BARCLAYS: “ΚΑΚΟ” ΝΕΟ ΓΙΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΜΟΛΟΓΑ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ, ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ QE

Στις επιπτώσεις του τέλους του QE και της ομαλοποίησης της πολιτικής της ΕΚΤ επικεντρώνεται η Barlcays επισημαίνοντας τους κινδύνους για τις πιο αδύναμες χώρες της ευρωζώνης.

Μια δεκαετία μετά την έναρξη της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, το δημόσιο χρέος στην ευρωζώνη έχει σταθεροποιηθεί σε επίπεδα 20% υψηλότερα από την προ της κρίσης εποχή, ή στο 89% του ΑΕΠ από 69% του ΑΕΠ το 2008, όπως σημειώνει η Barclays σε νέα έκθεσή της.

Χάρη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης QE, και τα αρνητικά επιτόκια της ΕΚΤ, η ανάπτυξη και ο πληθωρισμός στην ευρωζώνη βελτιώθηκαν και η δυναμική του χρέους παρέμεινε μη εκρηκτική, επισημαίνει η βρετανική τράπεζα. Ωστόσο, όπως συμβαίνει με πολλές άλλες μακροοικονομικές μεταβλητές, υπάρχουν σημαντικές αποκλίσεις στη δυναμική του δημόσιου χρέους μεταξύ των κρατών μελών.

Ορισμένες χώρες της ευρωζώνης εξακολουθούν να αγωνίζονται μόνο για να σταθεροποιήσουν το δημόσιο χρέος, το οποίο έτσι και αλλιώς διαμορφώνεται σε πολύ υψηλά επίπεδα. Η Ιταλία, η Πορτογαλία, το Βέλγιο, η Ισπανία, η Γαλλία και προφανώς η Ελλάδα βρίσκονται πολύ κοντά ή πολύ πιο πάνω από την κατηγορία χρέους του 100% του ΑΕΠ.

Επιπλέον, οι χώρες αυτές θα παραμείνουν κατά πάσα πιθανότητα κολλημένες με τα υψηλά επίπεδα χρέους για μεγάλο χρονικό διάστημα, καθώς η απομόχλευση είναι δύσκολη όταν οι μακροπρόθεσμες προοπτικές ανάπτυξης και πληθωρισμού είναι αδύναμες (παρά την καλύτερη βραχυπρόθεσμη ανάπτυξη) και όταν υπάρχουν πολύ περιορισμένα περιθώρια για δημοσιονομική εξυγίανση.

Όπως τονίζει η Barclays, η ανησυχία είναι ότι, καθώς η ΕΚΤ θα απομακρύνεται από το QE και τα αρνητικά επιτόκια το 2018, θα αυξηθεί το κόστος χρηματοδότησης για τις ασθενέστερες χώρες όπως η Ελλάδα, η Ιταλία, η Πορτογαλία κ.α.

Αυτό, υπογραμμίζει, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι αυτά τα κράτη μέλη κινούνται προς μια νέα κρίση χρέους, αλλά ο μεγάλος φόβος είναι ότι οι αγορές θα μπορούσαν να απαιτήσουν ένα πολύ υψηλότερο ασφάλιστρο κινδύνου που θα οδηγούσε σε ακόμα πιο δυσμενή δυναμική του χρέους.

Αυτό που επισημαίνει η Barclays στην έκθεσή της έχει ήδη γίνει εμφανές από την Πέμπτη στις αγορές των ομολόγων της ευρωζώνης μετά την ανακοίνωση των πρακτικών της ΕΚΤ τα οποία έδειξαν ότι καθώς η ευρωζώνη βιώνει την καλύτερη ανάπτυξή της εδώ και μία δεκαετία, η κεντρική τράπεζα σκέφτεται να αλλάξει στάση και να μειώσει την προσοχή της στις αγορές ομολόγων και να δώσει έμφαση στα επιτόκια.  Τα yields στην ευρωζώνη, ως αποτέλεσμα, εκτοξεύθηκαν και ακόμη και τα γερμανικά ομόλογα είδαν τις αποδόσεις τους να αγγίζουν το υψηλό 5 μηνών.

Το γενικότερο κλίμα παρέσυρε και τα ελληνικά ομόλογα την Παρασκευή, τα οποία το τελευταίο διάστημα είχαν πραγματοποιήσει ένα ισχυρό ράλι βλέποντας τις αποδόσεις τους να επιστρέφουν σε χαμηλά 12ετίας.

Συγκεκριμένα, η απόδοση του 10ετούς διαμορφώθηκε χθες στο 3,893% με άνοδο 3,4% από τα χθεσινά επίπεδα, τη στιγμή που την Τρίτη είχε αγγίξει το 3,652%, το χαμηλότερο επίπεδο από τον Ιανουάριο του 2006.

Αξίζει να σημειώσουμε πως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δήλωσε, σύμφωνα με τα πρακτικά, ότι θα μπορούσε να επανεξετάσει την επικοινωνιακή της στάση στις αρχές του 2018, ενισχύοντας έτσι τις προσδοκίες ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής ετοιμάζονται να μειώσουν το τεράστιο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.

Μια αλλαγή στο μήνυμα πολιτικής της ΕΚΤ μεταφράζεται από τους επενδυτές ως ένδειξη ότι η κεντρική τράπεζα ετοιμάζεται να δώσει τέλος στο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων ύψους 2,55 τρισεκατομμυρίων ευρώ, σύμφωνα με τους αναλυτές, σβήνοντας τις όποιες “ελπίδες” για επέκτασή του πέραν του Σεπτεμβρίου.

 

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr, της Ελευθερίας Κούρταλη, 13/1/2018]