Monthly Archives: August 2016

ΤΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ;

cdn.mg.co«Έχουν τα χρήματα σημασία; Μήπως ο πλούτος μας κάνει πιο πλούσιους; Αυτά μπορεί να φαίνονται κάπως περίεργα ως ερωτήματα για έναν φυσικό, όπως είμαι εγώ, αλλά θα προσπαθήσω να απαντήσω πως σχετίζονται.

Η απόφασή του δημοψηφίσματος της Βρετανίας είναι μια υπενθύμιση ότι όλα συνδέονται μεταξύ τους και ότι, αν θέλουμε να κατανοήσουμε τη θεμελιώδη φύση του σύμπαντος, θα ήταν πολύ ανόητο να αγνοήσουμε το ρόλο που παίζει ο πλούτος και το χρήμα στην κοινωνία μας.

Έχω υποστήριξε κατά τη διάρκεια της εκστρατείας πριν το δημοψήφισμα πως θα ήταν λάθος για τη Βρετανία να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είμαι λυπημένος για το αποτέλεσμα, αλλά αν έχω μάθει ένα μάθημα στη ζωή μου, αυτό είναι να κάνω το καλύτερο με αυτό που έχω.

Τώρα λοιπόν πρέπει να μάθουμε να ζούμε εκτός της ΕΕ, αλλά για να διαχειριστεί με επιτυχία το μέλλον, θα πρέπει να κατανοήσουμε γιατί ο βρετανικός λαός έκανε αυτήν την επιλογή.

Πιστεύω ότι ο πλούτος, ο τρόπος που τον αντιλαμβανόμαστε και ο τρόπος που τον μοιραζόμαστε, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην απόφασή τους.

Όπως δήλωσε και η ίδια η νέα πρωθυπουργός, Τερέζα Μέι, στην πρώτη της ομιλία: «Πρέπει να μεταρρυθμίσουμε την οικονομία μας κατά τέτοιο τρόπο που θα επιτρέψει σε περισσότερους ανθρώπους να μοιραστούν την ευημερία της χώρας».

Όλοι γνωρίζουμε ότι τα χρήματα είναι σημαντικά. Ένας από τους λόγους που πίστευα ότι θα ήταν λάθος να εγκαταλείψει η Βρετανία την ΕΕ είχε σχέση με τις επιχορηγήσεις/επιδοτήσεις.

Οι Βρετανοί επιστήμονες χρειάζονται όλα αυτά τα χρήματα που λαμβάνουν μέχρι σήμερα, και μία σημαντική πηγή της εν λόγω χρηματοδότησης είναι εδώ και πολλά χρόνια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Χωρίς αυτές τις επιδοτήσεις, πολύ σημαντικό επιστημονικό και ερευνητικό έργο δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί. Υπάρχουν ήδη άλλωστε κάποια πρότζεκτ Βρετανών επιστημόνων που έχουν παγώσει και θα πρέπει σύντομα η κυβέρνηση μας να αντιμετωπίσει το ζήτημα αυτό.

Τα χρήματα είναι επίσης σημαντικά γιατί είναι απελευθερωτικά για τους ανθρώπους. Έχω μιλήσει και στο παρελθόν για την ανησυχία μου ότι οι περικοπές των κρατικών δαπανών στη Βρετανία θα μειώσουν ακόμη περισσότερο την υποστήριξη που παρέχεται σε μαθητές με αναπηρία, υποστήριξη καθοριστική και για την δική μου καριέρα.

Στην περίπτωσή μου, φυσικά, τα χρήματα όχι απλώς βοήθησαν την επαγγελματική σταδιοδρομία μου, αλλά είναι επίσης αυτά που με κράτησαν κυριολεκτικά ζωντανό.

Γι ‘αυτό και θα ήμουν το τελευταίο πρόσωπο που θα επέκρινε τη σημασία του χρήματος. Ωστόσο, αν και ο πλούτος έχει παίξει ένα σημαντικό, πρακτικό ρόλο στη ζωή μου, έχω μια διαφορετική σχέση με αυτό, απ’ ότι έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι.

Το να πληρώσω δηλαδή για τη φροντίδα μου ως άνθρωπος με σοβαρή αναπηρία είναι ασφαλώς ζωτικής σημασίας, η απόκτηση όμως μιας περιουσίας δεν είναι.

Δεν ξέρω καν τι θα έκανα αν αποκτούσα ένα άλογο κούρσας, ή μια «Ferrari», ακόμα και αν μπορούσα οικονομικά να τα αντέξω. Γι ‘αυτό και βλέπω τα χρήματα ως διαμεσολαβητή, ως ένα μέσο για έναν σκοπό -είτε πρόκειται για ιδέες, είτε για την υγεία, είτε για την ασφάλεια- αλλά ποτέ ως αυτοσκοπό.

Είναι ενδιαφέρον ότι πολλοί θεωρούσαν αυτήν τη στάση -μέχρι πρόσφατα- ως μια προβλέψιμη εκκεντρικότητα ενός ακαδημαϊκού του Κέμπριτζ, ενώ τώρα όλο και πιο πολλοί την αποδέχονται. Οι άνθρωποι αρχίζουν να αμφισβητούν την αξία του πλούτου.

Και θέτουν ουσιαστικά ερωτήματα: Είναι η γνώση ή η εμπειρία πιο σημαντικά από τα χρήματα; Μπορεί ο πλούτος να σταθεί εμπόδιο στο δρόμο της εκπλήρωσης; Μπορεί στα αλήθεια να μας ανήκει κάτι, ή είμαστε απλά παροδικοί κάτοχοι;

Αυτά τα ερωτήματα οδηγούν σε μια σημαντική αλλαγή στη συμπεριφορά μας, η οποία με τη σειρά της εμπνέει κάποιες πρωτοποριακές μορφές επιχειρήσεων, καθώς και νέες ιδέες. Αυτά έχουν ονομαστεί χαρακτηριστικά «CathedralProjects», ως μια ισοδύναμη, σύγχρονη αναφορά στις μεγάλες, καθολικές εκκλησίες, που κατασκευάστηκαν ως μέρος της προσπάθειας της ανθρωπότητας να γεφυρώσει τον ουρανό με τη γη και να φτάσει στον Θεό.

Αυτές οι ιδέες ξεκίνησαν μέσα από μια γενιά, με την ελπίδα ότι η επόμενη θα αναλάβει τις προκλήσεις που παρουσιάζονται.

Ελπίζω και πιστεύω ότι οι άνθρωποι θα αγκαλιάσουν ακόμη περισσότερο αυτές τις ιδέες στο μέλλον, γιατί βιώνουμε πια ιδιαίτερα επικίνδυνες στιγμές.

Ο πλανήτης μας και η ανθρωπότητα ως είδος, αντιμετωπίζει πολλαπλές προκλήσεις. Αυτές οι προκλήσεις είναι παγκόσμιες και πολύ σοβαρές – η αλλαγή του κλίματος, η παραγωγή τροφίμων, ο υπερπληθυσμός, ο αποδεκατισμός των άλλων ειδών, οι επιδημικές νόσοι, η μόλυνση των ωκεανών κτλ.

Τέτοια ζητήματα απαιτούν από εμάς να συνεργαστούμε, σε ένα κοινό όραμα και με μια συνεργατική λογική που θα διασφαλίσει ότι η ανθρωπότητα θα επιβιώσει.

Θα πρέπει για αυτό να προσαρμοστούμε, να επανεξετάσουμε, να αναπροσανατολιστούμε και να αλλάξουμε κάποιες από τις θεμελιώδεις παραδοχές μας σχετικά με το τι εννοούμε με τον όρο πλούτο, ιδιοκτησία, «δικό μου» και «δικό σου». Ακριβώς όπως μαθαίνουμε στα παιδιά να μοιράζονται.

Αν αποτύχουμε, οι δυνάμεις που συνέβαλαν στο Brexit, ο φθόνος και ο απομονωτισμός, όχι μόνο στη Βρετανία αλλά σε όλο τον κόσμο, που τροφοδοτείται από έναν στενόμυαλο ορισμό του πλούτου και από την αποτυχία μας να τον κατανέμουμε πιο δίκαια, τόσο στο εθνικό επίπεδο, όσο και πέραν των εθνικών συνόρων, θα ενισχυθούν.

Αν συμβεί τελικά αυτό, δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος για τη μακροπρόθεσμη προοπτική του είδους μας.

Αλλά μπορούμε και θα τα καταφέρουμε. Οι άνθρωποι είναι ένα ον ατέλειωτα πολυμήχανο, αισιόδοξο και ευπροσάρμοστο. Πρέπει να διευρύνουμε τον ορισμό του πλούτου και να συμπεριλάβουμε σε αυτόν τις γνώσεις, τους φυσικούς πόρους και το ανθρώπινο δυναμικό.

Την ίδια στιγμή πρέπει να μάθουμε να τον μοιραζόμαστε με περισσότερη δικαιοσύνη.

Αν το κάνουμε αυτό, τότε δεν υπάρχει κανένα όριο σε εκείνα που οι άνθρωποι μπορούν να επιτύχουν από κοινού.»

[ΠΗΓΗ: http://www.politically.gr/, του Στίβεν Χόκινγκ, δημοσιευμένο στον βρετανικό Guardian, 25/08/2016])

Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΛΙΘΑΝΘΡΑΚΑ ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΟ ΔΩΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΕΞΟΡΥΞΗΣ

biomixan-thumb-largeΕδώ και λιγότερο από ένα έτος η Goldman Sachs και η Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας (ΙΕΑ) θεωρούσαν βέβαιο πως η βιομηχανία λιθάνθρακα παρήκμαζε οριστικά. Σήμερα, όμως, η τιμή του παραδοσιακού αυτού ορυκτού καυσίμου γνωρίζει την πιο απότομη άνοδο των τελευταίων πέντε και πλέον ετών και αυξάνει τα κέρδη των μεγάλων εταιρειών ορυχείων.

Μετά την αιφνιδιαστική αύξηση των εισαγωγών τηςKίνας, το κόστος μεταφοράς του λιθάνθρακα θέρμανσης από τον τερματικό σταθμό του στο Νιούκαστλ έχει εκτιναχθεί κατά 35% από τα μέσα Ιουνίου και βρίσκεται στα υψηλότερα επίπεδα ενός και πλέον έτους, πλησιάζοντας σχεδόν τα 70 δολάρια ο τόνος. «Οι ρυθμιστικέςαρχέςτηςΚίνας έχουν αναλάβει τον ρόλο που παραδοσιακά διαδραματίζουν οι αγορές, δηλαδή διορθώνουν τις τιμές όταν υπάρχει πλεονασματική προσφορά ενός εμπορεύματος», επισημαίνει η GoldmanSachs. Σε ανακοίνωσή της προς τους πελάτες της, η αμερικανική επενδυτική τράπεζα επισημαίνει πως «οι περιορισμοί που επεβλήθησαν στην εγχώρια παραγωγή στις αρχές του έτους οδήγησαν σε άνοδο των τιμών παγκοσμίως και μετέτρεψαν τον λιθάνθρακα σε ένα από τα εμπορεύματα με την καλύτερη επίδοση φέτος».

Επωφελούνται, έτσι, οι μεγάλες εταιρείες εξόρυξης όπως οι Glencore και AngloAmerican αλλά και οι τοπικές εταιρείες της Ασίας όπως η Banpuτης Ταϊλάνδης. Οι μετοχέςτους έχουν σημειώσει ραγδαία άνοδο φέτος, ιδιαιτέρου τους τελευταίους μήνες. Η μετοχή τηςAngloAmerican ανέκαμψε από τα ιστορικά χαμηλά επίπεδα στα οποία είχαν υποχωρήσει στις αρχές του έτους φτάνοντας τις 8,7 στερλίνες, ενώ τηςGlencore κυριολεκτικά έκαναν άλμα φθάνονταςστις 2 στερλίνες. Η Banpu, που ελέγχει σημαντικό αριθμό ορυχείων στην περιοχή Ασίας – Ειρηνικού, εκτιμά πως οι τιμέςστις οποίες θα πουλήσει τον λιθάνθρακα θα υπερβούν τα 50 δολάρια ο τόνος, σαφώς πάνω από την προηγούμενη τιμή των 47 με 48 δολαρίων ο τόνος. Η ανάκαμψη των τιμών αποτελεί απροσδόκητο δώρο για τις εταιρείες ορυχείων, που είχαν δεχθεί καίριο πλήγμα επί χρόνια. Σε αντίθεση με όσα έλεγε πριν από ένα χρόνο, η GoldmanSachs αναγνωρίζει σήμερα πως «οι τιμές φαίνεται πως θα ενισχυθούν στο ορατό μέλλον». Τώρα προβλέπει πως οι τιμές ενός τόνου λιθάνθρακα Νιούκασλ σε τρεις, έξι και 12 μήνες θα βρίσκονται στα 65, 62 και 60 δολάρια, αντιστοίχως. Αυτά τα επίπεδα τιμών αντιπροσωπεύουν άνοδο κατά 38% σε σύγκριση με τις προηγούμενες εκτιμήσειςτης. Οι τιμές έχουν ενισχυθεί από τη ζήτηση των μεγάλων βιομηχανιών της Ασίας, της Ιαπωνίας και τηςΝότιας Κορέας, αλλά παράλληλα και από την Ινδία, το Βιετνάμ και τις Φιλιππίνες. Η Ιαπωνία καταναλώνει τεράστιο όγκο του ορυκτού καυσίμου για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, καθώς έκλεισε τον πυρηνικό της αντιδραστήρα το 2011 μετά την καταστροφή στη Φουκουσίμα. Η Νότια Κορέα, άλλωστε, σχεδιάζει να οικοδομήσει 20 νέες μονάδες, όπου από το 2022 θα παράγει ενέργεια με το φθηνότερο ορυκτό καύσιμο. Εξάλλου, η κατανάλωση ενέργειας στην Κίνα έχει αυξηθεί διαψεύδοντας τις προσδοκίες. Τον Ιούλιο εκτινάχθηκε κατά 8,2% σε ετήσια βάση, φθάνοντας τα 552,3 δισ. κιλοβατώρες. Σε ό,τι αφορά το ποιοι θα επωφεληθούν στον μέγιστο βαθμό, σίγουρα θα είναι οι εταιρείες ορυχείων στην Αυστραλία που έχουν λιθάνθρακα υψηλής ποιότητας.

[ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΥΡ_ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ, από REUTERS, 28/08/2016]

ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ, ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ…

ependyseis«Οι συνολικές εισροές ξένων επενδυτικών κεφαλαίων δηλαδή, μειώθηκαν κατά 73% το 2015 σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, ενώ οι καθαρές εισροές είχαν αρνητική τιμή, δηλαδή 261 εκατομμύρια ευρώ. Με απλά λόγια, όχι μόνο δεν καταφέρνουμε να προσελκύσουμε επενδύσεις, αλλά αντίθετα εξάγουμε περισσότερα επενδυτικά κεφάλαια στο εξωτερικό».

ΟΑλέξης Τσίπρας ζήτησε από τους υπουργούς του καλύτερο συντονισμό και μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στο πεδίο των επενδύσεων. Ο Πρωθυπουργός είπε στην ομιλία του στο άτυπο Κυβερνητικό Συμβούλιο ότι η προσέλκυση των επενδύσεων θα συμβάλει στην τόνωση της οικονομικής δραστηριότητας, στην επιστροφή της ανάπτυξης και στη μείωση της ανεργίας. Πρόκειται για συλλογιστική με γραμμική λογική. Πώς άλλωστε θα πουλήσεις δίκαιη ανάπτυξη , όταν βρίσκεσαι ακόμη σε περιβάλλον ύφεσης Το πρωθυπουργικό καμπανάκι χτύπησε έπειτα από μηνύματα που λαμβάνει το Μαξίμου από τους μετρημένους στα δάχτυλα ξένους που ενδιαφέρονται να επενδύσουν κεφάλαια στην ελληνική οικονομία και βλέπουν το δαιδαλώδες σύστημα της ελληνικής Διοίκησης να αποτελεί ανάχωμα σε κάθε προσπάθεια. Το απογοητευτικό επενδυτικό σκορ αποτυπώνεται σοκαριστικά μάλιστα στα στοιχεία των ξένων άμεσων επενδύσεων του 2015 το πρώτο έτος της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΑ. Βάσει στοιχείων που δημοσιεύει η εταιρεία Enterprise Greece, ο φορέας που υποδέχεται και καθοδηγεί τους επενδυτές μέσα στον λαβύρινθο της ελληνικής γραφειοκρατίας, κατά το 2015 οι συνολικές ακαθάριστες εισροές επενδυτικών κεφαλαίων μειώθηκαν σημαντικά, ως αποτέλεσμα των περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίου (capitalcontrols) και της γενικότερης οικονομικής και πολιτικής αστάθειας κατά το έτος αυτό. Οι καθαρές εισροές Ξένων Άμεσων Επενδύσεων μάλιστα παρουσιάζουν αρνητική τιμή (αποεπένδυση) . Οι συνολικές εισροές ξένων επενδυτικών κεφαλαίων δηλαδή, μειώθηκαν κατά 73% το 2015 σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά (από 2,2 δισ. σε μόλις 605 εκατομμύρια ευρώ), ενώ οι καθαρές εισροές (η διαφορά δηλαδή εισροών εκροών επενδυτικών κεφαλαίων) είχαν αρνητική τιμή, δηλαδή 261 εκατομμύρια ευρώ. Με απλά λόγια, όχι μόνο δεν καταφέρνουμε να προσελκύσουμε επενδύσεις, αλλά αντίθετα εξάγουμε περισσότερα επενδυτικά κεφάλαια στο εξωτερικό.

Σύμφωνα με την κυρίαρχη κυβερνητική αντίληψη, όσο εκκρεμεί η διευθέτηση του ελληνικού χρέους, η ελληνική οικονομία θα παραμένει δέσμια των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων και της αντίστοιχα υψηλής φορολογίας. Η ρύθμιση του χρέους λένε οι κυβερνητικοί θα επιτρέψει στη χώρα να χαμηλώσει φορολογικούς συντελεστές και να δημιουργήσει ευνοϊκότερες προϋποθέσεις ανάπτυξης. Στη διάρκεια της κυβερνητικής σύσκεψης, ο υπουργός Οικονομικών είπε ότι αυτή τη στιγμή στις διεθνείς κεφαλαιαγορές υπάρχουν πάνω από 10 τρισ. δολάρια παρκαρισμένα σε αρνητικά επιτόκια άρα το στοίχημα για την κυβέρνηση είναι να δημιουργήσει ευνοϊκές συνθήκες προσέλκυσης επενδυτικών κεφαλαίων.

Προφανώς οι επενδύσεις δεν επιτάσσονται αντίθετα προκαλούνται από μια σύνθετη διαδικασία διαρθρωτικών αλλαγών σε συνδυασμό με την εμπιστοσύνη που εκπέμπει μια χώρα στο διεθνές επιχειρηματικό περιβάλλον. Στην Ελλάδα όμως, το τραπεζικό σύστημα βρίσκεται σε απομόχλευση, το φορολογικό περιβάλλον αλλάζει σχεδόν κάθε χρόνο, ενώ η ελληνική Διοίκηση εξακολουθεί να παράγει αναποτελεσματικότητα και διαφθορά. Την αρνητική τάση υποδαυλίζει βέβαια και η δυσανεξία των υπουργών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στα επιχειρηματικά πρότζεκτ (βλέπε Ελληνικό, COSCO, Ελληνικός Χρυσός κ,τ.λ.) που συμβάλλει στην περαιτέρω αποεπένδυση. Αυτό όμως το πρόβλημα, της αμφιθυμίας δηλαδή των κυβερνητικών στελεχών απέναντι στα σχέδια εγχώριων και διεθνών επενδυτών, δεν λύνεται ακριβώς με καλύτερο συντονισμό.

[ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ, του Απόστολου Μαγγηριάδη, 27/08/2016]

ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗΣ: «ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ… ΗΘΙΚΟΥ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΝΕΙ Ο, ΤΙ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ»

mandravelis-660x330Άβυσσος είναι το «ηθικό πλεονέκτημα» της Αριστεράς και ως εκ τούτου η κυβέρνηση μπορεί να κάνει ό,τι γουστάρει και λογαριασμό να μην δίνει. Οπως διαβάζουμε «την Τρίτη 30 Αυγούστου στο κτίριο της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας (ΓΓΕΕ), στην Καλλιθέα θα λάβει χώρα μια πρωτόγνωρη διαδικασία που όμοιά της δεν υπάρχει, χωρίς υπερβολή, στα παγκόσμια χρονικά» (TheToc 22.8.2016).

Οι υποψήφιοι για τις άδειες μαζί με πέντε συνεργάτες τους θα «φυλακισθούν» για δύο 24ωρα, ενώ θα αφήσουν στην πόρτα Η/Υ, κινητά, κάμερες και οτιδήποτε μπορεί να τους φέρει σε επαφή με τον έξω κόσμο. «Ακόμη και το προσωπικό της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης, που θα συμβάλει στην ομαλή διεξαγωγή της δημοπρασίας, θα κλειδωθεί και θα παραμείνει στο κτίριο μέχρι να ακουστεί η κόρνα της λήξης, ενώ το κτίριο θα εκκενωθεί μία ημέρα πριν από τον διαγωνισμό και θα ελεγχθεί για την ύπαρξη μηχανημάτων υποκλοπής …Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας θα προσφέρει 120 πτυσσόμενα κρεβάτια του Ελληνικού Στρατού, προκειμένου οι μετέχοντες να μπορούν να ξεκουραστούν στα διαλείμματα…

Επίσης, αγοράσθηκαν τρεις χημικές τουαλέτες, οι οποίες τοποθετήθηκαν στους εξωτερικούς χώρους διενέργειας της δημοπρασίας, ενώ για τη σίτιση των αντιπροσωπειών στο ισόγειο θα υπάρχει μπουφές με πρωινό, δεκατιανό, μεσημεριανό και βραδινό, ο οποίος ανάμεσα στα γεύματα θα μετατρέπεται σε μπουφέ-μπαρ, με καφέ, χυμούς και αναψυκτικά… Τα δωμάτια εντός των οποίων θα διεξαχθεί η πλειοδοσία για τις τέσσερις τηλεοπτικές άδειες θα εποπτεύονται από κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης, το οποίο αγοράστηκε γι’ αυτόν τον σκοπό και κόστισε 15.000 ευρώ» (TheToc 22.8.2016).

Καλό το σόου, τύπου «BigBrother», που ανεβάζει ο κ. Νίκος Παππάς, αλλά έχουμε μία απορία: ο ίδιος, ως άρχων της αδειοδότησης, δεν πρέπει να κλειστεί επί 48ωρο στο κτίριο της Γραμματείας, ώστε να αποδείξει το αδιάβλητο της διαδικασίας; Το ρωτάμε αυτό διότι χθες (24.8.2016) ο αρμόδιος υπουργός Επικρατείας έδωσε μια συνέντευξη στον κ. Κώστα Αρβανίτη. Ο τελευταίος, εκτός από διευθυντής στον κομματικό ραδιοσταθμό του ΣΥΡΙΖΑ «Κόκκινο», είναι –σύμφωνα και με φιλοκυβερνητικά Μέσα– στέλεχος ενός εκ των σχημάτων που διεκδικούν άδεια, και συγκεκριμένα του εργολάβου κ. Χρήστου Καλογρίτσα.

Είναι δυνατόν ο υπουργός που κινητοποιεί τον στρατό, την αστυνομία, την ΓΓΕΕ –το μισό κράτος, δηλαδή–, αγόρασε χημικές τουαλέτες, πληρώνουμε κέτερινγκ. κ.λπ. για να δείξει αδιάβλητο τον διαγωνισμό, να δίνει –μία βδομάδα πριν– συνέντευξη σε έναν εκ των διεκδικητών και μάλιστα να συζητά το θέμα των τηλεοπτικών αδειών; Τι έλεγαν στο στούντιο, όπου παραβρισκόταν ο κ. Παππάς, κατά τα διαλείμματα της δίωρης εκπομπής;

Στη χώρα του «ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς», τίποτε δεν είναι πια περίεργο. Δεν συζητείται καν το γεγονός ότι ένας εργολήπτης δημοσίων έργων, κουμπάρος δύο υπουργών, έχοντας αναλάβει (μεταξύ άλλων) «τη διετία 2015-16, έργα αξίας 103,4 εκατομμυρίων ευρώ από θυγατρική της ΔΕΗ» (Σκάι 22.8.2016), διεκδικεί τηλεοπτική άδεια, με υπεύθυνο τον διευθυντή σταθμού του κυβερνώντος κόμματος. Εντάξει, βρε αδελφέ! Αν ήταν τίποτε δεξιοί, θα είχαμε λόγους να υποψιαστούμε κάτι. Αλλά τώρα θέλουμε να τηρούνται και τα προσχήματα; Δεν αρκεί το «ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς»;

[ΠΗΓΗ: http://www.kathimerini.gr/, 25/8/2016, του Πάσχου Μανδραβέλη]

ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ

systimikes_trapezes_01-thumb-large1Χωρίς τραπεζικό σύστημα δεν λειτουργεί η αγορά, δεν υπάρχει ουσιαστικά σοβαρή οικονομία. Και το ελληνικό τραπεζικό σύστημα απέχει πολύ αυτή την ώρα από το να θεωρηθεί ότι λειτουργεί, ακόμα και ότι υπολειτουργεί… Εκτός και αν θεωρείται λειτουργία η παροχή δεδομένων για χιλιάδες φυσικά πρόσωπα, που ζητούνται από τις ελεγκτικές αρχές.

Όμως αυτό δεν είναι τραπεζική λειτουργία. Έγινε γνωστό προ ολίγων ημερών ότι θα υπάρξει παράταση στον τελικό ορισμό διοικητικών στελεχών στις τράπεζες. Είτε αυτό αφορά πρόεδρο ή διευθύνοντα σύμβουλο κατά περίπτωση, είτε ορισμό νέων μελών σε καίριους τομείς που θα έχουν να κάνουν με τη λήψη καθοριστικών αποφάσεων σε χορηγήσεις, αναδιαρθρώσεις και ρυθμίσεις δανείων και σε σχέση με τη στρατηγική λειτουργία των τραπεζών.

Τα νέα στελέχη ορίζονται από το ΤΧΣ το οποίο όμως παραμένει ακέφαλο μετά την καρατόμηση της διοίκησης του. Και μέχρι να οριστεί βέβαια διοίκηση, μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου, καθυστερούν και οι όποιες αλλαγές στις τράπεζες. Βεβαίως, για να μην τοποθετούνται άμεσα νέα στελέχη, προφανώς ο πόλεμος προσώπων στο παρασκήνιο μαίνεται. Γιατί διαφορετικά, με την κατάσταση που επικρατεί στις τράπεζες και με την επιτακτική ανάγκη αν όχι βιασύνη που θεωρητικά (και ουσιαστικά) υπάρχει για να ξεκινήσει η διαχείριση των κόκκινων δανείων, οι διοικητικές αλλαγές στον τραπεζικό χώρο θα έπρεπε να είχαν προ πολλού ολοκληρωθεί.

Βλέπουμε όμως όχι μόνο να εξαντλούνται τα περιθώρια αλλά και να δίνονται παρατάσεις… Όπερμεθερμηνευόμενον, εμπλοκή υπάρχει όχι μόνο στην εύρεση προσώπων λογικής αποδοχής, αλλά και στους σχεδιασμούς και τα “θέλω” των θεσμικών πλευρών που εμπλέκονται. Είναι προφανές ότι δεν υπάρχει καμία… σύμπνοια ή ομοθυμία μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης, των μετόχων – funds (και μεταξύ τους) που επιδίδονται σε σκληρό λόμπινγκ, της ΕΚΤ (και δι’ αυτής και της Τραπέζης της Ελλάδος). που εμμέσως πλην σαφώς έχει τον πρώτο ρόλο και των διαφόρων σημαντικών φορέων όπως η κυρία Νουί ή και ο κ. Ρέγκλινγκ.

Άντε βρες άκρη. Το αποτέλεσμα; Σε λίγο θα περάσει η χρονιά, η διαχείριση των κόκκινων δανείων θα έχει βαλτώσει, πολλές επιχειρήσεις που προσδοκούν ρύθμιση ή αναδιάρθρωση του δανεισμού τους (ο Μαρινόπουλος είναι η πιο “κραχτή” περίπτωση αλλά όχι φυσικά η μόνη…) θα χάσουν πολύτιμο χρόνο ή και γενικώς το… τρένο και οι τράπεζες θα βρεθούν στη δυσμενή θέση να χρειάζονται ακόμα περισσότερα κεφάλαια. Και πού θα οδηγήσει αυτό;

Αφενός σε ακόμα πιο σκληρή στάση απέναντι στους δανειολήπτες, σε αθρόες πωλήσεις δανείων σε funds πολύ πέραν των αρχικών εκτιμήσεων με ό,τι αυτό συνεπάγεται, σε έξαρση των πλειστηριασμών και σε δημεύσεις περιουσιών. Όσες δηλαδή δεν θα έχει ήδη καταθέσει η εφορία… Και το ωραίο είναι ότι οι τράπεζες που βλέπουν εν μέσω μάλιστα capitalcontrols να μειώνονται οι καταθέσεις, προσδοκούν και επιστροφή 3-4 δισ.! Καλά… Την εφορία τη ρώτησαν;

Αν αυτά συμβούν να ετοιμαζόμαστε πιθανώς και για νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών την επόμενη χρονιά, όταν θα κληθούν να αποδώσουν λογαριασμό οι νέες διοικήσεις, αν και όταν τοποθετηθούν… Τι θα σημαίνει αυτό; Ο νοώννοείτω… Αλήθεια, σε αυτό το περιβάλλον η κυβέρνηση, που πρωτοστάτησε στην επίθεση κατά των τραπεζών ως αντιπολίτευση αλλά και στην πρώτη περίοδο διακυβέρνησης, θεωρεί ότι μπορεί να αντεπεξέλθει στην επιχειρηματική και κοινωνική οδύνη που συνεπάγεται η ανεπάρκεια του τραπεζικού συστήματος;

Αν ναι, θα πρόκειται είτε για χονδροειδή αδιαφορία ή περί απίστευτης άγνοιας. Αν όχι, τότε μάλλον προοιωνίζονται πολιτικές εξελίξεις…

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr/, του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου, 22/8/2016]