Εάν σκάσουν μία ή δύο νέες “βόμβες”, που ακούγονται, για μετανάστευση ή λουκέτα μεγάλων εγχώριων βιομηχανικών συγκροτημάτων θα τρέχουμε και δεν θα φτάνουμε. Γιατί η ελληνική μεταποίηση είναι και εργοδότης του 25% (εργάτες, υπάλληλοι, παράλληλες υπηρεσίες) αλλά, ταυτόχρονα, και ο σημαντικότερος επενδυτής που χρειαζόμαστε. Όταν τάζουμε λοιπόν να το εννοούμε. Τα παιχνίδια θα τα πληρώσουμε όλοι.
Παρακολουθώ πάνω από ένα μήνα έντονη κινητικότητα από την πλευρά της κυβέρνησης, τόσο με δηλώσεις και υποσχέσεις όσο και με διαλόγους, και φόρουμ συζητήσεων, για ώθηση της βιομηχανικής ανάπτυξης με ελκυστικά κίνητρα σε επενδύσεις, επεκτάσεις και εκσυγχρονισμούς.
Ακούγονται απλοποιήσεις διαδικασιών αδειοδότησης, διευκολύνσεις στις εγκαταστάσεις της μεταποίησης, Επιχειρηματικά Πάρκα, Βιομηχανικές ζώνες και άλλα πολλά χαρούμενα και χαρωπά…
Την περασμένη εβδομάδα, θέμα επικαιρότητας ήταν η κατανόηση, μετά από 18 μήνες άσκοπης “αγριάδας” και ανόητης κόντρας, από το ΥΠΕΝ της αναγκαιότητας για εργασία, επενδύσεις και προκοπή στην Χαλκιδική.
Τις προάλλες ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας μίλησε για τον νέο αναπτυξιακό νόμο που θα βάλει μπροστά η κυβέρνηση (μετά το πάγωμά του από το 2013) υποσχόμενος, ούτε λίγο ούτε πολύ, φορολογικά και άλλα κίνητρα ζηλευτά και από την Βουλγαρία στην οποία λειτουργούν 9.000 επιχειρήσεις ελληνικών συμφερόντων και έχουν ανοιχθεί 60.000 επιχειρηματικοί κωδικοί.
Φαίνεται πως η ατμόσφαιρα αυτή αναθάρρησε και τον ΣΕΒ που προγραμμάτισε συνέδριο για να αναδείξει θέματα που έχει ανάγκη η βιομηχανία.
Προχθές στην Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου Βιομηχανιών Αττικής και Πειραιώς η υφυπουργός Βιομηχανίας, Θεοδώρα Τζάκρη, παρουσιάζοντας την πολιτική του υφυπουργείου της, υποσχέθηκε μύρια όσα που όμως συμπίπτουν με αυτά που έχει ανάγκη η βιομηχανία για να επανέλθει από εκεί που την υποβάθμισε η μεταπολίτευση.
Και εδώ ακριβώς είναι το κομβικό σημείο του δρόμου ή για καλύτερες ημέρες στην βιομηχανία ή για το γελοίο της υπόθεσης και τον εμπαιγμό της μεταποίησης των περίπου 700.000 απασχολούμενων (συμπεριλαμβανομένων και όσων εργάζονται σε δορυφορικές επιχειρήσεις εμπορίου και υπηρεσιών).
Προς ώρας στα θετικά του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι συγκρότησε υφυπουργείο Βιομηχανίας, μετά από 30 χρόνια κατάργησης του αυτόνομου υπουργείου Βιομηχανίας, από το ΠΑΣΟΚ, και την απαξίωση, στην συνέχεια, από την Ν.Δ, της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας (που έμεινε το 1982) σε μπουλούκι κρατικών υπαλλήλων περιφερόμενους από υπουργείο σε υπουργείο.
Στα θετικά είναι επίσης ότι το έστω και υφυπουργείο Βιομηχανίας, με την υφυπουργό Θεοδώρα Τζάκρη, έχει να παρουσιάσει πεπραγμένα που όντως έχουν επικροτηθεί από τις βιομηχανικές Οργανώσεις.
Αυτό έγινε προφανώς, γιατί η υφυπουργός, φαίνεται πως ξεχώρισε τις πραγματοποιήσιμες και τις ρεαλιστικές προτάσεις αφήνοντας στην άκρη εισηγήσεις πρωτοβουλιών εντελώς εκτός πραγματικότητας.
Τα “κουμπιά της Αλέξαινας” όμως ξεκινούν από εδώ και πέρα γιατί χωρίς επενδύσεις (θεωρούνται αναγκαίες σε ύψος 100 δισ. για ανάπτυξη στην επόμενη πενταετία και 50 δισ. για συντήρηση της μεταποίησης) τα περί εκρήξεων της οικονομίας των Τσίπρα και Παππά θα γίνουν αυγά κλούβια… και χαζά ανέκδοτα…
Οι επενδύσεις αυτές εκτός από ιδιωτικές πρέπει να έχουν και έντονο βιομηχανικό χρώμα γιατί μόνο η βιομηχανία μπορεί να εξασφαλίσει απασχόληση ουσίας και προοπτικές θέσεων εργασίας.
Όταν, λοιπόν, η κυβέρνηση υπόσχεται όσα υπόσχεται οφείλει να αποδείξει και ότι είναι σε θέση να τα πραγματοποιήσει.
Αλλά, μόνο με το υφυπουργείο, της υφυπουργού Θεοδώρας Τζάκρη, υπό τον υπουργό κ. Γ. Σταθάκη, που θυμάται την βιομηχανία μόνο σε τελετές και δεξιώσεις…, το μόλις “ανανήψαν” υπέρ των ιδιωτικών επενδύσεων υπουργείοΥΠΕΝ και τον ακαθόριστων αρμοδιοτήτων υπουργό Νίκο Παππά, δεν είσαι σε θέση να εγγυηθείς, ως κυβέρνηση, ρόδινο μέλλον στην βιομηχανία…
Κατά την γνώμη μου εάν δεν ανασυσταθεί ανεξάρτητο υπουργείο Βιομηχανίας με δύο έως τρεις Γενικές Γραμματείες και ανάλογες Γενικές Διευθύνσεις, κάθετων αρμοδιοτήτων στις επενδύσεις, στην σύνδεση της παραγωγής με την έρευνα, στην εξωστρέφεια και στην χωροταξία, τα λόγια Τσίπρα και Τζάκρη θα μείνουν αριστερή αερολογία. Και ο αναπτυξιακός νόμος κουρελόχαρτο δια πάσα χρήση… Γι’ αυτό αν παίζετε και με την βιομηχανία, σύντροφοι, προσέξτε τις νάρκες… Θα σκάσουν και πρώτους εσάς θα πάρουν σβάρνα. Γιατί εσείς είστε (τελικά) που υποσχεθήκατε και υπουργείο Βιομηχανίας και ώθηση της βιομηχανίας.
[ΠΗΓΗ: capital.gr, 13/5/2016, του Γιώργου Κράλογλου]