«Ο εξορυκτικός κλάδος σήμερα εκπροσωπεί το 3,4% (5,986 δισ. ευρώ) του ΑΕΠ και απασχολεί 95.000 άτομα».

Ο εξορυκτικός κλάδος συνεχίζει να επενδύει και να προγραμματίζει επενδύσεις ύψους 1,7 δισ. ευρώ μέχρι το 2020, παρ’ όλο που οι δείκτες αποδοτικότητας του κινούνται πολύ χαμηλά από το 2010. Αν και το 50% των επιχειρήσεων δεν είναι πλέον κερδοφόρες, τα τελευταία χρόνια ο κλάδος είναι πόλος έλξης ξένων άμεσων επενδύσεων. Όπως σημειώνουν οι εκπρόσωποι των επιχειρήσεων, η χώρα μας έχει μία μεγάλη ποικιλία ορυκτών πόρων (μεταλλεύματα, βιομηχανικά ορυκτά, μάρμαρα, αδρανή κ.λπ.) με πολλά από αυτά να κατέχουν πανευρωπαϊκή ή και παγκόσμια πρώτη θέση στις αλυσίδες αξίας και τα οποία αποτελούν βάση εφοδιασμού της εγχώριας μεταποιητικός βιομηχανίας. Η μετατροπή των ορυκτών πόρων σε πλούτο απαιτεί κεφάλαια, εργατικό δυναμικό και επιχειρηματικότητα καθώς και σταθερό επενδυτικό κλίμα, αποτελεσματική χωροταξία και κανόνες αδειοδότησης, σταθερό φορολογικό καθεστώς και ασφάλεια δικαίου. Ήδη με το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο η εξορυκτικό βιομηχανία καταβάλλει σημαντικά ποσά στο ελληνικό Δημόσιο και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με τη μορφή μισθωμάτων και τελών που μπορεί να ανέλθουν και μέχρι το 10% της αξίας των εξορυσσόμενων προϊόντων. Ο εξορυκτικός κλάδος σήμερα εκπροσωπεί το 3,4% (5,986 δισ. ευρώ) του ΑΕΠ και σημαντική αναπτυξιακή δυναμική λόγω της εξωστρέφειάς του (50% των πωλήσεων εκτός Ελλάδας, 5% των συνολικών ελληνικών εξαγωγών). Ο κλάδος απασχολεί άμεσα περίπου 25.000 εργαζόμενους και έμμεσα δημιουργεί περίπου 95.000 θέσεις εργασίας, στη συντριπτική τους πλειοψηφία πλήρους απασχόλησης και ασφάλισης και χωρίς να έχουν θιγεί από τα μέτρα εσωτερικής υποτίμησης. Σημαντικό είναι ότι το μερίδιο της απασχόλησης στον κλάδο για το σύνολο της ελληνικός βιομηχανίας ήταν 4,1% το 2014, ενώ είναι αξιοσημείωτο ότι ο κλάδος απορροφά σημαντικό τμήμα της απασχόλησης που βρίσκεται σε αυξημένο κίνδυνο ανεργίας και συνεισφέρει ήδη σημαντικά στο υφιστάμενο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Η αξιοποίηση των ορυκτών πόρων και η εξορυκτικό βιομηχανία μπορεί να γίνει ατμομηχανή ενός νέου παραγωγικού προτύπου της χώρας που θα φέρει περισσότερες εξαγωγές, νέες επενδύσεις και θα δημιουργήσει ή θα διατηρήσει θέσεις απασχόλησης υψηλής ποιότητας, που είναι και το ζητούμενο.

[ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ , του Ανέστη Ντόκα, 02/08/2017]