Με βάση το ιστορικό των τελευταίων χρόνων τα περισσότερα κρούσματα λοίμωξης εμφανίζονται κυρίως σε περιοχές της Ημαθίας, στον κάμπο της Θεσσαλονίκης, στη Χαλκιδική και κάποιες χρονιές και σε περιοχές του νομού Σερρών

Η περιοχή με το υψηλότερο επίπεδο κινδύνου όσον αφορά τον ιό του Δυτικού Νείλου είναι, και με τη σφραγίδα πλέον του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ), η Κεντρική Μακεδονία. Η σταθερή και αυξημένη παρουσία του ιού στην Ελλάδα κατά την τελευταία εξαετία η οποία έχει ως συνέπεια εκατοντάδες κρούσματα λοίμωξης από τον ιό και δεκάδες θανάτους κάθε χρόνο, υποχρέωσαν τον ΕΟΔΥ να εκπονήσει, σε συνεργασία με το υπουργείο Υγείας, ένα σχέδιο δράσης για την εκτίμηση κινδύνου. 

Αυτό περιλαμβάνει την αλλαγή του τρόπου επιτήρησης για τη λοίμωξη από τον ιό του Δυτικού Νείλου και την προσαρμογή των μέτρων ανάλογα με τον κίνδυνο ανά περιοχή. Το σχέδιο κρίθηκε απαραίτητο και για τον επιπλέον λόγο ότι λόγω της κλιματικής κρίσης που συνεπάγεται περαιτέρω άνοδο της θερμοκρασίας και για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα, θα υπάρχει και αυξημένος αριθμός κουνουπιών μέσω των οποίων μεταδίδεται ο ιός.

Τα 4 επίπεδα κινδύνου

Με βάση το σχέδιο του ΕΟΔΥ η χώρα κατατάσσεται σε τέσσερις βαθμίδες με βάση, προς το παρόν, το ιστορικό κάθε περιοχής κατά την τελευταία πενταετία. Στη συνέχεια θα γίνεται επικαιροποίηση αυτής της κατάταξης λαμβάνοντας υπόψη τα επιδημιολογικά δεδομένα κάθε χρονιάς. Τα τέσσερα επίπεδα του σχεδίου είναι:

– Επίπεδο 1: Αφορά περιοχές όπου δεν καταγράφηκε ποτέ κυκλοφορία του ιού του Δυτικού Νείλου στο παρελθόν, καταγράφηκε κυκλοφορία του ιού μόνο σε ζώα/κουνούπια ή καταγράφηκε μόνο ένα κρούσμα λοίμωξης σε άνθρωπο στο παρελθόν, αλλά όχι κατά την προηγούμενη περίοδο μετάδοσης.

– Επίπεδο 2α: Αφορά περιοχές όπου καταγράφηκε μόνο ένα κρούσμα σε άνθρωπο στο παρελθόν, κατά την προηγούμενη περίοδο μετάδοσης, ή καταγράφηκαν τουλάχιστον δύο κρούσματα λοίμωξης σε ανθρώπους στο παρελθόν.

Το 2β είναι για περιοχές όπου καταγράφηκαν τουλάχιστον 40 κρούσματα λοίμωξης σε ανθρώπους στο παρελθόν ή καταγράφηκαν τουλάχιστον 15 κρούσματα σε ανθρώπους κατά τα προηγούμενα πέντε έτη.

– Επίπεδο 3α: Αφορά περιοχές όπου καταγράφηκε κυκλοφορία του ιού του Δυτικού Νείλου σε ζώα ή κουνούπια κατά την τρέχουσα περίοδο μετάδοσης, ενώ το επίπεδο 3β αφορά περιοχές με κρούσμα σε άνθρωπο σε όμορη/κοντινή περιοχή κατά την τρέχουσα περίοδο μετάδοσης και συνδυάζει παράγοντες κινδύνου για επικείμενη μετάδοση του ιού του Δυτικού Νείλου σε ανθρώπους.

Το 3γ επίπεδο είναι για περιοχές όπου καταγράφηκε τουλάχιστον ένα κρούσμα λοίμωξης σε άνθρωπο κατά την τρέχουσα περίοδο μετάδοσης.

– Επίπεδο 4: Αφορά περιοχή η οποία χαρακτηρίζεται ως αυξημένου κινδύνου όπου καταγράφηκε συρροή κρουσμάτων κατά την τρέχουσα περίοδο μετάδοσης, δηλαδή τουλάχιστον δύο κρούσματα της λοίμωξης σε ανθρώπους σε περιοχή ακτίνας μικρότερης των 6 χιλιομέτρων ή καταγράφηκε έξαρση κρουσμάτων κατά την τρέχουσα περίοδο μετάδοσης, δηλαδή αριθμός κρουσμάτων της λοίμωξης σε ανθρώπους μεγαλύτερος του αναμενόμενου για τον συγκεκριμένο τόπο και χρόνο.

Πρωταθλήτρια

Με βάση αυτά τα κριτήρια και το ιστορικό των προηγούμενων χρόνων η Κεντρική Μακεδονία βρίσκεται στο τέταρτο επίπεδο αυξημένου κινδύνου και αυτό γιατί καταγράφει κάθε χρόνο τον μεγαλύτερο αριθμό κρουσμάτων πανελλαδικά. 

Σύμφωνα, μάλιστα, με τα πανευρωπαϊκά στοιχεία η Κεντρική Μακεδονία κατατάσσεται στη δεύτερη θέση στην Ευρώπη σε αριθμό κρουσμάτων, πίσω από τις περιοχές της Ιταλίας, Εμίλια Ρομάνια και Βένετο, οι οποίες όμως έχουν πληθυσμό αρκετών εκατομμυρίων. Έτσι, εάν γίνει αναγωγή ανά αριθμό κατοίκων η περιοχή της Κεντρικής Μακεδονίας έρχεται πρώτη στην Ευρώπη.

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι το 2022 που ήταν η δεύτερη χειρότερη χρονιά από το 2010 όταν άρχισε η καταγραφή της παρουσίας του ιού στη χώρα μας, σημειώθηκαν 286 κρούσματα λοίμωξης από τον ιό του δυτικού Νείλου εκ των οποίων περίπου το 80% είχαν εντοπιστεί στην Κεντρική Μακεδονία. Το 2021 εντοπίστηκαν 46 από τα συνολικά 59 (ποσοστό 78%) και το 2020 91 από τα 144 πανελλαδικά(ποσοστό 63%).

Σύμφωνα με τον Σπύρο Μουρελάτο, Δρ. Βιολογίας, εκπρόσωπο της εταιρείας «Οικοανάπτυξη» η οποία υλοποιεί το επίγειο πρόγραμμα καταπολέμησης των κουνουπιών στην Κεντρική Μακεδονία «εδώ έχει δημιουργηθεί πλέον, μία ενδημική κατάσταση όσον αφορά τον ιό του Δυτικού Νείλου. Αυτό οφείλεται κυρίως στο τρίπτυχο, περισσότερα νερά, περισσότερα κουνούπια, περισσότερα πουλιά. Στην περιοχή υπάρχουν για παράδειγμα, υγροβιότοποι με μεγάλη συγκέντρωση πουλιών, αρκετά από τα οποία μολύνονται, στη συνέχεια μολύνουν τα κουνούπια και μέσω αυτών ο ιός μεταδίδεται στον άνθρωπο».

Με βάση το ιστορικό των τελευταίων χρόνων τα περισσότερα κρούσματα λοίμωξης από τον ιό του Δυτικού Νείλου εμφανίζονται κυρίως σε περιοχές της Ημαθίας (κυρίως στην επικράτεια του δήμου Αλεξάνδρειας), στον κάμπο της Θεσσαλονίκης (Χαλάστρα, Χαλκηδόνα, δυτικές συνοικίες της πόλης), στη Χαλκιδική (δήμος Νέας Προποντίδας) και κάποιες χρονιές και σε περιοχές του νομού Σερρών.

Τα μέτρα

Σύμφωνα με το σχέδιο του ΕΟΔΥ, ανάλογα τη ζώνη επικινδυνότητας για κάθε περιοχή, προσαρμόζονται και τα μέτρα από την πολιτεία. Και για τα τέσσερα επίπεδα προβλέπεται η λειτουργία συντονιστικού οργάνου και η εφαρμογή σχεδίου ετοιμότητας και απόκρισης σε τοπικό επίπεδο.

Σε ό,τι αφορά στις πιο επικίνδυνες περιοχές και ειδικότερα το επίπεδο 4 όπου ανήκει η Κεντρική Μακεδονία, προβλέπεται συχνή ενημέρωση του κοινού με δελτία Τύπου, διανομή ενημερωτικών φυλλαδίων, ενημέρωση μέσω των ΜΜΕ και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, σε εβδομαδιαία βάση. Όσον αφορά το πρόγραμμα καταπολέμησης θα εφαρμόζεται προνυμφοκτονία κάθε 14-21 ημέρες, χαρτογράφηση και διαχείριση εστιών αναπαραγωγής κουνουπιών και τακτικός επανέλεγχός τους. Επίσης, θα εφαρμόζονται πρόσθετα μέτρα για την ασφάλεια του αίματος.

Όπως αναφέρει ο κ. Μουρελάτος «τέτοια μέτρα και ακόμη περισσότερα τα εφαρμόζουμε ήδη στην Κεντρική Μακεδονία. Συγκεκριμένα, εφαρμόζουμε ένα σχέδιο έξι δράσεων οι οποίες εφαρμόζονται ήδη από τον Απρίλιο και έως το τέλος της περιόδου, όταν θα σταματήσει η κυκλοφορία του ιού». 

Η παρακολούθηση της κυκλοφορίας του ιού στην κοινότητα γίνεται μέσα από ένα δίκτυο παγίδων. Περιλαμβάνει τακτικές αιμοληψίες σε 250 σημεία από κοτόπουλα προκειμένου να διαπιστωθεί εάν έχουν μολυνθεί από τον ιό, καθώς και σε 75 σημεία από ακμαία κουνούπια για να διαπιστωθεί εάν είναι φορείς του ιού. Αναλόγως των αποτελεσμάτων εφαρμόζεται συγκεκριμένο πρωτόκολλο καταπολέμησης, ακόμη και εντός των οικισμών. 

Σύμφωνα με τον κ. Μουρελάτο στην Κεντρική Μακεδονία γίνεται προνυμφοκτονία σε περίπου 800 οικισμούς από τους 1.040 συνολικά. Ο δε τύπος κουνουπιού που ενοχοποείται για τη μετάδοση του ιού είναι το κουνούπι culex. «Πρόκειται για ένα οικιακό κουνούπι, το οποίο αναπαράγεται συνήθως εντός των οικισμών, σε στάσιμα νερά σε αυλές, βόθρους κ.λπ.», εξηγεί ο κ. Μουρελάτος.

[ΠΗΓΗ: https://www.makthes.gr/, του Νίκου Ηλιάδη, 8/4/2024]

Την έναρξη λειτουργίας του νέου Εργαλείου Σύγκρισης Τιμών Ηλεκτρικής Ενέργειας και Φυσικού Αερίου στον ιστότοπο www.energycost.gr ανακοίνωσε η Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων.

Στην πλατφόρμα του νέου Εργαλείου Σύγκρισης τιμών της ΡΑΑΕΥ, οι καταναλωτές μπορούν εύκολα να συγκρίνουν όλα τα τιμολόγια Ηλεκτρικής Ενέργειας και Φυσικού Αερίου που είναι εμπορικά διαθέσιμα στην Ελληνική αγορά.

Στα βασικά χαρακτηριστικά του νέου Εργαλείου Σύγκρισης Τιμών της ΡΑΑΕΥ περιλαμβάνονται:

– Η δυνατότητα κατάταξης των τιμολογίων με βάση την αναγωγή όλων των χρεώσεων σε μία, μοναδική, τελική τιμή χρέωσης που αποτυπώνεται σε ευρώ ανά KWh.

– Η παροχή πληροφοριών σχετικά με τις πρόσθετες εκπτώσεις, παροχές, τρόπους χρέωσης και όρους συμβάσεων για κάθε συγκρινόμενο τιμολόγιο.

– Η δυνατότητα σύγκρισης είτε μεμονωμένων τιμολογίων Ηλεκτρισμού ή Φυσικού Αερίου ή και Συνδυαστικών προϊόντων που περιέχουν και τις δύο παροχές σε μια προσφορά.

– Δίνεται για πρώτη φορά η δυνατότητα στους καταναλωτές να επιλέξουν από τη διαθέσιμη λίστα το τιμολόγιο που ήδη έχουν, ακόμα και αν αυτό δεν είναι πλέον εμπορικά διαθέσιμο, και να το συγκρίνουν με όποια άλλα εμπορικά διαθέσιμα τιμολόγια επιθυμούν.

– Δίνεται για πρώτη φορά η δυνατότητα στους καταναλωτές να βρουν το τιμολόγιο τους με σάρωση του QR CODE ο οποίος βρίσκεται στον λογαριασμό τους, ώστε να μην χρειάζεται να καταχωρούν ένα-ένα τα χαρακτηριστικά του τιμολογίου τους.

– Με την ίδια ευκολία οι καταναλωτές μπορούν να βρουν το υφιστάμενο τιμολόγιο τους επιλέγοντας το όνομα του τιμολογίου τους από τη σχετική λίστα.

– Η σύγκριση των τιμολογίων μπορεί να εξειδικευτεί σημαντικά μέσω των λεπτομερών φίλτρων που διαθέτει η εφαρμογή.

[ΠΗΓΗ: https://www.capital.gr/, 5/4/2024]

Το ερώτημα του τίτλου μπήκε τις εποχές των φουγάρων. Το 1976 που αυγάτιζε η σοσιαλμανία στον τόπο. Το ξαναφέρνουν τα βιομηχανικά λουκέτα που έρχονται.  

Και δεν μιλάμε για τα 15 λουκέτα της 4ετίας (προχθές μπήκαν τα 2 τελευταία). Ούτε για τις μεταναστεύσεις των πάνω από 2.000 βιομηχανικών επιχειρήσεων. Ούτε όσων  τροφοδοτεί με δράση η βιομηχανία μας. Ας ξεχάσουμε και τους 7/000 φορολογικούς κωδικούς (ατομικούς και άλλους) στα Βαλκάνια και στην Ανατολική Ευρώπη που αποσυνδέθηκαν από το δικό μας σύστημα…

Δεν θεωρούνται περίεργα όλα. Είναι συγκυριακά, όπως μας λένε…  Με πρόσχημα μάλιστα την “εξήγηση” αυτή παραμερίζονται από την κομματική προπαγάνδα (όλων των κομμάτων) οι απαντήσεις και κυρίως οι εξηγήσεις στο φαινόμενο. Γιατί; Γιατί οι ευθύνες είναι αλυσιδωτές και αφορούν όλες τις κυβερνήσεις, πριν και μετά το 2005. 

Συνδέονται μάλιστα και με αιτίες αδυναμίας των ιδιωτών να γίνουν ανταγωνιστικοί στην ΕΕ. Με αυτό όμως το “θεατρικό” παιχνίδι αποβάλλονται οι πολιτικές ευθύνες για τη (διαχρονική) εγκληματική εγκατάλειψη παραγωγής και παραγωγικότητας με επέκταση των συνεπειών και στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.  

Στο σημερινό μας σημείωμα δεν ανησυχούμε για τα όσα έχουμε συναντήσει αλλά για εκείνα που θα ακολουθήσουν στον νέο κύκλο αποβιομηχάνισης με νέα λουκέτα. 

Κατά την δική μας πληροφόρηση, τα 2 από τα λουκέτα του τελευταίου 10ήμερου δεν ήταν σύμπτωση. Και τα λουκέτα αυτά ανήκουν στον νέο κύκλο που θα ζήσουμε για τα καλά επειδή θα φέρουν σε οριστικό βιομηχανικό παρελθόν και την Αττική και τη Βόρεια Ελλάδα. Εκεί που η μετανάστευση, οι πλειστηριασμοί και οι πωλήσεις σπιτιών και οικοπέδων (ξεχωριστής αξίας) θα συνεχίσουν. Και θα εντυπωσιάσουν… 

Μια πρώτη γεύση στη Θεσσαλονίκη όπου ξεκίνησε για τα καλά και η δεύτερη φάση των πωλήσεων των ακινήτων. Οι μεταπωλήσεις (μετά από κάποιες ανακαινίσεις) φεύγουν από τους αρχικούς αγοραστές και πάνε σε ομοεθνείς τους. Πρωταγωνιστές προσώρας οι Ισραηλινοί και λόγω ιστορίας. 

Το ίδιο θα παρατηρηθεί (πολύ σύντομα) στη Χαλκιδική και σε πρώην βιομηχανικές και ειδικά μεταλλευτικές περιοχές για τις οποίες υπήρξε και σκοτωμός… (κατά την αρχική φάση της εκβιομηχάνισής τους), επειδή και αυτό ήταν χρέος για τη δική μας  σοσιαλμανία…

Έτσι όφειλε να κάνει για το δίκιο του λαού… ο ψευτοσοσιαλισμός και η αριστερά της προόδου… χέρι-χέρι με τον ψευτοφιλελευθερισμό που τη διαδέχθηκε. 

Το έδειξε η πλήρης εγκατάλειψη και αδιαφορία της Πολιτείας σε κάθε ανταπόκριση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στο κάλεσμά της για την αξιοποίηση του υπεδάφους της Βορείου Ελλάδος. Ας μην επαναφέρουμε τις λεπτομέρειες. Ας μη καταδικάζουμε τη Χαλκιδική…       

Γι’ αυτό και δεν βρίσκουμε λόγο να προχωρήσουμε σε περισσότερες λεπτομέρειες μιας και το μεγάλο παζάρι των ακινήτων στην Ελλάδα έχει μέλλον (καταστροφικό βεβαίως) και θα τραβήξει όσο η κυβέρνηση (στη φάση αυτή), αλλά και η πολιτική σκηνή (με την ανυπαρξία αντιπολίτευσης -σε θέματα ουσίας και όχι εσωτερικά της-) δεν θα είναι σε θέση να μιλήσει για άλλης μορφής επενδύσεις. 

Και εδώ ακριβώς εστιάζεται το πολύπλευρο ζήτημα της αποβιομηχάνισης της χώρας που θα είναι αισθητό μετά το 2026 όπου λεφτά δεν θα υπάρχουν ούτε για δημόσιες επενδύσεις ούτε για  έργα (!!). 

Η μεγαλύτερη λοιπόν αιτία της αποβιομηχάνισης προέκυψε τις εποχές των φουγάρων και των βιομηχανικών ντουβαριών που αντί να βοηθηθούν επιχειρήσεις να αλλάξουν τα μεγέθη τους και από τις μικρές έως μεσαίες βιομηχανίες της Ευρώπης (αυτές που λέμε μεγάλες ή πολύ μεγάλες στην Ελλάδα) να πιάσουν τουλάχιστον τα επίπεδα της σημερινής Ανατολικής Ευρώπης. 

Εάν η απάντηση σε όλα αυτά είναι μόνο οι θεωρητικές διευκολύνσεις που θα δουν οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις στην πιθανή προσπάθεια συγχωνεύσεων μεταξύ τους ή με μεγαλύτερα συγκροτήματα (το σχετικό νομοσχέδιο είναι ήδη προς ανακοίνωση) ας ξεχάσουμε ότι κάτι τέτοιο θα γεφυρώσει το σημερινό χάσμα της αποβιομηχάνισης.

[ΠΗΓΗ: https://www.capital.gr/, του Γιώργου Κράλογλου, 3/4/2024]

Χαμηλότερα βάζει το “πήχη” της φετινής ανάπτυξης το υπουργείο εθνικής οικονομίας και οικονομικών, προβλέποντας πλέον μεγέθυνση της οικονομίας 2,5%, από 2,9% που προέβλεπε το τελικό σχέδιο του προϋπολογισμού.

Η νέα πρόβλεψη, θα ενσωματωθεί στο αναθεωρημένο πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης για την περίοδο 2025-2027, που θα καταθέσει το ΥΠΕΘΟ στο τέλος του μήνα στις Βρυξέλλες στο πλαίσιο των συμβατικών υποχρεώσεων της χώρας. 

Η σημαντική αναθεώρηση της ανάπτυξης, συνδέεται κυρίως με το εξαιρετικά ασταθές διεθνές περιβάλλον, το οποίο δεν άφησε ανεπηρέαστη ούτε και την ανάπτυξη του 2023 η οποίο σύμφωνα με την τελευταία ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ έκλεισε στο 2%, έναντι επίσημης πρόβλεψης του προϋπολογισμού για ανάπτυξη 2,4%. Σε ό,τι αφορά τη φετινή χρονιά, τα δεδομένα με βάση τα οποία συντάχθηκε ο προϋπολογισμός του 2024, ο οποίος ψηφίστηκε το Δεκέμβριο έχουν αλλάξει σε μεγάλο βαθμό και η διεθνής κατάσταση έχει επιδεινωθεί. 

Η κρίση στη Μέση Ανατολή, με σημείο αναφοράς το πόλεμο που ξεκίνησε το Ισραήλ εναντίον της Χαμάς ο οποίος προκάλεσε τη δράση των ανταρτών Χούθι της Υεμένης κατά εμπορικών πλοίων στην Ερυθρά θάλασσα, έχει κλιμακωθεί. Η παρέμβαση κάποιων από τα μέλη το ΟΠΕΚ, για μείωση της παραγωγής πετρελαίου, έχει στείλει την τιμή του “μαύρου χρυσού” κοντά στα 90 δολάρια το Βαρέλι, με πολλές προβλέψεις αναλυτών, να θέλουν περαιτέρω αύξηση της τιμής στα 100 δολάρια το βαρέλι. Οι επιπτώσεις, έγιναν άμεσα φανερές στην Ελλάδα με την τιμή της βενζίνης να φτάνει κοντά στα 2 ευρώ το λίτρο και τον πληθωρισμό – σύμφωνα με την Eurostat – να επιταχύνεται στο 3,4% το Μάρτιο, από 3,1% το Φεβρουάριο.

O φιλόδοξος στόχος των επενδύσεων 

Ένα δεύτερο στοιχείο προβληματισμού για τους διεθνείς οργανισμούς που παρακολουθούν στενά την Ελλάδα, είναι αν η χώρα θα πετύχαινε να υλοποιήσει στο σύνολό του σε πέρας το προϋπολογισμού του Προγράμματος δημοσίων επενδύσεων που φτάνει φέτος στο ύψος ρεκόρ των 12 δισ. ευρώ. Τούτο, με δεδομένο ότι κάτι τέτοιο προϋποθέτει την εισροή κοινοτικών πόρων σχεδόν 10 δις ευρώ, κάτι που δεν έχει πετύχει ποτέ η Ελλάδα.

Επιπλέον, το 2023, η Ελλάδα έχασε το στόχο των δαπανών προς την πραγματική οικονομία, από πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης. Συγκεκριμένα έναντι στόχου πραγματικής απορρόφησης πόρων ύψους 3,6 δις ευρώ στην πραγματική οικονομία πέρασαν μόνο 2,1 δισ. ευρώ.

Στην κατεύθυνση αυτή, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προβλέπει φέτος για την Ελλάδα ανάπτυξη 2,3%, ακριβώς λόγω της διαφοράς υπολογισμού των επενδύσεων Το ΔΝΤ, προβλέπει ανάπτυξη 2,1% για το ίδιο λόγο. Ο ΟΟΣΑ, αναμένει για φέτος, η Ελλάδα να αναπτυχθεί με ρυθμό 2%. Η Τράπεζα της Ελλάδας, αναμένει ότι η ανάπτυξη θα φτάσει φέτος στο 2,3% και το 2025 στο 2,5 %. 

Η Ευρωζώνη 

Ένα δεύτερο στοιχείο που σίγουρα θα επηρεάσει το φετινό ΑΕΠ  θα προέλθει από την περαιτέρω επιβράδυνση της Ευρωζώνης, η οποία αναμένεται να αναπτυχθεί φέτος με ρυθμό κοντά στο 1%. Ως βασικός εμπορικός εταίρος των χωρών της ζώνης του Ευρώ, η Ελλάδα θα έχει αρνητική επίδραση στις εξαγωγές της. Η αβεβαιότητα στην Ευρώπη, δημιουργεί φόβους ότι θα επηρεάσει όχι μόνο τις εξαγωγές αγαθών, αλλά και τον τουρισμό, ο οποίος πέρσι έκανε νέο ρεκόρ εισπράξεων, ξεπερνώντας σε εισπράξεις τα 21 δις ευρώ.

Τούτο, με δεδομένο ότι οι μεγάλες οικονομίες όπως η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία κάτοικοι των οποίων κατακλύζουν κάθε χρόνο τα ελληνικά νησιά, θα κινηθούν όρια της στασιμότητας.

Τέλος, αρνητική επίδραση θα έχει και η ιδιωτική κατανάλωση η οποία δεν μπορεί πια να πληρώσει τις σταθερά υψηλές τιμές στα ράφια και το υψηλό κόστος χρήματος.

[ΠΗΓΗ: https://www.capital.gr/, του Τάσου Δασόπουλου, 5/4/2024]

Εξαιρετικά δύσκολη η επανεκκίνηση μετά την κατάρρευση των διεθνών τιμών νικελίου

Στα αζήτητα κινδυνεύει να μείνει η ΛΑΡΚΟ ακόμη και όταν ολοκληρωθεί τυπικά ο διπλός διαγωνισμός για το εργοστάσιο της Λάρυμνας και τα μεταλλευτικά δικαιώματα, μετά την έκδοση απόφασης του ΣτΕ επί της ένστασης που έχει υποβάλει η ιρλανδική CME, μπλοκάροντας έως τώρα την κατακύρωση του διαγωνισμού στη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ.

Το πλήρες κλείσιμο της ιστορικής μονάδας μεταλλουργίας ολοκληρώνεται τον Μάιο, οπότε τυπικά λήγουν οι συμβάσεις των εργαζομένων, οι οποίοι πληρώνονταν από τον κρατικό προϋπολογισμό, παρότι είχε σταματήσει η παραγωγή του εργοστασίου από τον Αύγουστο του 2022. Η κυβέρνηση έχει θέσει σε εφαρμογή σχέδιο για τη μεταφορά των εργαζομένων σε άλλες θέσεις, ή σε προσυνταξιοδοτικά προγράμματα. Θεωρητικά, θα είναι στη διάθεση του επενδυτή για επαναπροσλήψεις, εάν λειτουργήσει και πάλι το εργοστάσιο, αλλά αυτή η προοπτική καλύπτεται πλέον από έντονη αβεβαιότητα.

Η ΛΑΡΚΟ έκλεισε τον Αύγουστο του 2022, όταν ακόμη η διεθνής τιμή του νικελίου βρισκόταν σε σχετικά υψηλά επίπεδα, στον απόηχο της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Τότε, η τιμή του νικελίου στο Λονδίνο ξεπερνούσε τα 23.000 δολ./τόνο -τον Μάρτιο 2022, αμέσως μετά την εισβολή, είχε εκτιναχθεί πάνω και από 48.000 δολ. Σήμερα, όμως, οι συνθήκες στη διεθνή αγορά έχουν ανατραπεί πλήρως, με την τιμή να υποχωρεί ακόμη και κάτω από 17.000 δολ./τόνο.

Όπως σημειώνει το tradingeconomics.com, οι φόβοι για στενότητα προσφορά έχουν εξαφανισθεί, καθώς η Ινδονησία, που είναι κορυφαίος παραγωγός, αποφάσισε να αυξήσει θεαματικά τις ποσοστώσεις παραγωγής μεταλλεύματος, στους 152,62 εκατ. τόνους μέχρι στιγμής φέτος.

Η κατάρρευση της τιμής του νικελίου

Η κυβέρνηση της Ινδονησίας προειδοποίησε πρόσφατα τους παραγωγούς νικελίου ότι δεν πρέπει να αναμένουν ουσιαστική άνοδο των τιμών, τονίζοντας ότι οι τιμές είναι απίθανο να αυξηθούν πάνω από 18.000 δολ. ανά τόνο και ότι η χώρα θα διασφαλίσει ότι η αγορά παραμένει καλά εφοδιασμένη για να διατηρήσει το κόστος χαμηλά για τους κατασκευαστές ηλεκτρικών οχημάτων. Η Ινδονησία θέτει ως κατώτατο όριο τιμής τα 15.000 δολ.

Σε αυτό το κλίμα, ήδη κορυφαίες βιομηχανίες βάζουν λουκέτα σε μονάδες. Η Anglo American έλαβε μια διαγραφή 500 εκατ. δολ. για τη μονάδα παραγωγής νικελίου της, η BHP ανακοίνωσε ότι θα αποφασίσει εάν θα κλείσει τη ναυαρχίδα του τομέα νικελίου στην Αυστραλία και η Glencore κλείνει τη μονάδα της στα νησιά της Νέας Καληδονίας. Σύμφωνα με τον αυστραλιανό οίκο Macquarie, στα 18.000 δολ. τον τόνο, το 35% της παραγωγής διεθνώς είναι ασύμφορο, ενώ στα 15.000 δολ. το ποσοστό εκτοξεύεται στο 75%. Με βάση την έκθεση της Macquarie, θα υπάρχουν 150-175.000 τόνοι ετήσιας υπερπροσφοράς νικελίου έως το 2027.

Σε αυτές συνθήκες, το εργοστάσιο πυρομεταλλουργίας της Λάρυμνας θα ήταν αυτοκτονία εάν ετίθετο και πάλι σε λειτουργία, εκτιμούν πηγές που γνωρίζουν πολύ καλά τη λειτουργία της ΛΑΡΚΟ. Με τιμή του νικελίου στο Λονδίνο στα 17.000 δολ., η τιμή του σιδηρονικελίου που θα παρήγαγε η ΛΑΡΚΟ δεν θα ξεπερνούσε τα 14.000 δολ./τόνο, ενώ το κόστος παραγωγής, όσες προσπάθειες και αν γίνονταν για εξοικονόμηση, θα διαμορφωνόταν πάνω από 20.000 δολ., ενδεχομένως και πάνω από 22.000.

Όπως σημειώνουν οι ίδιες πηγές, ένας παράγοντας που κρατάει πολύ υψηλά το κόστος παραγωγής της ΛΑΡΚΟ και ουσιαστικά καθιστά αντιοικονομική την εκμετάλλευση των ελληνικών κοιτασμάτων λατερίτη, είναι πολύ φτωχή περιεκτικότητά τους σε μέταλλο, που είναι περίπου 0,7%, ενώ απαιτείται τουλάχιστον 1,2% για να είναι διεθνώς ανταγωνιστική η εκμετάλλευση. Με βάση αυτά τα δεδομένα, που βεβαίως δεν είναι άγνωστα και στη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, η οποία έχει το προβάδισμα για την εξαγορά της περιουσίας της ΛΑΡΚΟ, θεωρείται πολύ δύσκολο να δαπανήσει ένας επενδυτής ποσά δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ για να «συνεφέρει» το παλιό εργοστάσιο της Λάρυμνας και να το επανεκκινήσει, μόνο και μόνο για να λειτουργεί με τεράστιες ζημιές από την πρώτη ημέρα.

Ακόμη, όμως, και το σχέδιο «Β» για τη ΛΑΡΚΟ, που προβλέπει την παραγωγή καθαρού νικελίου και κοβαλτίου (απαραίτητα για τις μπαταρίες ηλεκτρικών οχημάτων κ.λπ.) είναι ένα σχέδιο με πολύ υψηλό ρίσκο, όπως αναφέρουν πηγές που γνωρίζουν το θέμα. Εμπόδιο και σε αυτή την περίπτωση είναι τα πολύ φτωχά ελληνικά μεταλλεύματα. Σε διεθνές επίπεδο,οι μονάδες υδρομεταλλουργίας, που μπορούν να επιτυγχάνουν τον διαχωρισμό καθαρού νικελίου και κοβαλτίου λειτουργούν με μετάλλευμα πολύ υψηλότερης περιεκτικότητας. Σε αρκετές περιπτώσεις, οι σχεδιασμοί τέτοιων μονάδων έχουν πέσει πολύ έξω, τόσο στα ποσά της απαιτούμενης επένδυσης, όσο και στους χρόνους υλοποίησης των επενδύσεων.

Σημειώνεται ότι το σχέδιο για υδρομεταλλουργία βρισκόταν εξαρχής στον προγραμματισμό της ιρλανδικής CMI, η οποία υπέβαλε προσφορά μόνο για τα μεταλλευτικά δικαιώματα της ΛΑΡΚΟ και όχι για το εργοστάσιο της Λάρυμνας. Αν γίνει δεκτή η ένσταση που έχει υποβάλει από το Συμβούλιο της Επικρατείας (η συζήτηση έγινε αυτή την εβδομάδα και αναμένεται απόφαση), η CMI μένει στον διαγωνισμό και θα πρέπει να υποβάλει και αυτή προσφορά για το εργοστάσιο. Στη συνέχεια θα έχει δικαίωμα αντιπροσφοράς η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, μέχρι να φανεί ποιος από τους δύο διεκδικητές δίνει τα περισσότερα.

Ωστόσο, ανεξάρτητα από το ποιος θα καταλήξει και με βάση ποια απόφαση του ΣτΕ να ανακηρυχθεί ως πλειοδότης, η υλοποίηση του εγχειρήματος αναβίωσης της ΛΑΡΚΟ, είτε μόνο με πυρομεταλλουργική μονάδα, ή με συνδυασμό πυρομεταλλουργικής και υδρομεταλλουργικής, ή και μόνο με υδρομεταλλουργική μονάδα, φαίνεται στις παρούσες συνθήκες εξαιρετικά δύσκολο. Όπως λένε πηγές που γνωρίζουν το θέμα, για τον πλειοδότη ίσως να είναι πολύ πιο συμφέρον να αναλάβει το κόστος της εγκατάλειψης του εγχειρήματος, παρά να προσπαθήσει να το υλοποιήσει, κόντρα στις συνθήκες της παγκόσμιας αγοράς.

Στην περίπτωση της κακής κατάληξης, θα ενεργοποιηθεί το σενάριο της πτώχευσης και ο Διαχειριστής θα προσπαθήσει να ανακτήσει ό,τι μπορεί να ανακτηθεί για την επιστροφή στο Δημόσιο παράνομων κρατικών ενισχύσεων, πουλώντας τμηματικά την περιουσία της ΛΑΡΚΟ.

[ΠΗΓΗ: https://www.sofokleousin.gr/, 4/4/2024]