Ο διευθύνων σύμβουλος της Ελληνικός Χρυσός στη διαδρομή του από το Πολυτεχνείο ως το Στρατώνι έχει μάθει όλα αυτά τα χρόνια να είναι συγκρατημένος. Δεν απογοητεύεται εύκολα, ούτε, όμως, ενθουσιάζεται υπέρμετρα.
Από την Αθήνα, όπου γεννήθηκε και σπούδασε στο Πολυτεχνείο, έως το Στρατώνι, όπου ζει εδώ και 26 χρόνια, η διαδρομή του Μιχάλη Θεοδωρακόπουλου είναι συνυφασμένη με τις στοές των μεταλλείων. Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. και διευθύνων σύμβουλος της Ελληνικός Χρυσός τους τελευταίους οκτώ μήνες, ο μεταλλειολόγος από του Γκύζη είναι παθιασμένος με τη δουλειά του, κάτι που έχει μεταδώσει στον γιο του, ο οποίος ακολουθεί τις ίδιες σπουδές. Ο Μιχάλης Θεοδωρακόπουλος έχει ταυτίσει την επαγγελματική πορεία του, αλλά και τη ζωή του, με την εξορυκτική δραστηριότητα στη ΒΑ Χαλκιδική. Γι’ αυτό είναι ιδιαίτερα προβληματισμένος τις τελευταίες ημέρες μετά την απόφαση του Π. Σκουρλέτη και του Αλ. Τσίπρα να ανακαλέσουν τις τεχνικές μελέτες και να οδηγήσουν στην αναστολή όλων των εξορυκτικών δραστηριοτήτων στην περιοχή. Κάτι που είχε ως συνέπεια τη διαθεσιμότητα και τον φόβο οριστικής απόλυσης των περίπου 1.900 εργαζομένων. Αν και αντιλαμβάνεται τις δυσκολίες, δηλώνει αποφασισμένος να δουλέψει εντατικά, «ώστε στο τέλος να υπάρξει συνεννόηση». Ελπίζει ότι μετά τις εκλογές η εταιρεία θα συζητήσει τα θέματα με όποια κυβέρνηση προκύψει, αφού το Ελληνικό Δημόσιο έχει ζωτικά συμφέροντα στην περιοχή.
Ο διευθύνων σύμβουλος της Ελληνικός Χρυσός έχει μάθει όλα αυτά τα χρόνια να είναι συγκρατημένος. Δεν απογοητεύεται εύκολα, ούτε, όμως, ενθουσιάζεται υπέρμετρα. Για παράδειγμα, οι δύο τελευταίες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, που εκδόθηκαν υπέρ των θέσεων της εταιρείας, λίγες μόλις ημέρες πριν από την απόφαση του υπουργεί ου Περιβάλλοντος. Τις περίμενα ομολογεί διότι εντάσσονται στην έγκριση της συνολικής μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων για την επένδυση, που έχει δώσει το Στ Ε εδώ και πολλούς μήνες. Με την πρώτη, το ΣτΕ κρίνει νόμιμη και συμβατή με το ελληνικό Σύνταγμα την παραχώρηση στην εταιρεία Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. τμημάτων δημόσιου δά σους, συνολικού εμβαδού 3.273 στρεμμάτων, στις θέσεις Σκουριές και Μαντέμ Λάκκος του Δήμου Αριστοτέλη. Το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο δέχθηκε ότι είναι συνταγματικά ανεκτή η μεταβολή μορφής έκτασης με δασική βλάστηση για την άσκηση μεταλλευτικών δραστηριοτήτων, εφόσον έχουν εξεταστεί εναλλακτικές λύσεις και οι συγκεκριμένες ανάγκες δεν μπορούν να ικανοποιηθούν χωρίς θυσία ενός τμήματος δάσους. Επιπλέον, σύμφωνα με το ΣτΕ, η απόφαση του γενικού γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας Θράκης στάθμισε τη σπανιότητα και την ποιότητα του μεταλλεύματος με το δημόσιο συμφέρον και τις ανάγκες της οικονομίας, όπως, επίσης, και τις επιπτώσεις από την επέμβαση στο δασικό οικοσύστημα της περιοχής, που αντιστοιχεί στο 0,44%.
Η δεύτερη απόφαση του ΣτΕ ακύρωσε σήματα του δασάρχη Αρναίας, που εκδόθηκαν τον περασμένο Μάρτιο, για διακοπή των εργασιών υλοτόμησης στις Σκουριές.
Ο Μιχάλης Θεοδωρακόπουλος γεννήθηκε το 1963 στου Γκύζη στην Αθήνα. Σπούδασε μεταλλειολογία στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και το 1989, σε ηλικία 26 ετών, μετακόμισε στο Στρατώνι για να δουλέψει στα μεταλλεία. Κατά κάποιον τρόπο ακολούθησε αντίστροφη πορεία από τους περισσότερους συνομηλίκους του, οι οποίοι τότε έφευγαν από την περιφέρεια και αναζητούσαν καλύτερη τύχη στις μεγάλες πόλεις. Ήταν μια απόφαση δύσκολη, κυρίως διότι έπρεπε στην ακμή της νιό της του να εγκαταλείψει την πόλη και να εγκατασταθεί σε ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριό, με ελάχιστους τότε νέους ανθρώπους. Δεν το μετάνιωσε, όμως, ποτέ, αφού, πέρα από τη δουλειά που αγαπάει και τους φιλόξενους ανθρώπους που του φέρθηκαν πολύ καλά, γνώρισε στην περιοχή τη γυναίκα του και δημιούργησε τη δική του οικογένεια. Σήμερα αντιλαμβάνεται ότι η δύναμη της περιοχής είναι η πολυπολιτισμικότητά της, αφού με επίκεντρο τα μεταλλεία εδώ και αιώνες εγκαθίστανται εκεί Έλληνες από διάφορα μέρη της χώρας, όπως είναι η Άνδρος, η Εύβοια, η Μυτιλήνη και άλλα.
Ζωή με δανεικά Μέχρι να φτάσει στη θέση του διευθύνοντος συμβούλου, ο κ. Θεοδωρακόπουλος πέρασε σχεδόν απ’ όλα τα πόστα των μεταλλείων. Δούλεψε ως μηχανικός υπεύθυνος για την παραγωγή , τον σχεδιασμό και την ανάπτυξη, ως εργοταξιάρχης, ως τομεάρχης μηχανικός, ως αρχιμηχανικός, ως διευθυντής παραγωγής και ως γενικός διευθυντής των Μεταλλείων Κασσάνδρας. Πάντως, ο κ. Θεοδωρακόπουλος δεν ξεχνάει τις πολύ δύσκολες περιόδους, όταν τα μεταλλεία παραλίγο να κλείσουν και οι εργαζόμενοι να χάσουν τις δουλειές τους και η περιοχή τον οικονομικό της πνεύμονα. Ήταν το 1995, λίγο πριν το κράτος συμφωνήσει με την καναδική TVX, και το 2003, λίγο πριν να αναλάβει η Ελληνικός Χρυσός . Όπως αποκαλύπτει, υπήρξαν ημέρες που ζούσε την οικογένειά του με δανεικά, που δεν ήξερε αν θα μπορέσει να ξεπληρώσει. Ο κ. Θεοδωρακόπουλος δεν θα ξεχάσει ούτε τη φετινή άνοιξη, όταν υποχρεώθηκε να αντιμετωπίσει τη δυσπιστία της διοίκησης και των μετόχων της μητρικής εταιρείας στον Καναδά για το αν έπρεπε να επιμείνει η Eldorado Gold στην επένδυσή της στην Ελλάδα. Μια συζήτηση με διακύβευμα τις 1 900 σημερινές και πολύ περισσότερες μελλοντικά θέσεις εργασίας στην περιοχή.
Για το μέλλον, ο επικεφαλής της Ελληνικός Χρυσός παραμένει αισιόδοξος. Με βάση τον προγραμματισμό που υπήρχε πριν από τη διακοπή των εργασιών –και ο ίδιος ελπίζει ότι τελικά θα ισχύσει–, το σύνολο του μεταλλευτικού συγκροτήματος στην Ολυμπιάδα, το Στρατώνι και τις Σκουριές θα βρίσκεται σε πλήρη δραστηριότητα για την παραγωγή μολύβδου, αργύρου, ψευδαργύρου και συμπυκνωμάτων χαλκού και χρυσού στα τέλη του 2017. Μια επένδυση της τάξης του 1 δισ. δολ., που με βάση τα σημερινά δεδομένα έχει ζωή για 35 χρόνια, θα ακολουθήσει από το 2019 η επένδυση των 400 εκατ. δολ. για τη δημιουργία μεταλλουργίας χρυσού στο Μάντεμ Λάκκο, που θα δώσει τη δυνατότητα παραγωγής χαλκού και χρυσού στην Ελλάδα από το 2022-2023.
ΕΠΕΝΔΥΣΗ_PLUS, 29/08/2015, του Γιώργου Μητράκη
