Πριν από ένα τέταρτο του αιώνα, στον απόηχο των επαναστάσεων Θάτσερ και Ρέιγκαν αλλά και της κατάρρευσης του κομμουνισμού στην Ευρώπη, η έννοια της βιομηχανικής πολιτικής φαινόταν να έχει απαξιωθεί στο μεγαλύτερο μέρος του ανεπτυγμένου κόσμου. Τον τελευταίο καιρό όμως έχει κάνει μια επιστροφή. Το ζήτημα του πώς οι κυβερνήσεις πρέπει να ενισχύσουν την εγχώρια βιομηχανία έχει επανέλθει σε περιοχές που κανονικά πιστεύαμε ότι δεν θα υπήρχε τέτοιος προβληματισμός, όπως στις Ηνωμένες Πολιτείες, μετά την εκλογή Τραμπ.

Με ακραίους πολιτικούς όπως ο Γκρίλο ή ο Φάρατζ να κερδίζουν έδαφος, η βιομηχανική πολιτική αναδεικνύεται σε μέσο για την ανάκτηση του ελέγχου των δυνάμεων της παγκοσμιοποίησης. Όμως η βιομηχανική πολιτική ανέκτησε τη σημασία της και μέσω της οικονομικής κρίσης μετά το 2008. Με τις αγορές να έχουν σαφώς αποτύχει, οι κυβερνήσεις στη Δύση έλαβαν μέτρα για τη διάσωση βιομηχανικών μονάδων και επιχειρήσεων από τη χρεοκοπία, για να ενισχύσουν γενικότερα την οικονομική δραστηριότητα και δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας.

Στην πραγματικότητα, οι συζητήσεις για τη βιομηχανική πολιτική όπως άλλωστε και η ίδια η βιομηχανική πολιτική ποτέ δεν προχώρησαν. Οι κυβερνήσεις προσπαθούσαν να διευκολύνουν τις συνθήκες προκειμένου να ενισχύσουν τις επιτυχίες της βιομηχανικής τους πολιτικής στο εσωτερικό. Ταυτόχρονα, ακόμη κι εκείνες που αντιμετώπιζαν ως πανάκεια την ανάπτυξη της βιομηχανικής πολιτικής βρέθηκαν αντιμέτωπες σε σοβαρές αποτυχίες.

Όσον αφορά ειδικά στην Ευρώπη, στη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας το παγκόσμιο επιχειρηματικό περιβάλλον άλλαξε δραστικά. Η αλλαγή αυτή έχει ως αποτέλεσμα τόσο προκλήσεις όσο και ευκαιρίες για την ευρωπαϊκή βιομηχανία: η βιομηχανική πολιτική πρέπει να βοηθήσει να αξιοποιήσει καθένας τις ευκαιρίες. Η βιομηχανία της ΕΕ ανταγωνίζεται με την Κίνα, τη Βραζιλία, την Ινδία και άλλες αναδυόμενες οικονομίες και σε προϊόντα υψηλής αξίας.

Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνουν αναλυτές «σήμερα παρά ποτέ η Ευρώπη χρειάζεται τη βιομηχανία και η βιομηχανία χρειάζεται την Ευρώπη. Η ενιαία αγορά, με 500 εκατομμύρια καταναλωτές, 230 εκατομμύρια εργαζόμενους και 20 εκατομμύρια επιχειρηματίες είναι βασικό μέσο για την επίτευξη ανταγωνιστικής βιομηχανικής Ευρώπης.

Γενικότερα, έχει επισημανθεί η ανάγκη μιας νέας προσέγγισης στη βιομηχανική πολιτική που θα θέσει την οικονομία της ΕΕ σε πορεία δυναμικής ανάπτυξης, ενισχύοντας την ανταγωνιστικότητα, παρέχοντας ανάπτυξη και θέσεις εργασίας και διευκολύνοντας τη μετάβαση στην οικονομία χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και αποδοτικότητας των πόρων.

Άλλωστε, στον απόηχο του Brexit, η Βρετανή πρωθυπουργός Τερέζα Μέι ανακοίνωσε μια νέα βιομηχανική πολιτική, που έχει στόχο την ενίσχυση της παραγωγικότητας. Όπως τόνισε πρόσφατα η Τερέζα Μέι, η κυβέρνηση θα επιλέξει κλάδους της βρετανικής οικονομίας τους οποίους θα ενισχύσει στο πλαίσιο της νέας βιομηχανικής στρατηγικής. Η κ. Μέι έχει θέσει τη βιομηχανική στρατηγική στο επίκεντρο της κυβερνητικής πολιτικής για την εποχή μετά την έξοδο από την Ε.Ε. και, ουσιαστικά, σκοπεύει να διαλέξει «εθνικούς πρωταθλητές» σε διάφορους κλάδους της βιομηχανίας. Η βρετανική κυβέρνηση θεωρεί ότι έχουν λαμπρό μέλλον οι τομείς της βιοτεχνολογίας, της τεχνητής νοημοσύνης και τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας. Στους πιο παραδοσιακούς τομείς που σκοπεύει να ενισχύσει η βρετανική κυβέρνηση περιλαμβάνονται οι μεταφορές, οι τηλεπικοινωνίες, η ενέργεια και οι κατασκευές. Ήδη το Λονδίνο έχει ανακοινώσει ότι θα δαπανήσει 170 εκατομμύρια λίρες ώστε να βελτιώσει την τεχνική εκπαίδευση στη χώρα. Η στρατηγική «αφορά την οικονομία του μέλλοντος, ώστε να διασφαλίσουμε ότι θα αναπτυχθούν οι επιχειρήσεις και ότι θα ενθαρρυνθούν να αναπτυχθούν στη Βρετανία», είχε πει η κ. Μέι πριν λίγε μέρες σε τηλεοπτική της συνέντευξη.

Ταυτόχρονα κι ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες θεωρούνταν συχνά ως η καρδιά της αντίστασης στη βιομηχανική πολιτική, στην πραγματικότητα πρωτοπορούσαν στον τομέα. Όμως στο εξής, κυβερνήσεις και ηγέτες ανά τον κόσμο που ετοιμάζονται να επενδύσουν δυναμικά στη δική τους βιομηχανική πολιτική στα επόμενα χρόνια, θα χρειαστεί πιθανότατα να αναζητήσουν έμπνευση αλλού.

[ΠΗΓΗ: http://www.politically.gr, της Κατερίνας Παναγιώτου, 28/3/2017]

«Το υπεύθυνο επιχειρείν αναδεικνύεται παγκοσμίως σε στόχο ίσης σημασίας με το κερδοφόρο επιχειρείν». Αυτό σημείωσε ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθήνας, Κ. Μίχαλος, στην κεντρική παρουσίαση- ομιλία του ακαδημαϊκού Βασιλείου Μαρκεζίνη: “Ο Οδυσσέας: Η δυνατότητα του Ομήρου να ατενίζει το Μέλλον”, με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του βιβλίου: “Ο Οδυσσέας και ο δημιουργός του. Μια απόπειρα ανάλυσης ενός ασυνήθιστου ήρωα και ενός μεγάλου ποιητή”.

Όπως είπε ο κ. Μίχαλος: «Οι “ήρωες” του σύγχρονου επιχειρηματικού κόσμου είναι αυτοί που καταφέρνουν, με το μυαλό και τις ικανότητές τους, να παράγουν αξία για τον περιβάλλον, για την κοινωνία, για την οικονομία. Οι ήρωες είναι αυτοί που επιχειρούν με διορατικότητα και ευελιξία. Είναι αυτοί που αντιστέκονται στην οργή των Θεών, που στην Ελλάδα του σήμερα έχει τη μορφή μιας οκταετούς οικονομικής ύφεσης. Είναι αυτοί που πορεύονται με όραμα και ήθος».

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr, από ΑΠΕ – ΜΠΕ, 28/3/2017]

Ανοδικά κινήθηκε τη Δευτέρα ο χρυσός τερματίζοντας τις συναλλαγές σε υψηλό ενός μήνα καθώς οι επενδυτές στρέφονται στο πολύτιμο μέταλλο που θεωρείται ασφαλές καταφύγιο στον απόηχο της αποτυχίας του Λευκού Οίκου να περάσει την ακύρωση του Obamacare από το Κογκρέσο.

Ειδικότερα, το συμβόλαιο του χρυσού παραδόσεως Απριλίου κέρδισε 7,20 δολ. ή 0,6% τερματίζοντας τις συναλλαγές στα 1.255,70 δολ. ανά ουγκιά στο χρηματιστήριο Εμπορευμάτων της Νέας Υόρκης. Αυτό είναι το υψηλότερο επίπεδο από τις 17 Φεβρουαρίου.

Το ασήμι Μαΐου σημείωσε άλμα 36 cents ή 2% στα 18,108 δολ. ανά ουγκιά. Ο χαλκός Μαΐου σημείωσε οριακές μεταβολές στα 2,632 δολ. η λίβρα.

Η υποχώρηση του δολαρίου έναντι των ανταγωνιστών του έδωσε ανοδική ώθηση στις τιμές των πολύτιμων μετάλλων. Ο δείκτης δολαρίου, ο οποίος αντανακλά την πορεία του αμερικανικού νομίσματος έναντι ενός καλαθιού νομισμάτων, υποχώρησε 0,5% στο 99,151, ενώ νωρίτερα διολίσθησε σε χαμηλό τεσσάρων μηνών στο 98,858.

Αναφορικά με την πορεία των υπόλοιπων μετάλλων, η πλατίνα Απριλίου κέρδισε 1,10 δολ. ή 0,1% στα 969 δολ. ανά ουγκιά, ενώ το παλλάδιο Ιουνίου έχασε 18,90 δολ. ή 2,3% στα 794,45 δολ. ανά ουγκιά.

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr, 27/3/2017]

Μία από τις βασικές προϋποθέσεις για την έξοδο της ελληνικής οικονομίας από την κρίση αποτελεί η βελτίωση των εξαγωγικών επιδόσεων της χώρας. Παρά τη μικρή άνοδο της αξίας των εξαγωγών κατά 1,8% το 2016, οι ελληνικές εξαγωγές βρίσκονται από το 2004 σε κατάσταση στασιμότητας, αδυνατώντας να κάνουν την υπέρβαση και να δώσουν ουσιαστική ώθηση στην οικονομία.

Τα αίτια για αυτήν την «κόπωση» δεν οφείλονται μόνο στο δυσμενές οικονομικό περιβάλλον των τελευταίων χρόνων. Είναι χαρακτηριστικό ότι η μεγάλη αύξηση των εξαγωγών έλαβε χώρα στην αρχή της κρίσης, πριν δηλαδή από τις σημαντικές μεταρρυθμίσεις στις τελωνειακές και προτελωνειακές διαδικασίες της περιόδου 2012-2014.

Τα εμπόδια, λοιπόν, είναι σοβαρότερα. Με εξαίρεση τους παραδοσιακούς εξαγωγείς βιομηχανικών προϊόντων, οι ελληνικές εξαγωγικές εταιρείες συχνά πάσχουν από διάσπαρτη παραγωγή, δυσκολία προστιθέμενης αξίας και ανεπαρκή αναγνωρισιμότητα των ελληνικών εμπορικών σημάτων (brands) στις αγορές του εξωτερικού.

Βασική αιτία για τα παραπάνω εμπόδια αποτελεί η μικρή κλίμακα της μεγάλης πλειοψηφίας των ελληνικών επιχειρήσεων, που με τη σειρά της προκαλεί έλλειψη επαρκούς εσωτερικής εταιρικής οργάνωσης για την υποστήριξη της εξαγωγικής δραστηριότητας. Συνεπώς πολλές επιχειρήσεις –ενώ πολλές φορές διαθέτουν καλά προϊόντα– προβληματίζονται για το αν και πού θα επεκταθούν, πώς θα προσεγγίσουν αποτελεσματικά τους καταναλωτές των αγορών-στόχων και πώς θα αντεπεξέλθουν στις προκλήσεις του ανταγωνισμού. Το ρίσκο εισόδου σε μια νέα αγορά, ειδικά για μια μικρομεσαία επιχείρηση, είναι υψηλό εφόσον δεν υπάρχει επαρκής πληροφόρηση και ανεπτυγμένη δικτύωση. Ως αποτέλεσμα, πολλές ελληνικές εταιρείες είχαν προσανατολιστεί στην ικανοποίηση της ζήτησης της εσωτερικής αγοράς και δυσκολεύονται τώρα να αλλάξουν τον προσανατολισμό τους, ώστε να επεκταθούν σε νέες αγορές του εξωτερικού.

Στις προηγμένες εξαγωγικά χώρες υπάρχει συντονισμός δημόσιων και ιδιωτικών φορέων, ώστε τα προαναφερόμενα θέματα να αντιμετωπισθούν και οι εξαγωγικές εταιρείες να μπορέσουν να διεισδύσουν με μεγαλύτερη ασφάλεια και δυναμισμό σε νέες αγορές του εξωτερικού. Η στήριξη αυτή συνοψίζεται σε τρία βασικά σημεία: βοήθεια για καλύτερη εσωτερική οργάνωση, πληρέστερη ενημέρωση για αγορές-στόχους και ευκαιρίες δικτύωσης με δυνητικούς πελάτες στις αγορές του εξωτερικού.

Η αδυναμία της ελληνικής πολιτείας να αξιοποιήσει την απλόχερη τεχνική βοήθεια που της έχει δοθεί από τους εταίρους μας τα τελευταία 6 χρόνια στον τομέα των εξαγωγών (π.χ. Ολλανδία), ενοποιώντας τους διάσπαρτους πόρους και τις αρμοδιότητες μεταξύ των υπουργείων Εξωτερικών, Ανάπτυξης, Οικονομικών και Αγροτικής Ανάπτυξης, αυξάνει ακόμη περισσότερο την ευθύνη του ιδιωτικού τομέα να αναλάβει πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση.

Ο ΣΕΒ, ως κατεξοχήν συλλογικός εκπρόσωπος της οργανωμένης επιχειρηματικότητας αλλά και ως φορέας που εκπροσωπεί κατά 70% μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αποφάσισε να καλύψει το έλλειμμα υποστήριξης των εξαγωγέων δημιουργώντας το Export Ready, ένα πλέγμα στοχευμένων ανταποδοτικών υπηρεσιών που θα βελτιώσουν αυτή την αδυναμία, αξιοποιώντας τα καλά παραδείγματα των μεγαλύτερων επιχειρήσεων μελών του.

Το Export Ready έχει τρεις βασικούς πυλώνες:

Ο πρώτος πυλώνας, το Export Ready Master, ξεκινάει τον ερχόμενο μήνα, με δύο εξειδικευμένα εργαστήρια οργάνωσης και ανάπτυξης εξαγωγών. Αποτελεί ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα εξειδικευμένων γνώσεων που παρέχονται από επιτυχημένα στελέχη της αγοράς για θέματα εσωτερικής οργάνωσης, εξαγωγικής στρατηγικής και επιτυχημένων πρακτικών.

Στον δεύτερο πυλώνα, το Export Ready Discover, ο ΣΕΒ, σε συνεργασία με τον όμιλο Fitch, προσφέρει εις βάθος πληροφόρηση, μέσω γενικών και κλαδικών μελετών, για 73 αγορές-στόχους των Ελλήνων εξαγωγέων, για τις παγκόσμιες τάσεις ανά κλάδο καθώς και για σημαντικά έργα υποδομών στα οποία μπορούν να συμμετάσχουν ελληνικές εταιρείες ανά την υφήλιο.

Οι υπηρεσίες δικτύωσης και οι επιχειρηματικές συνεργασίες αποτελούν το Export Ready Connect, τρίτο πυλώνα των υπηρεσιών για τους εξαγωγείς. Περιλαμβάνονται εξατομικευμένες ευκαιρίες χρηματοδότησης εξαγωγών, Β2Β συναντήσεις με τους κατάλληλους για την κάθε επιχείρηση αγοραστές, επιχειρηματικές αποστολές σε χώρες-στόχους σε συνεργασία με το υπουργείο Εξωτερικών και ένα πρωτοποριακό για τα ελληνικά δεδομένα πρόγραμμα μεντόρων.

Με αυτή την πρωτοβουλία του ΣΕΒ, οι εταιρείες μας θα έχουν για πρώτη φορά την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν ένα ολοκληρωμένο σύνολο υπηρεσιών που θα προσφέρει κάλυψη στις πρακτικές ανάγκες και στους πραγματικούς στόχους της κάθε εταιρείας ξεχωριστά.

[ΠΗΓΗ: www.kathimerini.gr, του Κων/νου Μπίτσιου, εκτελεστικού αντιπροέδρου του ΣΕΒ, 27/3/2017]