Μία νέα αρένα διεθνούς ανταγωνισμού έχει ανοίξει, αυτή τη φορά με αφορμή τις κρίσιμες πρώτες ύλες. Η ευρεία αυτή κατηγορία περιλαμβάνει μέταλλα, καύσιμα, και λοιπά υλικά, τα οποία συχνά σχετίζονται με τις βιομηχανίες στρατηγικής σημασίας όπως η αμυντική, καθώς και με την πράσινη μετάβαση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε ασχοληθεί με το συγκεκριμένο ζήτημα περισσότερο νομοθετικά και γραφειοκρατικά, ωστόσο οι πρόσφατες διεθνείς συγκυρίες την οδηγούν να εισέλθει έμπρακτα στον παγκόσμιο αγώνα δρόμου για τη διασφάλιση αυτών των πρώτων υλών

Πρόσφατα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε την πραγματοποίηση μίας έρευνας σχετικά με τις πρώτες ύλες στρατηγικής σημασίας. Η εν λόγω έρευνα απευθύνεται στις επιχειρήσεις και τους φορείς που δραστηριοποιούνται στον τομέα των πρώτων υλών, με σκοπό να διαχειριστεί την αυξανόμενη ζήτηση για αυτά τα υλικά.

Παράλληλα, η ΕΕ επιχειρεί να επιστρέψει σταδιακά στο κομμάτι της εσωτερικής παραγωγής των κρίσιμων πρώτων υλών, επαναφέροντας σε λειτουργία σχετικά υποδομές που είχαν κλείσει— κυρίως για λόγους προστασίας του περιβάλλοντος. Μία τέτοια περίπτωση είναι η VerdeMagnesium, μία εταιρεία που εδρεύει στη Ρουμανία, αλλά χρηματοδοτείται από αμερικανικά κεφάλαια. Όπως υποδεικνύει το όνομά της, η επιχείρηση αυτή ασχολείται με την εξόρυξη μαγνησίου, και πρόσφατα έλαβε άδεια εξόρυξης από τη ρουμανική κυβέρνηση,με το νέο ορυχείο να ξεκινά τη λειτουργία του το 2027. Το συγκεκριμένο ορυχείο ήταν το τελευταίο που λειτουργούσε επί ευρωπαϊκού εδάφους και έκλεισε το 2014.

Το μαγνήσιο συγκαταλέγεται στην επίσημη ευρωπαϊκή λίστα με τις ‘Πρώτες Ύλες Κρίσιμης Σημασίας’, δηλαδή αποτελεί ένα υλικό που η ΕΕ παρακολουθεί στενά. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ΕΕ εισάγει περισσότερο από το 90% του μαγνησίου που χρησιμοποιεί από την Κίνα. Το γεγονός αυτό θέτει υπό αμφισβήτηση την ασφαλή εισαγωγή μαγνησίου, κάτι που κατέστη σαφές το 2022, όταν πολλά κινεζικά εργοστάσια έκλεισαν λόγω του υψηλού ενεργειακού κόστους, προκαλώντας χάος στην ευρωπαϊκή παραγωγή.

Για να αντισταθμιστεί αυτό το μείζον πρόβλημα, η VerdeMagnesium σκοπεύει να επενδύσει 1 δις δολάρια για την επαναλειτουργία του ρουμανικού ορυχείου, με στόχο να παράγει 90.000 τόνους ετησίως, περίπου το μισό των ευρωπαϊκών αναγκών. Παράλληλα, η επιχείρηση μπορεί να αιτηθεί κοινοτικές επιδοτήσεις, ειδικά μέσω του μηχανισμού για τη διαχείριση των ΠρώτωνΥλών Κρίσιμης Σημασίας.

Η ΕΕ δεν είναι η μόνη που αρχίζει να λαμβάνει μέτρα για την εξάρτησή της από τις κινεζικές εξαγωγές κρίσιμων πρώτων υλών. Η κυβέρνηση της Αυστραλίας ανακοίνωσε τη χρηματοδότηση δύο εταιρειών για εξορύξεις κρίσιμων υλικών. Η Alpha HPA θα δανειοδοτηθεί με 400 εκατομμύρια δολάρια Αυστραλίας για τη λειτουργία μίας μονάδας επεξεργασίας αλουμινίου. Επίσης, η  RenascorResourcesθα δανειοδοτηθεί με 185 εκατομμύρια δολάρια Αυστραλίας για την επιτάχυνση μίας υποδομής γραφίτη, συμπεριλαμβανομένου ενός ορυχείου και μίας μονάδας επεξεργασίας. Υπενθυμίζεται ότι η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός γραφίτη παγκοσμίως. Τα κεφάλαια αυτά προέρχονται από το αυστραλιανό Ταμείο για τις Κρίσιμες Πρώτες Ύλες, το οποίο ξεκίνησε να λειτουργεί το 2021 και έχει πόρους ύψους 4 δις δολαρίων Αυστραλίας.

Η Καμπέρα επιχειρεί να μειώσει την εξάρτησή της από τις κινεζικές εξαγωγές, αξιοποιώντας τα μεγάλα, και εν πολλοίς αναξιοποίητα, κοιτάσματα πρώτων υλών που διαθέτει. Η κατάσταση είναι αρκετά διαφορετική για την Ευρώπη, το υπέδαφος της οποίας είναι κάθε άλλο παρά αναξιοποίητο.  Παράλληλα, οι όποιες προσπάθειες επαναφοράς ή έναρξης τέτοιων έργων προσκρούουν στην περιβαλλοντική πολιτική της ΕΕ, η οποία βρίσκεται στο επίκεντρο από το 2019 και μετά. Τέλος, οι κοινοτικές πρωτοβουλίες για τη διαχείριση των πόρων, αλλά και των σχέσεων με την Κίνα ευρύτερα, υπονομεύονται συχνά από τις στρατηγικές προτεραιότητες των μεμονωμένων κρατών-μελών, οι κυβερνήσεις των οποίων συχνά αδιαφορούν για τη στρατηγική της ΕΕ που οι ίδιες διαμόρφωσαν. Σε κάθε περίπτωση, η Ευρώπη έχει πολύ δρόμο μπροστά της μέχρι να καταφέρει να προσεγγίσει τις άλλες μεγάλες δυνάμεις— πόσω μάλλον να απαγκιστρωθεί από τις κινεζικές εξαγωγές.

[ΠΗΓΗ: https://www.energia.gr/, της Αρχοντίας Γ. Καλλιτέρη, 17/4/2024]

Οι ισχυρές ενδείξεις για κοιτάσματα σπάνιων γαιών σε διάφορες περιοχές, δίνουν στην Ελλάδα το πλεονέκτημα να γίνει μία από τις ελάχιστες παραγωγούς των σπάνιων μεταλλικών στοιχείων στην Ευρώπη, που είναι απαραίτητα σχεδόν για τα πάντα: από τα κινητά μέχρι τους πυραύλους.

Ο επόμενος ψυχρός πόλεμος, λένε τα τελευταία χρόνια, θα γίνει για τους ημιαγωγούς. Με τις «εχθροπραξίες» να έχουν ξεκινήσει σε ό,τι αφορά τα μικροτσίπ, ο Ψυχρός Πόλεμος 2.0 έχει επικεντρωθεί σε κάτι ακόμα πιο σπάνιο, πιο σημαντικό και πιο θεμελιώδες για τον ανθρώπινο πολιτισμό και το μέλλον του: τις λεγόμενες σπάνιες γαίες, μια ομάδα 17 μεταλλικών στοιχείων που χρησιμοποιούνται σχεδόν σε όλες τις εκφάνσεις του σύγχρονου τρόπου ζωής μας. Κάποιες από αυτές που φαίνεται πως κρύβονται στο ελληνικό υπέδαφος έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον της Ε.Ε., η οποία καίγεται να εξασφαλίσει την αυτονομία της.

Μα πόσο σημαντικές είναι αυτές οι σπάνιες γαίες και τα κρίσιμα υλικά και πού χρησιμοποιούνται; Από τα μικροτσίπ στα κινητά τηλέφωνα, τις μπαταρίες των κινητών τηλεφώνων και των τάμπλετ μας ως τις οθόνες των υπολογιστών και τις τηλεοράσεις μας. Από τις οπτικές ίνες και τα λέιζερ ως τους δορυφόρους. Από τις μπαταρίες των ηλεκτρικών και τους καταλύτες των θερμικών αυτοκινήτων ως τους πυραύλους και τα οπλικά συστήματα, τους κινητήρες των αεροσκαφών, τις ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά.

Η ανθρωπότητα δεν θα μπορούσε να έχει πρόσβαση σε τίποτε από τα παραπάνω (και σε πολλά περισσότερα), αν δεν υπήρχαν αυτές οι σπάνιες γαίες, οι οποίες αποτελούν μια ομάδα 17 μετάλλων που περιλαμβάνει τις λεγόμενες 15 λανθανίδες του περιοδικού πίνακα, το ύττριο και το σκάνδιο. Το κακό είναι ότι, όπως φανερώνει και η ονομασία τους, αυτά τα ορυκτά είναι πολύ σπάνια (υπάρχουν σε περιοχές με όξινα μαγματικά πετρώματα) και σε όλο τον κόσμο δίνεται μάχη για τον έλεγχό τους.

Φλώρινα και Γκιώνα

Με την Κίνα, βασική προμηθεύτρια αυτών των σπάνιων ορυκτών στον κόσμο, να περιορίζει την εξαγωγή τους και τη Ρωσία, έτερη μεγάλη προμηθεύτρια, να αποκλείεται στο πλαίσιο του εμπάργκο για την εισβολή και τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία, η Ε.Ε. προσπαθεί να εξασφαλίσει την αυτονομία και την επάρκειά της και σε αυτό το κρίσιμο κομμάτι. Προς το παρόν, η Γηραιά Ηπειρος στηρίζει το πρότζεκτ για την αυτονομία της σε αυτές τις γαίες στα κοιτάσματα της Βόρειας Ευρώπης και συγκεκριμένα το Norra Karr της Σουηδίας, τα Kvanefjeld και Kringlerne της Γροιλανδίας, το Fen της Νορβηγίας καθώς και στη Φινλανδία, ενώ αναζητά αγωνιωδώς και άλλα.

Ανάμεσα στις περιοχές που έχει βάλει στο ραντάρ της η Ε.Ε. είναι και η Ελλάδα, καθώς υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις για την ύπαρξη κοιτασμάτων σπάνιων γαιών, κυρίως στα βόρεια της χώρας και σε υποθαλάσσιες περιοχές. Θεωρητικά, εάν τα κοιτάσματα αυτά είναι όντως εκμεταλλεύσιμα και αξιοποιηθούν, θα μπορούσαν όχι μόνο να αποδώσουν οικονομικά στην Ελλάδα, αλλά και να της δώσουν ένα στρατηγικό υπερόπλο.

Ο διάδοχος φορέας του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ), η Ελληνική Αρχή Γεωργικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΕΑΓΜΕ), πραγματοποιεί τα τελευταία χρόνια με ταχύτατους ρυθμούς έρευνες και αναλύσεις δειγμάτων σε ολόκληρη τη χώρα. Από αυτές έχει ανιχνεύσει υψηλή περιεκτικότητα κοιτασμάτων σε περιοχές όπως λατερίτες στη Λοκρίδα και το Βροντερό Φλώρινας, βωξίτες στη ζώνη Παρνασσού – Γκιώνας, αλκαλικά μαγματικά πετρώματα στον Φανό Σαμοθράκης, φωσφορίτες στη Δυτική Ελλάδα, μαύρες άμμοι στα Λουτρά Ελευθερών Νέας Περάμου, σε εκβολές των ποταμών Εβρου, Στρυμόνα και Νέστου, αλλά και στο υποθαλάσσιο περιβάλλον μεταξύ Αλεξανδρούπολης και Χαλκιδικής, όπου προκύπτει περιεκτικότητα σπάνιων γαιών 1,17%.

Δεν είναι όμως όλα ρόδινα. Στις περισσότερες περιοχές όπου εντοπίστηκαν τα κοιτάσματα βρέθηκαν να έχουν και περιεκτικότητα στο ραδιενεργό στοιχείο θόριο. Υπάρχουν επίσης και οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις, καθώς κάποιες από τις εξεταζόμενες περιοχές έχουν έντονη τουριστική κίνηση. Από τους δύο τύπους μεταλλοφορίας σπάνιων γαιών που απαντώνται στην Ελλάδα, τον πρωτογενή (οι σπάνιες γαίες προκύπτουν από μαγματικές ή υδροθερμικές διαδικασίες) και τον δευτερογενή (προκύπτουν από ιζηματογενείς διεργασίες ή αποσάθρωση εμπλουτισμένων πετρωμάτων), προκρίνονται σήμερα όσες περιοχές έχουν και τις περισσότερες ενδείξεις για να δώσουν σπάνιες γαίες. Πρόκειται για τη Λοκρίδα, το Βροντερό Φλώρινας, τον Φανό Σαμοθράκης και μια ζώνη μεταξύ Παρνασσού και Γκιώνας σε ό,τι αφορά τον πρωτογενή τύπο και τον Στρυμονικό κόλπο και τη Νέα Πέραμο για τον δευτερογενή.

Η γεωλογία της παρέχει στη χώρα το στρατηγικό πλεονέκτημα να γίνει μία από τις ελάχιστες παραγωγούς σπάνιων γαιών στην Ευρώπη (μαζί με τη Σουηδία, τη Γροιλανδία, τη Φινλανδία και τη Νορβηγία). Είναι όμως αυτό όλο το story; Στην πραγματικότητα, ακόμα και εκεί που η ΕΑΓΜΕ έχει εντοπίσει ισχυρές ενδείξεις για κοιτάσματα, χρειάζεται μια διαδικασία που μπορεί να κρατήσει ως και 10 χρόνια μέχρι να δούμε την πλήρη ανάπτυξη ενός κοιτάσματος. Απαιτούνται έκδοση αδειών, δοκιμαστικές γεωτρήσεις, περιβαλλοντικές μελέτες και στη συνέχεια να γίνουν και οι κανονικές γεωτρήσεις.

Το καλό σε όλα αυτά είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση, και δη η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας που έχει θέσει σε προτεραιότητα τις σπάνιες γαίες (όπως έχει δηλώσει και ο αρμόδιος υπουργός, Θεόδωρος Σκυλακάκης), δεν είναι μόνη της: Η Ευρώπη, αναγνωρίζοντας την κρισιμότητα της κατάστασης λόγω της Κίνας που έχει σκληρύνει τη στάση της στεγνώνοντας την Ε.Ε. από σπάνιες γαίες, έχει θέσει σε ισχύ νέους κανονισμούς οι οποίοι επιτρέπουν την επιτάχυνση των διαδικασιών. Για την ακρίβεια, με τον νόμο περί κρίσιμων πρώτων υλών (Critical Raw Materials Act – CRMA) προβλέπει τη μείωση του χρόνου έκδοσης αδειών εξόρυξης στους 24 μήνες, τον καθορισμό στρατηγικών έργων ως επιλέξιμων για χρηματοδότηση, τον καθορισμό στόχων για εγχώρια προμήθεια, παραγωγή και ανακύκλωση, αλλά και τη δημιουργία κέντρων παραγωγής μόνιμου μαγνήτη, το 94% του οποίου προέρχεται από την Κίνα. Αυτό το νομοθετικό πλέγμα μπορεί να το εκμεταλλευτεί και η Ελλάδα και, εν συνεχεία, να ανασύρει το υπερόπλο που έχει στη φαρέτρα της ή, καλύτερα, στο υπέδαφός της. Κάτι, άλλωστε, που είχε διαγνώσει και η Κίνα, η οποία είχε προτείνει επισήμως στη χώρα μας να είναι αυτή που θα εκμεταλλεύεται τις σπάνιες γαίες που υπάρχουν εδώ.

Ο πόλεμος

Ο Ντενγκ Σιαοπίνγκ, ο αναμορφωτής της σημερινής οικονομίας της Κίνας, έλεγε το μακρινό 1987 ότι «αν η Μέση Ανατολή έχει πετρέλαιο, η Κίνα έχει σπάνιες γαίες», δείχνοντας ότι αναγνώριζε την αξία των ορυκτών. Και επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά. Οταν οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. απαγόρευσαν την εξαγωγή τεχνολογίας για την παραγωγή μικροτσίπ, η Κίνα εκμεταλλευόμενη τη δεσπόζουσα θέση που κατέχει παγκοσμίως στην παραγωγή σπάνιων γαιών απάντησε απαγορεύοντας την εξαγωγή τους. Το σε πόσο δύσκολη θέση έφερε αυτό την Ε.Ε. μπορούν να το καταδείξουν οι αριθμοί: η Γηραιά Ηπειρος εισάγει από την Κίνα το 97% του μαγνησίου που χρησιμοποιεί ενώ το 100% των σπάνιων γαιών που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή μόνιμων μαγνητών υπόκειται επεξεργασία στην Κίνα. Υπάρχουν και άλλοι παραγωγοί από τους οποίους εξαρτάται η Ε.Ε. (π.χ. το 63% του κοβαλτίου διεθνώς εξάγεται από το Κονγκό και το 98% του βορίου από την Τουρκία), ωστόσο η Κίνα ελέγχει ποσοστό μεγαλύτερο από το 80% της παραγωγής και επεξεργασίας σπάνιων γαιών.

Το λίθιο, το κοβάλτιο και το νικέλιο χρησιμοποιούνται για την παραγωγή μπαταριών, το γάλλιο για την κατασκευή κυττάρων σε φωτοβολταϊκά πάνελ, το ακατέργαστο βόριο στις τεχνολογίες αιολικής ενέργειας, το τιτάνιο και το βολφράμιο στους τομείς του διαστήματος και της άμυνας. Ως εκ τούτου, η εξάρτηση από την Κίνα σε αυτά τα υλικά (όπως και σε πολλά ακόμα) προκαλεί πρόβλημα. Εάν η Ε.Ε. μείνει με σταυρωμένα χέρια, λένε οι ειδικοί, ίσως να σημαίνει ότι θα πρέπει να κάνει τεχνολογικά άλματα προς τα… πίσω. Η Ευρώπη δηλαδή να περιμένει αποκλειστικά από την Κίνα την παραγωγή κινητών και τάμπλετ, αυτοκινήτων, κινητήρων αεροσκαφών, φωτοβολταϊκών πάνελ κ.ά.

Η αγορά σπάνιων γαιών παγκοσμίως είναι μικρή, κατά τι μεγαλύτερη από 9 δισ. δολάρια. Ωστόσο, με την περσινή έκρηξη της ζήτησης σπάνιων γαιών που έφερε η κινεζική προστατευτική πολιτική στην παραγωγή, εξόρυξη και εξαγωγή τους, οι αναλυτές διεθνώς αναμένουν εκτόξευση της αξίας τους τουλάχιστον στα 400 δισ. ευρώ έως το 2030 (το ποσό αυτό προβλέπει η ERMA μόνο για τους μόνιμους μαγνήτες).

Σε κάθε γωνιά του πλανήτη, όπου υπάρχουν κοιτάσματα, υπάρχει και κινητικότητα, κάτι που αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι από το 2015 έως το 2022 η παραγωγή οξειδίων σπάνιων γαιών, εκτός της Κίνας, σχεδόν τετραπλασιάστηκε σε 90.000 τόνους. Αντίστοιχα, η Κίνα διπλασίασε την παραγωγή της από 105.000 τόνους σε 210.000 τόνους το 2022. Σε απόλυτους αριθμούς, αυτό σημαίνει ότι, χαλαρά, η Κίνα ελέγχει ποσοστό μεγαλύτερο του 70% της παγκόσμιας παραγωγής και εξόρυξης σπάνιων γαιών, ακόμα και αν όλοι οι άλλοι παραγωγοί υπερδιπλασιάσουν τη δική τους παραγωγή. Αλλωστε, μόνο το ορυχείο της Μπαγιάν Ομπο, στα βορειοανατολικά της αχανούς χώρας, δεν είναι απλώς το μεγαλύτερο του πλανήτη, αλλά περιέχει το 70% των γνωστών αποθεμάτων σπάνιων γαιών στον κόσμο.

Η Ευρώπη ξύπνησε, αλλά ξύπνησε αργά. Γιατί σήμερα εξαρτάται κατά 100% από ξένους προμηθευτές σε 14 από τις 27 κρίσιμες πρώτες ύλες και κατά 98% στις σπάνιες γαίες από μία μόνο προμηθεύτρια, την Κίνα. Η τελευταία μάλιστα επιδοτεί τη βιομηχανία της, εκμεταλλεύεται τα πολύ χαμηλά εργατικά κόστη, διατηρεί τις τιμές αδιαφανείς, υπερασπίζεται το τεχνολογικό πλεονέκτημα που κατέχει και ελέγχει την αγορά μέσω ποσοστώσεων ή απαγορεύσεων εξαγωγών.

[ΠΗΓΗ: https://www.protothema.gr/, του Γιώργου Καραγιάννη, 17/4/2024]

Οι ρυθμιστικές αρχές της Βόρειας Καρολίνας ενέκριναν μια κρατική άδεια εξόρυξης για τον προμηθευτή της Tesla, Piedmont Lithium να αναπτύξει μια από τις μεγαλύτερες πηγές των ΗΠΑ για το βασικό μέταλλο της μπαταρίας ηλεκτρικών οχημάτων, όμως η χρηματοδότηση και η τοπική νομοθεσία παραμένουν εμπόδια.

Σύμφωνα με το Reuters, η έγκριση από το Τμήμα Περιβαλλοντικής Ποιότητας της Βόρειας Καρολίνας, η οποία ανακοινώθηκε από την εταιρεία τη Δευτέρα και εξαρτάται από την καταβολή εγγύησης αποκατάστασης ύψους 1 εκατ. δολαρίων, απομακρύνει ένα σημαντικό εμπόδιο στα σχέδια της Piedmont να αξιοποιήσει ένα μεγάλο κοίτασμα λιθίου λίγο έξω από το Σάρλοτ.

Οι μετοχές της εταιρείας, η οποία υπέβαλε για πρώτη φορά αίτηση για την άδεια τον Αύγουστο του 2021, αυξήθηκαν κατά 15,9% και έκλεισαν στα 14,68 δολάρια τη Δευτέρα. Η πολιτεία το 2022 είχε απορρίψει την αίτηση μιας άσχετης εταιρείας για επέκταση λατομείου.

Ηλεκτρικά οχήματα και ορυχεία: Μια δύσκολη ισορροπία

Το πράσινο φως για το ορυχείο βάθους 500 ποδιών (152, μέτρα) έρχεται παρά την ευρεία αντίθεση των κατοίκων στην περιοχή που ανησυχούν για τη ρύπανση του νερού, την ηχορύπανση και άλλα πιθανά προβλήματα. Η αντιπαράθεση που υπάρχει εδώ και χρόνια, μεταξύ της τοπικής κοινότητας, για τις επιπτώσεις του ορυχείου, απεικονίζει τη διεύρυνση της έντασης.

Η Piedmont πρέπει ακόμη να λάβει μια τοπική παρέκκλιση χωροθέτησης και χρηματοδότηση για το έργο, το οποίο εκτιμάται ότι θα κοστίσει πάνω από 1 δισεκατομμύριο δολάρια. Η εταιρεία έχει υποβάλει αίτηση για δάνεια του Υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ μέσω ενός προγράμματος μέσω του οποίου οι ανταγωνιστές ioneer και Lithium Americas έχουν ήδη λάβει χρηματοδότηση.

Ερωτηθείς πότε η Piedmont θα καταβάλει το ομόλογο αποκατάστασης, ο διευθύνων σύμβουλος της Piedmont Keith Phillips δήλωσε στο Reuters ότι η εταιρεία «λαμβάνει μέτρα για να τοποθετήσει το ομόλογο το συντομότερο δυνατό».

Η Piedmont συμφώνησε πέρυσι με την Tesla για την προμήθεια συμπυκνώματος σποδούμενου, μιας βασικής πρώτης ύλης για την κατασκευή μπαταριών, στον γίγαντα της αυτοκινητοβιομηχανίας μέχρι το 2025, με δυνατότητα ανανέωσης για άλλα τρία χρόνια.

Αλλαγές στο σχεδιασμό

Η κρατική διαδικασία εξέτασης περιελάμβανε την υποβολή χιλιάδων σελίδων εγγράφων, πολλαπλά αιτήματα για πρόσθετες πληροφορίες και τουλάχιστον τρεις παρατάσεις προθεσμιών για την Piedmont.

Ως προϋπόθεση για την απόκτηση της άδειας, οι κρατικοί αξιωματούχοι απαιτούν από την εταιρεία να διεξάγει τακτικές δοκιμές για την ποιότητα του νερού και τη στάθμη του υδροφόρου ορίζοντα και να επενδύσει ένα λάκκο αποθήκευσης αποβλήτων με συνθετική επένδυση, μια παρέκκλιση από την τυπική απαίτηση για χωμάτινη επένδυση.

Οι κρατικοί αξιωματούχοι είχαν εκφράσει «πολλές ανησυχίες» σχετικά με τα σχέδια της Piedmont να απορρίψει χημικές ουσίες στο δημόσιο αποχετευτικό σύστημα, σύμφωνα με τις κανονιστικές καταθέσεις.

Η Piedmont, η οποία εργάζεται επίσης σε έργα λιθίου στο Τενεσί, τη Γκάνα και το Κεμπέκ, πρέπει ακόμη να λάβει κρατικές άδειες για την ποιότητα του αέρα και για τα λύματα, οι οποίες είναι συνήθεις για τα έργα εξόρυξης στην πολιτεία.

Σημαντικό είναι ότι η Piedmont πρέπει επίσης να λάβει παρέκκλιση από τους αξιωματούχους της κομητείας Gaston, όπου το έργο έχει αντιταχθεί από αρκετούς επιτρόπους της κομητείας.

Ο Phillips δήλωσε στο Reuters ότι η εταιρεία σκοπεύει να «εξετάσει το χρονοδιάγραμμα της προσπάθειάς μας για την αλλαγή ζώνης στο πλαίσιο πολλαπλών μεταβλητών», συμπεριλαμβανομένης της χρηματοδότησης, καθώς και «το παράθυρο ευκαιρίας με το σημερινό συμβούλιο των επιτρόπων της κομητείας Gaston». Τέσσερα από τα επτά μέλη του συμβουλίου έχουν θητεία που λήγει τον ερχόμενο Δεκέμβριο.

[ΠΗΓΗ: https://www.energygame.gr/, 16/4/2024]

Οι παγκόσμιες επενδύσεις στα ορυχεία είναι πολύ χαμηλές για να στηρίξουν την ενεργειακή μετάβαση, λέει ο πρόεδρος της Rio Tinto, σύμφωνα με δημοσίευμα του Reuters.

Τα χαμηλά ποσοστά επενδύσεων στον παγκόσμιο μεταλλευτικό τομέα έχουν θέσει σε κίνδυνο την παγκόσμια ενεργειακή μετάβαση, διευρύνοντας το χάσμα εφοδιασμού σε κρίσιμα ορυκτά όπως ο χαλκός, δήλωσε τη Δευτέρα ο πρόεδρος της Rio Tinto, Ντομινίκ Μπάρτον.

«Το χάσμα είναι τεράστιο και πραγματικά ανησυχώ πολύ για το αν θα μπορέσουμε να το κλείσουμε (το χάσμα)», δήλωσε ο Μπάρτον μέσω βιντεοκλήσης στο συνέδριο Ecosperity στη Σιγκαπούρη.

Η παγκόσμια προσπάθεια για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που θερμαίνει το κλίμα θα εξαρτηθεί από την εξασφάλιση μεγάλων προμηθειών ορυκτών όπως ο χαλκός, το λίθιο και το κοβάλτιο που απαιτούνται για την κατασκευή ηλεκτρικών οχημάτων, ηλιακών σταθμών και αιολικών πάρκων.

Η ποσότητα των μετάλλων που απαιτούνται για κάθε κιλοβάτ παραγωγικής ικανότητας έχει αυξηθεί κατά 50% από το 2010 και τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα απαιτούν έξι φορές περισσότερα μέταλλα από ό,τι οι παραδοσιακές μηχανές εσωτερικής καύσης, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας.

Ο Μπάρτον δήλωσε ότι ο κόσμος δεν αντιμετωπίζει μόνο έλλειψη ορυκτών, αλλά και έλλειψη κεφαλαίων που απαιτούνται για την εκσκαφή νέων ορυχείων, η ανάπτυξη των οποίων διαρκεί πολύ περισσότερο από ό,τι στο παρελθόν.

Είπε ότι ο κλάδος πρέπει να χτίσει εμπιστοσύνη και ότι δεν είχε κάνει καλή δουλειά στο να πείσει το κοινό για τον ζωτικό ρόλο που θα διαδραματίσει σε ένα παγκόσμιο σχέδιο απεξάρτησης από τον άνθρακα, το οποίο θα μπορούσε να απαιτήσει περισσότερο χαλκό τα επόμενα 25 χρόνια από ό,τι έχει παραχθεί ποτέ πριν.

[ΠΗΓΗ: https://www.energygame.gr/, 15/4/2024]

Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός, όμως το τελευταίο χρονικό διάστημα, πολλά εμπορεύματα «λάμπουν», όπως ο χρυσός.

Οι συναλλαγές εμπορευμάτων γνωρίζουν μεγάλη άνθηση τους τελευταίους μήνες, δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της Apex Trader Funding, Darrell Martin, στο Business Insider, με όλα τα εμπορεύματα, από τα βιομηχανικά μέταλλα μέχρι το πετρέλαιο να κινούνται ανοδικά.

«Η αστάθεια της αγοράς που δημιουργείται από αυτές τις μεγάλες κινήσεις δημιουργεί έναν κλίμα ευκαιριών», είπε. «Δημιουργεί μεγάλη μεταβλητότητα εντός της ημέρας, η οποία είναι καταπληκτική για τους επενδυτές. Τους δίνει πολλές ευκαιρίες να μπουν (στην αγορά) και να παράγουν εισόδημα με αυτόν τον τρόπο». 

Το ράλι ενισχύεται από τη μεγάλη άνοδο πολλών φυσικών πόρων, η οποία έστειλε τον S&P GSCI, που βασίζεται στα εμπορεύματα, σε αύξηση 12,8% για το έτος, ξεπερνώντας κατά πολύ την άνοδο του S&P 500 (7%). Σύμφωνα με το Bloomberg, το ράλι αυτό σηματοδοτεί την πιο κερδοφόρα περίοδο στην ιστορία των συναλλαγών εμπορευμάτων, με τις τέσσερις κορυφαίες ιδιωτικές εταιρείες συναλλαγών να κερδίζουν 50 δισεκατομμύρια δολάρια από το 2022 μέχρι σήμερα.

«Πρόκειται για το κλασικό ράλι του ύστερου κύκλου», δήλωσε ο Jeff Currie της Carlyle στο CNBC την Τετάρτη. «Βλέπουμε την οικονομική ανάπτυξη σε όλο τον κόσμο -η βιομηχανική παραγωγή έχει πιάσει πάτο, αρχίζει να γίνεται επεκτατική- αυτό συμβαίνει λόγω των χαμηλών αποθεμάτων, όχι λόγω πλεονάζουσας παραγωγικής ικανότητας».

Υπάρχουν δύο βασικά ζητήματα πίσω από την πορεία της αγοράς εμπορευμάτων, λένε οι ειδικοί της αγοράς. 

Ελλείψεις αποθεμάτων

Η χαμηλή προσφορά είναι ο βασικός λόγος που οδηγεί σε κέρδη, όσον αφορά εμπορεύματα όπως ο χαλκός και το κακάο.

«Η κρίση προσφοράς χαλκού είναι εδώ» είναι ο τίτλος έκθεσης της Bank of America που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα. «Η περιορισμένη προσφορά των ορυχείων χαλκού περιορίζει όλο και περισσότερο την παραγωγή εξευγενισμένου χαλκού», τονίζεται. 

Το μέταλλο εκτιμάται ότι θα φτάσει στα 5,44 δολάρια ανά λίβρα μέχρι το 2026, αναφέρει η τράπεζα, κάτι που αντιστοιχεί σε άνοδο 27% από την τρέχουσα τιμή των 4,28 δολαρίων ανά λίβρα.

Μέχρι στιγμής, φέτος, ο χαλκός έχει ενισχυθεί κατά 11,6%, μια άνοδος που τόσο η Currie όσο και ο Martin συνδέουν με την ανάκαμψη της παραγωγής μετά την πανδημία. Όμως, σύμφωνα με τη Bank of America, ο χαλκός αποτελεί, επίσης, το επίκεντρο της ενεργειακής μετάβασης και θα επωφεληθεί περαιτέρω, καθώς θα επεκτείνονται τα κέντρα δεδομένων τεχνητής νοημοσύνης. 

Παρόμοια είναι η ιστορία και για το κακάο, καθώς οι ξηρασίες και οι κακές σοδειές έχουν εκτοξεύσει τις τιμές του σε επίπεδα ρεκόρ. Τους τελευταίους 12 μήνες, τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης για το κακάο έχουν κερδίσει 256% και ένας μετρικός τόνος κοστίζει 10.900 δολάρια.

Αν και αυτό αποτελεί μια κακοτυχία για τις χώρες παραγωγούς, η κλιματική αλλαγή μπορεί να προκαλέσει ελλείψεις στη γεωργία και στο μέλλον, σημειώνει σε πρόσφατο άρθρο της η Wall Street Journal. Οι κόκκοι καφέ θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την ίδια μοίρα, με το εμπόρευμα να βρίσκεται ήδη σε ανοδική πορεία. 

Παγκόσμια αβεβαιότητα και γεωπολιτικές εντάσεις

Ενώ οι ανισορροπίες μεταξύ προσφοράς και ζήτησης επεκτείνονται και στο αργό πετρέλαιο, οι αμφιταλαντευόμενες μακροοικονομικές προοπτικές είναι ένας άλλος παράγοντας που διαμορφώνει τη δυναμική του πετρελαίου και του χρυσού.

Μέχρι στιγμής φέτος, ο χρυσός έχει κάνει άλμα σχεδόν 15%, αν και μέρος της επιτυχίας του προέρχεται από την υποαπόδοση του 2023, δήλωσε ο Martin. «Ο χρυσός υστερεί πάντα. Και όταν τελικά πηγαίνει καλά, πηγαίνει πολύ καλά». Την Παρασκευή, ο χρυσός σημείωσε άλλο ένα ιστορικό υψηλό στα 2.424 δολάρια ανά ουγγιά. 

Ο επίμονος πληθωρισμός, οι μαζικές αγορές από τις κεντρικές τράπεζες και οι γεωπολιτικές εντάσεις έστειλαν τον χρυσό, μία επένδυση που αποτελεί ένα ασφαλές «καταφύγιο» υψηλότερα. Για τους λόγους αυτούς, ο Martin βλέπει τετραπλασιασμό της τιμής του χρυσού μέσα σε τρία έως πέντε χρόνια.

Άλλες εκτιμήσεις δεν είναι τόσο τολμηρές, όμως αναλυτές όπως ο Ed Yardeni και ο David Rosenberg αναμένουν ότι ο χρυσός θα ενισχυθεί κατά 50% και 30%, αντίστοιχα, τα επόμενα χρόνια. Ο Yardeni αναμένει, επίσης, ότι το πετρέλαιο Brent θα φτάσει τα 100 δολάρια το βαρέλι, αν κλιμακωθούν οι συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή.

Ενώ το 2024 ήταν μια «ευλογία» για τους εμπόρους εμπορευμάτων, ειδικοί προειδοποιούν για τις μακροοικονομικές επιπτώσεις της εκτίναξης των τιμών. Οι ειδικοί της αγοράς λένε ότι η άνοδος των τιμών των βασικών εμπορευμάτων θα οδηγήσει σε νέα έξαρση του πληθωρισμού, μειώνοντας τις πιθανότητες «στροφής» των επιτοκίων της Fed. 

«Αν μειωθούν τα επιτόκια, (τα εμπορεύματα) θα ανέβουν, αλλά δε θα μειωθούν τα επιτόκια, καθώς οι τιμές των εμπορευμάτων είναι υψηλές», δήλωσε ο Currie. «Έτσι, από την άποψη των εμπορευμάτων, (η διατήρηση των επιτοκίων) είναι μια νίκη και επιστρέφει στην άποψή μου, ότι τα εμπορεύματα είναι πάντα η καλύτερη επιλογή σε αυτό το σημείο του οικονομικού κύκλου».

[ΠΗΓΗ: https://www.reporter.gr/, 16/4/2024]