτογραφώντας τις περιοχές Βίνας και Ζέπκου, λίγα χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της θέσης του μεταλλείου και του δημοτικού διαμερίσματος Ολυμπιάδας, και μελετώντας τις μεταλλοφόρες εμφανίσεις και αρχαίες στοές που υπάρχουν εκεί, το μεταλλογενετικό μοντέλο που προκύπτει είναι συγκεκριμένο και γίνεται σχετικά εύκολα αντιληπτό. Είναι γι’ αυτόν σαν να διαβάζει βουλωμένο γράμμα. Η συνέργεια και διαδραστική λειτουργία μεταξύ ρηξιγενών δομών, έντονης και δυναμικής υδροθερμικής δραστηριότητας, και παρουσίας οριζόντων ανθρακικών πετρωμάτων/μαρμάρων στη λιθοστρωματογραφία της περιοχής, αποτελούν καθοριστικούς παράγοντες στο σχηματισμό πλούσιων κοιτασμάτων τύπου Ολυμπιάδας. Συγκεκριμένα, υδροθερμικά διαλύματα (λιγότερο ή περισσότερο υφάλμυρα και με παρουσία θείου) από το «εσωτερικό» της γης, στην ανοδική τους πορεία μέσω σχεδόν κατακόρυφων ρηξιγενών ζωνών, εκχυλίζουν, εμπλουτίζονται και μεταφέρουν μέταλλα , που αποθέτουν με τη μορφή φλεβικών και κυρίως συμπαγών συγκεντρώσεων θειούχων ορυκτών στις τομές ρηγμάτων/διακλάσεων με ανθρακικά πετρώματα. Έχοντας λοιπόν σαν ερευνητικό εργαλείο το «μικρογραφικό» μοντέλο του Ζέπκου, ελέγχοντας τη γεωλογία της περιοχής και γνωρίζοντας την ανάπτυξη οριζόντων μαρμάρου/ανθρακικών πετρωμάτων σε βαθύτερα τμήματα του υποβάθρου, ο εντοπισμός δυναμικότερων και πλουσιότερων κοιτασμάτων είναι απόλυτα εφικτός και ρεαλιστικός στόχος. Με άλλα λόγια η πληροφορία που συλλέγει κάποιος στην επιφάνεια, σε συνδυασμό με συστηματική παρατήρηση, ανάλυση και ερμηνεία των δεδομένων αξιοποιείται στην περίπτωση αυτή, όπως και σε πολλές άλλες, στην κοιτασματολογική έρευνα βάθους και τον εντοπισμό οικονομικά εκμεταλλεύσιμων μεταλλευμάτων, τύπου Ολυμπιάδας.

Στα σημεία λοιπόν  επαφής και τομής τους με ανθρακικά πετρώματα και μέσα από μια δυναμική διαδικασία διεκδικητικών φυσικοχημικών αντιδράσεων, τα υδροθερμικά διαλύματα παγιδεύονται και αποθέτουν πολυμεταλλικά θειούχα ορυκτά που αντικαθιστούν και καταλαμβάνουν μεγάλα τμήματα και χώρους που οριοθετούν γεωμετρικά οι στρωματογραφικά δομημένοι ορίζοντες μαρμάρου. Σημειώνεται ότι μάρμαρα και ανθρακικά πετρώματα,  είναι λιθογεωχημικά απόλυτα ταυτόσημοι όροι. Η χρήση του ενός ή του άλλου όρου στο κείμενο γίνεται αποκλειστικά για λόγους αποφυγής της ίδιας κάθε φορά ονοματολογικής επανάληψης.

[ΠΗΓΗ: http://greenminerals.blogspot.gr/, του Δρ. Γεωλογίας Ν. Αρβανιτίδη, 6/5/2016]

ΑΡΧΙΣΕ Η ΣΥΛΛΗΣΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

007 stoa 59Περίμεναν μερικές ημέρες οι ανθρωποφάγοι για να περάσει η πρώτη οδύνη και ξεχύθηκαν μετά στο διαδίκτυο, μέσα σε ένα όργιο κανιβαλισμού και σπέκουλας, να επενδύσουν πολιτικά και ατομικά συμφέροντα πάνω στο αβάσταχτο πόνο της απώλειας.

«Αντί [η εταιρεία] να λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας που κοστίζουν, προτιμά να αφήνει να πέφτουν κάπου-κάπου οι στοές και να καταπλακώνουν τους μεταλλωρύχους. Η μέθοδος αυτή της εξόρυξης κοστίζει λιγότερο σε χρήμα και ακριβότερα σε ζωές, αλλά οι ζωές στα χρηματιστήρια δεν επηρεάζουν την μετοχή, ποιος νοιάζεται;» Τάδε έφη Γιώργος Τσιριγώτης, καθηγητής ΤΕΙ Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης και μέλος Επιτροπής Αγώνα Θεσσαλονίκης ενάντια στην εξόρυξη χρυσού, αλλά και μέλος του θιάσου των antigold «ενημερώσεων»… Ωραίος τύπος… Μπράβο… Ικανοποιημένος που έκανες το antigold καθήκον σου;

Για το μπλογκ soshalkidiki, δεν έχουμε να πούμε τίποτα… Είχαμε ανησυχήσει που άφησαν να περάσουν τόσες μέρες από το τραγικό ατύχημα και δεν ξεκίνησαν την σπέκουλα… Αλλά δεν μας διέψευσαν… Ανέβασαν σήμερα «άρθρο-ράπισμα»! για το «κακό ιμπεριαλιστικό εργοδοτικό κατεστημένο» που δεν υπολογίζει τις ζωές των εργατών…

Με τα ίδια σταθμά, για το επίσης τραγικό ατύχημα στη ΔΕΗ ποιος φταίει; Η «ιμπεριαλιστική εργοδοσία»;

Διαβάστε και ένα απόσπασμα: «Για την εταιρεία αυτό είναι μια, αναπόφευκτη και αποδεκτή, παράπλευρη απώλεια. Δε θα μπορούσε να ειπωθεί καλύτερα από το τρόπο που η ίδια η εταιρεία το δηλώνει σε πινακίδα εργοταξίου της, όπου μετράει τις μέρες χωρίς εργατικό ατύχημα: Days without lost time incident (μέρες χωρίς συμβάν που να οδήγησε σε απώλεια χρόνου παραγωγική εργασίας)»!!! Είπατε τίποτα για τη μετάφραση;;;; incident= εργατικό ατύχημα!!!

Τι να πει κανείς… Ντροπή στα όρνια που περιφέρονται σε κύκλους στον αέρα και ορμάνε όταν αναδυθεί η μυρωδιά του θανάτου για να σπεκουλάρουν πάνω στον πόνο και την οδύνη… Ντροπή!