Χωρίς τραπεζικό σύστημα δεν λειτουργεί η αγορά, δεν υπάρχει ουσιαστικά σοβαρή οικονομία. Και το ελληνικό τραπεζικό σύστημα απέχει πολύ αυτή την ώρα από το να θεωρηθεί ότι λειτουργεί, ακόμα και ότι υπολειτουργεί… Εκτός και αν θεωρείται λειτουργία η παροχή δεδομένων για χιλιάδες φυσικά πρόσωπα, που ζητούνται από τις ελεγκτικές αρχές.
Όμως αυτό δεν είναι τραπεζική λειτουργία. Έγινε γνωστό προ ολίγων ημερών ότι θα υπάρξει παράταση στον τελικό ορισμό διοικητικών στελεχών στις τράπεζες. Είτε αυτό αφορά πρόεδρο ή διευθύνοντα σύμβουλο κατά περίπτωση, είτε ορισμό νέων μελών σε καίριους τομείς που θα έχουν να κάνουν με τη λήψη καθοριστικών αποφάσεων σε χορηγήσεις, αναδιαρθρώσεις και ρυθμίσεις δανείων και σε σχέση με τη στρατηγική λειτουργία των τραπεζών.
Τα νέα στελέχη ορίζονται από το ΤΧΣ το οποίο όμως παραμένει ακέφαλο μετά την καρατόμηση της διοίκησης του. Και μέχρι να οριστεί βέβαια διοίκηση, μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου, καθυστερούν και οι όποιες αλλαγές στις τράπεζες. Βεβαίως, για να μην τοποθετούνται άμεσα νέα στελέχη, προφανώς ο πόλεμος προσώπων στο παρασκήνιο μαίνεται. Γιατί διαφορετικά, με την κατάσταση που επικρατεί στις τράπεζες και με την επιτακτική ανάγκη αν όχι βιασύνη που θεωρητικά (και ουσιαστικά) υπάρχει για να ξεκινήσει η διαχείριση των κόκκινων δανείων, οι διοικητικές αλλαγές στον τραπεζικό χώρο θα έπρεπε να είχαν προ πολλού ολοκληρωθεί.
Βλέπουμε όμως όχι μόνο να εξαντλούνται τα περιθώρια αλλά και να δίνονται παρατάσεις… Όπερμεθερμηνευόμενον, εμπλοκή υπάρχει όχι μόνο στην εύρεση προσώπων λογικής αποδοχής, αλλά και στους σχεδιασμούς και τα “θέλω” των θεσμικών πλευρών που εμπλέκονται. Είναι προφανές ότι δεν υπάρχει καμία… σύμπνοια ή ομοθυμία μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης, των μετόχων – funds (και μεταξύ τους) που επιδίδονται σε σκληρό λόμπινγκ, της ΕΚΤ (και δι’ αυτής και της Τραπέζης της Ελλάδος). που εμμέσως πλην σαφώς έχει τον πρώτο ρόλο και των διαφόρων σημαντικών φορέων όπως η κυρία Νουί ή και ο κ. Ρέγκλινγκ.
Άντε βρες άκρη. Το αποτέλεσμα; Σε λίγο θα περάσει η χρονιά, η διαχείριση των κόκκινων δανείων θα έχει βαλτώσει, πολλές επιχειρήσεις που προσδοκούν ρύθμιση ή αναδιάρθρωση του δανεισμού τους (ο Μαρινόπουλος είναι η πιο “κραχτή” περίπτωση αλλά όχι φυσικά η μόνη…) θα χάσουν πολύτιμο χρόνο ή και γενικώς το… τρένο και οι τράπεζες θα βρεθούν στη δυσμενή θέση να χρειάζονται ακόμα περισσότερα κεφάλαια. Και πού θα οδηγήσει αυτό;
Αφενός σε ακόμα πιο σκληρή στάση απέναντι στους δανειολήπτες, σε αθρόες πωλήσεις δανείων σε funds πολύ πέραν των αρχικών εκτιμήσεων με ό,τι αυτό συνεπάγεται, σε έξαρση των πλειστηριασμών και σε δημεύσεις περιουσιών. Όσες δηλαδή δεν θα έχει ήδη καταθέσει η εφορία… Και το ωραίο είναι ότι οι τράπεζες που βλέπουν εν μέσω μάλιστα capitalcontrols να μειώνονται οι καταθέσεις, προσδοκούν και επιστροφή 3-4 δισ.! Καλά… Την εφορία τη ρώτησαν;
Αν αυτά συμβούν να ετοιμαζόμαστε πιθανώς και για νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών την επόμενη χρονιά, όταν θα κληθούν να αποδώσουν λογαριασμό οι νέες διοικήσεις, αν και όταν τοποθετηθούν… Τι θα σημαίνει αυτό; Ο νοώννοείτω… Αλήθεια, σε αυτό το περιβάλλον η κυβέρνηση, που πρωτοστάτησε στην επίθεση κατά των τραπεζών ως αντιπολίτευση αλλά και στην πρώτη περίοδο διακυβέρνησης, θεωρεί ότι μπορεί να αντεπεξέλθει στην επιχειρηματική και κοινωνική οδύνη που συνεπάγεται η ανεπάρκεια του τραπεζικού συστήματος;
Αν ναι, θα πρόκειται είτε για χονδροειδή αδιαφορία ή περί απίστευτης άγνοιας. Αν όχι, τότε μάλλον προοιωνίζονται πολιτικές εξελίξεις…
[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr/, του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου, 22/8/2016]