ΚΙ ΟΜΩΣ, ΜΟΝΟ ΜΕ ΜΕΤΡΗΤΑ Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΠΡΟΣ ΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ!

Η Ελλάδα οφείλει κάποτε να εκσυγχρονιστεί και να μεταρρυθμιστεί, τουλάχιστον όπου δεν υπάρχει σοβαρό οικονομικό κόστος…

Η Κροατία είναι μια μικρή χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά όχι της Ευρωζώνης. Οι συναλλαγές γίνονται στο εθνικό νόμισμα, το «κούνα», που στα κροάτικα σημαίνει κουνάβι. Η ισοτιμία είναι ένα ευρώ γύρω στα 7,2 ή 7,3 «κουνάβια». Στους Κροάτες δεν αρέσει ο χαρακτηρισμός του Βαλκάνιου, καθώς η αισθητική των πόλεων τους παραπέμπει στην Κεντρική Ευρώπη.

Άλλωστε ως τμήμα της παλιάς Αυστροουγγαρίας βρίσκονται στην επιρροή της Γερμανίας, η οποία πρωτοστάτησε το 1991 στη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας κυρίως για το… χατίρι τους. Πρόκειται, πάντως, για μια σχετικώς φτωχή χώρα, που προσπαθεί να εκσυγχρονιστεί και σε ορισμένα πεδία τα καταφέρνει καλά. Για παράδειγμα το Διαδίκτυο, που στο Ζάγκρεμπ τουλάχιστον τρέχει σαν τρελό παντού. Αλλά και στις ηλεκτρονικές συναλλαγές, που είναι γενικευμένες και γίνονται με ταχύτατο τρόπο. Κάτι που εξυπηρετεί το διαρκώς αυξανόμενο τουριστικό ρεύμα προς τις Δαλματικές ακτές, αλλά και προς το Ζάγκρεμπ, το οποίο ως πρωτεύουσα χώρας προσελκύει κόσμο.

Η Ελλάδα είναι επίσης μια σχετικώς μικρή χώρα, αλλά –παρά την πολύχρονη ύφεση- πολύ πλουσιότερη από την Κροατία. Είναι πλήρες μέλος της Ε.Ε. εδώ και μισό αιώνα περίπου, αλλά και μέλλος της Ευρωζώνης από την αρχή. Σε αντίθεση με την Κροατία το ίντερνετ στην Ελλάδα έχει πολλά προβλήματα, με κυριότερο ότι είναι σχετικά αργό. Όσο για τις ηλεκτρονικές συναλλαγές επεκτείνονται με ράθυμους ρυθμούς, παρά τα capital controls που υπάρχουν στις τράπεζες και παρά την μεγάλη ανάγκη του κράτους να περιορίσει τη φοροδιαφυγή. Ακόμη και οι νόμοι που ψηφίστηκαν τον τελευταίο καιρό για την υποχρεωτικότητα της χρήσης ηλεκτρονικού χρήματος σταδιακά σε όλες τις συναλλαγές συναντά μεγάλες αντιδράσεις και η εφαρμογή τους εκτιμάται ότι θα γίνει με εμπόδια.      

Η Ελλάδα, όμως, συνιστά έναν από τους πιο ελκυστικούς ευρωπαϊκούς τουριστικούς προορισμούς χάρη –κυρίως- στις θάλασσες, τα νησιά και την ιστορία της. Κι όμως σε υπηρεσίες – κλειδιά δεν υπάρχει τρόπος πληρωμής με πιστωτικές ή χρεωστικές κάρτες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα για τη Βόρεια Ελλάδα είναι το ΚΤΕΛ Χαλκιδικής, δηλαδή τα λεωφορεία που συνδέουν τη Θεσσαλονίκη με την Κασσάνδρα, τη Σιθωνία και το Άγιον Όρος. Κανείς δεν μπορεί να εξασφαλίσει εισιτήριο γι’ αυτές τις διαδρομές αν δεν έχει στο πορτοφόλι του μετρητά! Κι αν αυτό δε συμβαίνει –που δε συμβαίνει- σε έναν τέτοιο σύστημα που με τις ευλογίες του κράτους εξυπηρετεί κάθε χρόνο χιλιάδες επί χιλιάδων επισκέπτες της Χαλκιδικής, γιατί να έχουμε απαιτήσεις από το μαγαζάκι της γωνίας;

Ο τουρισμός είναι ένα μεγάλο –και μάλιστα εξωστρεφές- κομμάτι της ελληνικής οικονομίας. Η ανάπτυξή του αποτελεί προϋπόθεση για την επιστροφή της χώρας στον ενάρετο κύκλο. Ο… επαρχιωτισμός ορισμένων οργανισμών που αποτελούν βασικά γρανάζια του τουριστικού συστήματος –το ΚΤΕΛ Χαλκιδικής δεν αποτελεί προφανώς τον μοναδικό λάτρη των μετρητών σε αυτό το κύκλωμα- βλάπτει σοβαρά την εικόνα της χώρας. Η Ελλάδα οφείλει κάποτε να εκσυγχρονιστεί και να μεταρρυθμιστεί, τουλάχιστον όπου δεν υπάρχει σοβαρό οικονομικό κόστος, εάν θέλει να βγει από την επιτροπεία και να σταματήσει να περικόπτει συντάξεις που δεν υπάρχουν ή να αυξάνει φόρους που δεν εισπράττει.  

 

[ΠΗΓΗ: http://www.voria.gr, του Γιώργου Μητράκη, 4/7/2017]